Baby Bag

8 უსიამოვნო ქცევა ბავშვებში, რომელიც არა ცუდი აღზრდით, არამედ ასაკობრივი თავისებურებებით არის გამოწვეული

8 უსიამოვნო ქცევა ბავშვებში, რომელიც არა ცუდი აღზრდით, არამედ ასაკობრივი თავისებურებებით არის გამოწვეული

ბევრი მშობლისთვის ნაცნობია ვითარება, როდესაც ბავშვი მოულოდნელად იცვლის ქცევას. პატარა, რომელიც მშვიდი ხასიათით გამოირჩეოდა, ისტერიკებს აწყობს, დაუმორჩილებელი ხდება და საკუთარ თავს აღარ ჰგავს. კეთილისმსურველები მშობლებს მაშინვე უწყებენ დარიგებას და ურჩევენ ბავშვი გამოცდილ ფსიქოლოგს მიუყვანონ. ზოგიერთი მიუღებელი ქცევა ბავშვისთვის მისი ასაკობრივი თავისებურებებიდან გამომდინარე სავსებით ბუნებრივია. ჩვენს სტატიაში ბავშვებში გავრცელებულ რთულ ქცევებზე გესაუბრებით, რომლებმაც არ უნდა შეგაშინოთ.

1. ბავშვი ყველა მოწოდებასა და თხოვნაზე უარით გპასუხობთ

ბავშვი მოულოდნელად ყველაფრისადმი ნეგატიურად განეწყობა და ​უარს ამბობს ნებისმიერ შეთავაზებაზე. მას საყვარელი ნივთებიც აღარ მოსწონს. მისი უარი ხშირად აგრესიული და უხეშია. როგორც წესი, „არას“ ეტაპი ბავშვს 2,5-3 წლიდან ეწყება, როდესაც ის საკუთარი თავის გაცნობას იწყებს. ის აცნობიერებს, რომ პიროვნებაა და საკუთარი სურვილები აქვს. მშობლებმა ამ დროს მოთმინება უნდა გამოიჩინონ. არ სცადოთ ბავშვის წინააღმდეგობის დაძლევა. არაფერი მოხდება, თუ ბავშვი თავად შეარჩევს ტანსაცმელს, რომელსაც ბაღში წასვლისას ჩაიცვამს. თუ ბავშვის უარს და ნეგატიურ განწყობას გაგებით მოეკიდებით, ის თავდაჯერებულ ადამიანად ჩამოყალიბდება. ამასთან თქვენი შვილი ყოველთვის გამოხატავს თქვენდამი მადლიერებას იმ თანადგომის გამო, რომელსაც მის მიმართ გამოიჩენთ.

2. ბავშვი გამუდმებით სვამს ერთსა და იმავე კითხვას

​ბავშვი ერთსა და იმავე კითხვას უბრალოდ კი არ სვამს, ის პასუხებსაც მოითხოვს. ზოგჯერ ეს უსასრულოდ მეორდება. საოცარი მოთმინების უნარის მქონე მშობლებსაც კი უჭირთ ბავშვის ცნობისმოყვარეობასთან მშვიდად გამკლავება. გამეორების დახმარებით ბავშვი უკეთ სწავლობს სიტყვების გამოყენებას, აინტერესებს, იცვლის თუ არა სიტყვა მნიშვნელობას სხვადასხვა დროსა და ვითარებაში. ამ გზით ის კომუნიკაციას სწავლობს. გახსოვდეთ, რომ ბავშვის მეტყველების უნარის განვითარებისთვის ფრაზებისა და სიტყვების გამეორება ძალიან სასარგებლოა. ბავშვის მიერ კითხვების გამეორებით დასმის ეტაპი აუცილებლად გაივლის, თქვენი ნეგატიური რეაქცია კი მასზე დიდ გავლენას მოახდენს. შესაძლოა, ბავშვს კომპლექსებიც ჩამოყალიბდეს.

