Baby Bag

„თანამედროვე სამყაროში მარტო კარგი ოჯახის ქალობა არაფრით არ არის საკმარისი,“ - ფსიქოლოგი ინგა ბლესსი

„თანამედროვე სამყაროში მარტო კარგი ოჯახის ქალობა არაფრით არ არის საკმარისი,“ - ფსიქოლოგი ინგა ბლესსი

ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა მეუღლეებს შორის ურთიერთობის პრობლემებზე ისაუბრა. მისი თქმით, როდესაც ერთ-ერთი მეუღლე მეორეს მიმართ ინტერესს კარგავს, ეს უმეტესად არათანაბარი განვითარების ბრალია:

„არსებობს ადამიანის განვითარების სხვადასხვა დონე. რაც უფრო მაღალ დონეზეა მამაკაცი, მას მით უფრო მეტი ენერგია სჭირდება. მაგალითად, დაქორწინდნენ ორი ძალიან საყვარელი, მშვენიერი ქალი და კაცი, დაიწყეს ერთად ცხოვრება. ​ქალი ბავშვებს აჩენს, ოჯახს უვლის და ა. შ. კაცი პროფესიაში ვითარდება და სოციალურად უფრო და უფრო მაღალ დონაზზე ადის. რაც უფრო მაღალ დონეზეა კაცი, მით უფრო მეტი ენერგია სჭირდება ამ თავისი პოზიციის შესანარჩუნებლად.“

ინგა ბლესსის თქმით, ქალბატონები ხშირად ოჯახურ საქმეებში ეფლობიან და განვითარებისთვის დრო არ რჩებათ:

„ცოლი მეუღლის განვითარებას 90 % შემთხვევაში ვერ მიჰყვება, იმიტომ, რომ ის სხვა რაღაცებით არის დაკავებული. ​ოჯახურ, საყოფაცხოვრებო საკითხებში ვეფლობით ხოლმე, სამწუხაროდ. ვთვლით, რომ როგორც მაგიდა არსად გაიქცევა, ისე კაციც არსად წავა, რადგან ორი შვილი გავუჩინე. ქალიც გაიქცევა და კაციც, როდესაც მისთვის ხელსაყრელი პირობები არ არის.“

„როდესაც კაცი გაიზარდა, ქალი ვერ მიჰყვა, უკვე იმას სჭირდება, რომ საერთაშორისო პოლიტიკაზე შეგეძლოს საუბარი. ​შენ მარტო წვნიანის მოხარშვა იცი, მეტი არაფერი. კარგი, ბავშვები სუფთად არიან, მაგრამ თანამედროვე სამყაროში მარტო კარგი ოჯახის ქალობა არაფრით არ არის საკმარისი. ძნელი ამოცანის წინაშე ვდგავართ. ზრდა უნდა მოხდეს ერთნაირად. ჩვენ ერთმანეთს ვაძლიერებთ,“ - აღნიშნა ინგა ბლესსმა.

წყარო:​ IBEL ACADEMY

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როგორ მივუჩინოთ კულტურულად თავისი ადგილი არამკითხე, თავგასულ ადამიანს, რომელიც ნერვებს გვ...
​ფსიქოლოგმა ინგა ბლესსმა თავგასულ ადამიანებთან ურთიერთობის იმგვარ წესებზე ისაუბრა, რომელიც მათთვის კულტურულად ადგილის მიჩენას გვასწავლის:„​როგორ შეიძლება „ნაგლ“ ადამიანს მივუჩინოთ თავისი ადგილი კამათი...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ძალიან ვეცადოთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ბაღში ატირებული,“- ფსიქოლოგ ნინო ბუაძის რჩევები ბავშვის საბავშვო ბაღთან ადაპტაციისთვის

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ მშობლებს ის წესები გააცნო, რომელიც საბავშვო ბაღში მიყვანისას ბავშვს ბაღთან ადაპტაციაში დაეხმარება:

„როდესაც ბავშვი მიგვყავს საბავშვო ბაღში, მნიშვნელოვანია, გვქონდეს ინფორმაცია, რა მოცემულობაა ეს ბაღი. უკეთესია, თუ ბავშვს მანამდე ექნება შესაძლებლობა დაათვალიეროს სივრცე და გარემო, გაიცნოს პედაგოგი. ბავშვს მანამდე ვუზიარებ ზღაპრებს. მაგალითად, „ტოპო-ტიპი ბაღში მიდის.“ ეს ძალიან კარგი გამოცდილებაა. კონკრეტული კითხვები და შიშები, რომელიც ამ გმირს აქვს, ბავშვსაც იგივე კითხვები უჩნდება და ამისთვის განწყობა იქმნება.

მნიშვნელოვანია ასევე წინა შვილის გამოცდილება, თუ გვყავს. სხვა შემთხვევაში მშობელმა უთხრას, თვითონ რისი ეშინოდა, მერე იქ რა დახვდა, როგორ იქცევიან ბავშვები, რომ ყველა ერთნაირი არ არის. მნიშვნელოვანია, რომ ინფორმაცია, რომელსაც ბავშვს ვუზიარებთ, ახლოს იყოს იმ რეალობასთან, რომელის მას ბაღში ხვდება. რასაც ბავშვს ვეუბნებით. ის უნდა შევუსრულოთ. მაგალითად, ვეუბნებით, რომ ახლა უნდა წავიდე, ამ აქტივობების შემდგომ მე შენთან დავბრუნდები.

„მალე მოვალ, ორ საათში მოვალ,“- ეს ბავშვს არ ესმის. აქტივობებს ვეუბნებით: „დილას რომ იქნება საუზმე, ზღაპარს რომ წაიკითხავთ, ეზოში რომ ჩახვალ და მერე კიდევ სადილი რომ გექნება, ამ სადილის მერე მოვალ.“ ასე უფრო აღქმადია ბავშვისთვის, როდის მოვა მშობელი. ადაპტაციისთვის პირველ ეტაპზე ბავშვი ბაღში რჩება 1 საათი, 2 საათი და მერე ნელ-ნელა უნდა გაიზარდოს დრო. მნიშვნელოვანია, რომ პირველ ეტაპზე მშობელი შეჰყვეს ჯგუფში ბავშვს, რათა შეიქმნას განცდა, რომ ეს არის ის უსაფრთხო გარემო, სადაც მშობელიც არის ჩემთან ერთად.

შეცდომაა მუქარა, რომ ახლა ამას თუ არ გააკეთებ, წაგიყვან ბაღში, ახლა დავურეკავ შენს მასწავლებელს და ვეტყვი, როგორ იქცევი. აქ უკვე ავტომატურად შემოდის, რომ ბაღი არის სადამსჯელო გარემო. სეპარაცია ძალიან მტკივნეულია ბავშვისთვის. როდესაც ტირის და ხანგრძლივად ტირის, ხშირ შემთხვევაში არის დამოკიდებულება „იტირებს და გაუვლის.“ ძალიან ვცდილობთ, რომ ბავშვი არ დავტოვოთ ატირებული. ყველანაირად ვეცადოთ, რომ მისთვის გასაგებ ენაზე ავუხსნათ, რა გარემოშია, რატომ გავდივარ, რომ აუცილებლად მოვალ. არიან ბავშვები, რომლებიც ხშირად კითხულობენ: „დედა ხომ მოვა?“ მნიშვნელოვანია, ორივე მხარე ზრუნავდეს იმაზე, რომ ბავშვისთვის რაც შეიძლება მარტივი გახადოს გადასვლის პროცესი ერთი საფეხურიდან მეორეზე,“- მოცემულ საკითხზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​„ტელესკოლა“ 

წაიკითხეთ სრულად