,,პრობლემა სახელად უჭმელობა ფანტაზიის, დიდი ნერვების და ძალისხმევის წყალობით დამარცხებულია,'' - ასეთი სათაურით აქვეყნებს პოსტს სოციალურ ქსელში დედა ეკა ხიზანიშვილი.
ეკა თავის გამოცდილებას უზიარებს დედებს, რომლებსაც მასავით აწუხებთ ბავშვის უჭმელობა. გთავაზობთ მის პოსტს უცლელად:
ჩემმა 2 წლის შვილმა ერთდროულად მომხდარი მოვლენების ფონზე მთლიანად შეწყვიტა ჭამა.
1. პატარა ძამიკო მოვუყვანეთ სახლში,რაზეც საშინლად იეჭვიანა.
2. მოულოდნელად დატოვა ძიძამ,რამაც ძალიან იმოქმედა მასზე.
3. წინა პერიოდში გარკვეულ ეტაპზე ძალდატანებით უწევდა ჭამა (არ დავკონკრეტდები).
🚫მოშივდება და შეჭამს
🚫დაუდე საყვარელი საკვები მისაწვდომ ადგილას
🚫ლამაზად გაუფორმე
🚫მეგობრები დაუპატიჟე
🚫უფროსებთან ერთად დასვი სუფრაზე
🚫რაციონი გაუმრავალფეროვნე
და კიდევ რა აღარ...
მაგრამ არაფერმა იმუშავა.
რაც მთავარია, შიოდა და არ ჭამდა. ამ ფონზე გახდა ჭირვეული, დაიწყო მთელი ხმით ტირილი, ფეხების ბაკუნით და თავის ძირს გაწოლებით გაპროტესტება.
გააპროტესტა ზიარებაც...
დაიწყო ტირილი ბანაობისას...
მოკლედ კოშმარული 1.5 თვე გავატარეთ მთელმა ოჯახმა.მაგრამ დიდი ნებისყოფის ფასად და დაკვირვების შედეგად, აღმოვაჩინე მისი ახალი კუმირი - "მიკიუსი".
მოვიარე მთელი თბილისი და ბოლოს მივაკვლიე ამ ორ ჯადოსნურ ნივთს.
პირველ დღესვე ყურებიანი თავსახურის წყალობით საწრუპით მიიღო დასალევი იოგურტი, მთელი ჭიქა.(ხომ წარმოგიდგენიათ,რამდენად არაფერს ჭამდა,რომ ეს იყო წინ გადადგმული ნაბიჯი).
ფაქტობრივად ჰაერით და წყლით იკვებებოდა და ... რძით.
მეორე დღესაც იგივე განმეორდა დილით და მერე წავიყვანეთ ზიარებაზე.ეზიარა (ცოტა გაჭიევეულდა, მაგრამ...)
შუადღეს ისევ გავუკეთე სადილი, უიმედოდ მაგრამ... ნუ, იმ დღის შემდეგ თამაშით, სიმღერით და ცეკვით, მაგრამ ჭამს.
როგორც კი იტყვის, რომ ,,მორჩა" - აღარ ვაჭმევ.
თითქმის ყველა ჯერზე ცდილობს, ბოლომდე ჭამოს და მიიღოს დამსახურებული კომპლიმენტი აპლოდირების ფონზე.
გადავწყვიტე, ჩემი გამოცდილების გაზიარება მათთვის ვისაც ეს პრობლემა აწუხებს, რადგან უკვე კარგად ვიცი, რას ნიშნავს მშიერი შვილი,'' - აღნიშნავს ეკა ხიზანიშვილი.
„თევზს ყიდვამდე უნდა შეუმოწმოთ ლაყუჩები: ლაყუჩი უნდა იყოს სასიამოვნო წითელი ფერის და არა მოვარდისფრო,“ - ლუკა ნაჭყებიას რეკომენდაციები
„მასტერშეფის“ ჟიურის წევრმა, კვების ტექნოლოგმა ლუკა ნაჭყებიამ თევზისა და მწვანილის ყიდვისა და შენახვის სწორი წესების შესახებ ისაუბრა:
„საქართველოში თევზის კარგად მოხმარება არ ვიცით. არის რამდენიმე მარტივი წესი. კანს რომ შეხედავთ, პირველი წესია, უნდა ეტყობოდეს, რომ თითქოს ახლახან ცურავდა. დასუნავ, არა თევზის ინტენსიური არომატი, არამედ წყლის, ზღვის, ოკეანის არომატი უნდა იგრძნოთ, საიდანაც არის თევზი. თევზს უმოწმებთ ლაყუჩებს. ლაყუჩი უნდა იყოს სასიამოვნო წითელი ფერის და არა მოვარდისფრო. კითხვა-პასუხის რეჟიმს ვეძახით ამას. დააწვები თევზს, თუ დრეკადობა არ შეინიშნება და დარჩა ჩაჭყლეტილი, ეს თევზი აღარ გამოიყენო. თევზს თვალები უნდა ჰქონდეს ისეთი, თითქოს ცოცხალი არისო. თვალი უნდა იყოს სავსე, არ უნდა იყოს ჩავარდნილი, არ უნდა ჰქონდეს ბინდი გადაკრული. თქვენი, მომხმარებლის უფლებაა, რომ შეამოწმოთ, რას ყიდულობთ. შეგიძლიათ მაღაზიას მოთხოვოთ ხელთათმანი, რომ შეამოწმოთ პროდუქტი. ამის უფლება გაქვთ, როგორც მომხმარებელს.“
„შეცდომა, რომელსაც ყველაზე ხშირად უშვებენ მწვანილის გარეცხვისას არის ჩალბობა. მწვანილის ჩალბობა არ შეიძლება. გამდინარე წყალი ერთადერთი გამოსავალია. მწვანილის აგებულებას რომ შეხედავთ, მას კიტრზე დიდი ზედაპირის ფართობი აქვს. მის ზედაპირზე ხუთჯერ მეტი ბაქტერია ეტევა, ვიდრე კიტრზე დაეტევა. უსაფრთხოდ რომ იყოთ, 4-5 წუთი მაინც გამდინარე წყალი გამოიყენეთ. ცივი წყალი უნდა გამოიყენოთ და არა თბილი, რომ მწვანილის უჯრედები არ დააზიანოთ. მწვანილს არ ვრეცხავთ, თუ არ ვიყენებთ. ყვავილს ქოთანში ვინახავთ წყალთან ერთად. რატომ არ ვინახავთ მწვანილს ასე? კამამ გინდა დიდი ხანი გაგიძლოს? ჩადე ქოთანში, როგორც ყვავილს ჩადებდი წყალთან ერთად. შემოახვიე მაგიური პლასტიკის პარკი, შეინახე მაცივარში,“- აღნიშნულ საკითხზე ლუკა ნაჭყებიამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „ექიმები“ ისაუბრა.