3. ღამის განმავლობაში ბავშვი რამდენჯერმე იღვიძებს

ბავშვს ძილის რეჟიმი ჩამოყალიბებული ჰქონდა, მაგრამ ის მოულოდნელად ​იწყებს ღამით ხშირად გაღვიძებას, სამ საათზე თამაშს ითხოვს და ისტერიკასაც აწყობს. რაც უფრო ხშირად ხდება ეს, მით უფრო უჭირთ მშობლებს ამის ატანა. როგორც წესი, ძილის რეჟიმის დარღვევას ემოციური გადატვირთვა იწვევს. შესაძლოა, ბავშვმა ღამით აქტიურად ითამაშა, ბევრი ახალი ინფორმაცია მიიღო და ახალი უნარებიც შეიძინა. ეს ყოველივე მას მშვიდად დაძინების შესაძლებლობას ართმევს. ეცადეთ, ბავშვი აქტივობებით დღის პირველ ნახევარში დატვირთოთ. თუ ბავშვი ღამით გაიღვიძებს, ნუ გაუბრაზდებით. მასთან ერთად გარკვეული დრო გაატარეთ და კვლავ საწოლში დააბრუნეთ.

4. ბავშვი ამბოხს აწყობს და მშობლებს არ უსმენს

დილით მშობლები სამსახურში მიდიან, ბავშვს კი ბაღში ეჩქარება. ამ დროს ის სახეს და ხელებს ფაფაში ჰყოფს, ოთახში დარბის, კარადაში იმალება, რაც მშობელს მოთმინებას აკარგვინებს. ფსიქოლოგები გვარწმუნებენ, რომ ​ბავშვი ამ დროს ცუდად არ იქცევა. დილით მას უზარმაზარი ენერგია აქვს და ცდილობს ითამაშოს. ბავშვის პრობლემა იმაშია, რომ მისი სურვილი მშობლების ინტერესებთან თანხვედრაში არ მოდის. ეცადეთ დილით ადრე გაიღვიძოთ, რათა ბავშვმა ენერგიის დახარჯვა შეძლოს. თუ ამას ვერ ახერხებთ, მის ქმედებებს არასწორად ნუ შეაფასებთ და ეცადეთ, თქვენს შვილს გაუგოთ.

5. ბავშვი წვრილმანების გამო ტირის და ყვირის

ბავშვს მულტფილმის ყურებაზე უარს ეუბნებით, რის გამოს ის ​ყვირის და ისტერიკას აწყობს. თქვენ ბავშვს სჯით, რადგან გავიწყდებათ, რომ გუშინ თავად შესთავაზეთ მას მოგვიანებით მულტფილმების ნახვა. თქვენ არ გეცალათ და ბავშვის გულის მოგებას ცდილობდით. ბავშვებს თამაშის წესები ძალიან კარგად ესმით, თუ თამაში მათ სასარგებლოდაა. როდესაც რაღაც იცვლება და პატარები სურვილებს ვერ იკმაყოფილებენ, ეს მათ ფსიქიკაზე ძალიან ნეგატიურად ზემოქმედებს. ბავშვთან ურთიერთობისას გარკვეული წესები უნდა შეიმუშაოთ, რომელსაც არასდროს გადაუხვევთ.

6. ბავშვი ნივთებს ოთახში ფანტავს

​ბავშვი ფანქრებს იატაკზე ყრის, სათამაშოებს ოთახში ფანტავს. ის საწოვარას ძირს დაახლოებით ათჯერ აგდებს და ათივეჯერ ტირილით ითხოვს მის დაბრუნებას. ბავშვს იმპულსური ქცევა ახასიათებს. ტვინის ის უბნები, რომლებიც ქცევის კონტროლზეა პასუხისმგებელი, მას სათანადოდ განვითარებული ჯერ კიდევ არ აქვს. ნივთების გაფანტვის დროს ბავშვი კოორდინაციისა და ნატიფი მოტორიკის უნარებს ივითარებს. ის მიზეზ-შედეგობრივ კავშირებს იკვლევს. ბავშვი ამჩნევს, რომ ნივთის მოსროლის შემდეგ ის იატაკზე ეცემა. ბავშვს აუხსენით, რომელი ნივთების დაყრა შეიძლება და რომლის არა. მას ორი წლის ასაკიდან ამის გაგება თავისუფლად შეუძლია.

7. ბავშვმა ნორმალურად ჭამა შეწყვიტა

ბავშვი ყოველთვის კარგად იკვებებოდა, მაგრამ მოულოდნელად​ მადა დაუქვეითდა. ის საყვარელ საკვებზეც ხშირად ამბობს უარს. პედიატრები მადის დაქვეითების სხვადასხვა მიზეზზე საუბრობენ. შესაძლოა, ეს იყოს ჯანმრთელობის არასახარბიელო მდგომარეობა, კბილების ამოჭრის პროცესი ან გართობის სურვილი. ბავშვს არ სურს, რომ თამაშზე უარი თქვას და ისადილოს. ბავშვების მადაზე რაციონში ახალი საკვები პროდუქტების გამოჩენაც ახდენს გავლენას. პატარები კონსერვატორები არიან, მათ სიახლე აშინებთ. ბავშვის რაციონში სიახლე ფრთხილად შეიტანეთ. მას საკვებისადმი ნეგატიური განწყობა არ უნდა შეუქმნათ.

