Baby Bag

როგორ მოქმედებს ბავშვის ფსიქიკაზე, როდესაც ოჯახის ერთი წევრი უკრძალავს რაიმე ქმედებას, ხოლო მეორე უწონებს?

როგორ მოქმედებს ბავშვის ფსიქიკაზე, როდესაც ოჯახის ერთი წევრი უკრძალავს რაიმე ქმედებას, ხოლო მეორე უწონებს?
როგორ მოქმედებს ბავშვის ფსიქიკაზე, როდესაც ოჯახის ერთი წევრი უკრძალავს რაიმე ქმედებას, ხოლო მეორე უწონებს? - ამ საკითხზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პრაქტიკოსი ქცევითი თერაპევტი, სუპერვაიზერი, ფსიქოლოგიის მაგისტრი, მაკო გაგნიძე.
„ბავშვის აღზრდა თანამედროვე ოჯახისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ამოცანაა. ბავშვის პიროვნებად განვითარების პროცესი მნიშვნელოვანწილად არის დამოკიდებული იმაზე, თუ რა აღზრდის სტილს იყენებს ოჯახი. აღზრდის სტილი არის ის მეთოდი, რომლის გამოყენებითაც მშობელი ზრდის შვილს. აღნიშნული გულისხმობს შვილებისადმი დამოკიდებულებას, გარკვეული ტექნიკების და მეთოდების გამოყენებას, დაწყებული სიტყვიერი მოპყრობიდან, დამთავრებული სხეულებრივით. მშობლის, ოჯახის წევრების დამოკიდებულებას, მნიშვნელოვანი გავლენა აქვს ბავშვის ფიზიკურ და ფსიქიკურ ჯანმრთელობაზე, ასევე ის აუცილებლად იქონიებს გავლენას მის მომავალზე, ამიტომ გამოყენებული აღზრდის მეთოდი მოითხოვს დიდ პასუხისმგებლობას. მნიშვნელოვანია ბავშვის ინდივიდუალიზმის, ტემპერამენტის, მოთხოვნილებების და საჭიროებების გათვალისწინება.“
- ხშირად, ოჯახის წევრების მოსაზრებები ერთმანეთს არ ემთხვევა. შესაბამისად, როდესაც ერთი უხსნის ბავშვს, რომ ეს არასწორია, ხოლო მეორე, პირიქით, მოუწონებს, ბავშვი გაურკვევლობაში რჩება. როგორ აისახება ეს სამომავლოდ ბავშვის ქცევაზე?
- მოგეხსენებათ, რომ აღზრდის ყველა სტილი ერთმანეთისგან განსხვავდება. თითოეული მათგანი ოჯახის წევრების მხრიდან განსხვავებულ დამოკიდებულებას და მიდგომას მოითხოვს. შესაბამისად, როდესაც არ არსებობს ერთიანი თანმიმდევრული მიდგომები, კონკრეტულად განსაზღვრული მკაფიო შეთანხმებული მოთხოვნები ოჯახის წევრების მხრიდან, მაგალითად, როდესაც ოჯახის ერთი წევრი უკრძალავს ბავშვს რაიმე ქმედებას და განუმარტავს, როგორც არასწორ საქციელს, მეორე კი მიუხედვად აკრძალვისა, ნებას რთავს და უწონებს აღნიშნულს. ასეთ შემთხვევაში საქმე გვაქვს აღზრდის ქაოტურ სტილთან, ოჯახის წევრების არაპროგნოზირებადი ქმედებები და რეაქციები ართმევს ბავშვს სტაბილურობის განცდას, ყოველივე ეს კი პროვოცირებას უწევს იმპულსურობას, დაბნეულობას, გაურკვევლობას, შფოთვას, აგრესიულობას, უკონტროლოობას.
ყველა ბავშვს გარკვეულწილად სჭირდება სტაბილურობა და მასში არსებული კონკრეტული მითითებების არსებობა ქცევასთან და სიტუაციის შეფასებასთან დაკავშირებით. ოჯახის წევრების განსხვავებული დამოკიდებულება და მიდგომები კი იწვევს აღნიშნულის დეფიციტს, ეს კი ბავშვს აყალიბებს დაუცველ, იმპულსურ, ზოგიერთ შემთხვევაში აგრესიულ, უკონტროლო პიროვნებად.
ასეთი აღზრდის სტილის დროს, ბავშვს ნაკლებად უვითარდება თვითკონტროლი, პასუხისმგებლობის გრძნობა საკუთარ თავთან, სხვებთან მიმართებაში, რაც უწიფრობას და დაქვეითებულ თვითშეფასებას გამოიწვევს.
- რას ურჩევდით, როგორ მიუდგნენ ამ საკითხს, რომ ბავშვს არ ჰქონდეს განცდა - მისი ოჯახი არ არის ერთიანი და ერთმანეთს არ სცემენ პატივს?
- ოჯახი მნიშვნელოვან როლს ასრულებს პიროვნების ფორმირებაში. სწორედ ოჯახზეა დამოკიდებული, თუ როგორ წარიმართება ბავშვის ფიზიკური, ემოციური, ინტელექტუალური და სოციალური განვითარება.
კვლევებმა ცხადყო, რომ ავტორიტეტული აღზრდის სტილი განაპირობებს ბავშვის უკეთეს ფიზიკურ და ფსიქიკურ განვითარებას.
ბავშვის ფსიქოლოგიური განვითარებისათვის დიდი მნიშვნელობა აქვს იმ გარემოს გავლენას, რომელშიც ის იზრდება. პასუხისმგებლობის და ადეკვატური სოციალური ქცევის მქონე პიროვნებად შედგომას კი მშობელთა დამოკიდებულებები განსაზღვრავს - ზრუნვა, სიმტკიცე, დისციპლინა. რა თქმა უნდა, აკრძალვები ყველა ბავშვის ცხოვრებაში არსებობს, ეს ბუნებრივი და საჭიროც კია, თუმცა უნდა იყოს წესების განსაზღვრული რაოდენობა და აუცილებელია მათ ეს მივაწოდოთ მოქნილად. ვეცადოთ, რომ მშობელთა მოთხოვნები არ ეწინააღმდეგებოდეს ბავშვის მოთხოვნებს, ხოლო უფროსებმა წესები შეათანხმონ ერთმანეთთან, რათა ბავშვს არ გაუჩნდეს ოჯახის არაერთიანობის განცდა და არ იფიქროს, რომ ოჯახის წევრები პატივს არ სცემენ ერთმანეთს და ერთმანეთის მოსაზრებებს. აღნიშნული წესების მიწოდება უნდა მოხდეს მეგობრული განმარტებითი ტონით (ბავშვის საჭიროების და ინდივიდუალიზმის გათვალისწინებით). „დასჯის“ შემთხვევაში სჯობს, მოვაკლოთ სასიამოვნო სტიმული, ვიდრე დავუმატოთ უსიამოვნო.

გარკვეული მოთხოვნების დროს იყავით მათ მიმართ ემპათიურნი. უთხარით, რომ ხვდებით  რა უნდა და თავს როგორ გრძნობს, ამა თუ იმ სიტუაციაში. დაეხმარეთ გამოსავლის ძიებაში, გარკვეული სირთულის დროს ჩაუნერგეთ რწმენა, დააიმედეთ (არა გადამეტებულად) მხარი დაუჭირეთ, გაამხნევეთ საკუთარი შვილები. ამასთან ერთად, არ დაგავიწყდეთ საკუთარი ფიზიკური და ფსიქიკური ჯანმრთელობა.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების​ ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„1 წლამდე ბავშვი ორთოპედის მეთვალყურეობის ქვეშ უნდა იყოს” - ამირან შარაბიძე, „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ბავშვთა ტრავმატოლოგ-ორთოპედი

„1 წლამდე ბავშვი ორთოპედის მეთვალყურეობის ქვეშ უნდა იყოს” - ამირან შარაბიძე, „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ბავშვთა ტრავმატოლოგ-ორთოპედი

ბავშვთა ორთოპედიაში დიდი მნიშვნელობა აქვს დაავადების ნაადრევ დიაგნოსტირებას, რადგან მკურნალობის ტაქტიკას ხშირად განსაზღვრავს მისი დაწყების დრო. ორთოპედიული დაავადებები შეიძლება იყოს თანდაყოლილი და შეძენილი, ამასთან ზოგიერთი თანდაყოლილი დაავადების აღმოჩენა ვერ ხდება დაბადებისთანავე და მის გამოვლინებას გარკვეული დრო სჭირდება, ამიტომ მნიშვნელოვანია, 1 წლის ასაკამდე ბავშვი ორთოპედის მეთვალყურეობის ქვეშ იყოს.

თემის ირგვლივ ​MOMSEDU.GE „ნიუ ჰოსპიტალსის“ ბავშვთა ტრავმატოლოგ-ორთოპედ ამირან შარაბიძესთან ინტერვიუს გთავაზობთ:

- როდის უნდა დაიგეგმოს პირველი ვიზიტი ორთოპედთან?

ამირან შარაბიძე: „თუ ბავშვს აქვს თანდაყოლილი ორთოპედიული დაავადება და/ან დატვირთული ანამნეზი და წარმოადგენს რისკ-ჯგუფს, ორთოპედთან ვიზიტი უნდა დაიგეგმოს დაუყოვნებლივ, სამშობიაროდან გამოწერისთანავე. სხვა შემთხვევაში 2-3 თვის ასაკში, ამ პერიოდში კლინიკური სურათის შევსება შესაძლებელია ექოსკოპიური კვლევით, რაც პაციენტის ზოგადი მდგომარეობის შესახებ ნათელ წარმოდგენას იძლევა.“

- რა სახის კვლევებია საწყის ეტაპზე აუცილებელი?

ამირან შარაბიძე: „კლინიკური გასინჯვის გარდა, საჭიროა ინსტრუმენტული კვლევებიც, ყველაზე ადრე ინფორმატიული ღირებულება გააჩნია ექოსკოპიას, უფრო მოგვიანებით, დაახლოებით 6 თვიდან კეთდება რენტგენოლოგიური გამოკვლევა, ზოგიერთ შემთხვევაში შეიძლება საჭირო გახდეს სხვა უფრო ღრმა კვლევები, მაგალითად კომპიუტერული ტომოგრაფია, მაგნიტურ-რეზონანსული ტომოგრაფია და სხვა.

- რა ძირითადი ორთოპედიული პრობლემები ვლინდება ბავშვთა ასაკში?

ამირან შარაბიძე: „ბავშვთა ასაკი იყოფა ქვეკატეგორიებად. ახალშობილებისთვის აქტუალურია თანდაყოლილი დაავადებები, მაგალითად ტერფმრუდობა, სინდაქტილია, პოლიდაქტილია, სხვა და სხვა თანდაყოლილი მალფორმაციები, უფრო მოგვიანებით დისპლაზიები, ზრდა-განვითარების დარღვევები, მოზრდილებისთვის ბრტყელტერფიანობა, ტანდეგობის დარღვევა, სკოლიოზი, ოსტეოქონდროპათიები და სხვა.“

- რა შეიძლება იყოს ორთოპედიული პრობლემების გამომწვევი მიზეზები?

ამირან შარაბიძე: „ორთოპედიული პრობლემები, ისევე როგორც მისი გამომწვევი შესაძლო მიზეზები მრავალგვარია. ესშეიძლება იყოს გენეტიკური წინასწარგანწყობა, ორსულობის დროინდელი მიზეზები, სამშობიარო ტრავმები, ინფექციები, ოსტეოქონდროპათიები, მალფორმაციები, საყრდენ-მამოძრავებელი სისტემის სხვადასხვა დაავადება.“

- რა გამოვლინებები აქვს ორთოპედიულ პრობლემებს? რას უნდა მიაქციოს მშობელმა განსაკუთრებული ყურადღება

ამირან შარაბიძე: „მშობელმა ყურადღება უნდა მიაქციოს სხეულის ნებისმიერ ასიმეტრიას, იქნება ეს ხერხემლის თუ კიდურების დონეზე, მოძრაობის შეზღუდვას მსხვილ სახსრებში, სიარულის მანერას, დეფორმაციის არსებობას, ადვილად დაღლას.“

- როგორია ორთოპედიული დაავადების მკურნალობის გზები?

ამირან შარაბიძე: „ორთოპედიული დაავადების მკურნალობა ორი, ქირურგიული და კონსერვატიული გზით და/ან მათი კომბინაციით ხდება. უნდა აღინიშნოს რომ ორთოპედიული პრობლემის უმრავლესობა ქირურგიულ ჩარევას არ საჭიროების და მის მოსაგვარებლად კონსერვატიული მკურნალობა ან უბრალოდ სწორი რეჟიმის შერჩევაა საკმარისი.“

- როგორ შეიძლება ორთოპედიული პრობლემების პრევენცია?

ამირან შარაბიძე: „ჯანსაღი ცხოვრების წესი, სპორტული და ზოგადად სწორი ფიზიკური დატვირთვის შერჩევა, სწორი კვება, პრობლემის არსებობის შემთხვევაში მისი ნაადრევი გამოვლენა და დროული ჩარევა უმეტესად დადებით შედეგს იძლევა.“

R. 

წაიკითხეთ სრულად