Baby Bag

10 საფრთხის შემცველი ნივთი ბავშვის საძინებელში

10 საფრთხის შემცველი ნივთი ბავშვის საძინებელში

საყოფაცხოვრებო ნივთებში არსებული საფრთხეების ამოცნობა საკმაოდ რთულია. ზოგიერთი ნივთი, რომელიც ზრდასრული ადამიანისთვის სრულიად უსაფრთხოა, პატარებისთვის სახიფათოც შეიძლება აღმოჩნდეს. ჩვენს სტატიაში იმ 10 ნივთს გაგაცნობთ, ​რომლებიც ბავშვისთვის გარკვეულ რისკებს შეიცავს.

1. ბალიში

ზრდასრულებს კისრის არეში უსიამოვნო შეგრძნება უჩნდებათ, თუ ღამით თავი ბალიშზე არ უდევთ. ამის გამო ისინი საკუთარ გამოცდილებას ეყრდნობიან და ჩვილებისთვის ბალიშს დიდი მონდომებით ყიდულობენ. ბავშვის ჯანსაღი და უსაფრთხო ძილისთვის მას წლამდე ასაკში ბალიში საერთოდ არ ესაჭიროება. ჩვილმა, შესაძლოა, ძილის დროს მოულოდნელად სახე დაადოს ბალიშს, თუ ფეხზე დადგომა და სიარული იცის, ის ბალიშს საწოლიდან გადმოსაძრომად და საყრდენად გამოიყენებს. ბალიში, შესაძლოა, პატარასთვის ალერგენიც იყოს.

2. ჰაერის დამატენიანებელი

ჰაერის დამატენიანებელი ბავშვის ჯანმრთელობისთვის სასარგებლოა. კარგად დატენიანებული ჰაერი ბავშვს ჯანსაღად სუნთქვაში ეხმარება. თუ ჰაერის დამატენიანებელს არასწორად გამოვიყენებთ, შესაძლოა, მან სოკოვანი დაავადებების ჩამოყალიბებას შეუწყოს ხელი და ოთახში მეტისმეტად ნესტიანი გარემო შექმნას. მსგავსი შეცდომა რომ არ მოგვივიდეს, პედიატრები გვირჩევენ ჰაერის ტენიანობის შესამოწმებელი ხელსაწყო შევიძინოთ. ოპტიმალური მაჩვენებელი ჰაერის 50 % -იანი ტენიანობაა.

3. მაგნიტი

მაგნიტური სათამაშოები, ციფრები და ფიგურები ბავშვის ყურადღებას მარტივად იქცევს, თუმცა ისინი სერიოზულ საფრთხეს უქმნიან ბავშვის ჯანმრთელობას, განსაკუთრებით მაშინ, თუ მაგნიტი სათამაშოზე კარგად არ არის მიმაგრებული. შესაძლოა, ბავშვს მაგნიტი გადაეყლაპოს და მის სიცოცხლეს საფრთხე დაემუქროს. მსგავს სათამაშოებთან ბავშვი მარტო არასდროს დატოვოთ.

4. საწოლის გამოსაკრავები

მშობლებს ძალიან მოსწონთ საწოლის გამოსაკრავების შეძენა. მათი მეშვეობით ისინი ​ჩვილის ტრავმებისგან დაცვას ცდილობენ. როგორც აღმოჩნდა, მსგავსი გამოსაკრავები ბავშვისთვის უსაფრთხო არ არის. ბავშვი, შესაძლოა, სახით მიეჯახოს გამოსაკრავ ბალიშს, თუ გამოსაკრავი კარგად არ არის საწოლზე მიმაგრებული, შესაძლებელია, რომ ის ბავშვს სახეზე დაეცეს. გარდა ამისა, გამოსაკრავების გამოყენებამ, შესაძლოა, ბავშვის გადახურება გამოიწვიოს. ამერიკის პედიატრთა აკადემია საწოლის გამოსაკრავების გამოყენების რეკომენდაციას არ გასცემს.

5. რადიოძიძა

ელექტროგაყვანილობების გამოყენება ბავშვის ოთახში ძალიან სახიფათოა. ბავშვის საწოლთან ახლოს რადოძიძის დამონტაჟებას არ გირჩევთ. შესაძლოა, ბავშვმა გაყვანილობას შემთხვევით ხელი მოჰკიდოს ან მისი დაღეჭვა სცადოს. უმჯობესია, თუ უკაბელო მოწყობილობებს შეიძენთ, ან მას ბავშვისგან მოშორებით დაამაგრებთ.

6. პლედი

პლედის პატარებთან გამოყენება იმავე მიზეზით არ შეიძლება, რა მიზეზითაც საწოლის გამოსაკრავებს არ ვუწევთ რეკომენდაციას. შესაძლოა, ბავშვმა სახეზე აიფაროს პლედი, რაც ჰაერის უკმარისობის საფრთხეს ქმნის. პლედი ბავშვს გადახურების რისკსაც უქმნის. ​18 თვემდე ბავშვის საწოლში ზედმეტი ნივთები არ უნდა გქონდეთ. თუ გეშინიათ, რომ ბავშვს შესცივდება, სპეციალური საძილე კომბინიზონები გამოიყენეთ.

7. სათამაშოები ელემენტებით

ელემენტები ბავშვისთვის ძალიან სახიფათოა. იმ შემთხვევაში, თუ ის ელემენტს გადაყლაპავს, შესაძლოა, საყლაპავის სერიოზული დამწვრობა განუვითარდეს. ელემენტების მოხვედრა სახიფათოა ცხვირსა და ყურებშიც. არასდროს დატოვოთ ბავშვი ელემენტებთან ახლოს. კარგად დააკვირდით სათამაშოებს, თუ რამდენად უსაფრთხოდ არის მათში ელემენტები მოთავსებული.

8. არამყარი ავეჯი

ავეჯი ბავშვის ოთახში აუცილებლად მყარი უნდა იყოს. საქმე არ ეხება მხოლოდ კარადებსა და სხვა დიდი ზომის ავეჯს. ნებისმიერი სარკე, ტექნიკა ან სხვა სახის ავეჯი მყარი უნდა იყოს, რათა ბავშვს მოულოდნელად არ დაეცეს. ეცადეთ ავეჯი მყარად მიამაგროთ კედლებს. არასდროს დადოთ ბავშვისთვის მიმზიდველი ნივთი მისთვის მიუწვდომელ სიმაღლეზე, რათა​ ის გადმოვარდნის საფრთხისგან დაიცვათ.

9. არომატული სანთლები

არომატული სანთლები ქიმიურ ნივთიერებებს შეიცავს. თუ ოთახში ჰაერი კარგად არ ცირკულირებს, შესაძლოა, მძაფრმა არომატებმა ბავშვებში ალერგიული რეაქციები გამოიწვიოს, განსაკუთრებით, თუ მათ ასთმა აქვთ. ბავშვის ფილტვები განვითარების პროცესშია, რის გამოც მასზე მსგავსი მავნე ნაერთებით ზემოქმედება არ შეიძლება. თუ ოთახში უსიამოვნო სუნია, ბავშვი ოთახიდან გაიყვანეთ და ფანჯარა გამოაღეთ, რათა ჰაერი გასუფთავდეს.

10. რბილი სათამაშოები გრძელი ბეწვით

რბილი სათამაშო ბავშვის საწოლში არ დატოვოთ, როდესაც ის იძინებს, ​რათა ის მოგუდვის საფრთხისგან დაიცვათ. ყურადღება მიაქციეთ, რამდენად კარგად არის შეკერილი სათამაშო. ნუ იყიდით ისეთ სათამაშოს, რომელსაც გრძელი ბეწვი აქვს. ადრე თუ გვიან ბეწვი ცვენას დაიწყებს და ის ბავშვის პირის ღრუშიც შეიძლება აღმოჩნდეს.

