Baby Bag

„როდესაც ბავშვს ვეკითხებით: „დღეს ჭამე რამე? რა ჭამე?“ ურთიერთობები ხდება ჭამაზე ორიენტირებული,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

„როდესაც ბავშვს ვეკითხებით: „დღეს ჭამე რამე? რა ჭამე?“ ურთიერთობები ხდება ჭამაზე ორიენტირებული,“ - ფსიქოლოგი მარინა კაჭარავა

​​ფსიქოლოგი მარინა კაჭ​არავა საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“კვებითი ჩვევების ჩამოყალიბების შესახებ საუბრობს და იმ მიზეზებს ასახელებს, რომლებიც სიმსუქნეს იწვევს:

„კვება არის ერთ-ერთი სასიცოცხლოდ მნიშვნელოვანი ქცევა ადამიანისთვის, იმიტომ, რომ კვების გარეშე ის ვერ იცოცხლებს. იმით, თუ როგორ იკვებება ადამიანი, შეიძლება მისი ხასიათის დიაგნოსტირება. სიმსუქნეს აქვს თავისი ფსიქოლოგიური მიზეზები. ყველაფერი ბავშვობიდან იწყება. არის კვლევები, რომლის მიხედვითაც მარტოხელა დედების გაზრდილი ბავშვები უფრო მიდრეკილები არიან სიმსუქნისკენ. რატომ არის ასე? ამ შემთხვევაში ბავშვისთვის კვება ხდება კომპენსატორული მექანიზმი იმისი, რაც მას აკლია. როდესაც ერთი მშობელი ზრდის ბავშვს, უსაფრთხოება არის დარღვეული. კვებით იმ უსაფრთხოების კომპენსირება იწყება.“

მარინა კაჭარავას თქმით, მშობლები კვებას ხშირად ბავშვის წასახალისებლად იყენებენ:

„კვებით ხდება წახალისება, კანფეტის მიცემით ხდება წახალისება ადამიანის ამა თუ იმ ქცევის დროს. ​შესაძლებელია, ეს წახალისება მისთვის სტრატეგია გახდეს. ღამე კვების სინდრომიც არსებობს, რომელიც არის გამკლავების მექანიზმი სტრესის დროს. რას ნიშნავს ეს? მე როდესაც მიჭირს, მივდივარ მაცივართან და ვიწყებ ჭამას, გადავდივარ საცხოვრებლად მაცივართან. რატომ ხდება ეს? შესაძლებელია იმიტომ, რომ რამდენჯერაც ბავშვობაში ვტიროდი, იმდენჯერ მაჭმევდნენ. ბავშვი ემოციას უმეტესად ტირილით გამოხატავს და მშობელს ჰგონია, რომ უნდა ჭამოს ამ დროს. ჩვენი მშობლების კითხვა, რომელიც მეც ხშირად დამისვამს ჩემი შვილებისთვის, არის: „რა ჭამე დღეს?“ ეს არის არასწორი კითხვა. სკოლიდან რომ მოდის ბავშვი და ვეკითხებით რა ჭამა, აქცენტი არ არის, როგორ იყო, რა გაუხარდა, რა ეწყინა. ჭამა ხდება ფოკუსირებული, მთავარი ფიგურა ხდება ურთიერთობაში. როდესაც ბავშვს ვეკითხებით: „დღეს ჭამე რამე? რა ჭამე?“ ურთიერთობები ხდება ჭამაზე ორიენტირებული.“

​მარინა კაჭარავა აღნიშნავს, რომ მკაცრი დიეტები და ზედმეტი შეზღუდვები ადამიანის ფსიქიკაზე ნეგატიურად აისახება:

„ადამიანმა არ უნდა მოიკლოს დოზირებულად ის სიამოვნება, რაც არის კვება. დიეტას რაც შეეხება, მე თუ ჩემი თავი წიხლქვეშ გავიგდე და ყველა იმ სიამოვნებაზე უარი ვთქვი, რაც კვებიდან შემიძლია მივიღო, მე აუცილებლად გადავვარდები მეორე უკიდურესობაში. დიდმა თავშეკავებამ მერე იცის ძალიან დიდი აშვება.“

ჩვენ შვილების აღზრდის დროს, ჩვენი კომპლექსების და ბავშვობის ტრავმების გამო, გვინდა ისინი ავარიდოთ რაღაცას. მე რაც არ გამომივიდა, ის მინდა, რომ ჩემს შვილს გამოვუყვანო. ჩემს შვილს ეს არ უნდა, მე მინდოდა და არ გამომივიდა. არ ვითვალისწინებ მის პიროვნებას, ეს ძალიან მნიშვნელოვანია ცხოვრებაში. შეიძლება აუხსნა ადამიანს, რომ საღამოს კვება რაღაცას იწვევს და მან მერე გააკეთოს არჩევანი. ადამიანმა რეალობა უნდა მიიღოს ისეთი, როგორიც არის. ეს წონა აქვს, ამაზე უკეთესიც არის და უარესიც. გახდომა თუ მინდა, რისთვის მინდა და თუ წაადგება ჩემს ჯანმრთელობას გახდომა? ​უნდა გვქონდეს კვებისადმი სადა დამოკიდებულება. ეს არ არის არც მთავარი და არც უმნიშვნელო ცხოვრებაში. ეს არის ის, რაც არის საჭირო, აუცილებელი, მაგრამ არ არის მთავარი,“ - აცხადებს მარინა კაჭარავა.

