Baby Bag

სამი ვაჟის დედამ მომავალ რძალს წერილი მისწერა, რომლის წაკითხვისას ცრემლებს ვერ შეიკავებთ

სამი ვაჟის დედამ მომავალ რძალს წერილი მისწერა, რომლის წაკითხვისას ცრემლებს ვერ შეიკავებთ

​​რძლებსა და დედამთილებს შორის ურთიერთობები განსხვავებულია. ზოგიერთ ოჯახში სრული ჰარმონია სუფევს, ზოგიერთი რძალი და დედამთილი კი მეტისმეტად მტრულ დამოკიდებულებაში არიან ერთმანეთთან. სამი ვაჟის დედამ მომავალ რძალს წერილი მისწერა, რომელიც საკუთარ ბლოგზე განათავსა. ემოციურმა წერილმა უდიდესი გამოხმაურება ჰპოვა. ქალბატონები არ მალავდნენ, რომ წერილის კითხვისას ცრემლების შეკავება ვერ შეძლეს. ჩვენს სტატიაში წერილს უცვლელად გთავაზობთ.

წერილი მომავალ რძალს

„ცოტა ხნის წინ ვიღაცამ მკითხა, როგორი მამაკაცები მინდა იყვნენ ჩემი შვილები, როდესაც გაიზრდებიან. ამ კითხვაზე ძალიან დიდხანს ვფიქრობდი. როდესაც ჩემს ვაჟებს ვუყურებ, ვხედავ, რომ ისინი პატარა ბიჭები არიან, თუმცა არ მსურს, რომ შვილები პატარა ბიჭებად აღვზარდო. მე მამაკაცებს ვზრდი, რომლებიც ერთ დღეს ქმრები და ​მამები გახდებიან. ჩემი ვალია ვასწავლო შვილებს ყველაფერი, რაც აუცილებელია, რომ იცოდნენ, რათა ისინი მზად იყვნენ სამყაროში საკუთარი როლის ღირსეულად შესრულებისთვის. ჩემს ვაჟებთან გატარებული ყოველი დღე ღმერთის საჩუქარია და მე უდიდესი სერიოზულობით ვეკიდები ამ პასუხისმგებლობას.

ძვირფასო მომავალო რძალო, მსურს რამდენიმე მნიშვნელოვანი რამ გითხრა. რა თქმა უნდა, ეს ყველაფერი არ არის, რის თქმასაც ვისურვებდი, თუმცა სასაუბროდ ჩვენ ძალიან ბევრი დრო გვექნება. მე შენ ჯერ არ გიცნობ, მაგრამ უკვე მიყვარხარ, რადგან ერთ დღეს შენ ჩემს ვაჟს შეიყვარებ, ის კი სიყვარულით გიპასუხებს. გაივლის დრო და ეს პატარა ბიჭი შენი მეუღლე გახდება. ის ყოველთვის იქნება ჩემი, მაგრამ შენ ბევრ შემთხვევაში ჩაანაცვლებ ჩემს ადგილს.

ერთ დღეს შენი ხელი შეცვლის ჩემს ხელს, შენი თვალები სიმშვიდეს მოუტანს ჩემს ვაჟს, შენი გული კი იქცევა მის სახლად. ღამით სწორედ შენ გაჩუქებს ის კოცნას, შენ გაგიზიარებს მიზნებს და ოცნებებს, შენ დაამშვიდებ მას, როდესაც ცუდად იქნება. შენს ხელში იქნება ჩემი ვაჟის გული, რომელიც ძგერს ჩემს გულთან ახლოს, როდესაც საღამოობით ერთმანეთს ვეხუტებით.

შენ ყველაფერი ხარ შენი​ ოჯახისთვის, ისევე, როგორც ჩემი ვაჟები არიან ჩემთვის. ვისურვებდი, რომ მშობლები იყვნენ შენი მხარდამჭერები, გიცხადებდნენ ნდობასა და თანადგომას, გჩუქნიდნენ სიყვარულს. ვლოცულობ, რომ მშობლებმა, პირველ რიგში, საკუთარი თავის სიყვარული გასწავლონ, რადგან სხვაგვარად ვერ შეძლებ სხვა ადამიანის შეყვარებას. ვლოცულობ, რომ ყოველ დღე გაგრნობინონ თავი ღვთის საჩუქრად. ვლოცულობ, იგრძნო, რომ როდესაც ღმერთი გიყურებს, ის შენი სახით მის მიერ შექმნილ პრინცესას ხედავს. მე ჩემს ვაჟს ვზრდი მამაკაცად, რომელიც სწორედ ასეთი თვალებით შემოგხედავს.

ვლოცულობ, რომ იცოდე საკუთარი თავის ფასი და პატივისცემით ეპყრობოდე სხვებს. ვლოცულობ, არ გეშინოდეს იმის თქმა, რასაც ფიქრობ. კონსტრუქციული კრიტიკა ძალიან სასარგებლოა მამაკაცებისთვის.

მე არ შემიძლია ავიღო სრული პასუხისმგებლობა ჩემი შვილის ღირსებებსა და ნაკლოვანებებზე. ის თავად არის საკუთარი თავის ბატონი. მას აქვს ხასიათის თავისებურებები და უნიკალური თვისებები, რომელთა გაცნობას დროთა განმავლობაში აუცილებლად შეძლებ. ერთ დღეს შენ იქნები ადამიანი, რომელიც ყველაზე უკეთ გაიცნობს ჩემს ვაჟს. მიეცი მას შესაძლებლობა იყოს ის, ვინც არის. მე კი ვასწავლი ჩემს ვაჟს, რომ ასევე მოგექცეს შენც.

ვლოცულობ, რომ ერთად ყოფნით ორივენი უკეთესები გახდეთ. გპირდები, რომ გაგიზიარებ ჩემს ცოდნას, საიდუმლოებებს, რომელიც ვიცი მის შესახებ, რათა დაგეხმარო მის სიყვარულში. მე მოგანდობ შენ ჩემი შვილის გულს, ისევე როგორც შენ მიანდობ მას საკუთარს. ჩემთვის ეს ცარიელი სიტყვები არ არის და იმედი მაქვს, რომ არც შენთვის იქნება. მე ჩემს ვაჟს ვზრდი მამაკაცად, რომელსაც ეცოდინება, რომ ქალის გული შეუფასებელია და თუ მას დაამსხვრევ, ის უკვე აღარასდროს იქნება ისეთი, როგორიც იყო.

არ მინდა ჩემი ვაჟი ის მამაკაცი იყოს, რომელიც გულს გატკენს. მე მას ვზრდი მამაკაცად, რომელიც მთელი ცხოვრების მანძილზე გაგიფრთხილდება შენ და გაუფრთხილდება თქვენს სიყვარულს. მე მას ვასწავლი შენს დაფასებას და ​პატივისცემას, რომელიც ურთიერთობაში ორმხრივი უნდა იყოს.

მე ვცდილობ ჩემი ვაჟები ძლიერები და ამავე დროს მგრძნობიარეები გავზარდო, მამაცები, მაგრამ თავმდაბლები. მსურს ჩემს ვაჟებს ძლიერი გული ჰქონდეთ, მაგრამ არ ეშინოდეთ დახმარების თხოვნა, იყვნენ ლიდერები და აღიარებდნენ ავტორიტეტებს. ვლოცულობ, ჩემი ვაჟი აცნობიერებდეს იმ პატივს, რომელსაც მას შენთან ყოფნა მიანიჭებს. ვლოცულობ, რომ ის ღირსეულად გემსახუროს, შენ კი არ ისარგებლო ამით ბოროტად.

ვლოცულობ, რომ ჩემს ვაჟს ესმოდეს თავისი ვალდებულებები, იყოს მოწესრიგებული, გულწრფელი, ერთგული და მხიარული ადამიანი. ვლოცულობ, რომ ის ყოველთვის მიიწევდეს თავისი ოცნებებისკენ და არაფერი ეღობებოდეს წინ. ვლოცულობ, რომ ერთმანეთისთვის არასდროს იქცეთ წინაღობად.

მთელი ჩემი ძალები ჩემი ვაჟის​ დამოუკიდებელ ადამიანად აღზრდას მოვახმარე, რათა ის შენში დედას არ ეძებდეს. ამ როლს მეც სავსებით კარგად ვუმკლავდები. მე ვასწავლი ჩემს შვილს, რომ შენც ხარ ვიღაცის შვილი, რომელიც უპირველესად ღმერთს და მშობლებს ეკუთვნის, შემდეგ კი მას.

