Baby Bag

რა არის ზამთარში ტემპერატურის საშიში ზღვარი, რომლის დაფიქსირების შემთხვევაში ბავშვის გარეთ გაყვანა დაუშვებელია?

რა არის ზამთარში ტემპერატურის საშიში ზღვარი, რომლის დაფიქსირების შემთხვევაში ბავშვის გარეთ გაყვანა დაუშვებელია?

ზამთრის თოვლიან ამინდებში ბავშვებს მხიარულებისთვის ბევრი მიზეზი აქვთ, თუმცა დაბალი ტემპერატურა პატარებისთვის, შესაძლოა, სახიფათოც იყოს. მშობლებმა აუცილებლად უნდა იცოდნენ, როგორ ამინდში არ შეიძლება ბავშვის გარეთ გაყვანა.

ზოგიერთი ოჯახი ზამთრის თვეებს უმეტესად სახლში ატარებს და ბავშვები ეზოში იშვიათად გაჰყავს. ადამიანების ნაწილი კი ცივ ამინდებს არ უშინდება და არც შვილების სუფთა ჰაერზე გავყვანას ერიდება.

​ბავშვებს ძალიან უყვართ თოვლიან ამინდში თოვლის ბაბუების კეთება, გუნდაობა და ციგით სრიალი. მიუხედავად ამისა, არსებობს ტემპერატურის ლიმიტი, როდესაც მცირეწლოვანი ბავშვის გარეთ გაყვანა არ შეიძლება.

ტემპერატურის საშიში ზღვარი, რომლის დაფიქსირების შემთხვევაში ბავშვის გარეთ გაყვანა დაუშვებელი და სახიფათოა მინუს 25 გრადუსი ცელსიუსია. მინუს 25 გრადუსი ცელსიუსი ტემპერატურა ბავშვისთვის გაყინვისა და ჯანმრთელობის სხვა საფრთხეებს შეიცავს. როდესაც ტემპერატურა ძალიან დაბალია და ის პატარებისთვის სახიფათო ხდება, ბავშვი სახლში უნდა დარჩეს.

ზამთრის ცივ ამინდში ეზოში თამაში ბავშვისთვის საშიში არ არის. ზამთარში მცირეწლოვანი ბავშვის გარეთ გაყვანისას სასურველია, რომ 30 წუთიანი შესვენებები გააკეთოთ, როდესაც ბავშვი გათბობას შეძლებს. ბავშვები სითბოს უფროსებთან შედარებით უფრო სწრაფად კარგავენ, ამიტომ მნიშვნელოვანია, მათ თბილად ჩავაცვათ.

მშობლების დიდი ნაწილი ზამთარში ბავშვის გარეთ გაყვანას ერიდება, რადგან თვლის, რომ ტემპერატურა მეტისმეტად დაბალია. ეს სწორი არჩევანი არ არის. არსებობს ბევრი მნიშვნელოვანი მიზეზი, რის გამოც​ მშობლებმა ბავშვი ზამთარში გარეთ უნდა გაიყვანონ. მიუხედავად იმისა, რომ გარემო ტემპერატურა დაბალია და ცივა, ბავშვისთვის ჰაერზე ყოფნა ბევრი სარგებლის მომტანია. ეზოში თამაშის შემდეგ მისი ფიზიკური და ფსიქიკური მდგომარეობა უმჯობესდება. გარდა ამისა, პატარები D ვიტამინსაც იღებენ, რომლის დეფიციტი ზამთარში განსაკუთრებით აქტუალური პრობლემაა.

წყარო: ​moms.com

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„როდესაც ბავშვი ამბობს: „მცივა,“ უმეტეს შემთხვევაში ამაში მშობელია დამნაშავე," - ევგენი კო...
​პედიატრმა ევგენი კომაროვსკიმ სოციალურ ქსელში პოსტი გამოაქვეყნა, რომელშიც მშობლებს ურჩია, რომ თავი შეიკავონ ბავშვის ზედმეტად შეფუთვისგან, როდესაც ის სასეირნოდ მიჰყავთ:„​ბავშვი სასეირნოდ თუ მიგყავთ, მა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„რაც გინდა ის გიქნია“, დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის,“ - ნეიროფსიქოლოგი თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „ნაშუადღევს“ მშობლებსა და მოზარდებს შორის ურთიერთობების პრობლემებზე ისაუბრა:

„მეგობარი მნიშვნელოვანია, მაგრამ მშობელი არის, პირველ რიგში, ჩარჩოს შემქმნელი. მეგობარი ასეთ ჩარჩოს არ გიქმნის. მეგობარი ხარ ბავშვისთვის იმ მხრივ, რომ მას არ ეშინოდეს შენთან ღიად განხილვა იმ საკითხების, რაც მას აწუხებს. ეს დიდი პრობლემაა დღეს. ბავშვები ფიქრობენ, რომ მშობლები ვერ გაუგებენ, ატყდება ჩხუბი, იქნება უსიამოვნება, რის გამოც ისინი მშობლებთან ღიად არ საუბრობენ. ამ გაგებით მშობელი არის ბავშვის მეგობარი, მაგრამ შენ, როგორც მშობელი, პირველ რიგში, ხარ ეთიკური ჩარჩოს , ღირებულებითი ჩარჩოს დამდები. ჩარჩო აუცილებელია, მაგრამ არა ავტორიტარული ჩარჩო, გარედან თავსმოხვეული კი არა, ერთობლივად შემუშავებული.

წარმოვიდგინოთ, რომ 12 წლის ბავშვი მოდის და ამბობს, რომ კლუბში მიდის მეგობრებთან ერთად. შენ შეგიძლია უყვირო, ეჩხუბო და არ გაუშვა, მაგრამ შეგიძლია მშვიდად დაელაპარაკო, ამ გადაწყვეტილების დადებითი და უარყოფითი მხარეები განიხილო მასთან ერთად. საბოლოოდ ის თავად მიიღებს იმ გადაწყვეტილებას, საითკენაც შენ უბიძგებ. ამაზე მარტივია, რომ კარი ჩაუკეტო, ეჩხუბო, 12 წლისას მოერევი, მაგრამ 15 წლისას ვერა. „რაც გინდა ის გიქნია,“ დღევანდელ მოზარდებთან არ ჭრის. გარდატეხის ასაკში მშობელს ეშინია და ურჩევნია ბავშვის მეგობრად დარჩეს. რაღაც კომპლექსი აქვთ დღევანდელ მშობლებს. მშობელი თვლის, რომ უნდა იყოს თავისი შვილის მეგობარი, არ უნდა აწყენინოს. ამიტომ გვაქვს ორი უკიდურესობა: ან ავტორიტარული სტილი, ან დამოკიდებულება: „ყველაფერზე თანახმა ვარ, გააკეთე რაც გინდა, რაც გაგიხარდება.“ მერე ბავშვი მეუბნება, რომ მშობლისთვის სულ ერთია, თუ სად წავა ის, რადგან არასდროს არაფერს ეუბნება. ეს უკვე უგულებელყოფაა ბავშვის,“ - აღნიშნა თამარ გაგოშიძემ.

წყარო: ​„ნაშუადღევს“ 

წაიკითხეთ სრულად