Baby Bag

რა უნდა გაითვალისწინოთ თუ ჭოჭინას გამოყენებას აპირებთ? - ორთოპედ-ტრავმატოლოგი დეტალებზე

რა უნდა გაითვალისწინოთ თუ ჭოჭინას გამოყენებას აპირებთ? - ორთოპედ-ტრავმატოლოგი დეტალებზე

რა უნდა გაითვალისწინოს მშობელმა, სანამ ჭოჭინას გამოიყენებს და შეუძლია თუ არა ზიანის მიყენება ბავშვისთვის? - ამ თემებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ორთოპედ-ტრავმატოლოგი თინათინ ანთაძე.

- ჭოჭინასთან დაკავშირებით აზრთა სხვადასხვაობა არსებობს ექიმებს შორის, რატომ კრძალავს გარკვეული მათგანი ან რატომ ემხრობა მეორე ნაწილი?

​- ჭოჭინით ბავშვები უამრავ ტრავმას იღებენ, ვინაიდან არ არის მყარი კონსტრუქციის და ყირავდება, შესაბამისად ბავშვი გადმოვარდება და იღებს დაზიანებას. ერთადერთი ეს არის არასასურველი, თუმცა თუ ბავშვი ზის ჭოჭინაში, გვერდზე მშობელი უდგას და არის ყურადღების ქვეშ, რატომაც არა. ამ ნივთის გამოყენებას დადებითი ის აქვს, რომ პატარები ერთობიან, მოსწონთ და პოზიტიურ ემოციას იწვევს. ამასთან, ისინი გონებრივად ვითარდებიან. ზოგიერთი მშობელი ჭოჭინას იყენებს, როგორც სასადილო მაგიდას. სხვა სახელმწიფოებში ეს ნივთი იკრძალება იმიტომ, რომ ბევრი ბავშვი იღებდა ტრავმას, დაზიანებებს. როდესაც ადვილად ხელმისაწვდომია ჩამრთველები, ელექტროენერგიის აპარატურა, შესაძლოა, ელექტრო ტრავმაც მიიღონ, ამის გამო საჭიროა სიფრთხილე.

​- რა ხნის ბავშვი შეგვიძლია ჩავსვათ ჭოჭინაში?

​- დაახლოებით 6 თვის, როდესაც ბავშვს უკვე ჯდომა შეუძლია. საერთოდ მე არ მიყვარს ჭოჭინა და მირჩევნია მანეჟი, რადგან იქ უფრო კარგად ვითარდება ბავშვი და თანაც უსაფრთხოა.

​- კონკრეტულად, რა უარყოფითი თვისებები აქვს ჭოჭინის გამოყენებას და რა შემთხვევაში არ შეიძლება გამოვიყენოთ?

​- ვერ ვიტყვით იმას, რომ არ უნდა გამოვიყენოთ, ასეთი შემთხვევა არ არის. მედიცინასთან და ბავშვის ჯანმრთელობის, ძვლების განვითარებასთან არანაირ კავშირში არ არის. ჭოჭინაში რომ ჩაჯდება, ბავშვს ფეხები აქვს განზე და როდესაც ჩვენ გვაქვს დისპლაზია, კორსეტით, პირიქით, განზე ვაწევინებთ. ასე, რომ ჭოჭინას უარყოფითი თვისებები პირდაპირ უკავშირდება ტრავმატიზმს ანუ როდესაც პატარა უყურადღებობისგან იღებს ტრავმებს, ყირავდება, თავს არტყამს, ხელს ჰყოფს ჩამრთველებში და ა.შ. როგორც უკვე ვთქვი, სამედიცინო თვალსაზრისით არანაირი შეზღუდვა არ აქვს.

​- მშობელმა თუ გადაწყიტა, რომ ჭოჭინაში უნდა ჩასვას პატარა, რა წესები უნდა გაითვალისწინოს?

​- რასაკვირველია, უსაფრთხოების ზომები. როდესაც ჩასვამს, იყოს ახლოს მასთან და მარტო არ დატოვოს, მიაქციოს ყურადღება ტრავმების თავიდან ასაცილებლად.

​ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მც​ოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად