Baby Bag

„ჩვენი ბავშვები სოციალურად არაკომპეტენტურები არიან, მათ ადამიანებთან ურთიერთობა არ იციან,“ - ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

„ჩვენი ბავშვები სოციალურად არაკომპეტენტურები არიან, მათ ადამიანებთან ურთიერთობა არ იციან,“ - ფსიქოლოგი ლელა ტყეშელაშვილი

ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა მშობლებსა და შვილებს შორის კონტაქტის ნაკლებობის პრობლემაზე ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვები მეთვალყურეობის გარეშე დარჩნენ და ეს ბევრი პრობლემის გამომწვევი მიზეზი გახდა:

„არაფორმალურ გარემოში, მეგობრებთან ერთად უფრო დაინახავ ბავშვს, თუ როგორია ის. ​ჩვენ არ გვაქვს კონტაქტი ჩვენს შვილებთან. ამან გამოიწვია ძალიან ბევრი რამ. დაკავებული და დაღლილი მშობლები მთელი დღეების განმავლობაში ზრუნავენ მატერიალურ კეთილდღეობაზე, რამაც ბავშვები დაგვიტოვა მეთვალყურეობის გარეშე.“

ლელა ტყეშელაშვილის თქმით, ბავშვის აღზრდაში ორივე მშობლის ჩართულობა აუცილებელია:

„ადრე დედები თითქოს ითავსებდნენ მამის ფუნქციას, რაც არ იყო სრულყოფილი, იმიტომ, რომ ორივე მშობელი აუცილებელია. ყველაფრის სკოლისთვის გადაბრალება არ შეიძლება. ვაჩვენოთ ბავშვებს, რა ხდება ცხოვრებაში, გარდა ციფრული ტექნიკით, ტელეფონით გართობისა, ქუჩაში უხეშობისა, სკოლაში სწავლისა. რა შეიძლება კარგი გაკეთდეს? რით არის ეს ქვეყანა საინტერესო? რა ხდება ბუნებაში? რა ხდება სხვა ადამიანების ცხოვრებაში?“

​ბავშვებს სწავლის მოტივაცია არ აქვთ, არის დისციპლინის პრობლემა. ვუტოვებთ ჩვენ ბავშვს გართობის დროს? დილიდან გადიან ეს ბავშვები სკოლაში, მერე დაგვყავს რეპეტიტორებთან, დაგვყავს წრეებზე. სახლში მოდის ბავშვი და გაკვეთილები უნდა იმეცადინოს, მერე უნდა დაიძინოს. ჩვენი ბავშვები სოციალურად არაკომპეტენტურები არიან. მათ ბავშვებთან ურთიერთობა არ იციან, ადამიანებთან ურთიერთობა არ იციან. ჩვენ ამის საშუალება არ მივეცით მათ თავის დროზე. სრული იგნორირება ხდება იმის, თუ რა მოთხოვნილება აქვს ბავშვს. ბავშვმა არ იცის, როგორ მოაგვაროს კონფლიქტი, როგორ არ შევიდეს კონფლიქტში, რა უთხრას, რა უპასუხოს მეორე ადამიანს. მეორე უკიდურესობაც აქვთ მშობლებს, არაუშავს, ორიანი მიიღო ბავშვმა, მერე რა მოხდა. ამას ხელმიშვებულობა ჰქვია. ეს ხელმიშვებულობა გვაძლევს ისეთივე ცუდ შედეგებს, როგორც პრესის ქვეშ აღზრდა, როგორც ავტორიტარული აღზრდა,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ლელა ტყეშელაშვილმა საზოგადოებრივი რადიოს ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​საზოგადოებრივი რადიო

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„ბავშვის ურჩობა არ უნდა გადაიზარდოს ოჯახური ცხოვრებისთვის ხელისშემშლელ მოვლენად,“ - ფსიქოლ...
​ფსიქოლოგმა ლელა ტყეშელაშვილმა ბავშვისთვის თვითრეალიზაციის შესაძლებლობის მიცემის აუცილებლობაზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ბავშვმა საკუთარი თავი პიროვნებად უნდა განიცადოს:„იმის ნაცვლად, რომ მშობელი ბავშ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

„როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით...“ - ნეიროფსიქოლოგ თამარ გაგოშიძის რჩევები მშობლებს

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ მშობლების მიერ ბავშვებისთვის არჩევანის თავისუფლების შეზღუდვის პრობლემაზე ისაუბრა:

„ნორმალური განვითარების ბავშვი ისეთი არსებაა, რაზეც არ უნდა ატარო, ყველაფერზე სიხარულით წავა და ასე თუ ისე ყველაფერს აითვისებს, მაგრამ ეს მისი არჩევანი არ არის. შეიძლება მეც მინდა, რომ ჩემი შვილი მუსიკაზე დადიოდეს, მაგრამ ორი წლის ასაკიდანვე უნდა ვასწავლოთ ბავშვს, რა არის არჩევანის გაკეთება.“

თამარ გაგოშიძის თქმით, სამი წლის ბავშვი თუ ჭამისას ჭირვეულობს, მას შეზღუდული არჩევანი უნდა შევთავაზოთ:

​როდესაც თქვენი სამი წლის შვილი ჭირვეულობს და ამბობს: „მე ამას არ შევჭამ,“ თქვენ ეუბნებით: „აირჩიე რას შეჭამ, ფაფას თუ კვერცხს?!“ ეს არის შეზღუდული არჩევანის სტრატეგია. დაუშვათ გეუბნებათ, რომ კვერცხს შეჭამს და მერე ამბობს, რომ არა, გადაიფიქრა. თქვენ მის არჩევანს პატივს სცემთ და ეუბნებით: „ძალიან ვწუხვარ, მაგრამ მე კვერცხი მოგიმზადე და სხვა საშუალება არ მაქვს." რატომ არის ჩვენს საზოგადოებაში, რომ თავის საქციელზე პასუხს არავინ არ აგებს? შემოეჭამა, შემოეპარა და ა.შ. ეს ტერმინი აქედან მოდის, რომ მე არ მინდოდა, მაგრამ ასე გამოვიდა. ვიღაცამ გააკეთა შენ მაგივრად, ვიღაცამ აირჩია შენ მაგივრად. მოზრდილობის ასაკამდე მშობლები ირჩევენ შვილების მაგივრად. შედეგი არის უპასუხისმგებლო მოზრდილი.“

„როდესაც სკოლაში ბავშვი სხვადასხვა წრეზე მიმყავს, ჩვენ ერთად უნდა ავირჩიოთ. მშობლები ხშირად მეუბნებიან, რომ ბავშვი 5-10 წრეზე დაჰყავთ. უხარია ბავშვს და არ იღლებაო, მშობელი მეუბნება. ჩვენ ბავშვის ფიზიკური მდგომარეობაც უნდა გავითვალისწინოთ. კი უხარია ეს ბავშვს 7-8 წლის ასაკში, მაგრამ მისი რესურსი სასრულია. ათას ადგილას ვერ ირბენს და მერე 9 საათზე გაკვეთილების მომზადებას ვერ დაიწყებს ეს ბავშვი. როდესაც მასწავლებელი მიგეგმავს, რომ 10-12 წიგნი უნდა წაიკითხო ზაფხულში, მე, როგორც ბავშვს ინტერესი დამეკარგება,’- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ რადიო „იმედის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „იმედი“

წაიკითხეთ სრულად