Baby Bag

მეცნიერები დედებს ყავის მიღებაზე ლიმიტის დაწესებისკენ მოუწოდებენ

მეცნიერები დედებს ყავის მიღებაზე ლიმიტის დაწესებისკენ მოუწოდებენ

დედების დიდ ნაწილს ყავა ძალიან უყვარს. ყავის ჭარბი რაოდენობით მიღება დედობის ერთ-ერთ „გვერდით მოვლენად“ ითვლება. ქალბატონები ხშირად ხუმრობენ, რომ დედობის ტვირთის გასაძლებად ყავის მიღება აუცილებელია.

შფოთვა დედების ცხოვრების განუყოფელი ნაწილია. ისინი გამუდმებით ფიქრობენ, რა აქვთ გასაკეთებელი დღის განმავლობაში, აწყობენ მომავალი დღის გეგმებს და ბავშვებს ღამეებს უთენებენ. სწორედ ამიტომ დედებს ყავის მიღება ხშირად ესაჭიროებათ.

ზოგჯერ ქალბატონებს სათვალავი ერევათ და ვერ იხსენებენ, რამდენი ჭიქა ყავა დალიეს დღის განმავლობაში. მიუხედავად იმისა, რომ ყავა დედებს ძალიან უყავრთ, მეცნიერები ქალბატონებს ურჩევენ მიღებული კოფეინის რაოდენობა შეამცირონ, რადგან მას ადამიანის ორგანიზმზე ნეგატიური გავლენის მოხდენა შეუძლია.

New York Post-ში გამოქვეყნებულ ერთ-ერთ უახლეს კვლევაში აღნიშნულია, რომ ყავის მოყვარულებს თირკმლის დაავადებების განვითარების მაღალი რისკი აქვთ. მართალია, დედები ყველაზე მეტად შვილების ჯანმრთელობაზე ღელავენ, მაგრამ საკუთარ თავზე ფიქრიც მნიშვნელოვანია. ბავშვებს გვერდით ჯანმრთელი დედები სჭირდებათ.

კვლევის პროცესში მონაწილეების სისხლში მეტაბოლიტების რაოდენობას განსაზღვრავდნენ. ყავის მოყვარულების სისხლში ყავასთან დაკავშირებული ორი მეტაბოლიტი აღმოაჩინეს, რომლებიც თირკმლის ქრონიკულ დაავადებასთან არის კავშირში.

Healthline-ის ინფორმაციით, კოფეინი სწორედ იმ პრობლემების გამომწვევია, რომელთა მოგვარებას დედები ყავის დალევით ცდილობენ. მართალია კოფეინი ადამიანს აფხიზლებს, მაგრამ ის ამას ტვინის ქიმიური ნივთიერების დაბლოკვით ახერხებს, რომელიც დაღლილობის შეგრძნებას გიჩენთ. კოფეინის მიღება ხელს უწყობს ადრენალინის გამოყოფასაც, რის გამოც დედებს ღამე ხშირად შეშფოთებულებს ეღვიძებათ. ამგვარად, მანკიერი წრე იკვრება, რომლისგან თავის დაღწევა რთულდება.

ყავა სერიოზულ დამოკიდებულებასაც იწვევს და ადამიანის ყოველდღიურ ცხოვრებაზე ახდენს ზეგავლენას. ზოგჯერ დედებს ყავის გარეშე ფუნქციონირებაც კი არ შეუძლიათ და მის მირთმევამდე თავის ტკივილი და კანკალი აწუხებთ. ეს არ გულისხმობს იმას, რომ დედებმა ყავის დალევაზე უარი უნდა თქვან, თუმცა გარკვეული ლიმიტის დაწესება აუცილებელია.

წყარო:​ Moms.com 

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა განსხვავებაა ცელქ და ჰიპერაქტიურ ბავშვს შორის? - ნევროლოგ გვანცა არველაძის განმარტება

რა განსხვავებაა ცელქ და ჰიპერაქტიურ ბავშვს შორის? - ნევროლოგ გვანცა არველაძის განმარტება

ბავშვთა ნევროლოგმა გვანცა არველაძემ ბავშვის სიცელქესა და ჰიპერაქტივობის სინდრომს შორის არსებული განსხვავებების შესახებ ისაუბრა:

„ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი გახლავთ განვითარების აშლილობა. ის ქცევის დარღვევით ვლინდება. ეს სინდრომი დაახლოებით 3-დან 9%-მდე ბავშვებში არის გამოხატული. პროცენტი საკმაოდ მაღალია. მნიშვნელოვანია მოვახდინოთ დიფერენცირება, არის ეს სიცელქე თუ საქმე გვაქვს სინდრომთან, რომელსაც სჭირდება სპეციალისტის ჩარევა. რას უნდა მივაქციოთ ყურადღება? აუცილებელია, რომ ეს ნიშნები გამოხატული იყოს ორ გარემოში. თუ ბავშვი სახლში არაადეკვატურად იქცევა და სკოლაში მას არ აქვს არანაირი პრობლემა, ე.ი. ეს არ არის ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდრომი.

სპეციალისტისთვის ძალიან ადვილად გასარჩევია, სიცელქე რა არის და რა არის ჰიპერაქტივობა. ყურადღების დეფიციტისა და ჰიპერაქტივობის სინდომის მქონე ბავშვს არ შეუძლია მოსვენება, ვერ ჩერდება გაკვეთილზე. პირველი, რასაც მშობელს ვეკითხებით: „დადის გაკვეთილზე? აქვს ეს ჩივილი?“ ხშირად ბავშვი დგება გაკვეთილზე, გადის. ეს იმიტომ კი არ ხდება, რომ მას ასე უნდა, ის ამას ვერ აკონტროლებს. ამის ერთ-ერთი მიზეზი არის ის, რომ თავის ტვინში არის გარკვეული უბნები, რომლებიც პასუხისმგებლები არიან ყურადღების კონცენტრაციაზე, კონტროლზე, რეაქციაზე, სტიმულზე. მათი არასრულფასოვანი განვითარება იწვევს ამ ნიშნებს ბავშვებში.

ადრეულ ასაკში ჰიპერაქტივობის სინდრომის გამოვლინებაა, რომ მოტორული აქტივობა არის საკმაოდ მკვეთრი, ვერ ხდება ბავშვის გაჩერება, მშობელს არ შეუძლია კონტროლი, არის მეტყველებასთან დაკავშირებული სირთულეები. ასეთი ბავშვი გაუჩერებლად ლაპარაკობს, სვამს კითხვებს, ძალიან კომუნიკაბელურები არიან, მათ ძალიან მაღალი მოსწრების უნარიც აქვთ. ეს არ არის სიცელქე. ეს უკონტროლო მოტორული აქტივობაა, რომელიც შემაწუხებელია მშობლისთვის. ბაღში ბავშვს არ შეუძლია აქტივობებში ჩართვა, ინსტრუქციის დამახსოვრება. ამით მშობელი უნდა მიხვდეს, რომ მიმართოს სპეციალისტს. დიაგნოზი უნდა დაისვას მულტიდისციპლინური გუნდის ჩართულობით. პირველი რგოლი არის პედიატრი, შემდეგ - ნევროლოგი, შეიძლება დაგვჭირდეს მეტყველების სპეციალისტი, ოკუპაციური თერაპევტი. რამოდენიმე ხნის დაკვირვების შემდეგ უნდა დაისვას დიაგნოზი,“- აღნიშნულ საკითხზე გვანცა არველაძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დილა“ ისაუბრა.

წყარო: ​„იმედის დილა“

წაიკითხეთ სრულად