Baby Bag

„ხშირად მშობელი ნაცვლად იმისა, რომ ბავშვის ემოციის დატევა მოახერხოს, იწყებს მის შერცხვენას,“ - ფსიქოთერაპევტი მაია ცირამუა

ფსიქოთერაპევტი მაია ცირამუა გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ბავშვებში სტრესის გამოვლენის თავისებურებებსა და მასთან ბრძოლის მეთოდებზე საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ პატარებს სტრესთან დამოუკიდებლად გამკლავება უჭირთ და მშობლებისგან მხარდაჭერას საჭიროებენ. მაია ცირამუას თქმით, სტრესულ მდგომარეობაში მყოფი ბავშვის შერცხვენა მიუღებელია:

„ძალიან მნიშვნელოვანია მშობლის მხრიდან ბავშვის მხარდაჭერა. არ არის საჭირო კრიტიკა. ხშირად არის ხოლმე, როდესაც ბავშვს ეშინია, მშობელი, ნაცვლად იმისა, რომ მისი ემოციის დატევა მოახერხოს და იყოს მისი მხარდამჭერი, იწყებს ბავშვის შერცხვენას. ის შვილს ეუბნება: „რისი გეშინია? შენ ხომ უკვე დიდი ხარ, შენ ხომ ვაჟკაცი ხარ!“ ეს არის ბავშვის ემოციური საჭიროებების უგულებელყოფა.

მაია ცირამუა აცხადებს, რომ სტრესი ბავშვებში სხვადასხვა ფორმით ვლინდება. ის ნეგატიურ გავლენას ახდენს ბავშვის აკადემიურ მოსწრებასა და კოგნიტურ უნარებზეც. ერთ-ერთი მთავარი სიმპტომი, რომელიც ბავშვს ამ დროს აწუხებს, ძილის დარღვევაა:

„ბავშვს ერღვევა ძილი. ძილის დარღვევა არის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი მარკერი. რომლითაც ბავშვი გვაძლევს სიგნალს, რომ მისი ემოციური ცხოვრება აღარ არის ისეთი სტაბილური. სტრესის დროს კოგნიტური ფუნქციონირების გარკვეულწილად შეზღუდვა ხდება. აქ არის კონცენტრაციის უნარის დაქვეითება, დასწავლის უნარის დაქვეითება, რაც, საბოლოო ჯამში, ბავშვის აკადემიურ მოსწრებაზეც აისახება ხოლმე.“

„ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ მშობელმა იცოდეს, თუ როგორი რეაგირება უნდა მოახდინოს ამ დროს, როგორ ამოიცნოს ნიშნები და შემდეგ ამ ნიშნებზე რა რეაქცია ჰქონდეს,“ - აცხადებს მაია ცირამუა.

წყარო: ​დილა მშვიდობისა საქართველო

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ, ფიზიოლოგიურ პროცესე...
​ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი „იმედის დღეში“ მშობლებს მნიშვნელოვან რეკომენდაციებს აძლევს. ის უფროსებს ურჩევს ბავშვს ტირილის შეკავებისკენ არ მოუწოდონ:„ტირილი ცუდია თუ კარგი, ამაზე ზუსტი პასუხი არ არსებო...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ექნება,“- თამარ გაგოშიძე

„სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს, ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა ექნება,“- თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში მეტყველების განვითარების ხელშემწყობი თამაშების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:

„ექვსი წლის ასაკის ბავშვი თუ თხუთმეტ წუთზე მეტს არ გისმენს, ეს პრობლემაა. სამი წლის ასკის ბავშვს მეტი არ უნდა მოსთხოვო. გინდა თუ არა დაგიჯდეს მაგიდასთან და ერთი საათი გისმინოს, არ არის ეს ნორმალური. მისი მზაობა არის იმისთვის, რომ მოტორულად შეიმეცნოს სამყარო. ამ პერიოდში ბავშვები უკვე სიტყვებით თამაშობენ. ეს არის მეტყველების განვითარების აქტიური პერიოდი. ორიდან სამ წლამდე აქტიურდება „ვითომ“ თამაშები. ვითომ ტელეფონია ნებისმიერი სხვა საგანი, ვითომ ცხენია ჯოხი. ორიდან სამ წლამდე ეს ძალიან მკაფიოდ ჩანს. ეს ფუნდამენტი უნდა ჰქონდეს ბავშვს. ის შემდგომში როლურ თამაშში გადაიზრდება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, 3-4 წლის ასაკში ბავშვს უნდა შეეძლოს სიტყვით თავისი ქმედების რეგულირება:

„ოთხი წლის ასაკის ბავშვები უკვე აქტიურად თამაშობენ. ამ დროისთვის ბავშვს ისეთი სათამაშოები უნდა მივაშველოთ, რომელიც ხელს უწყობს მეტყველებას. უკვე სიტყვა ხდება ბავშვის იმპულსისა და ქცევის რეგულაციის საშუალება. 3-4 წლის ასაკის ბავშვმა უნდა იცოდეს სიტყვით თავისი ქმედების რეგულირება. თამაშებით ბავშვი სწავლობს სიტყვებს, ფორმებს, ფერებს, კომუნიკაციას, ქცევის რეგულირებას. ის იმზადებს თავს ნებისყოფით გაშუალებული აქტივობისთვის.“

„პირველკლასელი ბავშვები როდესაც მოჰყავთ პრობლემით, რომ მათ უჭირთ წერა, სიტუაციას რომ ვიძიებთ, აღმოჩნდება, რომ ფუნდამენტი არ აქვთ. კალიგრაფია კოორდინაციის შედეგია. სამი წლის ასაკის ბავშვი უკვე ცალ ფეხზე უნდა იდგეს. ერთი წუთის განმავლობაში მას უნდა შეეძლოს ცალ ფეხზე დგომა. სამ-ნახევარი წლის ბავშვი უნდა ხტუნავდეს ცალ ფეხზე და იცავდეს წონასწორობას. ეს თუ არ აქვს, კალიგრაფიაში პრობლემა იქნება. წონასწორობა და ცალ ფეხზე დგომა ბევრ რამეს მოითხოვს. წერა კოორდინაციაა. თუ თვალსა და ხელს შორის ურთიერთობები გავარჯიშებული არ არის, სამთვლიან ველოსიპედს ვერ ატარებს და ცალ ფეხზე ვერ დგას, ამ ბავშვს სერიოზული პრობლემები შეექმნება. ვარჯიში, რომ გინდა თუ არა წერეო, ხუთი წლის ასაკშიც არ უშველის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​ნევროლოგიისა და ნეიროფსიქოლოგიის ინსტიტუტი

წაიკითხეთ სრულად