Baby Bag

სამი მნიშვნელოვანი უნარი, რომელიც ბავშვს წარმატების მიღწევაში ეხმარება

სამი მნიშვნელოვანი უნარი, რომელიც ბავშვს წარმატების მიღწევაში ეხმარება

მშობლები ოცნებობენ, რომ მათი შვილები წარმატებული ადამიანები გახდნენ. ისინი ამისთვის ყველაფერს აკეთებენ: ბავშვისთვის სათამაშოებს ყიდულობენ, მას განათლების მიღებაში ეხმარებიან, ცდილობენ შვილს ყველაფრით დაეხმარონ, რაც მას სჭირდება. მეცნიერები და ფსიქოლოგები თვლიან, რომ ბავშვს წარმატების მისაღწევად სამი მნიშვნელოვანი უნარის განვითარება ესაჭიროება. ბავშვი რომ თავდაჯერებული, ჭკვიანი და თავისუფალი ადამიანი იყოს, მას ამისთვის არც იღბალი სჭირდება და არც გენეტიკური ფაქტორებია მნიშვნელოვანი. ბავშვს წარმატების მისაღწევად შემდეგი თვისებების განვითარება ესაჭიროება: გამბედაობა, მიზანდასახულობა და კომუნიკაციის კარგი უნარი.

1. ადამიანებთან კომუნიკაციის დამყარების უნარი

ბავშვები, რომლებიც კომუნიკაბელურები არიან, ზრდასრულ ასაკში წარმატებას მარტივად აღწევენ. მათი უდიდესი ნაწილი უნივერსიტეტში აბარებს, განათლებას იღებს და კარიერულ წინსვლასაც ახერხებს. ნაკლებად კომუნიკაბელურ ბავშვებს კი ზრდასრულ ასაკში ამ მხრივ პრობლემები აქვთ. სოციალურად მეტად განვითარებული ბავშვები უკეთ ახერხებენ სხვა ადამიანებთან კომუნიკაციას, მარტივად პოულობენ მათთან საერთო ენას და სხვების გრძნობებს პატივს სცემენ. კომუნიკაბელურ ბავშვებს არ უძნელდებათ სხვა ბავშვებთან ერთად თამაში, ისინი არასდროს ჩხუბობენ სხვებთან სათამაშოების გამო და მარტივად აგვარებენ კონფლიქტებს. წარმატება მხოლოდ კარიერულ წინსვლას არ გულისხმობს. წარმატებული ადამიანები საკუთარი საქმის პროფესიონალები არიან, ისინი ბედნიერ ოჯახებს ქმნიან, მათ კარგი მეგობრები ჰყავთ, რომლებსაც საკუთარ ფიქრებს და განცდებს თავისუფლად უზიარებენ. ცხადია, ამ ყოველივეს მიღწევა კარგი კომუნიკაციური უნარების გარეშე შეუძლებელია.

2. მიზანდასახულობა

წარმატების მისაღწევად ერთ-ერთი მთავარი თვისება მიზნებისადმი მტკიცე და ურყევი დამოკიდებულებაა. სხვადასხვა პროფესიის ადამიანებს ერთმანეთთან ერთი რამ აქვთ საერთო: მათ შორის ყველაზე წარმატებული ის ხდება, ვინც ყველაზე მიზანდასახულია. ადამიანის შესაძლებლობები და ნიჭი წარმატების მიღწევაში გადამწყვეტ როლს სულაც არ ასრულებს. ცხოვრებაში არაერთი მაგალითი გვხვდება, როდესაც ნაკლებად ნიჭიერი, მაგრამ მიზანდასახული და მშრომელი ადამიანი ბევრად მეტს აღწევს, ვიდრე ზარმაცი და მოუწესრიგებელი პიროვნება, რომელსაც გენიალური გონებრივი შესაძლებლობები აქვს. ბავშვს მიზანდასახულობა თუ აკლია და არ შეუძლია წამოწყებული საქმის ბოლომდე ერთგულება, მას მომავალში წარმატების მიღწევა ძალიან გაუჭირდება.

3. შემოქმედებითი აზროვნება

შემოქმედებითი აზროვნება ადამიანს ურთულეს ვითარებაში გამოსავლის პოვნისკენ უბიძგებს და მას მიზნების მიღწევაში ძალიან ეხმარება. პრობლემის გადაჭრის უნარი ერთ-ერთი მთავარია, რაც წარმატების მიღწევაში ძალიან გვეხმარება. დროსთან ერთად იცვლება პროფესიები, ასევე ის პროფესიული უნარები, რომლებიც ადამიანებს წარმატების მისაღწევად სჭირდებათ. თუ ადამიანი შემოქმედებითად აზროვნებს, მას ცვლილებებთან ადაპტაცია არ გაუჭირდება. თუ ბავშვი შემოქმედებითად აზროვნებს, ის მომავალში ნებისმიერ სირთულესთან გამკლავებას შეძლებს, საზოგადოებაში ადგილს მარტივად დაიმკვიდრებს და ინოვაციური იდეების განხორციელებასაც არ შეუშინდება.

