Baby Bag

„დედა არის მთავარი მოქმედი პირი და ოჯახში ამის ხაზგასმა აუცილებელია,“ - ფსიქოლოგი ირმა კვაჭაძე

„დედა არის მთავარი მოქმედი პირი და ოჯახში ამის ხაზგასმა აუცილებელია,“ - ფსიქოლოგი ირმა კვაჭაძე

ფსიქოლოგმა ირმა კვაჭაძემ ქალებში მშობიარობის შემდგომი დეპრესიისა და სტრესის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ ახალბედა დედებისთვის ყველაზე მნიშვნელოვანი ახლობლების მხარდაჭერაა:

„დეპრესია არის ღრმა კლინიკური მდგომარეობა. ამ დროს არის ირაციონალური ფიქრები, რომ არ გადამივარდეს ფანჯრიდან ბავშვი, ჩემთან იყოს. დედას ორი უკიდურესობა აქვს, ან საერთოდ არ ეკარება ბავშვს, ან არავის არ აძლევს. მას ძილის რეჟიმი მთლიანად დარღვეული აქვს. ემოციური ფონის მომატების დროს არ ეძინება. ​დედას დარღვეული აქვს კვების რუტინაც. როდესაც მისი ემოციური მდგომარეობა და ქცევა უკონტროლოა, დიახ, ეს არის დეპრესია.“

ირმა კვაჭაძის თქმით, დედებში ხასიათის ცვლილებას ჰორმონალური დისბალანსი იწვევს:

„ხასიათის ცვლილება ჰორმონალური დისბალანსით არის გამოწვეული. საგანგაშო მდგომარეობა არის პირველი ორი კვირის ფარგლებში. ბავშვის რიგითობას არანაირი მნიშვნელობა არ აქვს. პირველი ბავშვია, თუ მესამე, დეპრესია მაინც შეიძლება განვითარდეს.“

„პირველი, რაც დედას სჭირდება, არის მხარდაჭერა, მისი პერსონის ხაზგასმა. როდესაც ოჯახში უფროსი თაობა ამბობს: „შენ რა იცი, ჩემი აზრი უნდა გაითვალისწინო,“ დედას უჩნდება განცდა, რომ მისი როლი დაკნინებულია. დედის როლის ხაზგასმა არის აუცილებელი. დედა არის მთავარი მოქმედი პირი და ამის ხაზგასმა არის ძალიან მნიშვნელოვანი მისი მხარდაჭერისთვის. ​პრობლემაა, როდესაც დედას ყველა ეხმარება თავისი შეხედულებისამებრ. დედას უნდა გამოუყონ სივრცე, მისცენ ძილის საშუალება, დაეხმარონ სახლის საქმეების კეთებაში. ბავშვთან ისეთი შეხება უნდა ჰქონდეთ, როგორიც დედას უნდა. დედისთვის ბავშვთან შეხება ყველაზე საკრარული მომენტია,“ - აღნიშნულ საკითხზე ირმა კვაჭაძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „სხვა შუადღე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„სხვა შუადღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„დედის ფსიქიკური წონასწორობის შენარჩუნებისთვის ერთი აუცილებელი პირობის დაცვაა საჭირო,“ - ე...
ცნობილი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც დედების ფსიქიკური წონასწორობის მნიშვნელობაზე საუბრობს. ევგენი კომაროვსკი აღნიშნავს, რომ ოჯახური კონფლიქტების უმთავრეს მიზეზ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი, თუ ბავშვს ხელის დარტყმის ჩვევა აქვს?

მშობლები ფიქრობენ, რომ მათი მცირეწლოვანი შვილები ყველაფერს შესანიშნავად იგებენ და ყოველთვის იდეალურად უნდა იქცეოდნენ. დედები ხშირად გაოცებას ვერ მალავენ, როდესაც სკოლამდელი ასაკის ბავშვი მათ მოულოდნელად ხელს ურტყამს, რადგან მშობლის ნათქვამ სიტყვებს კარგად ვერ იგებს. მშობლების გაოცებას იწვევს, როდესაც მათი შვილი სხვა ბავშვის მიმართ იმავე ქცევას ავლენს.

ბავშვის ჩვევა, რომ ხელი დაარტყას მშობელს, უფროსებში ხშირად გაოცებას, სევდას, ბრაზს, სინანულს და სხვა ნეგატიურ განცდებს იწვევს. მცირეწლოვან ბავშვებში ხელის დარტყმის ჩვევა საკმაოდ გავრცელებულია. თუ ბავშვი ხელს გირტყამთ, არ ნიშნავს, რომ სძულხართ. ეს არც იმაზე მიანიშნებს, რომ თქვენ შვილის აღზრდას ვერ ახერხებთ.

პირველ რიგში, მნიშვნელოვანია მშობელმა გააცნობიეროს, რატომ დაარტყა მას ბავშვმა. ამერიკის პედიატრთა აკადემიის ინფორმაციით, მცირეწლოვან და სკოლამდელი ასაკის ბავშვებში მსგავსი ქცევა თვითკონტროლის ნაკლებობით არის განპირობებული. მიზეზები, რის გამოც მცირეწლოვანმა ბავშვმა შეიძლება ხელი დაგარტყათ, შემდეგია: ის ფიქრობს, რომ ხელის დარტყმით დასახულ მიზანს მიაღწევს, ბავშვს ძლიერი ემოციები აქვს და მათში გარკვევას ასაკის გამო ვერ ახერხებს, ბავშვმა არ იცის, როგორ მიიღოს ის, რაც სურს. ისინი საკუთარი ძალაუფლების საზღვრებს ამოწმებენ, რაც მათი ასაკისთვის ბუნებრივია, ბავშვებს ამ ასაკში ემპათიის განცდა არ აქვთ სათანადოდ განვითარებული.

მნიშვნელოვანია, მშობლებმა იცოდნენ, როგორ უპასუხონ ბავშვის მსგავს ქცევას. თუ ბავშვის დარტყმას დარტყმით უპასუხებთ, ის იფიქრებს, რომ ცუდ ქცევაზე პასუხი ცუდი ან უარესი ქცევის ჩადენაა. გირჩევთ ბავშვის მიმართ გამოიყენოთ ფრაზები: „ვხედავ, რომ გაღიზიანებული ხარ...“ „ვხედავ, რომ გრძნობების გამოხატვა გინდა...“ „მესმის, რომ განიცდი...“ ბავშვი უფრო მეტად უსმენს იმ ადამიანებს, რომლებიც მას უსმენენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, ვაგრძნობინოთ, რომ მისი გვესმის.

მშობლებმა დისციპლინის მიზნით საუბრის მტკიცე ტონი და მკაფიო რეკომენდაციები უნდა გამოიყენონ. მნიშვნელოვანია, წახალისების მიზნით ბავშვის შექებაც. დასჯა ნეგატიური ხასიათის ქმედებაა. თქვენ ბავშვს სჯით ისეთი ქცევის გამო, რომლის უარყოფითი მხარეების შესახებ მან არაფერი იცის.

3 წლამდე ასაკის ბავშვებს დასჯის არსი არ ესმით. საზღვრების დაწესება გაცილებით სწორი მიდგომაა, ვიდრე დასჯა. ბავშვების უდიდესი ნაწილი მკაფიოდ, მშვიდად ახსნილ და განმარტებულ შეზღუდვებს ემორჩილება.

წყარო: ​moms.com

წაიკითხეთ სრულად