8. ბავშვი ხშირად აწყობს ისტერიკებს

ბავშვის ისტერიკა მშობლისთვის ყველაზე დიდი გამოწვევაა. ორი წლის პატარები ტირილს ხშირად გარკვეული სურვილის დაკმაყოფილების მიზნით იწყებენ, შემდეგ კი საკუთარ თავზე კონტროლს კარგავენ. ზოგჯერ ეს საჯარო სივრცეში ხდება, რაც ორმაგად რთულია.​ ისტერიკის მიზეზი გადაღლა, ემოციური გადატვირთვა, შიმშილი ან სხვა სახის უსიამოვნებაა. ბავშვი ისტერიკისთვის საბაბს ეძებს და შემდეგ ემოციებს ვეღარ აკონტროლებს. ძალიან კარგია, თუ ბავშვს ისტერიკის დაწყებისთანავე დაამშვიდებთ და რამით გაართობთ. თუ ბავშვმა კონტროლი დაკარგა, ის თავად უნდა დამშვიდდეს. როდესაც ბავშვი დაწყნარდება, მხოლოდ ამის შემდეგ უნდა გაესაუბროთ მას და მისი ემოციების გაგება სცადოთ.

მომზადებულია ​adme.ru-ს მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„ბავშვთან ურთიერთობაში უპირობო სიყვარულთან ერთად აუცილებელია კონტროლიც,“ - ფსიქოლოგი ნანა...
​​ფსიქოლოგი ნანა ჩაჩუა ბედნიერი ბავშვობის შესახებ საუბრობს და აცხადებს, რომ ბავშვი ბედნიერია მაშინ, როდესაც ის ოჯახისგან უპირობო სიყვარულს იღებს:“ბედნიერი ბავშვობა ნიშნავს იმას, რომ ბავშვმა ოჯახშ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ ავარიდოთ ბავშვს განქორწინებული მშობლების კონფლიქტები

როგორ ავარიდოთ ბავშვს განქორწინებული მშობლების კონფლიქტები

მშობლები, რომლებიც განქორწინებულები არიან, ხშირად გვეკითხებიან, რამდენად აისახება ეს ყველაფერი ბავშვებზე და როგორ უნდა დაიცვან ოქროს შუალედი, რომ ბავშვიც არ დაზარალდეს და დედას და მამას თანაბრად ჰქონდეს საშუალება შვილთან ურთიერთობის.

პირველ რიგში აღსანიშნავია, რომ განქორწინება ძალიან მნიშვნელოვანი პროცესია არა მხოლოდ მეუღლეებისთვის, არამედ ბავშვებისთვისაც. მისი გადატანა როგორც პროცესის, რომელიც ძალიან მნიშვნელოვანი ეტაპის დასრულებას და ახალი, არანაკლებ მნიშვნელოვანის დაწყებას გულისხმობს, რთულია ყველა მხარისთვის.

უმეტეს შემთხვევაში განქორწინების ინიციატორი ერთ-ერთი მეუღლეა, რომელსაც უჭირს თანაცხოვრება გარკვეული მიზეზების გამო და ამჯობინებს ცალკე ყოფნას. განქორწინების პროცესი ზოგჯერ მშვიდად, ზედმეტი სკანდალებისა და აურზაურის გარეშე მიმდინარეობს, ზოგჯერ კი არის შემთხვევები, როდესაც ერთ-ერთი მეუღლე წინააღმდეგია და განქორწინება დიდ, დაუსრულებელ და მტკივნეულ პროცესად გადაიქცევა ხოლმე. ასეთ დროს, როგორც წესი, ყველაზე მეტად ბავშვები ზარალდებიან.

იმისთვის, რომ ბავშვისთვის განქორწინება ნაკლებად მტკივნეული აღმოჩნდეს, მშობლები უნდა დარწმუნდნენ, რომ გააზრებულად დგამენ ამ ნაბიჯს და გადაწყვეტილება მართებულად აქვთ მიღებული. უმჯობესია ბავშვმა ამ სიახლის შესახებ ორივე მშობლისგან ერთად გაიგოს, საბოლოო გადაწყვეტილებას მიღების შემდეგ. ზოგჯერ ხდება, რომ დაუსრულებელი კონფლიქტების ფონზე გაუკონტროლებლად აძახებენ მშობლები ერთმანეთს "გაგშორდები’’-ს და ამის შემსწრე ბავშვებიც არიან. პატარებს ეგოცენტრული ბუნების გამო ხშირად დანაშაულის განცდა უჩნდებათ, ჰგონიათ, რომ არ არიან საკმარისად კარგები და ამის გამო ჩხუბობენ მშობლები. სამწუხარო ფაქტია, მაგრამ მშობლები ზოგჯერ ბავშვებით მანიპულირებასაც ცდილობენ და კონფლიქტში რთავენ მათ. მაგ: სიტუაცია, როდესაც ერთ-ერთი მათგანი ცდილობს ბავშვი მეორეს წინააღმდეგ განაწყოს და ამით მეუღლის ყურადღება მიიქციოს და ა.შ. შედეგად ვიღებთ გაღიზიანებულ და კონფლიქტურ მშობლებთან ერთად ბავშვებს, რომლებსაც ფსიქოლოგიური პრობლემები უჩნდებათ და საჭიროებენ დახმარებას.
არანაკლებ საფრთხილო და საყურადღებოა უკვე გადაწყვეტილების მიღების შემდგომი ეტაპი, მეურვეობის საკითხი. სად იცხოვრებენ ბავშვები, როგორ მოხდება დროის გადანაწილება მშობლებს შორის, საცხოვრებელი ადგილის შეცვლა და ა.შ.

კონფლიქტის ფონზე განქორწინების დროს, როგორც წესი სასამართლო, წყვეტს მეურვეობის საკითხს და კონკრეტული პირობების მიღება უწევთ მშობლებს.
არაა გამართლებული ბავშვს ჰკითხოს მშობელმა ან მის გარშემო მყოფმა ზრდასრულმა ადამიანმა - თავად მას ვისთან ურჩევნია ცხოვრება, იქიდან გამომდინარე, რომ ბავშვი სიყვარულს და პასუხისმგებლობას ორივე მშობლის მიმართ გრძნობს, ამ არჩევანის გაკეთებით შესაძლოა მას ტრავმა მივაყენოთ. ანუ ავირჩიო ერთი - ბავშვისთვის გაუცნობიერებლად ნიშნავს უარი ვთქვა მეორეზე. ბავშვს ორივე მშობელი უყვარს, ამიტომ ისედაც რთულ ემოციურ ფონს ამით ნუღარ დავუმძიმებთ.

ძალიან კარგია, როდესაც მშობლებს ცივილური ურთიერთობა აქვთ ერთამეთთან და მარტივად აგვარებენ ისეთ საკითხებს, როგორიცაა დღესასწაულებზე ბავშვები ვისთან იქნებიან, არდადეგებს რომელ მშობელთან გაატარებენ და ა.შ.

ნებისმიერ შემეთხვევაში მშობლებს უნდა ახსოვდეთ, რომ ბავშვებისათვის აუცილებელია მოსიყვარულე გარემო, სადაც ექნებათ სტაბილურობის განცდა და რეჟიმი. განქორწინების დროს სტაბილურობის განცდა ისედაც სუსტდება და ხშირია შემთხვევები, როდესაც ბავშვებს ერღვევათ სკოლის ან ბაღის რეჟიმი. მიზეზი ბევრი შეიძლება იყოს, მაგრამ ყველაზე ხშირი ადგილსამყოფელის შეცვლა ან მშობლების შეუთანხმებლობაა. იმის მიუხედევად, რომ ისინი ერთად აღარ არიან, მაინც შეთანხმებულად უნდა მოქმედებდნენ და გადაწყვეტილებას ერთად, ბავშვის ინტერესების მაქსიმალური გათვალისწინებით იღებდნენ. შეიძლება არ ეთანხმებოდნენ მშობლები ერთამნეთს, მაგრამ ეს პატარამ არ უნდა იგრძნოს. ბავშვებისთვის ემოციური კეთილდღეობის გარდა განათლება და სოციალურ გარემოში რეაბილიტაცია უმნიშვნელოვანესია.

ავტორი: ქეთი მესხიშვილი

წაიკითხეთ სრულად