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

როგორ აღვზარდოთ გენიოსი - აღზრდის 10 პრინციპი ებრაელი მშობლებისგან
გენიოსი შვილის აღზრდაზე ბევრი დედა ოცნებობს. მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვებთან ურთიერთობის შესახებ უამრავი საინტერესო რჩევის მოსმენის შესაძლებლობა გვაქვს, არ არსებობს სახელმძღვანელო, რომელიც გენიოსის ა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ ბავშვი იტყუება, ეს მშობლის დანაშაულია და არა ბავშვის,“ - ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი

​ფსიქოლოგი ზაზა ვარდიაშვილი გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ბავშვებში ტყუილის თქმისკენ მიდრეკილების მიზეზებზე საუბრობს და აცხადებს, რომ ბავშვის მიერ ტყუილის თქმა მშობლის დანაშაულია და არა ბავშვის:

„ძალიან ​ბევრი მშობელი მოდის, მეუბნება: „ბავშვმა მომატყუა.“ ეს არ არის ბავშვის დანაშაული, ეს მშობლის დანაშაულია. ბავშვი სამი მიზეზით იტყუება. პირველი არი შიში, მას სურს თავიდან აიცილოს რაღაც არასასურველი, მეორე - მას სურს დაიცვას მეორე ადამიანის ემოცია, არ უნდა, რომ დედა გაანერვიულოს, მესამე - ბავშვს სჭირდება აღიარება და პოზიტიური იმიჯის შექმნა. საჭიროა, რომ სამყაროს ბავშვის თვალებით შევხედოთ.“

ზაზა ვარდიაშვილი მშობლებს პრაქტიკულ რჩევებს აძლევს, თუ როგორ უნდა მოიქცნენ ისინი ბავშვის ტყუილში გამოჭერისას:

​თუ ბავშვი გაკვეთილიდან იპარება და გატყუებთ, ამ დროს მას დახმარება უნდა შესთავაზოთ. უთხარით ბავშვს, რომ თუ ის დაიღლება, მას დაეხმარებით ყველაფრის მოგავრებაში. თუ ბავშვი ამას ჩვეულებრივ მოვლენად მიიღებს და კვლავ მოითხოვს იმავეს გაკეთებას, მას აუხსენით, რომ გაკვეთილის გაცდენა მომავალში მასზე ცუდად აისახება და სხვები ბევრად მეტს გაიგებენ. ყველაფერი პოზიტიური დამოკიდებულებით, პოზიტიური ლავირებით უნდა შევძლოთ. დაკვირვებით ბავშვი ძალიან ბევრ რამეს სწავლობს. მან არ უნდა დაინახოს ზედმეტი ფრუსტრაცია მშობლების მხრიდან, ზედმეტი ჩივილები გარემოს მიმართ, არ უნდა იყოს ხშირი კონფლიქტი მშობლებს შორის მისი თანდასწრებით.“

ზაზა ვარდიაშვილის თქმით, ავტორიტარული აღზრდის მეთოდის გამოყენებისას ბავშვებს უინიციატივო ადამიანებად ვაყალიბებთ:

​ადრე იყო ავტორიტარული აღზრდის მეთოდი. ეს მეთოდი დღემდე არსებობს. ავტორიტარული აღზრდის სტილის გამოყენებისას უმეტეს შემთხვევაში გამოდის კარგი ადამიანი, მაგრამ ის არის უინიციატივო, რომელიც ყოველთვის არის სხვების ზურგს უკან. ის თავის თავზე არ იღებს ბევრ რამეს. არცერთ მშობელს არ გვინდა, რომ ჩვენი შვილი ასეთი იყოს. ბევრი ნიჭიერი ადამიანი დაიკარგა სწორედ ამიტომ, რომ ვერ შეძლო საკუთარი თავის წარმოჩენა, თვითრეალიზაცია.“

ზაზა ვარდიაშვილი აღნიშნავს, რომ ავტორიტეტული აღზრდის სტილი გაცილებით პოზიტიური და ნაყოფიერია:

„როდესაც ავტორიტეტულ სტილს ვირჩევთ, ​მაქსიმალურად ბავშვის გვერდით ვართ, ვაჩვევთ ნდობას და ვაძლევთ თავისუფლებას. ასეთი ადამიანი არის ინიციატივიანი, ის არასდროს განახორციელებს ბულინგს სხვა ადამიანზე, არავის დაჩაგრავს. ის ყოველთვის იქნება მიღებული საზოგადოებაში. მას საზოგადოება გაუღებს კარს.“

„ვაშინგტონის უნივერსიტეტში ჩატარდა ერთ-ერთი ექსპერიმენტი. ბავშვი უყურებდა თოჯინების თეატრს, სადაც იყო ორი ფისო და ძაღლი, რომელიც ცდილობდა ყუთიდან ბურთის ამოღებას. ნაცრისფერი ფისო ძაღლს ეხმარებოდა, მეორე კი ხელს უშლიდა ამოღებაში. ბავშვებს წარმოდგენის დასრულების შემდეგ არჩევანის წინაშე აყენებდნენ, რომ აერჩიათ ფისო, რომელიც მოსწონდათ. მათი 80 % ირჩევდა ნაცრისფერ ფისოს, რომელიც ავლენდა პოზიტიურ ქცევას. ბავშვების აბსოლუტური უმრავლესობა პოზიტიური ადამიანების მხარესაა, ემხრობა კეთილს და კეთილი ადამიანია. შემდგომში ცხოვრებისეული გამოცდილება, შიშები და ფრუსტრაციები იწვევს ნეგატივის გაღვივებას,“ - აღნიშნავს ზაზა ვარდიაშვილი.

წყარო: ​სხვა შუადღე

წაიკითხეთ სრულად