,,პრობლემა სახელად უჭმელობა ფანტაზიის, დიდი ნერვების და ძალისხმევის წყალობით დამარცხებულია,'' - ასეთი სათაურით აქვეყნებს პოსტს სოციალურ ქსელში დედა ეკა ხიზანიშვილი.
ეკა თავის გამოცდილებას უზიარებს დედებს, რომლებსაც მასავით აწუხებთ ბავშვის უჭმელობა. გთავაზობთ მის პოსტს უცლელად:
ჩემმა 2 წლის შვილმა ერთდროულად მომხდარი მოვლენების ფონზე მთლიანად შეწყვიტა ჭამა.
1. პატარა ძამიკო მოვუყვანეთ სახლში,რაზეც საშინლად იეჭვიანა.
2. მოულოდნელად დატოვა ძიძამ,რამაც ძალიან იმოქმედა მასზე.
3. წინა პერიოდში გარკვეულ ეტაპზე ძალდატანებით უწევდა ჭამა (არ დავკონკრეტდები).
🚫მოშივდება და შეჭამს
🚫დაუდე საყვარელი საკვები მისაწვდომ ადგილას
🚫ლამაზად გაუფორმე
🚫მეგობრები დაუპატიჟე
🚫უფროსებთან ერთად დასვი სუფრაზე
🚫რაციონი გაუმრავალფეროვნე
და კიდევ რა აღარ...
მაგრამ არაფერმა იმუშავა.
რაც მთავარია, შიოდა და არ ჭამდა. ამ ფონზე გახდა ჭირვეული, დაიწყო მთელი ხმით ტირილი, ფეხების ბაკუნით და თავის ძირს გაწოლებით გაპროტესტება.
გააპროტესტა ზიარებაც...
დაიწყო ტირილი ბანაობისას...
მოკლედ კოშმარული 1.5 თვე გავატარეთ მთელმა ოჯახმა.მაგრამ დიდი ნებისყოფის ფასად და დაკვირვების შედეგად, აღმოვაჩინე მისი ახალი კუმირი - "მიკიუსი".
მოვიარე მთელი თბილისი და ბოლოს მივაკვლიე ამ ორ ჯადოსნურ ნივთს.
პირველ დღესვე ყურებიანი თავსახურის წყალობით საწრუპით მიიღო დასალევი იოგურტი, მთელი ჭიქა.(ხომ წარმოგიდგენიათ,რამდენად არაფერს ჭამდა,რომ ეს იყო წინ გადადგმული ნაბიჯი).
ფაქტობრივად ჰაერით და წყლით იკვებებოდა და ... რძით.
მეორე დღესაც იგივე განმეორდა დილით და მერე წავიყვანეთ ზიარებაზე.ეზიარა (ცოტა გაჭიევეულდა, მაგრამ...)
შუადღეს ისევ გავუკეთე სადილი, უიმედოდ მაგრამ... ნუ, იმ დღის შემდეგ თამაშით, სიმღერით და ცეკვით, მაგრამ ჭამს.
როგორც კი იტყვის, რომ ,,მორჩა" - აღარ ვაჭმევ.
თითქმის ყველა ჯერზე ცდილობს, ბოლომდე ჭამოს და მიიღოს დამსახურებული კომპლიმენტი აპლოდირების ფონზე.
გადავწყვიტე, ჩემი გამოცდილების გაზიარება მათთვის ვისაც ეს პრობლემა აწუხებს, რადგან უკვე კარგად ვიცი, რას ნიშნავს მშიერი შვილი,'' - აღნიშნავს ეკა ხიზანიშვილი.
„თუ ჩვენ ინტერნეტის ეპოქა, გაჯეტები გვიკვირდა, მოვა დრო და ამ თაობას ადამიანური ურთიერთობები გაუკვირდება და ამის ძიებას დაიწყებენ,“- ფსიქოლოგი ზურა მხეიძე
ქართველი ბავშვები ინტერნეტში პოპულარული იუთუბერების ვიდეოებს აქტიურად უყურებენ. ხშირად მსგავსი ტიპის ვიდეოები გაჯერებულია უწმაწური ფრაზებით, უხამსი სცენებით, ძალადობრივი ტექსტებითა და აგრესიული ქმედებების გამომხატველი სცენებით. ფსიქოლოგმა ზურა მხეიძემ ქართველი ბავშვების მსგავსი ტიპის ვიდეოებით დაინტერესების პრობლემაზე ისაუბრა:
„აგრესია ზოგადად თანდაყოლილია. ზრდის პროცესში ადამიანი სწავლობს აგრესიის მართვას. ყველაფრის ჭარბად ყურება, რა თქმა უნდა, არ შეიძლება. რა თქმა უნდა, ის რაც მოზარდისთვის საინტერესო და ხშირად ყურებადია, იქცევა ხოლმე ქცევის მოდელადაც, ლექსიკაც ეცვლება და ა.შ. რაც ადამიანისთვის მიუღებელი და დასაგმობი უნდა იყოს, მსგავს რაღაცებზე შეჩვევა ხდება. ეს, რა თქმა უნდა, ცუდია.
პრობლემა ის არის, რომ თუ ბავშვებისთვის დიდებმა და იმ ადამიანებმა, ვისაც ძალიან გული შესტკივა, ვერ მონახეს უფრო საინტერესო, თუ საზოგადოება ვერ სთავაზობს უკეთესს, ვერ სთავაზობს, რომ სხვა ინტერესი გაუჩინოს, ვერ სთავაზობს იმ ღირებულებათა სისტემას, რომლითაც ადამიანი ადამიანად უნდა ჩამოყალიბდეს, ნორმალური საზოგადოების წევრად, ეს ბავშვების პრობლემა არ არის. ან მშობლებმა ვერ მონახეს უფრო საინტერესო, ან საზოგადოებამ ვერ მონახა.
ეს ხომ მთლიანობის შედეგია. ეს არის ოჯახში მიღებული ღირებულებების, გარემოში, სივრცეში, სკოლაში მიღებული ღირებულებების შედეგი. თუ ღირებულებათა სისტემა მოშლილია, ბავშვი თვითძიებაშია. ის ეძებს მწვავე შეგრძნებებს. ეს მწვავე შეგრძნებების სურვილი ამაში გამოიხატება. თუკი ჩვენ ინტერნეტის ეპოქა, გაჯეტები გვიკვირდა, მოვა დრო და ამ თაობას ადამიანური ურთიერთობები გაუკვირდება და ამის ძიებას დაიწყებენ,“- მოცემულ საკითხზე ზურა მხეიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.