Baby Bag

„მოსახლეობის დიდ ნაწილს ჰგონია, რომ კბილების კრაჭუნი უკავშირდება ნაწლავებში მობინადრე ჭიებს, ეს მოსაზრება მცდარია“

„მოსახლეობის დიდ ნაწილს ჰგონია, რომ კბილების კრაჭუნი უკავშირდება ნაწლავებში მობინადრე ჭიებს, ეს მოსაზრება მცდარია“

პედიატრმა ცოტნე ბესელიამ კბილების კრაჭუნზე - ბრუქსიზმზე ისაუბრა. როგორც მან აღნიშნა, კბილების კრაჭუნი არ უკავშირდება ჭიებს:

„მოსახლეობის დიდ ნაწილს ჰგონია, რომ კბილების კრაჭუნი უკავშირდება ნაწლავებში მობინადრე ჭიებს. ეს მოსაზრება მტკიცებულებებს მოკლებულია, არ არის სწორი. აქედან გამომდინარე, თუ კბილების კრაჭუნის დროს არ იფიქრებთ ჭიაღუებზე და მით უფრო ამის გამო მათთან ბრძოლას არ გამართავთ, თქვენი განათლება მედიცინაში იქნება იმაზე უფრო მაღალი, ვიდრე აქამდე იყო. აბა რისი გამოვლინებაა კბილების კრაჭუნი? - ის გახლავთ ჩვევა. ამაში ვგულისხმობთ მოქმედებას ან ქცევის სახეს, რომელიც ხშირად მეორდება. ბავშვებში ჩვევები საკმაოდ გავრცელებულია და მრავალფეროვანი. მათგან უმრავლესობა არის უწყინარი და გარდამავალი ხასიათის. კბილების კრაჭუნის გარდა ბავშვებში გვხვდება ისეთი ჩვევები, როგორებიცაა: ფრჩხილების კვნეტა, ცერა თითის წოვა და სხვა მრავალი. 

მენტალურ დარღვევათა ბოლო გადახედვის ცნობარში ჩვევები არ განიხილება დიაგნოსტიკურ კატეგორიად, ანუ დარღვევებად, რომლებიც იწვევენ კლინიკურად სარწმუნო აშლილობას ან შეზღუდვას ფუნქციონირებაში. 

კბილების კრაჭუნი უფრო ხშირად გვხვდება 5 წლამდე ასაკის ბავშვებში და ის შეიძლება უკავშირდებოდეს დღის შიშებს, სხვა ფსიქიკური შიშიც შეიძლება იყოს მისი გამომწვევი. თუ როგორ დაიცვას ბავშვმა სტრესული ფაქტორებისგან თავი, როგორ დაძლიოს მან შიშები, ამაში, პირველ რიგში, მას ოჯახი უნდა ეხმარებოდეს, მაგრამ თუ მშობელმა გარკვეულ მიზეზთა გამო ვერ შეძლო დახმარება, აუცილებლად უნდა მიმართოს სპეციალისტს. 

ზოგიერთი ფსიქო-ნევროლოგიური დარღვევის დროსაც შეიძლება შეგვხვდეს კბილების კრაჭუნი, მაგალითად, ის შეიძლება იყოს აუტიზმის სპექტრის დარღვევათა ერთ-ერთი გამოვლინება, ისევე როგორც განმეორებითი ხასიათის სხვა ქცევა, მაგალითად, არამიზანმიმართული სირბილი, ქანაობა, თითის წვერებზე სიარული. უნდა დავიმახსოვროთ, რომ ამ შემთხვევაში კბილების კრაჭუნი არ იქნება დაავადების ერთადერთი გამოვლინება. თუ კბილების კრაჭუნი ბავშვთან მსგავსი დარღვევების არსებობაში შეგვეპარა ეჭვი, აუცილებლად უნდა მივმართოთ სპეციალისტს“, - აღნიშნა პედიატრმა ცოტნე ბესელიამ.

შეიძინე საბავშვო პროდუქტების ნაკრები ექსკლუზიურ ფასად ბმულზე 👉 https://www.facebook.com/babybag.momsedu.ge

R.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგ​უფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

„თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ აკრძალვებს მივმართეთ, მოვა თუ არა პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი,“ - ნანა ჩაჩუა

​​ფსიქოლოგმა ნანა ჩაჩუამ ორიდან ოთხ წლამდე ასაკის ბავშვების ქცევის თავისებურებების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ ეს ბავშვის ცხოვრებაში ჯიუტობის ხანაა:

„ორი წლიდან ოთხ წლამდე ბავშვი აცნობიერებს, რომ „მე ვარ მე.“ ამიტომ ეს არის ჯიუტობის ხანა. ბავშვს უნდა, რომ ყველას ყველაფერი წაართვას, თვითონ არაფერი არ მისცეს. მშობლები შეწუხებულები არიან, იმართლებენ თავს, ამბობენ: „არ არის ასეთი ძუნწი. ეს აუცილებლად ასე უნდა გააკეთოს ბავშვმა. ამ დროს ბავშვი აცნობიერებს, ვინ არის. ბავშვი ფიქრობს: „მე ვარ მაშინ, როდესაც ეს ჩემია.“ ამიტომ უნდა, რომ მას ჰქონდეს ეს. ბავშვებმა ამ ასაკში იციან: „დედა ჩემია, არ მოკიდო ხელი.“ არ აძლევს ნივთს სხვას. იმიტომ კი არა, რომ ეს ნივთია მისთვის მნიშვნელოვანი, უბრალოდ აცნობიერებს, რომ თუ ეს ჩემია, ე.ი. მე ვარ.“

ნანა ჩაჩუას თქმით, გარდამავალ ასაკამდე ბავშვებს მშვიდი, ლატენტური პერიოდი აქვთ და ისინი მშობლებს ემორჩილებიან:

„გარდამავალ ასაკამდე, გოგონებთან ეს ასაკი 9-10 წელია, ბიჭებთან 10-11 წელი, ეს ასაკი ლატენტური, ფარული პერიოდია და მშვიდად მიმდინარეობს. თუ პირველი ჯიუტობის ხანაში ჩვენ ავკრძალეთ, კი ბატონო, დაგემორჩილება, მეტი რა გზა აქვს ბავშვს. ყველანაირი ძალა მშობლის მხარესაა. ფარულ პერიოდში მორჩილება კი ჩანს და ​მშობელი აღფრთოვანებულია, რომ რასაც ეტყვის ბავშვს, ყველაფერს აკეთებს. მოვა თუ არა უკვე პუბერტატის პერიოდი, უცებ იფეთქებს ბავშვი.“

„დავუშვათ ბავშვს არაფერი არ ავუკრძალეთ და ყველაფრის ნება დავრთეთ. შედეგი არის იგივე. ​სად გადის ზღვარი და რა არის ოქროს შუალედი? ცოდნაა მთავარი. „ხერხი სჯობია ღონესა, თუ კაცი მოიგონებსა.“ ღონეზე უფრო მნიშვნელოვანი ხერხია. ამ ხერხებზეა აქ ლაპარაკი. უნდა ვიცოდეთ, როგორ დავუშალოთ ბავშვს, როგორ ვუთხრათ: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ვთქვათ გვაქვს ოჯახისთვის ძვირფასი ლარნაკი. ჩვენ ბავშვს ვეუბნებით ხელით, არავერბალურად: „არა, ეს არ შეიძლება.“ ამას ვამბობთ მტკიცედ, მაგრამ ეს არ არის საყვედური, ეს არ არის ბრაზი, ეს არ არის ხმის ტონის აწევა. მერე უნდა ახსნა, რატომ არ შეიძლება ლარნაკით თამაში. „ეს გატყდება და მერე აღარ იქნება.“ მესამე საფეხურია, რომ უნდა შესთავაზო ალტერნატივა, რომ მოდი, ამით ვითამაშოთ, ნახე, რა ლამაზია.ჩვენ იმ წინააღმდეგობაში, რომელსაც ვუწევთ ამ დროს ბავშვებს, მეტ დროს ვხარჯავთ. მშობელი აღზრდის პროცესში ზრდის არამარტო თავის შვილს, არამედ საკუთარ თავსაც,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნანა ჩაჩუამ საპატრიარქოს ტელევიზიის გადაცემაში „განთიადი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„განთიადი“

წაიკითხეთ სრულად