Baby Bag

„6 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის წამყვანი ქცევა არ არის მეცადინეობა და დასწავლა. მისი ქცევა არის თამაში,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვის ცხოვრებაში თამაშის მნიშვნელობაზე ისაუბრა. მისი თქმით, თამაშის დროს ბავშვი სამყაროს შეიმეცნებს, ხოლო სწავლის პროცესი, შესაძლოა. სრულიად გაუცნობიერებლად განხორციელდეს:

„პირველ რიგში, ალბათ, მნიშვნელოვანია ჩვენ განვასხვავოთ ერთმანეთისგან სწავლა და დასწავლა. სწავლა ისეთი პროცესია, რომელიც მთელი ცხოვრების განმავლობაში ჩვენ გვდევს თან. ეს სწავლა მთელი ცხოვრების განმავლობაში სრულიად გაუცნობიერებლადაც შეიძლება განხორციელდეს. რაც შეეხება დასწავლას, ეს არის ნებისყოფით გაშუალებული, ​მიზანმიმართული პროცესი, რომელსაც სჭირდება ძალისხმევა, ძალიან სერიოზული ყურადღების კონცენტრაცია.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ 6 წლამდე ასაკის ბავშვის ფსიქიკური განვითარება მნიშვნელოვნად განსხვავდება 6 წლის შემდგომი ბავშვის განვითარებისგან:

„ახლა შევხედოთ ბავშვის განვითარებას. 6 წლამდე ასაკის ბავშვის თავისებურება რადიკალურად განსხვავდება უკვე 6 წლის შემდგომი ბავშვის ფსიქიკური განვითარებისგან იმით, რომ​ 6 წლამდე ასაკის ბავშვისთვის წამყვანი ქცევა არ არის მეცადინეობა და დასწავლა. მისი ქცევა არის თამაში. თამაშს ჩვენი საზოგადოება არასერიოზულად უყურებს, განსაკუთრებით მშობლები. მშობლები ფიქრობენ, რომ ბავშვი თავისთვის რაღაცებს შვრება, დროს ატარებს. ეს არ არის დროის გატარება, ეს არ არის დროის ფუჭად კარგვა.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, თამაში ბავშვის უნარებს ავითარებს და მისი პოტენციალის რეალიზებისთვის ძალიან სასარგებლოა:

​ბავშვისთვის თამაში არის ცხოვრების შესწავლა, უნარების განვითარება, თავისი პოტენციალის რეალიზება, მომავალი ცხოვრებისთვის მომზადება. ეს არის თამაში, განსაკუთრებით შემეცნებითი თამაშები და როლური თამაშები. პირველი, რასაც ჩვენ მშობლებს ვეკითხებით, ეს არის როლურ და წარმოსახვით თამაშებს თუ თამაშობს ბავშვი. სწორედ ამ წარმოსახვითი თამაშებით ემზადება ბავშვი მომავალი ცხოვრებისთვის.“

„ეს არ არის არც გაჯეტების შედეგი, ​არც კომპიუტერული განმავითარებელი თამაშების. იმ თამაშებს არ აქვთ ის გავლენა ამ ასაკში, როგორი გავლენაც აქვს ხოლმე რეალურ შემეცნებით თამაშებს და წარმოსახვით როლურ თამაშებს. ყველა ფსიქოლოგი თანმხდება იმაზე და კარგი სკოლამდელი საგანმანათლებლო პროგრამები აგებულია თამაშზე, იმისთვის, რომ ბავშვმა შეიმეცნოს სამყარო, მოემზადოს ცხოვრებისთვის და ჰქონდეს კეთილდღეობის განცდა,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„მშობლები განათლებისთვის“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, „ფასდაკლებები დედებისთვის“ (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „ფასდაკლებები დედებისთვის“)

„დღეს ბებიები და ბაბუები შვილიშვილებთან დროს არ ატარებენ, სამწუხაროდ, საქართველოში ეს მოი...
​ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოში ხანშიშესულ ადამიანთა პრობლემებზე ისაუბრა. მისი თქმით, პენსიაზე გასვლის ასაკი ჩვენთან ტრაგედიაა, თუმცა ბედნიერება უნდა იყოს:„პენსიაზე გასვლის ასაკი ჩვენთან...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე დავრწმუნდი, რომ ნამდვილი სიყვარული უკურნებელი სენია, რომელსაც აქვს უძლიერესი პირველი მუხტი, მაგრამ არ ნელდება მთელი თანაცხოვრების მანძილზე,“ - გელა ჩარკვიანი

„მე დავრწმუნდი, რომ ნამდვილი სიყვარული უკურნებელი სენია, რომელსაც აქვს უძლიერესი პირველი მუხტი, მაგრამ არ ნელდება მთელი თანაცხოვრების მანძილზე,“ - გელა ჩარკვიანი

გელა ჩარკვიანი სიცოცხლეში ხშირად საუბრობდა მეუღლისადმი მის დიდ სიყვარულზე. გიორგი კეკელიძესთან ერთ-ერთ ინტერვიუში გელა ჩარკვიანმა მარადიული სიყვარულის თავისი დეფინიციაც გაგვაცნო:

„რამდენჯერმე შეყვარება მგონია, რომ შესაძლებელი არ არის. სიყვარულსაც ხომ აქვს თავისი ხარისხი, ძალა. ის სიყვარული, რომელზეც მე ვლაპარაკობ, ორჯერ არ შეიძლება მოხდეს. მე გეტყვით ნამდვილი სიყვარულის ჩემს დეფინიციას, რომელსაც აქვს უძლიერესი პირველი მუხტი, მაგრამ არ ნელდება მთელი თანაცხოვრების მანძილზე, პირიქით ძლიერდება. აი, ეს არის ნამდვილი სიყვარული.“

გელა ჩარკვიანი თვლიდა, რომ პირველი მუხტი სიყვარულში გადამწყვეტია:

„მე ვფიქრობ, რომ რომეოსთან და ჯულიეტასთან მუხტი ძალიან დიდი იყო, მაგრამ მართალია, იქ გარემოებებიც ქმნიდა ამას. მე მაინც მგონია, რომ ეს მუხტი გაგრძელდებოდა. არ შეიძლებოდა, რომ არ გაგრძელებულიყო. პირველი მუხტი წყვეტს ყველაფერს. ამის შეფასება ადვილი არ არის. რითი შეიძლება შეაფასო სიყვარული? ისევ მსხვერპლით შეგიძლია შეაფასო.“

„ჩემი მსხვერპლი იყო ის, რომ მე შევეშვი ლექციებზე სიარულს. საერთოდ მივანებე თავი სწავლას. მე მივდიოდი დილით ნანასთან. ნანა იჯდა ფორტეპიანოსთან. ის ემზადებოდა გამოცდებისთვის. მე ტახტზე ვიჯექი და ლექციებზე აღარ დავდიოდი. ყველაფერში ჩავიჭერი და დიდი უსიამოვნებები მქონდა სახლში. სიყვარულზე წერა მაიძულა ტრაგედიამ, რომელიც შემემთხვა. შეიძლება, ნანა რომ ცოცხალი ყოფილიყო, მე სიყვარულზე ამდენი არ მეწერა. მე დავრწმუნდი, რომ ნამდვილი სიყვარული უკურნებელი სენია. არ გადის დღე, არ გადის საღამო, ღამე, რომ კვლავ არ ვიფიქრო და სინდისის ქენჯნამ არ ამიტანოს. ჩვენ არ შევპირებივართ ერთმანეთს, რომ ერთის სიკვდილის შემთხვევაში მეორე თავს მოვიკლავდა, მაგრამ სიმძაფრე ჩვენი ერთობისა მაინც მავალდებულებდა ამას. მე მრცხვენია, რომ რვა წელი გავიდა და მე კიდევ ცოცხალი ვარ... მრცხვენია, მე ამას სრულიად სერიოზულად ვამბობ,“ - აღნიშნულ თემაზე გელა ჩარკვიანმა გასულ წელს საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ახალი დღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„ახალი დღე“


წაიკითხეთ სრულად