Baby Bag

„პირველ ხანებში მიჯაჭვულობა მაინც უნდა ჩამოყალიბდეს დედასთან, ამიტომ სჯობს, პირველ რიგში, დედა იყოს ბავშვთან,“ - მაია ხერხეულიძე

„პირველ ხანებში მიჯაჭვულობა მაინც უნდა ჩამოყალიბდეს დედასთან, ამიტომ სჯობს,  პირველ რიგში, დედა იყოს ბავშვთან,“ - მაია ხერხეულიძე

პედიატრმა მაია ხერხეულიძემ ბავშვის აღზრდაში დედისა და მამის მნიშვნელოვან როლზე ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მამის ჩართულობა ბავშვთან ურთიერთობის პროცესში აუცილებელია:

„რაც შეეხება გენდერულ თანასწორობას, როდესაც ჩვენ ამის შესახებ ვსაუბრობთ, ისევ ვამბობ, რომ ​ერთი მიჯაჭვულობა ვითარდება ერთ ძირითად მშობელთან. რა თქმა უნდა, ყოველთვის უკეთესია, რომ ეს იყოს დედა, თუმცა მამა აუცილებლად უნდა იყოს ჩართული ბავშვთან ურთიერთობის პროცესში.“

მაია ხერხეულიძის თქმით, მამა ბავშვთან ურთიერთობაში გარეშე პირის პოზიციას არ უნდა იკავებდეს:

​მამა არ უნდა იყოს გარეშე პირის პოზიციაში. ძალიან ხშირად, სამწუხაროდ ასეა, რომ თითქოს მამა არის გარეთ მდგომი ადამიანი, რომელიც ძირითადად ხდება დამსჯელი. ის ასრულებს დამსჯელ ფუნქციას ბავშვისთვის. დედა ბავშვს ეუბნება: „აი, მოიცადე, მამა მოვა და ნახე რას გიზამს!“ არ არის ეს სწორი, იმიტომ, რომ ასეთ შემთხვევაში ბავშვთან ასოციაცია ხდება არასწორი.“

​აუცილებლად ბავშვზე ზრუნვაში დედასთან ერთად მამა უნდა იყოს ჩართული. მამა უნდა სთავაზობდეს ბავშვს სხვადასხვა თამაშს. მამა არის ძალიან სერიოზული ავტორიტეტი ბავშვისთვის, განსაკუთრებით ვაჟისთვის. ძალიან მნიშვნელოვანია, რომ მისი ფუნქცია სწორად იყოს ჩართული. რა თქმა უნდა, მიმაჩნია, რომ პირველ ხანებში მიჯაჭვულობა მაინც უნდა ჩამოყალიბდეს დედასთან. ამას ყველაზე დიდი მნიშვნელობა აქვს, ამიტომ, რა თქმა უნდა, სჯობს, რომ პირველ რიგში, დედა იყოს ბავშვთან,“ - აღნიშნულ საკითხებზე მაია ხერხეულიძემ საზოგადოებრივი რადიოს ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​საზოგადოებრივი რადიო

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„პირველი ორი წლის განმავლობაში არასწორი მიჯაჭვულობა გონებრივი განვითარების შეფერხებას იწვ...
​პედიატრმა ქეთევან ნემსაძემ მიჯაჭვულობისა და დემიჯაჭვულობის სწორად განხორციელების მნიშვნელობაზე ისაუბრა:„​ძალიან მნიშვნელოვანია არამხოლოდ მიჯაჭვულობის კარგად განხორციელება, არამედ დემიჯაჭვულობის სწორა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

,,მიჯაჭვულობა არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის" - ზანდა ჩეჩელაშვილი

რას ნიშნავს მიჯაჭვულობა, როდიდან ყალიბდება ის და რა უნდა იცოდეს მშობელმა, რომ ამ მხრივ სიტუაცია სწორად მართოს - ამის შესახებ ფსიქოდიაგნოსტი, ზანდა ჩეჩელაშვილი საუბრობს. 

,,მიჯაჭვულობა არის ერთ-ერთი პირველი, რაც ყალიბდება და რითაც საერთოდ  ჩვენ ვეცნობით სამყაროს, რომელშიც ვიბადებით. ყველამ ვიცით, რომ ადამიანის განვითარება იწყება დაბადების მომენტიდან და ერთ-ერთი პირველი, რაც ამ დროს უმნიშვნელოვანესია, გახლავთ მშობელთან ან აღმზრდელთან  მიჯაჭვულობა. ეს არის ემოციური ურთიერთკავშირი ბავშვსა და მასზე მზრუნველ ადამიანებს შორის, რაც ყალიბდება სიცოცხლის პირველივე დღიდან.

აქ ძალიან მნიშვნელოვანია სამყაროს, საკუთარი თავისა  და სხვა ადამიანების უსაფრთხოების ხატის შექმნა. ჩვენ ვიბადებით ძალიან მწირი რესურსით - ძირითადად, რეფლექსებითა და მოთხოვნილებებით, რაც უნდა დაკმაყოფილდეს - მცივა და უნდა ჩამაცვან, მშია და უნდა მაჭამონ. როგორ კმაყოფილდება ეს ყველაფერი, ამის მიხედვით ვიწყებ  ფიქრს: ,,მე, რომელსაც ამ საჭიროებებს მიკმაყოფილებენ, ესე იგი, კარგი ვარ; ჩემ გარშემო ადამიანები კარგები არიან და მე შემიძლია, მათ ვენდო,  თავი ვიგრძნო უსაფრთხოდ - შესაბამისად, სამყარო, რომელშიც ვიბადები, არ არის ცუდი, უსაფრთხო ადგილია, სადაც პირველ დღეებში შემიძლია, გადავრჩე.

მიჯაჭვულიბის ცნება არის უმნიშვნელოვანესი, რაზეც საერთოდ დგას წლების განმავლობაში ადამიანი. მიჯაჭვულობის ფუნქცია არ არის  მხოლოდ უსაფრთხოების განცდის შექმნა ან განვითარება, მისი უპირველესი ფუნქცია არის ბავშვის კომუნიკაციური და სოციალური განვითარება. მიჯაჭვულობა არ ყალიდება მხოლოდ ფიზიკური მოთხოვნილებების დაკმაყოფილებით. შესაძლოა, ბავშვს ყოველთვის დროულად აჭამოთ, დროულად გამოუცვალოთ, მაგრამ თუ მშობელი ამ პროცესში ემოციურად არ არის ჩართული, სანდო მიჯაჭვულობა ვერ ყალიბდება. ამ ყველაფერს სჭირდება მუდმივობა და სტრუქტურირებულობა -  ყოველთვის, როცა ვტირი, მე ყურადღებას მაქცევენ. ზოგჯერ, როცა ბავშვი ტირის. მას დააპურებენ, ზოგჯერ - ყურადღებას არ აქცევენ . ასეთ დროს მას გარემოს მიმართ უჩნდება ამბივალენტური დამოკიდებულება - ხან უსაფრთხოა სამყაროა, ხან არ არის და საკუთარი თავის მიმართ უყალიბდება განცდა - რომ ის ხან იმსახურებს ზრუნვას, ხან - არა", - ამბობს ზანდა ჩეჩელაშვილი.

წყარო: ​,,რჩევები მშობლებს"

წაიკითხეთ სრულად