Baby Bag

„ბავშვი რომ ტირის და მშობელს ვურჩევთ: ხელში არ აიყვანო და ცალკე დააძინე, ეს არ არის რეცეპტი,“ - თამარ გაგოშიძე

„ბავშვი რომ ტირის და მშობელს ვურჩევთ: ხელში არ აიყვანო და ცალკე დააძინე, ეს არ არის რეცეპტი,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ ბავშვებში გავრცელებული შიშების შესახებ ისაუბრა და მშობლებს მარტო დაძინების შიშის მქონე ბავშვებთან საჭირო მიდგომები გააცნო:

„ამერიკულ კულტურაში მიღებულია, რომ ბავშვი ერთი თვის ასაკში უნდა დატოვო მარტო დასაძინებლად. ახალი გაიდლაინებით ამერიკელებმაც კი შეცვალეს მიდგომა. რატომ? იმიტომ, რომ მიჯაჭვულობა, ემოციური დამოკიდებულება გულზე მიხუტებით დაძინებით, არ გაწყდეს. ჩვენ გვჭირდება ოქროს შუალედი. ბავშვი რომ ტირის და მშობელს ვურჩევთ: ხელში არ აიყვანო და ცალკე დააძინე, ეს არ არის რეცეპტი.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, მნიშვნელოვანია, რომ მშობლებმა ოქროს შუალედის პოვნა შეძლონ:

​არც ის არის რეცეპტი, რვა წლის ასაკში შენ გარეშე ბავშვს რომ არ ძინავს და გეუბნებიან, ერთად დაიძინეთო. რა არის ოქროს შუალედი? ორ წლამდე ასაკის ბავშვებში ეს არის ჩვეულებრივი ამბავი. ჩვეუნ უნდა ვეცადოთ, რომ მას ცალკე თავისი პატარა ადგილი ჰქონდეს. მან უნდა იცოდეს, რომ ეს არის მისი საწოლი. ჩვენ შეიძლება ვეცადოთ კიდეც, რომ ბავშვი თავის საწოლში დავაძინოთ, მაგრამ ის რომ იღვიძებს და შენთან მოძვრება, მიტინგი არ უნდა მოაწყო ამის გამო.“

თამარ გაგოშიძემ აღნიშნა, რომ ყველა ბავშვს არ აქვს მშობელთან ერთნაირი მიჯაჭვულობა და ინდივიდუალური მიდგომა მნიშვნელოვანია:

„ყველა ბავშვს ერთნაირი მიჯაჭვულობა არ აქვს. განსაკუთრებით ბიჭები დედებზე ძალიან მიჯაჭვულები არიან. ბავშვი გეუბნება, რომ ჩამიქრე სინათლე, უნდა ჩაუქრო. საბავშვო სანათების დაბალი შუქი საკმარისი შუქია. ბავშვს რომ რაღაც მოელანდოს, ეს ორიენტირი აქვს, დაცულია. ზოგი ბავშვი ამბობს, რომ აქ არ მინდა შუქი, სხვა ოთახში ამინთე და კარი დამიტოვე ღია. უნდა გააკეთო ეს. არის რაღაცები, რაშიც ჩვენ ბავშვს ვუყურებთ და მივყვებით. ისედაც ბევრ რაღაცებზე ვძალადობთ ჩვენ ბავშვებზე. ერთი და ყველაზე მნიშვნელოვანი, რაც ყველა მშობელმა უნდა იცოდეს, არის ის, რომ ​გაჯეტები და ტელევიზორები გამოიტანოს საბავშვო ოთახიდან. საძინელებელი ოთახი არის საძინელებელი ოთახი. ეს უნდა იყოს წესი. არც შენ უნდა გქონდეს თან ტელეფონი. მერე ბავშვი გეუბნება: აბა შენ რომ გაქვს?!“

„ყველა ბავშვი ინდივიდუალურია. ვიღაცას არ სჭირდება ბევრი რწევა. რომ ხედავ ​ბავშვს თავისით ეძინება, არ უნდა არწიო. ამიტომ სჯობს ბავშვი არ მივაჩვიოთ ხელში დაძინებას. არიან მძიმე ტემპერამენტის ბავშვები, რომლებიც თუ არ მიიხუტე, არ დაიძინებენ. ამას ვერ გაექცევი. მშობლები გეუბნებიან, რომ არ დამერწია, არ დაიძინებდა. ასეთი ბავშვი რომ გაიზრდება, ვნახავთ, რომ მას სენსორული პრობლემები აქვს. ის ასეთი იყო მაშინაც. მას ეს სჭირდებოდა,“ - აღნიშნულ საკითხებზე თამარ გაგოშიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „დღის შოუ“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის შოუ“


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე​ დედების ჯგუფი“)

„ბავშვმა ადრეული ასაკიდანვე უნდა ისწავლოს თვითდამშვიდება და თვითჩაძინება,“ - ბავშვთა ნევრო...
​ბავშვთა ნევროლოგმა ნანა ტატიშვილმა ბავშვებში ძილის დარღვევის განვითარების მიზეზებზე ისაუბრა და აღნიშნული პრობლემის გენეტიკურ ხასიათს გაუსვა ხაზი:„ძილის დარღვევის დროს ძალიან ხშირია ოჯახური წინასწარგ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან გამიმართლა, რომ ჩემი მშობლები ჩემს ოთახში დაკაკუნების გარეშე არ შემოდიოდნენ,“ - ფსიქოლოგი ნათია ფანჯიკიძე

„ძალიან გამიმართლა, რომ ჩემი მშობლები ჩემს  ოთახში დაკაკუნების გარეშე არ შემოდიოდნენ,“ - ფსიქოლოგი ნათია ფანჯიკიძე

ფსიქოლოგმა ნათია ფანჯიკიძემ ბავშვის პიროვნული სივრცის დაცვის აუცილებლობაზე ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ადამიანებს შორის საზღვრების დაცვა მნიშვნელოვანია:

„მე ძალიან გამიმართლა, რომ ​ჩემი მშობლები ჩემს და საერთოდ შვილების ოთახში დაკაკუნების გარეშე არ შემოდიოდნენ. ამით ისინი იცავდნენ ჩვენს პიროვნულ სივრცეს. ჩვენც ვიცოდით, რომ არ უნდა გაგვეჩხრიკა მათი უჯრა, ასევე არ უნდა შევსულიყავით დაკაკუნების გარეშე. ეს შენს გულში აჩენს ამ საზღვრების დაცვის ეთიკას.“

ნათია ფანჯიკიძის თქმით, ქართველებს ერთმანეთის ინტიმურ სივრცეში შეჭრა ახასიათებთ:

„თუ დაკვირვებიხართ, ბანკომატთან რომ დგახარ, ხანდახან კისერში გრძნობ უკან მდგომი ადამიანის სუნთქვას. ეს არის პრაქტიკულად ინტიმურ სივრცეში შემოსვლა. ის ადამიანი აბსოლუტურად არ გრძნობს უხერხულობას, რომ გაიწიოს, დაგაცადოს რაღაც. ევროპაში ეს წარმოუდგენელია. იქ ერთი მეტრის მანძილზე მაინც არის დისტანცია, რომ შენ მოგეცეს სუნთქვის საშუალება. ამით იწყება ერთმანეთის თავისუფლების პატივისცემა.“

„ასევეა პედაგოგის მოსწავლესთან ურთიერთობაც, რისი თქმის უფლება აქვს მას და რისი - არა. ეს ზრდის თავისუფალ ადამიანს. თუკი ​ჩვენ ყველაფერზე ბავშვს ვაშინებთ, ყველაფერზე ვეუბნებით, რომ ახლა პოლიციელი მოვა. რა თქმა უნდა, დამფრთხალი ადამიანისგან მერე მოითხოვო, რომ გახდეს ლაღი, ეს თითქმის უტოპიაა, თორემ გადაძლევა ყოველთვის შეიძლება,“- აღნიშნა ნათია ფანჯიკიძემ.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად