Baby Bag

​ორსულობის მესამე ტრიმესტრი - რა ნიშნებია დამახასიათებელი და როგორ მოემზადონ მომავალი დედები მშობიარობისთვის?

​ორსულობის მესამე ტრიმესტრი - რა ნიშნებია დამახასიათებელი და როგორ მოემზადონ მომავალი დედები მშობიარობისთვის?

ორსულობის მესამე ტრიმესტრისთვის დამახასიათებელ ნიშნებზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა გინეკოლოგი მარიამ სულავა, რომელმაც მშობიარობისთვის მოსამზადებელი რჩევები გაგვიზიარა:

- პირველ რიგში, გვაინტერესებს რა დამახასიათებელი ნიშნებია ორსულობის მესამე ტრიმესტრისთვის?

- მეორე ტრიმესტრი დამთავრდა, ეს იმას ნიშნავს, რომ თქვენ ხართ 28 კვირის. სწორედ ამ დროიდან იწყება მესამე ტრიმესტრი. ნაყოფის ყველა ორგანოს განვითარება დასრულებულია, ანუ ამ ეტაპიდან ის არის უკვე სიცოცხლისუნარიანი, თუ მოხდა ნაადრევი მშობიარობა ეს ორგანოები მხოლოდ ზრდას გააგრძელებენ. ერთადერთი, რაც არ აქვს ჯერ, არის კანქვეშა ცხიმი, რის გამოც არ შეუძლია სხეულის ტემპერატურის რეგულირება და ასევე ფილტვები, რისი განვითარებაც მხოლოდ მესამე ტრიმესტრის ბოლოსკენ სრულდება. ამ დროისთვის ნაყოფის წონა არის 1-1.5 კილოგრამი, ხოლო მესამე ტრიმესტრის მეორე პერიოდიდან, ანუ 36 კვირიდან ნაყოფი მშობიარობისთვის ემზადება, ანუ კანქვეშა ცხიმის განვითარება და ფილტვები სრულდება. ამ პერიოდიდან 2.4-3 კილოგრამამდე იწონის და სიგრძეში 50 სანტიმეტრი, ეს სტანდრატებია, ცოტა ნაკლები ან მეტი არ არის საგანგაშო. მათ ყველაფერი დასრულებული აქვთ და ემზადებიან დაბადებისთვის. ეს რაც შეეხება ნაყოფს, ახლა დედის მდგომარეობას შევეხოთ. მეორე ტრიმესტრისგან განსხვავებით უნდა აღინიშნოს, რომ მესამე ტრიმესტრი პირველს ჰგავს. პირველ ტრიმესტრში ორგანიზმი განიცდის ადაპტაციას ნაყოფთან შესაგუებლად, ხოლო მესამე ტრიმესტრში უკვე ძალიან დიდი ოდენობით არის ჰორმონები, ყველა ორგანო დაჩაგრული ჰყავს საშვილოსნოს, რადგან ძალიან არის გაზრდილი და აწვება მათ. რას გრძნობს ამ დროს დედა, განვიხილოთ ჯერ ემოციური ფაქტორები.

​მესამე ტრიმესტრში, წინა პერიოდთან შედარებით, მეტად აწუხებთ ორსულებს ფორიაქის შეგრძნება, რადგან ისინი უკვე მოლოდინში არიან და არ იციან, რა ელით წინ, ამიტომ ჩნდება მათში შიშის და შფოთვის პრეცედენტები. ემოციები, რაც აწუხებთ ორსულებს, გაზიარებული უნდა იყოს მეუღლესა და მეგობრებთან, რომ ისინი დაეხმარონ დედებს მშობიარობისთვის მომზადებასა და შეგუებაში. ძალიან კარგია თუ მანამდე მიიღებენ ცოდნას მშობიარობის და ორსულობის მდგომარეობების შესახებ. ამ ყველაფრის ფონზე შეიძლება განვითარდეს ძილიანობა, დაღლილობის შეგრძნება, ქოშინი და სხვა. ეს 
იმისთვის ხდება, რომ ორგანიზმი ემზადება მშობიარობისთვის. ყველა რესურსსა და ენერგიას ინახავს მშობარობისა და ლაქტაციის პროცესის დაწყებისთვის.

​გარდა ამისა, ორსულმა ყურადღება უნდა მიაქციოს პირის ღრუს, რადგან შეიძლება იყოს სისხლდენა. კარგი იქნება თუ მიაკითხავს სტომატოლოგს.

​ასევე უნდა დააკვირდეს მკერდს, შეიძლება აქამდეც ჰქონდა რამე გამონადენი, მაგრამ მესამე ტრიმესტრის ბოლო კვირებში შესაძლოა ჰქონდეს გამონადენი, ხსენი, რომელიც თბილი წყლით და საპნით შეუძლია ჩამოიბანოს, არანაირი უხეში ჩარევა არაა საჭირო, არც მასაჟები. ყურადღება უნდა გავამახვილოთ ბიუსტჰალტერზე, რომელიც უნდა იყოს რბილი და არ უნდა აჭერდეს მკერდს არცერთ ადგილას, კარგი იქნება თუ მორგებული იქნება ლაქტაციაზეც.

​რაც შეეხება ქოშინს, ესეც განპირობებულია იმით, რომ საშვილოსნო აწვება დიაფრაგმას და სასუნთქ სისტემას.