ვლოცულობ, რომ შენი სიყვარული ჩემი ვაჟისადმი ყოველდღიურად გაიზარდოს და იყოს ზღვარდაუდებელი. ვლოცულობ, რომ მასაც ასევე ძლიერად უყვარდე. ვლოცულობ, რომ ორივემ ერთად შექმნათ თქვენი ცხოვრება და არასდროს დაივიწყოთ, როგორ შეძელით ამის გაკეთება. იყავით ძლიერები ერთად. თქვენ მთელი ცხოვრება დაგჭირდებათ ერთმანეთი. მართალია, ჩემს ვაჟს ვასწავლი, რომ ის შენთან სურვილის გამო უნდა იყოს და არა საჭიროების, მაგრამ ზოგჯერ მას ძალიან დასჭირდები, ის კი შენ დაგჭირდება. ამ დროს ​აუცილებლად იყავით ერთმანეთის გვერდით.

​გიყვარდეთ ერთმანეთი, დაეხმარეთ ერთმანეთს, აირჩიეთ ერთმანეთი!

თანაცხოვრება ყოველთვის მარტივი არ არის. შესაძლოა, ერთ დღეს შენს მეუღლეს შეხედო და დაეჭვდე შენ მიერ მიღებულ გადაწყვეტილებებში. ვლოცულობ, რომ ამ დროს გაიხსენო ფუნდამენტი, რომელზეც დგას თქვენი ურთიერთობა და გააცნობიერო, რატომ აირჩიე მის გვერდით ცხოვრება.

გპირდები, რომ ჩემს შვილს ვასწავლი, როგორ იზრუნოს საკუთარ თავზე, როგორ გარეცხოს ჭურჭელი, ტანსაცმელი და არ მოგიხდეს ყველაფრის მარტო კეთება. მე მას ვასწავლი, რას ნიშნავს იყო პარტნიორი. მე მას ვასწავლი გულახდილობას და საიდუმლოებების შენახვას. მე მას ვასწავლი შენ მიერ ნათქვამი სიტყვების სწორად გაგებას და შენს მხარდაჭერას, შენს დანახვას, შენს სიყვარულს.

კიდევ ბევრი წელი გაივლის, ვიდრე ჩვენ ერთმანეთს შევხვდებით, მაგრამ მე ყოველდღიურად ვილოცებ შენთვის. მე შენ მეყვარები და როდესაც შეგხვდები, უფრო ძლიერად შეგიყვარებ, რადგან შენ ჩემი ვაჟი გეყვარება და ჩემი შვილი გახდები.

მომზადებულია ​adme-ru - ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

დედას, რომელიც ძალიან დაიღალა
​დედას, რომელიც ძალიან დაიღალა და სააბაზანოში ჩაკეტილი ჩუმად ტირის, დედას, რომელიც სააბაზანოს გარდა სხვა ადგილს ვერ პოულობს, სადაც დამშვიდებას შეძლებს. ის ტირის, რადგან დაღლილობისგან აღარ იცის, როგორ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მიღწევის მოტივაციის თვალსაზრისით, მშობლის, ამ შემთხვევაში კი მამის წვლილი, განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ბიჭის აღზრდაში“ - რა როლი აქვს მამას შვილების აღზრდის პროცესში?

„მიღწევის მოტივაციის თვალსაზრისით, მშობლის, ამ შემთხვევაში კი მამის წვლილი, განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ბიჭის აღზრდაში“ - რა როლი აქვს მამას შვილების აღზრდის პროცესში?
რა როლი აქვს მამას შვილის/შვილების აღზრდის პროცესში, არის თუ არა განსხვავება ბიჭების და გოგონების შემთხვევებში? - ამ და სხვა საინტერესო საკითხებზე ​MomsEdu.ge-ს ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი ესაუბრა. 

- ქალბატონო ლელა, ზოგადად, რომ ვისაუბროთ მამის როლზე შვილის აღზრდის პროცესში.

- ბოლო დროს სულ უფრო მეტს საუბრობენ მშობლების განსხვავებულ როლზე ოჯახში - ბავშვთა აღზრდის პროცესში. ამის ერთ-ერთი მთავარი მიზეზი ოჯახის დინამიკის შეცვლაა - ოჯახების სულ უფრო დიდი ნაწილია არასრული.

ბუნებრივია, იდეალურ შემთხვევაში ბავშვი უნდა იზრდებოდეს დედ-მამის გარემოცვაში, რადგან ტრადიციულად და ევოლუციურად ისინი ბავშვს განსხვავებული სახის სიყვარულს სჩუქნიან. არსებობს სიყვარულის გასხვავებული სახეობა - ე.წ. ​დედობრივი სიყვარული, რომელიც უპირობო სიყვარულის სახეობაა და უსიტყვოდ, უარგუმენტოდ, ყველაფრის მიუხედავად სიყვარულს გულისხმობს. დედას მაინც უყვარხარ, ყველა შემთხვევაში. განპირობებული, პირობადებული სიყვარული, რომელსაც დამსახურება და მოპოვება სჭირდება და რომელიც შესაძლოა, დაკარგო - ამ ტიპის სიყვარულს მამობრივს უწოდებენ. არა იმიტომ, რომ ასეთი სიყვარული მხოლოდ მამებს შეუძლიათ, უბრალოდ ის მამისათვის უფრო დამახასიათებელი და ტიპურია. მამობრივი სიყვარული ისეთივე ფასდაუდებელია, როგორც დედობრივი და მნიშვნელოვანი რესურსია ადამიანის ჰარმონიული პიროვნული განვითარების თვალსაზრისით.

ზოგადად, კვლევების თანახმად, სრულ ოჯახებში აღზრდილი ბავშვები (სხვა ფაქტორების მხრივ განსხვავებას თუ არ მივიღებთ მხედველობაში) ნაკლებად ამჟღავნებენ ქცევით და თვითმართვის პრობლემებს ზოგადადაც და საკლასო ოთახშიც, ხოლო 10-11 წლისთვის დამატებით თავს იჩენს გენდერული უფსკრულიც. კერძოდ, მარტოხელა დედების გაზრდილ გოგონებს, ზემოაღნიშნული თვალსაზრისით, თითქმის ორჯერ ნაკლები პრობლემები ჰქონდათ, ვიდრე ანალოგიურ სიტუაციაში აღზრდილ ვაჟებს. ასე რომ, მიღწევის მოტივაციის თვალსაზრისით მშობლის, ამ შემთხვევაში კი მამის წვლილი განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია ბიჭის აღზრდაში.

ჩვენი ეს მტკიცება ეფუძნება კვლევებს და არავითარ შემთხვევაში არ ისახავს მიზნად მარტოხელა დედების სტიგმატიზებას. პირიქით, სწორი აღზრდის შემთხვევაში მარტოხელა დედას უწევს, გადავიდეს მამობრივი სიყვარულის და მომთხოვნელობის რეჟიმში, ამავე დროს, შეინარჩუნოს უპირობო სიყვარულიც, რათა არ დააზარალოს ბავშვის ემოციური სფერო და ამავე დროს დაეხმაროს ნებისყოფის გამომუშავებასა და თავდაჯერებულობის მოპოვებაში. კარგია, თუ დედა მოახერხებს, დაიხმაროს სანდო, გათვითცნობიერებული და კეთილგანწყობილი ადამიანი, ერთი ან მეორე ფუნქციის გადანაწილებაში. ამით ის ნაწილობრივ მოახერხებს პრობლემის დაბალანსებას, არაიშვიათად კი უკეთესად მოგვარებასაც, ვიდრე ეს არსებული, მაგრამ გულგრილი ან აგრესიული მამის არსებობის პირობებში იქნებოდა.

- რა ხდება ბავშვის ფსიქიკაში, თუ მამა დროის ძალიან მცირე ნაწილს უთმობს შვილთან ურთიერთობას და არის თუ არა სხვაობა ამ თვალსაზრისით ბიჭებისა და გოგონების აღზრდის შედეგებში?

- ბავშვობის დასასრულს თინეიჯერს გაცილებით უფრო ხშირად აქვს ეკრანი საძინებელში, ვიდრე ჰყავს მამა სახლში, ბოლო დროს კი ეს დედასაც შეეხება. მაშინაც კი, როცა მამა გვერდით არის, მასთან გატარებული ნახევარი საათის საპირწონედ ბავშვები ეკრანთან 44 საათს ატარებენ. ეს განსაკუთრებით ხშირად ბიჭებში შეინიშნება.

თანამედროვეობის ერთ-ერთი ავტორიტეტული ფსიქოლოგი ფილიპ ზიმბარდო აღნიშნავს, რომ ბიჭების უმრავლესობა (მათი დაახლოებით მესამედი) „ქალთა სამყაროში“ ცხოვრობს. მამა ან არ ცხოვრობს მათთან, ან იშვიათად და ცოტა დროით არის სახლში. ასეთი ოჯახების რაოდენობა, როგორც აღვნიშნეთ, სულ უფრო იმატებს.

დღეს, ბევრი იწერება ქალებისა და გოგონების მხარდაჭერაზე, გენდერული სტერეოტიპების მსხვრევისა და თანასწორობის პრინციპების დამკვიდრებაზე. ამ ფონზე და სხვა მიზეზებითაც შეიმჩნევა გოგონების მზარდი წინსვლა და განვითარება. ეს ამ სასიხარულო პროცესის მხოლოდ დასაწყისია და მთავარი შედეგები წინ გვაქვს, მაგრამ ტენდენცია აშკარად პოზიტიურია.

იმავეს ვერ ვიტყვით ბიჭებზე. ისინი სულ უფრო მეტად „გადიან“ კიბერსამყაროში. ალბათ ლოგიკურია, ვიკითხოთ, რას ეძებენ და რას იღებენ მისგან ისეთს, რომ არათუ უჭირთ თავის დანებება, მეტიც, სულ უფრო ეფლობიან მასში. რატომ არის ეს უფრო მეტად ბიჭების, ვიდრე გოგონების პრობლემა?

უმამობა და ფემინიზირებული სააღმზრდელო გარემო შინ და სკოლაში - აი რა განაპირობებს იმას, რომ ბიჭები ჩათრეულები არიან რეალობისგან მოწყვეტილ - პორნო და ვიდეოთამაშების ონლაინ სამყაროში. ამის უპირველესი მიზეზი არის ვირტუალურ უსაფრთხოებასა და მხარდაჭერასთან, ქცევის განმტკიცებასთან დაკავშირებული ემოციების ძიება, რადგან ამ ემოციებს ისინი სხვა გზით ვერსაიდან ვერ იღებენ. სკოლა და სასწავლო პროცესი ვერ იწვევს მათ სტიმულირებას, მასწავლებლების 90% ქალია, განსაკუთრებით დაწყებით საფეხურზე, როცა საფუძველი ეყრება ადამიანის პიროვნულ განვითარებას. ბიჭებს არ ჰყავთ საკუთარი სქესის/გენდერის შესაბამისი მიბაძვის მოდელი. დავალებები და მოსაწონ-მიუღებელი ქცევები სტერეოტიპულია. წახალისებულია ისეთი უნარები, რაც გოგონებისთვის მეტად მისაწვდომია, მაგალითად, წვრილ მოტორიკასთან დაკავშირებული - ლამაზად წერა, არ არის წახალისებული ფიზიკური აქტიურობა, რაც ბიჭებს მეტად უყვართ, ესსეების და პროექტების თემატიკაშიც ნაკლებად არის გათვალისწინებული ბიჭების ინტერესები.

ამას თუ დაემატება ის, რომ ბიჭებს ძალიან ხშირად არ ჰყავთ გვერდით მამა, რომელიც გაუძლიერებდა გარეგან მოტივაციას და თავდაჯერებულობას, არა აქვთ ჩვევები, რომლებიც შესძენდენ გამბედაობას რომანტიკულ ურთიერთობებში, მივხვდებით, რატომ ხდება, რომ ისინი ცდილობენ, აიცილონ თავიდან ზრდასრული ადამიანის ცხოვრება. შედეგად ისინი განმარტოვდებიან საძინებელში, სადაც ვირტუალურ სამყაროში საკუთარ თავს საწინააღმდეგოს უმტკიცებენ. ეს ბიჭების გაუცხოების, რეალური ცხოვრებიდან „ამორთვის“ ახალი სახეობაა.

ასე რომ, მაშინ, როდესაც ქალები სულ უფრო თავდადებით შრომობენ და წარმატებულები არიან სკოლებში და კარიერაში, მსოფლიოს მასშტაბით ჩატარებული კვლევების მონაცემების მიხედვით, ბიჭები სულ უფრო ხშირად ანებებენ თავს სწავლას.

ასე მომრავლდნენ ადამიანები, ბიჭები, რომლებიც არიან უფრო და უფრო ინფანტილურები, რაც გულისხმობს იმას, რომ მათ არა აქვთ ეკონომიკური მიზნები, აკლიათ ემოციური ინტელექტი, უგროვდებათ შეუსრულებელი მოვალეობები, ვერ ახერხებენ ეფექტიან კომუნიკაციას, რეალურ რომანტიკულ ურთიერთობებს.

რა ხდება გოგონებთან დაკავშირებით? - უმამოდ აღზრდის ზეგავლენა აქაც მნიშვნელოვანია, ზარალდება მათი ემოციური და ინტიმური სფერო, მაგრამ რაც შეეხება სწავლას და კარიერულ წინსვლას, გოგონები უფრო აგრესიულად მიზანდასახულები ხდებიან, აქვთ მისწრაფება, აჯობონ ბიჭებს და აღწევენ კიდეც ამას.

სასწავლო მოსწრების თვალსაზრისით ცვლილებების მიმართ გოგონები უფრო მდგრადები არიან, ვიდრე ბიჭები, არა იმიტომ, რომ ეს მათი სქესით არის განპირობებული, არამედ იმ უბრალო მიზეზის გამო, რომ გოგონები თავიანთი სქესის უფროსების გარემოცვაში იზრდებიან, შექებას ან რაიმე სხვა სახის განმტკიცებას მათგან იღებენ, თუმცა აკლიათ განსხვავებული გენდერის მხრიდან აღიარება, რამაც, სამომავლოდ, შესაძლებელია, იმოქმედოს მათ ინტიმურ ცხოვრებაზე - გახდეს ზედმეტად ფრთხილი, უნდობი ან იყოს პარტნიორის მუდმივ ძიებაში. ეს შესაძლებელია მოზარდულ პრომისკუიტეტში (პარტნიორის ხშირი ცვლაში) აისახოს, რაც დევიაციურ ქცევადაც კი შეგვიძლია განვიხილოთ.

ასე რომ, შეიძლება თუ არა განსაზღვრული დარწმუნებულობით ვთქვათ, რომ უმამობა ნაკლებად აზიანებს გოგონების, ვიდრე ბიჭების ფსიქიკას? - ამას ცალსახად მაინც ვერ დავადასტურებთ.

- რა შეიძლება იყოს პრობლემიდან სავარაუდო გამოსავალი?

- პრობლემის გადაწყვეტა რთულია, მისი აღმოცენების მიზეზებსა და გამოწვეულ შედეგებს ერთდროულად უნდა მივხედოთ. ოჯახებმა უნდა განავითარონ კომუნიკაციისა და კონფლიქტების მართვის უნარები, გააკონტროლონ ინტერნეტსა და სოციალურ ქსელებში ყოფნის დრო (ეს სულ მცირე, პრობლემის გაცნობიერების საშუალებას მოგვცემს) და არჩევანი რეალურ ურთიერთობებზე გააკეთონ.

უარყონ აღზრდის პასიური მოდელი ოჯახსა და სკოლაში, რომელიც მორჩილებასა და შემსრულებლობაზეა აგებული, წარმატებულობისათვის კონცენტრაციის განსაკუთრებულ უნარებს მოითხოვს.

მამებმა უნდა იცოდნენ, რომ მათ მიერ მარტო მიტოვებული შვილები (განსაკუთრებით ვაჟები) იმყოფებიან ვირტუალურ სამყაროში გადაჩეხვისა და ინტიმური ცხოვრების თვალსაზრისით თვითიზოლაციის რისკის წინაშე.

ციფრული ხელსაწყოების გამო ტვინი მუდმივი აგზნების, მუდმივად ახალი ინფორმაციის პერმანენტული აღქმის მდგომარეობაშია, შესაბამისად, კი ტრადიციულ საქმიანობებში (სწავლა, შრომა, რომანტიკული და საყოფაცხოვრებო ურთიერთობები) აღინიშნება დესინქრონიზაცია და უუნარობა.

საბოლოოდ, მამის გარეშე ზრდასრულობამდე მიღწევა ბევრ პრობლემას აგროვებს. ამიტომაც არის, რომ სულ უფრო ხშირად საუბრობენ სპეციალისტები მამების და ზოგადად, მამაკაცების ჩართვაზე ბავშვების აღზრდის პროცესში, რათა ბავშვებს, განსაკუთრებით კი ვაჟებს, ჰყავდეთ დამმოძღვრავი, მხარდამჭერი მამაკაცები. არის და სასურველია მეტი იყოს ისეთი პროგრამები, რომლებიც დაეხმარება ოჯახებს, რომ შენარჩუნებული და ჩართული იყოს მამა საოჯახო სიტუაციაში, რაც, თავის მხრივ შვილების რეალურ ცხოვრებაში დაბრუნებას და ჯანსაღ, ზრდასრულად ჩამოყალიბებას შეუწყობს ხელს.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური


წაიკითხეთ სრულად