Baby Bag

სამი მნიშვნელოვანი უნარი, რომელიც ბავშვს წარმატების მიღწევაში ეხმარება

სამი მნიშვნელოვანი უნარი, რომელიც ბავშვს წარმატების მიღწევაში ეხმარება

მშობლები ოცნებობენ, რომ მათი შვილები წარმატებული ადამიანები გახდნენ. ისინი ამისთვის ყველაფერს აკეთებენ: ბავშვისთვის სათამაშოებს ყიდულობენ, მას განათლების მიღებაში ეხმარებიან, ცდილობენ შვილს ყველაფრით დაეხმარონ, რაც მას სჭირდება. მეცნიერები და ფსიქოლოგები თვლიან, რომ ბავშვს წარმატების მისაღწევად სამი მნიშვნელოვანი უნარის განვითარება ესაჭიროება. ბავშვი რომ თავდაჯერებული, ჭკვიანი და თავისუფალი ადამიანი იყოს, მას ამისთვის არც იღბალი სჭირდება და არც გენეტიკური ფაქტორებია მნიშვნელოვანი. ბავშვს წარმატების მისაღწევად შემდეგი თვისებების განვითარება ესაჭიროება: გამბედაობა, მიზანდასახულობა და კომუნიკაციის კარგი უნარი.

1. ადამიანებთან კომუნიკაციის დამყარების უნარი

ბავშვები, რომლებიც კომუნიკაბელურები არიან, ზრდასრულ ასაკში წარმატებას მარტივად აღწევენ. მათი უდიდესი ნაწილი უნივერსიტეტში აბარებს, განათლებას იღებს და კარიერულ წინსვლასაც ახერხებს. ნაკლებად კომუნიკაბელურ ბავშვებს კი ზრდასრულ ასაკში ამ მხრივ პრობლემები აქვთ. სოციალურად მეტად განვითარებული ბავშვები უკეთ ახერხებენ სხვა ადამიანებთან კომუნიკაციას, მარტივად პოულობენ მათთან საერთო ენას და სხვების გრძნობებს პატივს სცემენ. კომუნიკაბელურ ბავშვებს არ უძნელდებათ სხვა ბავშვებთან ერთად თამაში, ისინი არასდროს ჩხუბობენ სხვებთან სათამაშოების გამო და მარტივად აგვარებენ კონფლიქტებს. წარმატება მხოლოდ კარიერულ წინსვლას არ გულისხმობს. წარმატებული ადამიანები საკუთარი საქმის პროფესიონალები არიან, ისინი ბედნიერ ოჯახებს ქმნიან, მათ კარგი მეგობრები ჰყავთ, რომლებსაც საკუთარ ფიქრებს და განცდებს თავისუფლად უზიარებენ. ცხადია, ამ ყოველივეს მიღწევა კარგი კომუნიკაციური უნარების გარეშე შეუძლებელია.

2. მიზანდასახულობა

წარმატების მისაღწევად ერთ-ერთი მთავარი თვისება მიზნებისადმი მტკიცე და ურყევი დამოკიდებულებაა. სხვადასხვა პროფესიის ადამიანებს ერთმანეთთან ერთი რამ აქვთ საერთო: მათ შორის ყველაზე წარმატებული ის ხდება, ვინც ყველაზე მიზანდასახულია. ადამიანის შესაძლებლობები და ნიჭი წარმატების მიღწევაში გადამწყვეტ როლს სულაც არ ასრულებს. ცხოვრებაში არაერთი მაგალითი გვხვდება, როდესაც ნაკლებად ნიჭიერი, მაგრამ მიზანდასახული და მშრომელი ადამიანი ბევრად მეტს აღწევს, ვიდრე ზარმაცი და მოუწესრიგებელი პიროვნება, რომელსაც გენიალური გონებრივი შესაძლებლობები აქვს. ბავშვს მიზანდასახულობა თუ აკლია და არ შეუძლია წამოწყებული საქმის ბოლომდე ერთგულება, მას მომავალში წარმატების მიღწევა ძალიან გაუჭირდება.

3. შემოქმედებითი აზროვნება

შემოქმედებითი აზროვნება ადამიანს ურთულეს ვითარებაში გამოსავლის პოვნისკენ უბიძგებს და მას მიზნების მიღწევაში ძალიან ეხმარება. პრობლემის გადაჭრის უნარი ერთ-ერთი მთავარია, რაც წარმატების მიღწევაში ძალიან გვეხმარება. დროსთან ერთად იცვლება პროფესიები, ასევე ის პროფესიული უნარები, რომლებიც ადამიანებს წარმატების მისაღწევად სჭირდებათ. თუ ადამიანი შემოქმედებითად აზროვნებს, მას ცვლილებებთან ადაპტაცია არ გაუჭირდება. თუ ბავშვი შემოქმედებითად აზროვნებს, ის მომავალში ნებისმიერ სირთულესთან გამკლავებას შეძლებს, საზოგადოებაში ადგილს მარტივად დაიმკვიდრებს და ინოვაციური იდეების განხორციელებასაც არ შეუშინდება.