მომზადებულია​ adme.ru - ს მიხედვით


არ დაგავიწყდეთ !!!

დაემატეთ ჯგუფში საბავშვო რეცეპტები

უსაფრთხოების 10 წესი, რომელიც ბავშვს აუცილებლად უნდა ასწავლოთ - ევგენი კომაროვსკი
​​ცნობილმა პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს უსაფრთხოების ის წესები გააცნო, რომელთა შესახებ ბავშვმა აუცილებლად უნდა იცოდეს. მართალია, მშობლებს სურთ, რომ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან, ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა'' - როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი?

როგორ იმართება ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი? - აღნიშნულ თემაზე საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი მარი მალაზონია“ ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა თამარ-ტატა ბაზღაძემ ისაუბრა.

მისი თქმით, ჰიპერაქტივობის სინდრომი და ყურადღების დეფიციტი ხშირად გვხვდება საზოგადოებაში. ზოგ შემთხვევაში სიდრომი მიმდინარეობს უპირატესად ყურადღების დარღვევით, ზოგ შემთხვევაში ჰიპერაქტიურობით და არის კომბინირებული ვარიანტი, როდესაც ორივე პრობლემა ერთნაირად ვლინდება:

,,ძირითადად, მდგომარეობა ყურადღებას იქცევს 3 წლის ასაკიდან. ადრეულ ასაკში რთული გასამიჯნია ეს ბავშვის ჩვეულებრივი აქტივობაა თუ ჰიპერაქტივობა. ამ სირთულის გამო დიაგნოზი ძირითადად არ ისმევა 6 წლამდე. როგორც წესი, მიმდინარეობს დაკვირვება, რა დოზით ვლინდება ჰიპერაქტიურობა, რამდენად ახლავს ყურადღების პრობლემები და რამდენხანს გაჰყვება ბავშვს ჰიპერაქტიურობა. თუ ბავშვი უბრალოდ ცელქი და მოუსვენარია, თუმცა არ აქვს ყურადღების, დასწავლის პრობლემა, უსმენს, ითვისებს - არ არის საგანგაშო. უფრო საყურადღებოა, როდესაც ბავშვი არ გვისმენს, არ ითვისებს ასაკის შესაბამის უნარებს და ფიქსირდება ზღვარგადასული ჰიპერაქტიურობა.

იდეალურ შემთხვევაში ბავშვთან მულტიგუნდური მიდგომა გამოიყენება და მუშაობს რამდენიმე სპეციალისტი. ვიწყებთ ფსიქოედუკაციით, ანუ იგივე ფსიქოგანათლებთ, რის დროსაც მშობელს ვაწვდით ინფორმაციას, თუ რას გულისხმობს ეს სინდრომი, რა სიმპტომები შეიძლება ახლდეს, რა სირთულეებს იწვევს ეს სიმპტომები, როგორი მიდგომები შეიძლება გამოიყენოს მშობელმა და ა.შ. იდეალურ შემთხვევაში სკოლა აუცილებლად ჩართული უნდა იყოს, რაც საქართველოში ცოტა რთული საკითხია, თუმცა ნელ-ნელა მაინც არის გარკვეული მზაობა სკოლის მხრიდან, რომ მიიღონ გარკვეული რეკომენდაციები და უკეთ ააწყონ ურთიერთობა ჰიპერაქტიურ ბავშვთან.''

,,აღვნიშნავ ასევე იმას, რომ  თავის ტვინში გარკვეული ცვლილებები აისახება და კომპიუტერულ ტომოგრაფიაზე ჩანს ეს. აქ შეიძლება იყოს გარკვეული უბნების შემცირება, რომელიც პასუხისმგებელია ყურადღების კონცენტრაციაზე, ემოციის და ქცევის მართვაზე. ასევე არის პრეფრონტალური უბნების და მათ სისხლით მომარაგების დეფიციტი, რომელიც პასუხისმგებელია წახალისება-დასჯის მეთოდების ეფექტურობაზე. თუმცა საქართველოში კვლევის ამ ტიპის მეთოდებს ჯერ არ ვიყენებთ, არ არის ფართოდ გავრცელებული. საკმაოდ ძვირადღირებული მეთოდებია და იშვიათად მივმართავთ დიაგნოსტიკის პროცესში,'' - დასძინა თამარ-ტატა ბაზღაძემ. 

