Baby Bag

სამი მნიშვნელოვანი უნარი, რომელიც ბავშვს წარმატების მიღწევაში ეხმარება

სამი მნიშვნელოვანი უნარი, რომელიც ბავშვს წარმატების მიღწევაში ეხმარება

მშობლები ოცნებობენ, რომ მათი შვილები წარმატებული ადამიანები გახდნენ. ისინი ამისთვის ყველაფერს აკეთებენ: ბავშვისთვის სათამაშოებს ყიდულობენ, მას განათლების მიღებაში ეხმარებიან, ცდილობენ შვილს ყველაფრით დაეხმარონ, რაც მას სჭირდება. მეცნიერები და ფსიქოლოგები თვლიან, რომ ბავშვს წარმატების მისაღწევად სამი მნიშვნელოვანი უნარის განვითარება ესაჭიროება. ბავშვი რომ თავდაჯერებული, ჭკვიანი და თავისუფალი ადამიანი იყოს, მას ამისთვის არც იღბალი სჭირდება და არც გენეტიკური ფაქტორებია მნიშვნელოვანი. ბავშვს წარმატების მისაღწევად შემდეგი თვისებების განვითარება ესაჭიროება: გამბედაობა, მიზანდასახულობა და კომუნიკაციის კარგი უნარი.

1. ადამიანებთან კომუნიკაციის დამყარების უნარი

ბავშვები, რომლებიც კომუნიკაბელურები არიან, ზრდასრულ ასაკში წარმატებას მარტივად აღწევენ. მათი უდიდესი ნაწილი უნივერსიტეტში აბარებს, განათლებას იღებს და კარიერულ წინსვლასაც ახერხებს. ნაკლებად კომუნიკაბელურ ბავშვებს კი ზრდასრულ ასაკში ამ მხრივ პრობლემები აქვთ. სოციალურად მეტად განვითარებული ბავშვები უკეთ ახერხებენ სხვა ადამიანებთან კომუნიკაციას, მარტივად პოულობენ მათთან საერთო ენას და სხვების გრძნობებს პატივს სცემენ. კომუნიკაბელურ ბავშვებს არ უძნელდებათ სხვა ბავშვებთან ერთად თამაში, ისინი არასდროს ჩხუბობენ სხვებთან სათამაშოების გამო და მარტივად აგვარებენ კონფლიქტებს. წარმატება მხოლოდ კარიერულ წინსვლას არ გულისხმობს. წარმატებული ადამიანები საკუთარი საქმის პროფესიონალები არიან, ისინი ბედნიერ ოჯახებს ქმნიან, მათ კარგი მეგობრები ჰყავთ, რომლებსაც საკუთარ ფიქრებს და განცდებს თავისუფლად უზიარებენ. ცხადია, ამ ყოველივეს მიღწევა კარგი კომუნიკაციური უნარების გარეშე შეუძლებელია.

2. მიზანდასახულობა

წარმატების მისაღწევად ერთ-ერთი მთავარი თვისება მიზნებისადმი მტკიცე და ურყევი დამოკიდებულებაა. სხვადასხვა პროფესიის ადამიანებს ერთმანეთთან ერთი რამ აქვთ საერთო: მათ შორის ყველაზე წარმატებული ის ხდება, ვინც ყველაზე მიზანდასახულია. ადამიანის შესაძლებლობები და ნიჭი წარმატების მიღწევაში გადამწყვეტ როლს სულაც არ ასრულებს. ცხოვრებაში არაერთი მაგალითი გვხვდება, როდესაც ნაკლებად ნიჭიერი, მაგრამ მიზანდასახული და მშრომელი ადამიანი ბევრად მეტს აღწევს, ვიდრე ზარმაცი და მოუწესრიგებელი პიროვნება, რომელსაც გენიალური გონებრივი შესაძლებლობები აქვს. ბავშვს მიზანდასახულობა თუ აკლია და არ შეუძლია წამოწყებული საქმის ბოლომდე ერთგულება, მას მომავალში წარმატების მიღწევა ძალიან გაუჭირდება.