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

როგორ აღვზარდოთ გენიოსი - აღზრდის 10 პრინციპი ებრაელი მშობლებისგან
გენიოსი შვილის აღზრდაზე ბევრი დედა ოცნებობს. მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვებთან ურთიერთობის შესახებ უამრავი საინტერესო რჩევის მოსმენის შესაძლებლობა გვაქვს, არ არსებობს სახელმძღვანელო, რომელიც გენიოსის ა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ, ფიზიოლოგიურ პროცესებს,“ - ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი

ფსიქოლოგი მარიამ ხვადაგიანი „იმედის დღეში“ მშობლებს მნიშვნელოვან რეკომენდაციებს აძლევს. ის უფროსებს ურჩევს ბავშვს ტირილის შეკავებისკენ არ მოუწოდონ:

„ტირილი ცუდია თუ კარგი, ამაზე ზუსტი პასუხი არ არსებობს. ის ისეთივე ფიზიოლოგიური მოვლენაა, როგორიც ცრემლდენა წიწაკის ჭამის დროს. წარმოიდგინეთ, ამ დროს ადამიანს რომ უთხრათ, ცრემლი არ წამოგივიდესო. დაახლოებით ასეთივე პროცესია, როდესაც გარკვეულ ემოციურ მდგომარეობაში ადამიანს მოსდის ცრემლები. შესაბამისად, როდესაც ბავშვს ტირილის შეკავებას ვთხოვთ, ვარღვევთ ადამიანის ბუნებრივ. ფიზიოლოგიურ პროცესებს. როდესაც ბავშვს ან ზრდასრულს ცრემლები მოსდის, ორგანიზმი ამას ითხოვს. ამის შეკავება იწვევს ემოციების შეკავებას, არ გაზიარებას. მე თუ ცრემლი უნდა შევიკავო, რა უნდა შევიკავო? ის, რაც მაწუხებს, ის, რაც მეთვლება სისუსტედ. სამწუხაროდ, თითქმის ყველა ბავშვს ასე ზრდიან. თუ სკოლის ასაკში ბიჭს ცრემლები წამოუვიდა, ნახევარი კლასი მას დასცინის. მე არ ვამბობ, რომ ტირილს პროპაგანდა უნდა გავუწიოთ, მაგრამ აკრძალვას აზრი არ აქვს. თუ ეტირება ბავშვს, მან უნდა იტიროს.“

მარიამ ხვადაგიანის თქმით, მშობლის მხრიდან ბავშვისთვის რაიმეს დამადლება არასწორი ქცევაა და ბავშვზე ნეგატიურად ზემოქმედებს:

„მშობელი ბავშვს რამეს თუ ამადლის, მიზანზე უნდა დავფიქრდეთ, რა მიზანი გვაქვს, რატომ ვეუბნებით შვილს ამას. რა თქმა უნდა, ბავშვზე ეს სტრესულად მოქმედებს. ამით მას მოტივაცია არ გაეზრდება, რომ კარგად მოიქცეს. როდესაც ბავშვს ეუბნებიან: „მე შენ გამო ყველაფერს ვაკეთებ, შენ კიდევ მარცხვენ, კარგად არ სწავლობ,“ ის ისტრესება, თვლის რომ ვალშია და ცუდი შვილია. ყველა ადამიანი ბავშვის ყოლის გადაწყვეტილებას შეგნებულად იღებს. ბავშვს თვითონ არ უთხოვია გამაჩინეთო. დაყვედრების მიზანი ვერ იქნება ბავშვის მოტივაციის გაზრდა, მშობელი უბრალოდ გულს იოხებს და თავისი ემოციები გარეთ არასწორი ფორმით გამოაქვს. ნამდვილად არ შეიძლება მსგავსი ფორმით ბავშვთან საუბარი.“

„როდესაც ბავშვს ვაშინებთ, მას შფოთვას ვუმატებთ. ბავშვებს ისედაც ახასიათებთ შფოთვა, ისედაც ეშინიათ. როდესაც ვეუბნებით: „იქ არ წახვიდე, ეს არ გააკეთო!“ - ისინი თავის ნაჭუჭში იკეტებიან. სამყაროს კვლევა აღარ უნდათ. დღეს ბევრ ბავშვს აქვს გაძლიერებული შფოთვა, ყველაფრის ეშინიათ. ვირუსთან დაკავშირებითაც ღელავენ, რომ რამე არ დაემართოთ. როდესაც ბავშვს ესმის, რომ რამე არის საშიში, ის ფანტაზიას შლის და ყველაფერს უფრო ამძაფრებს. რა თქმა უნდა, სიფრთხილისკენ უნდა მოვუწოდოთ ბავშვს და ავუხსნათ, რომ რაღაცის გაკეთება არ შეიძლება, მაგრამ შიშის დანერგვა არ არის გამოსავალი. შეიძლება ეს ზრდასრულ ასაკშიც გაჰყვეს ძლიერი შფოთვის სახით,“ - აღნიშნავს მარიამ ხვადაგიანი. 

წაიკითხეთ სრულად