ბავშვთა და მოზრდილთა ფსიქიატრმა მართვის მეთოდებთან დაკავშირებითაც ისაუბრა:

,,რაც შეეხება მართვის მეთოდებს, პირველივე რასაც ვეუბნებით მშობლებს არის ის, რომ ჩვენ არ გვაქვს ჯადოსნური აბი, რომელსაც ბავშვს მივცემთ და ის გახდება მშვიდი, დამჯერი და ბეჯითი. პრობლემა არის კომპლექსური და მას სჭირდება ოჯახის სრული ჩართულობა, რისთვისაც ისინი მზად უნდა იყვნენ. ფსიქოედუკაციის შემდეგ, ვთავაზობთ გარკვეულ ჩარევებს, როგორიცაა ქცევითი ტექნიკების გამოყენება და რჩევები, როგორ უნდა მართონ ჰიპერაქტიური ბავშვის ქცევა. ქცევით თერაპიას ატარებს სპეციალისტი, თუმცა მშობელი ჩართულია და ითვალისწინებს რეკომენდაციებს. თუ ქცევის მართვის მოდელი არ შეიცვალა ოჯახის ფარგლებში, მხოლოდ სპეციალისტი ამას ვერ მოაგვარებს.

მნიშვნელოვანია ჩარევის დროულად დაწყება, რადგან პრობლემასთან გამკლავება უფრო რთულია დიდ ასაკში. ყველაზე ხშირად რასაც ვხვდებით არის ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელიც ძალიან ხშირად ახლავს ჰიპერაქტიურობას. ბავშვი არის დაუმორჩილებელი, ნეგატიურად განწყობილი, მუდმივად წინააღმდეგობაშია, ყველანაირ ინსტრუქციას ცუდად იღებს, ჯიუტობს, მიუხედავად იმისა, უნდა თუ არა ეს, მაინც აკეთებს. ასეთი ქცევა ვლინდება იმ შემთხვევაში, როცა ბავშვი მუდმივად შენიშვნებს იღებს და ესმის გარშემომყოფებისგან თუ როგორი ცუდია, ცუდად იქცევა, მოუწესრიგებელია და ა.შ. ამიტომ ვითარდება ოპოზიციურ-გამომწვევი ქცევითი აშლილობა, რომელთან მუშაობაც მეტ პრობლემას ქმნის დიდ ასაკში, ვიდრე 4 წლის ასაკში რომ დაგვეწყო ჰიპერაქტიურობაზე მუშაობა. ასევე, შესაძლებელია სხვა პრობლემების თანდართვა, რომელსაც უფრო მეტი ზიანი მოაქვს, ვიდრე თვითონ ჰიპერაქტიურობას. მაგალითად, შფოთვითი რეგისტრის აშლილობა. შფოთვა ვლინდება გადაჭარბებული მოუსვენრობით, ნერვიულობით (როდესაც მშობელს შორდება ან სკოლაში დაფასთან გამოსვლის დროს), ნებისმიერი მოვლენა იწვევს შფოთვის განვითარებას. მოზარდობის პერიოდში, მოსალოდნელია ბიპოლარული აშლილობა, კიდევ უფრო იმატებს ამ დროს აქტივობა და შესაძლოა, ბავშვის ქცევა უკონტროლო გახდეს ან განვითარდეს დეპრესია,'' - აღნიშნა თამარ-ტატა ბაზღაძემ.

წყარო: ,,პირადი ექიმი - მარი მალაზონია''

წაიკითხეთ სრულად