3. შემოქმედებითი აზროვნება

შემოქმედებითი აზროვნება ადამიანს ურთულეს ვითარებაში გამოსავლის პოვნისკენ უბიძგებს და მას მიზნების მიღწევაში ძალიან ეხმარება. პრობლემის გადაჭრის უნარი ერთ-ერთი მთავარია, რაც წარმატების მიღწევაში ძალიან გვეხმარება. დროსთან ერთად იცვლება პროფესიები, ასევე ის პროფესიული უნარები, რომლებიც ადამიანებს წარმატების მისაღწევად სჭირდებათ. თუ ადამიანი შემოქმედებითად აზროვნებს, მას ცვლილებებთან ადაპტაცია არ გაუჭირდება. თუ ბავშვი შემოქმედებითად აზროვნებს, ის მომავალში ნებისმიერ სირთულესთან გამკლავებას შეძლებს, საზოგადოებაში ადგილს მარტივად დაიმკვიდრებს და ინოვაციური იდეების განხორციელებასაც არ შეუშინდება.

მომზადებულია ​brightside.me - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

როგორ აღვზარდოთ გენიოსი - აღზრდის 10 პრინციპი ებრაელი მშობლებისგან
გენიოსი შვილის აღზრდაზე ბევრი დედა ოცნებობს. მიუხედავად იმისა, რომ ბავშვებთან ურთიერთობის შესახებ უამრავი საინტერესო რჩევის მოსმენის შესაძლებლობა გვაქვს, არ არსებობს სახელმძღვანელო, რომელიც გენიოსის ა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ვმართოთ ბავშვებში უარით გამოწვეული აგრესიული ქცევა?

როგორ ვმართოთ ბავშვებში უარით გამოწვეული აგრესიული ქცევა?

ხშირად ბავშვები აგრესიულად იქცევიან, თუ გარკვეულ სურვილს არ შეუსრულებ. როგორ ვმართოთ მათი აგრესიული ქცევა? - ამ თემაზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი, ლელი ყიფიანი.

- ხშირად ბავშვები აგრესიულად იქცევიან, თუ გარკვეულ სურვილს არ შეუსრულებ. რა დროს უნდა ვუთხრათ უარი მათ?

- აგრესია ეს არის ქმედება ან მუქარა, რომელიც მიზნად ისახავს სხვა ადამიანისთვის ფიზიკური და ფსიქოლოგიურიზიანის მიყენებას. ის ბავშვებისა და მოზარდების მნშვნელოვან სოციალურ პრობლემას წარმოადგენს. ბავშვები, რომლებიც აგრესიულად იქცევიან, შესაძლოა ზიანი მიაყენონ არამარტო საკუთარ თავს, არამედ ოჯახს თანატოლებს და მთლიანად საზოგადოებას.

კვლევები აჩვენებს რომ ბავშვები, რომლებიც გამოირჩევიან აგრესიული ქცევებით, უფრო მეტად აღენიშნებათ ფსიქიკური ჯანმრთელობის პრობლემები და მომავალში შესაძლოა ადგილი ჰქონდეს ფსიქო აქტიური ნივთიერებების მოხმარებას და ჩართული იყვნენ ძალადობრივ ქმედებებში. ბავშვებში აგრესია შესაძლოა სხვადასხვა სახით გამოვლინდეს: ტირილი, ბრაზი, ჩქმეტა, კბენა, ყვირილი, ფეხების ბაკუნი დარტყმა, სხვების ან საკუთარი ნივთების დაზიანება, შეურაცხყოფისმიყენება, დაცინვა, მუქარადა ბულინგი .

აგრესიული ქცევა შესაძლებელია იყოს 2 სახის: ინსტრუმენტული და მტრული.

