Baby Bag

რა არის ზამთარში ტემპერატურის საშიში ზღვარი, რომლის დაფიქსირების შემთხვევაში ბავშვის გარეთ გაყვანა დაუშვებელია?

რა არის ზამთარში ტემპერატურის საშიში ზღვარი, რომლის დაფიქსირების შემთხვევაში ბავშვის გარეთ გაყვანა დაუშვებელია?

ზამთრის თოვლიან ამინდებში ბავშვებს მხიარულებისთვის ბევრი მიზეზი აქვთ, თუმცა დაბალი ტემპერატურა პატარებისთვის, შესაძლოა, სახიფათოც იყოს. მშობლებმა აუცილებლად უნდა იცოდნენ, როგორ ამინდში არ შეიძლება ბავშვის გარეთ გაყვანა.

ზოგიერთი ოჯახი ზამთრის თვეებს უმეტესად სახლში ატარებს და ბავშვები ეზოში იშვიათად გაჰყავს. ადამიანების ნაწილი კი ცივ ამინდებს არ უშინდება და არც შვილების სუფთა ჰაერზე გავყვანას ერიდება.

​ბავშვებს ძალიან უყვართ თოვლიან ამინდში თოვლის ბაბუების კეთება, გუნდაობა და ციგით სრიალი. მიუხედავად ამისა, არსებობს ტემპერატურის ლიმიტი, როდესაც მცირეწლოვანი ბავშვის გარეთ გაყვანა არ შეიძლება.

ტემპერატურის საშიში ზღვარი, რომლის დაფიქსირების შემთხვევაში ბავშვის გარეთ გაყვანა დაუშვებელი და სახიფათოა მინუს 25 გრადუსი ცელსიუსია. მინუს 25 გრადუსი ცელსიუსი ტემპერატურა ბავშვისთვის გაყინვისა და ჯანმრთელობის სხვა საფრთხეებს შეიცავს. როდესაც ტემპერატურა ძალიან დაბალია და ის პატარებისთვის სახიფათო ხდება, ბავშვი სახლში უნდა დარჩეს.

ზამთრის ცივ ამინდში ეზოში თამაში ბავშვისთვის საშიში არ არის. ზამთარში მცირეწლოვანი ბავშვის გარეთ გაყვანისას სასურველია, რომ 30 წუთიანი შესვენებები გააკეთოთ, როდესაც ბავშვი გათბობას შეძლებს. ბავშვები სითბოს უფროსებთან შედარებით უფრო სწრაფად კარგავენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, მათ თბილად ჩავაცვათ.

მშობლების დიდი ნაწილი ზამთარში ბავშვის გარეთ გაყვანას ერიდება, რადგან თვლის, რომ ტემპერატურა მეტისმეტად დაბალია. ეს სწორი არჩევანი არ არის. არსებობს ბევრი მნიშვნელოვანი მიზეზი, რის გამოც​ მშობლებმა ბავშვი ზამთარში გარეთ უნდა გაიყვანონ. მიუხედავად იმისა, რომ გარემო ტემპერატურა დაბალია და ცივა, ბავშვისთვის ჰაერზე ყოფნა ბევრი სარგებლის მომტანია. ეზოში თამაშის შემდეგ მისი ფიზიკური და ფსიქიკური მდგომარეობა უმჯობესდება. გარდა ამისა, პატარები D ვიტამინსაც იღებენ, რომლის დეფიციტი ზამთარში განსაკუთრებით აქტუალური პრობლემაა.

წყარო: ​moms.com

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც ბავშვი ამბობს: „მცივა,“ უმეტეს შემთხვევაში ამაში მშობელია დამნაშავე," - ევგენი კო...
​პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ურჩია, რომ თავი შეიკავონ ბავშვის ზედმეტად შეფუთვისგან, როდესაც ის სასეირნოდ მიჰყავთ:„​ბავშვი სასეირნოდ თუ მიგყავთ, მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

რა არის მშობლის მთავარი შეცდომა ჭირვეულ ბავშვთან ურთიერთობისას? - ევგენი კომაროვსკის რეკომენდაციები

მშობლებს, რომლებსაც მცირეწლოვანი ბავშვები ჰყავთ, ხშირად აწუხებთ შემდეგი სახის პრობლემები:

  • ბავშვები დამატებით კვებაზე ღამის საათებშიც რთულად ამბობენ უარს. ისინი წყალს არ ეკარებიან და მხოლოდ თბილი ხელოვნური ნარევის მიღებაზე არიან თანახმა.
  • ბავშვები კვებასთან დაკავშირებით პრეტენზიულები ხდებიან, იწყებენ საკვების დაწუნებას, ტირილს და ჭამაზე უარს ამბობენ.
  • ზოგიერთი ბავშვი დედას 10 მეტრის დაშორებით გადაადგილების საშუალებასაც არ აძლევს, მას არსად უშვებს და მამასთან გაჩერებაზეც კი უარს ამბობს. ​თუ დედა თვალს მიეფარება, ბავშვი ხმამაღლა ტირილს იწყებს.

როდესაც ბავშვი პრეტენზიული ხდება და ჭირვეულობს, როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი ამ შემთხვევაში?

ბავშვის ჭირვეულობის მიზეზი ამ შემთხვევაში ჯანმრთელობის პრობლემები არ არის. ყველა ეს პრობლემა პედაგოგიკის სფეროს განეკუთვნება. თქვენ გადაწყვეტილებას იღებთ, ბავშვი აპროტესტებს, ყვირის, წინააღმდეგობას გიწევთ, რის გამოც თქვენ გადაწყვეტილებას ცვლით. აუცილებელია, რომ მშობლებმა მოილაპარაკონ და გარკვეულ შეთანხმებამდე მივიდნენ. თუ თქვენ გადაწყვეტთ, რომ ჭამის დროა, ან გარკვეული საკვები ბავშვმა არ უნდა მიიღოს, ან რამდენიმე წამით მისი მარტო დატოვება გინდათ, ეს გადაწყვეტილება აღარ უნდა შეცვალოთ.

​თუ მშობლები ბავშვის წინააღმდეგობის და ჭირვეულობის გამო მიღებულ გადაწყვეტილებებს ცვლიან, ეს იმაზე მიგვანიშნებს, რომ ბავშვის ნება გაცილებით ძლიერია მშობლების ნებაზე.

მშობლებს ეშინიათ, რომ ხანგრძლივი ტირილი ბავშვის ფსიქიკურ განვითარებაზე ნეგატიურად აისახება. ამ შიშის გამო ისინი ხელს უწყობენ ბავშვის ისეთი ქცევის მოდელის ჩამოყალიბებას, რომელიც მის განვითარებაზე უარყოფითად ზემოქმედებს და მას ადამიანებთან ჯანსაღი ურთიერთობების ჩამოყალიბებაში ხელს უშლის. ჩემი გულწრფელი რჩევაა, ​ატირებულ ბავშვთან თავი ხელში აიყვანოთ და ბავშვი პედაგოგიკის საზოგადოდ აღიარებული კანონების მიხედვით აღზარდოთ. აღზრდის მთავარი პასუხისმგებლობა სწორედ მშობლებს ეკისრებათ და არა ერთი წლის ბავშვს.

​წყარო

წაიკითხეთ სრულად