წყარო: ​ნაშუადღევს

არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

„რაც უფრო ენდობი ბავშვს, მით უფრო უკეთესად იქცევა ბავშვი,“ - ფსიქოლოგი ნინო კანდელაკი
​​ფსიქოლოგი ნინო კანდელაკი ბავშვის აღზრდის უმთავრეს პრინციპებზე საუბრობს. ის აღნიშნავს, რომ ბავშვისთვის პატიოსნების და სამართლიანობის მაგალითი არის მშობელი:„ბავშვს პატიოსნებისა და სამართლიანობის...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, როდესაც ხედავს, რომ ბავშვს აქვს დიდი პოტენციალი, რომელსაც სათანადოდ არ იყენებს - ფსიქოლოგი ბარბარე ჭკუასელი

ფსიქოლოგმა ბარბარე ჭკუასელმა ბავშვის ცხოვრებაში მშობლის ჩარევის შედეგებზე ისაუბრა და მშობლებს საინტერესო რჩევები მისცა:

„დღეს აღარ გვაქვს დავა იმაზე, რომ ბავშვზე ძალადობა წარმოუდგენელია და მის სურვილს პატივი უნდა ვცეთ. იმაზეც არ გვაქვს დავა, რომ მშობლები გადავიდნენ აღზრდის ჰუმანურ სტილზე, ბავშვების სურვილებს პატივი სცეს და ზოგჯერ გამოვიდა ისე, რომ შედეგიც ცუდი მივიღეთ და ზოგჯერ თერაპიაზე მშობლების დაცვა გვიწევს ხოლმე. საზღვრები იმდენად აირია, რომ ბავშვი ფიქრობს, ის არის წამყვანი ოჯახში და როგორც თვითონ უნდა, ისე ხდება ყველაფერი. არცერთ პოლუსზე ყოფნა არ არის მომგებიანი. აუცილებლად პატივი უნდა ვცეთ ბავშვის სურვილებს, მაგრამ უნდა ვიყოთ მისი მხარდამჭერი და მიმართულების მიმცემი.

მშობელმა მხარი უნდა დაუჭიროს ბავშვს და სწორი მიმართულება მისცეს. თქვენ ზრდასრულ ასაკში თქვენი პერსპექტივით როგორც ხედავთ ვითარებას, მაგალითისთვის, თქვენი 11 წლის შვილი ამ პერსპექტივით ვერ ხედავს. მიუხედავად იმისა, რომ მას შეიძლება ძალიან კარგად გამოსდის კალათბურთი, სხვა ინტერესებიც აქვს ცხოვრებაში. წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ მიეძალეთ და მის ცხოვრებაში დარჩა გაკვეთილები და სპორტი, როგორ ფიქრობთ, არის იმის შანსი, რომ მას გაუჩნდეს პროტესტის განცდა კალათბურთთან დაკავშირებით, რომელიც მას ძალიან კარგად გამოსდის?!

მე მაქვს გამოცდილება სპორტსმენებთან მუშაობის. გარდა იმისა, რომ მათ იმ კონკრეტულ სპორტში ძალიან დიდი უნარ-ჩვევები სჭირდებათ, მათ ფსიქო-ემოციურ მდგომარეობას აქვს გადამწყვეტი მნიშვნელობა. მყოლია სხვადასხვა სპორტის სახეობის სპორტმენი და ყოველთვის რაზეც ვმუშობ არის მათი გამბედაობა, თვითშეფასება, შეჯიბრის პერიოდში სიმშვიდის შენარჩუნება. ადამიანები, რომლებიც „გადარჩნენ“ ერთეულები არიან და იცით რამდენი ვერ „გადარჩა?“ თუ თქვენი შვილი წარმატებულია კალათბურთში და გინდათ, რომ მას მხარი დაუჭიროთ, აუცილებლად თანამშრომლობაა საჭირო არა იმ კონკრეტულ სიტუაციაში, როდესაც 11 საათზე არ სძინავს ღამით შეჯიბრის წინ, არამედ შეთანხმება გქონდეთ რაღაც საკითხებთან დაკავშირებით,“- მოცემულ საკითხზე ბარბარე ჭკუასელმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

წაიკითხეთ სრულად