ინსტრუმენტულ აგრესიას ყოველთვის აქვს გარკვეული მიზანი და საკმაოდ გავრცელებულია მცირეწლოვან ბავშვებში. ინსტრუმენტული აგრესიის ერთ-ერთი ახსნა მდგომარეობს იმაში, რომ ამ ასაკის ბავშვებს არ აქვთ ენობრივი და სოციალური უნარები, ამიტომ მიმართავენ ინსტრუმენტულ აგრესიას საკუთარი თავის დამკვიდრებისთვის. ხოლო უფრო მოზრდილ ასაკში ინსტრუმენტული აგრესიული ქცევა შესაძლებელია აიხსნას მიზანდასახულობით, საკუთარი მიზნების მიღწევა, წარმატებისკენ მისწრაფებით და სირთულეების დაძლევით.ასეთ შემთვევაში, აღზრდა მიმართული უნდა იყოს იქითკენ რომ მოხდეს კონტროლი დამანგრეველი, დამაზიანებელი ფორმების და წახალისება იმ ასპექტებისა, როგორიცაა მიზანსწრაფულობა, საკუთარი აზრის დაცვა, არას თქმაიმაზე, რაც მას არ სურს ან არ სიამოვნებს. რაც შეეხება მტრულ აგრესიას, არ არსებობს რაიმე ერთი მიზეზი იმისა თუ რატომ იქცევიან ბავშვები აგრესიულად, თუმცა არსებობს გარკვეული მახასიათებლები, რამაც შესაძლებელია გამოიწვიოს ან გაზარდოს აგრესიული ქცევის გამოვლენა. ეს შესაძლოა იყოს ემოციების რეგულაციის სირთულე და სოციალური უნარების დეფიციტი. დაუკმაყოფილებელი მოთხოვნილებები, როდესაც ბავშვმა უკვე ამოწურა ყველა სხვა გზა მოთხოვნილებების დასაკმაყოფილებლად, რომლის დროსაც აგრესიის გამოვლენა შესაძლებელია იყოს ბრძოლა გადარჩენისთვის ან უკავშირდებოდეს მშობლის მიერ აკრძალვებს, შეზღუდვებს. გარდა ამისა, ის შეიძლება გამოიწვიოს ძლიერმა ფრუსტრაციამ, ან ტრავმულმა გამოცდილებამ. რისკ ფაქტორს ასევე წარმოადგენს დასწავლილი ქცევა, მაგალითად, როგორ ურთიერთობენ ოჯახის წევრები ერთმანეთთან, როგორ აგვარებენ პრობლემებს ერთამანეთში და ბავშვთან მიმართებაში. როგორი გარემოა ოჯახში: ზედმეტად მკაცრიმიდგომა ან უგულებელყოფა, არათანმიმდევრული მიდგომები, როდესაც ბავშვს არ აქვს ემოციური მხარდაჭერა, სითბო და სიყვარული მშობლებისგან. ასევე,მნიშვნელოვანია სოციალური, ეკონომიკურიგენეტიკური, ბიოლოგიური და ბიოქიმიური ფაქტორები.

იმისათვის რომ შეამციროთ ან აღმოფხვრათ აგრესიული ქცევის გამოვლენა, მნიშვნელოვანია: უფროსებმა დაამყარონ მყარი ურთიერთობები და შეუქმნან უსაფრთხო სტაბილური და სტრუქტურირებული გარემო.

- როგორ ვასწავლოთ უარის მშვიდად მიღება?

გთავაზობთ რამდენიმე რჩევას, როგორ მართოთ აგრესიული ქცევა:

  1. მკაფიოდ განსაზღვრული წესები და მოლოდინები;
  2. ბავშვი უნდა გრძნობდეს მხარდაჭერას და რომ მისი გესმით;
  3. შეაქეთ და წაახალისეთ მისი კარგი ქცევა;
  4. რაც შეიძლება მეტ აქტივობებში ჩართეთ, რომ მისი ენერგიები წარიმართოს სასარგებლო საქმიანობისკენ;
  5. პრობლემის გადაჭრა უნდა მოხდეს მაშინვე ,როგორც კი ის წარმოიშობა;
  6. მნიშვნელოვანია გამომწვევი მიზეზის დადგენა, რა სიტუაცია ან მოვლენები იწვევს ბავშვის აგრესიულ ქცევას;
  7. დაეხმარეთ ემოციების მართვაში და მისთვის აუციელებელი უნარჩვევების გამომუშავებაში;
  8. დაუწესეთ შეზღუდვები და სანქციები (მაგალითად, მისთვის ყველაზე სასურველი აქტივობის ან ნივთის აკრძალვა გარკვეული დროით) იმისათვის, რომ სასურველ ქცევას მიაღწიოთ. აუციელებელია დაიცვათ, ზედმიწევნით წინააღმდეგ შემთხვევაში ქცევა გახდება მანიპულატორული;
  9. მართეთ საკუთარი ემოციები, თუ აგრესიაზე აგრესიით უპასუხებთ ბავშვი/ მოზარდი ჩათვლის რომ სასურველს მიაღწია.

- რას ურჩევდით მშობლებს?

მიუხედავად ყველაფრისა აგრესიული ქცევის მართვის ყველაზე მნიშვნელოვანი გზაა ბავშვისთვის, უსაფრთხო, სტაბილური და მოსაიყვარულე გარემოს შექმნა. 

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად