Baby Bag

რა უნდა გაითვალისწინოთ თუ ჭოჭინას გამოყენებას აპირებთ? - ორთოპედ-ტრავმატოლოგი დეტალებზე

რა უნდა გაითვალისწინოთ თუ ჭოჭინას გამოყენებას აპირებთ? - ორთოპედ-ტრავმატოლოგი დეტალებზე

რა უნდა გაითვალისწინოს მშობელმა, სანამ ჭოჭინას გამოიყენებს და შეუძლია თუ არა ზიანის მიყენება ბავშვისთვის? - ამ თემებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ორთოპედ-ტრავმატოლოგი თინათინ ანთაძე.

- ჭოჭინასთან დაკავშირებით აზრთა სხვადასხვაობა არსებობს ექიმებს შორის, რატომ კრძალავს გარკვეული მათგანი ან რატომ ემხრობა მეორე ნაწილი?

​- ჭოჭინით ბავშვები უამრავ ტრავმას იღებენ, ვინაიდან არ არის მყარი კონსტრუქციის და ყირავდება, შესაბამისად ბავშვი გადმოვარდება და იღებს დაზიანებას. ერთადერთი ეს არის არასასურველი, თუმცა თუ ბავშვი ზის ჭოჭინაში, გვერდზე მშობელი უდგას და არის ყურადღების ქვეშ, რატომაც არა. ამ ნივთის გამოყენებას დადებითი ის აქვს, რომ პატარები ერთობიან, მოსწონთ და პოზიტიურ ემოციას იწვევს. ამასთან, ისინი გონებრივად ვითარდებიან. ზოგიერთი მშობელი ჭოჭინას იყენებს, როგორც სასადილო მაგიდას. სხვა სახელმწიფოებში ეს ნივთი იკრძალება იმიტომ, რომ ბევრი ბავშვი იღებდა ტრავმას, დაზიანებებს. როდესაც ადვილად ხელმისაწვდომია ჩამრთველები, ელექტროენერგიის აპარატურა, შესაძლოა, ელექტრო ტრავმაც მიიღონ, ამის გამო საჭიროა სიფრთხილე.

​- რა ხნის ბავშვი შეგვიძლია ჩავსვათ ჭოჭინაში?

​- დაახლოებით 6 თვის, როდესაც ბავშვს უკვე ჯდომა შეუძლია. საერთოდ მე არ მიყვარს ჭოჭინა და მირჩევნია მანეჟი, რადგან იქ უფრო კარგად ვითარდება ბავშვი და თანაც უსაფრთხოა.

​- კონკრეტულად, რა უარყოფითი თვისებები აქვს ჭოჭინის გამოყენებას და რა შემთხვევაში არ შეიძლება გამოვიყენოთ?

​- ვერ ვიტყვით იმას, რომ არ უნდა გამოვიყენოთ, ასეთი შემთხვევა არ არის. მედიცინასთან და ბავშვის ჯანმრთელობის, ძვლების განვითარებასთან არანაირ კავშირში არ არის. ჭოჭინაში რომ ჩაჯდება, ბავშვს ფეხები აქვს განზე და როდესაც ჩვენ გვაქვს დისპლაზია, კორსეტით, პირიქით, განზე ვაწევინებთ. ასე, რომ ჭოჭინას უარყოფითი თვისებები პირდაპირ უკავშირდება ტრავმატიზმს ანუ როდესაც პატარა უყურადღებობისგან იღებს ტრავმებს, ყირავდება, თავს არტყამს, ხელს ჰყოფს ჩამრთველებში და ა.შ. როგორც უკვე ვთქვი, სამედიცინო თვალსაზრისით არანაირი შეზღუდვა არ აქვს.

​- მშობელმა თუ გადაწყიტა, რომ ჭოჭინაში უნდა ჩასვას პატარა, რა წესები უნდა გაითვალისწინოს?

​- რასაკვირველია, უსაფრთხოების ზომები. როდესაც ჩასვამს, იყოს ახლოს მასთან და მარტო არ დატოვოს, მიაქციოს ყურადღება ტრავმების თავიდან ასაცილებლად.

​ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მც​ოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც გინდა ის გიქნია“, დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ მშობლებსა და მოზარდებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე ისაუბრა:

„მეგობარი მნიშვნელოვანია, მაგრამ მშობელი არის, პირველ რიგში, ჩარჩოს შემქმნელი. მეგობარი ასეთ ჩარჩოს არ გიქმნის. მეგობარი ხარ ბავშვისთვის იმ მხრივ, რომ მას არ ეშინოდეს შენთან ღიად განხილვა იმ საკითხების, რაც მას აწუხებს. ეს დიდი პრობლემაა დღეს. ბავშვები ფიქრობენ, რომ მშობლები ვერ გაუგებენ, ატყდება ჩხუბი, იქნება უსიამოვნება, რის გამოც ისინი მშობლებთან ღიად არ საუბრობენ. ამ გაგებით მშობელი არის ბავშვის მეგობარი, მაგრამ შენ, როგორც მშობელი, პირველ რიგში, ხარ ეთიკური ჩარჩოს , ღირებულებითი ჩარჩოს დამდები. ჩარჩო აუცილებელია, მაგრამ არა ავტორიტარული ჩარჩო, გარედან თავსმოხვეული კი არა, ერთობლივად შემუშავებული.

წარმოვიდგინოთ, რომ 12 წლის ბავშვი მოდის და ამბობს, რომ კლუბში მიდის მეგობრებთან ერთად. შენ შეგიძლია უყვირო, ეჩხუბო და არ გაუშვა, მაგრამ შეგიძლია მშვიდად დაელაპარაკო, ამ გადაწყვეტილების დადებითი და უარყოფითი მხარეები განიხილო მასთან ერთად. საბოლოოდ ის თავად მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას, საითკენაც შენ უბიძგებ. ამაზე მარტივია, რომ კარი ჩაუკეტო, ეჩხუბო, 12 წლისას მოერევი, მაგრამ 15 წლისას ვერა. „რაც გინდა ის გიქნია,“ დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის. გარდატეხის ასაკში მშობელს ეშინია და ურჩევნია ბავშვის მეგობრად დარჩეს. რაღაც კომპლექსი აქვთ დღევანდელ მშობლებს. მშობელი თვლის, რომ უნდა იყოს თავისი შვილის მეგობარი, არ უნდა აწყენინოს. ამიტომ გვაქვს ორი უკიდურესობა: ან ავტორიტარული სტილი, ან დამოკიდებულება: „ყველაფერზე თანახმა ვარ, გააკეთე რაც გინდა, რაც გაგიხარდება.“ მერე ბავშვი მეუბნება, რომ მშობლისთვის სულ ერთია, თუ სად წავა ის, რადგან არასდროს არაფერს ეუბნება. ეს უკვე უგულებელყოფაა ბავშვის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“ 

წაიკითხეთ სრულად