​ჩივილებს შორის 
ერთ-ერთი შეიძლება იყოს ფეხების შეშუება, რაც ასევე ფიზიოლოგიურად მიიჩნევა, რადგან ძალიან უჭირს სისხლს მიმოქცევა, ამისათვის ორსულებმა დღის განმავლობაში ცოტა ხნით მაინც უნდა შემოაწყონ მაღალზე ფეხები.

​შეიძლება ამ პერიოდში დაიწყოს მენსტრუალური ციკლისთვის დამახასიათებელი ტკივილები, მოვლითი, წუთიერი ან წამიერი, მაგრამ ეს არის მოსამზადებელი ტკივილები და საშიში არაა. კარგია სუფთა ჰაერზე 
სიარული, როგორც ჟანგბადის მიღების თვალსაზრისით, ისე ფეხების გავარჯიშების კუთხით, თუმცა არ უნდა იყოს ზედმეტი დატვირთვით. წოლა არ არის კარგი, განსაკუთრებით მესამე ტრიმესტრში. უნდა მოვამზადოთ ოჯახიც და მათგანაც დადებითი ემოციები მივიღოთ. ჩავალაგოთ სამშობიარო სახლისთვის ჩანთა და კარგი იქნება თუ ამ პერიოდიდან ნელ-ნელა ეცოდინება ორსულს, ვინ იქნება მისი მეანი და რომელ სამშობიარო სახლში აპირებს მშობიარობას.

- რას ურჩევთ დედებს, როგორ იკვებონ, რომ მშობიარობისთვის და მისი შემდგომი პერიოდისთვის მოიკრიბონ ძალები?

- მთელი ორსულობის განმავლობაში კვებაზე ძალიან ბევრი რამეა დამოკიდებული. ყველა ვიტამინს ბავშვი იღებს დედისგან და ორგანიზმი რომ არ გამოიფიტოს, ამისთვის მშობელი კარგად უნდა იკვებოს. კვებასთან დაკავშირებით არაფერი იცვლება, რაც მთელი ორსულობის განმავლობაში არის რეკომენდებული, მესამე ტრიმესტრშიც ასეა, ცხადია, ცილებისა და ვიტამინების მიღებაზე უნდა გამახვილდეს ყურადღება, ასევე წყლის მიღება შეიძლება იმდენად აღარ იყოს საჭირო, მაგრამ მაინც უნდა მიიღოს. აკრძალვები რაც იყო: გაზიანი სასმელი, ალკოჰოლი, სიგარეტი და მსგავსი რამ, ისევ აკრძალვად რჩება. დიდად არ იცვლება პროტოკოლი, თუმცა ხორცის და ხილ-ბოსტნეულის მიღება ამ პერიოდში განსაკუთრებით მნიშვნელოვანია. შეიძლება ბოლო პერიოდში მიდრეკილება იყოს როგორც ყაბზობისკენ, ისე დიარეისკენ, ასეთ შემთხვევებში კვებას ძალიან დიდი მნიშვნელობა აქვს, რომ სიტუაცია გამოსწორდეს. იმის გათვალისწინებით, რომ მესამე ტრიმესტრში განსაკუთრებით ხდება წონის ნამატი, დღის პირველი ნახევარი, საუზმე უნდა იყოს უფრო ნოყიერი და ხილიც ამ პერიოდში მიიღონ, რადგან ძალიან უჭირს ამ დროს ორგანიზმს გადამუშავება, ამიტომ საღამოს პერიოდი განსაკუთრებით მსუბუქი უნდა იყოს. კალორიულად ნაკლებად დატვირთული.

- რა აქტივობებით უნდა დაკავდნენ ორსულები მესამე ტრიმესტრში და რა შეზღუდონ?

- რადგანაც მესამე ტრიმესტრში განსაკუთრებით დამძიმებულია ორგანიზმი, არის სიმძიმის შეგრძნება ფეხებში და გადაადგილება შედარებით ჭირს, ამიტომ კარგი იქნება თუ ვარჯიშებს გააკეთებენ, რაშიც იგულისხმება ფეხების მაღალზე შემოწყობა, სეირნობა და სუნთქვითი ვარჯიშები. როგორც უკვე ვთქვი, შეიძლება იყოს ტკივილები და ვარჯიში და სუფთა ჰაერზე სეირნობა ამ პროცესსაც გააადვილებს. თუ ორსული აქამდე ვარჯიშობდა და მას ჰქონდა თავისი პროგრამა ტრენერთან ერთად გავლილი, ამ შემთხვევაში უნდა გადავიდეს უფრო მსუბუქ დატვირთვაზე. აკრძალვას რაც შეეხება, აკრძალულია მთელი დღე წოლა და უმოძრაოდ ყოფნა. თუ განსაკუთრებით გამოგივლინდათ რომელიმე ჩვენება (ფეხების შეშუპება ან ტკივილები) უნდა მიმართოთ თქვენს გინეკოლოგს.

- როგორია ბოლო ტრიმესტრში ორსულობის მდგრადობა ვირუსების და განსაკუთრებით, კორონავირუსის ახალი შტამების მიმართ?

- რა თქმა უნდა, ეს საფრთხეს უქმნის მთელს მსოფლიოს, განსაკუთრებული რისკ-ჯგუფები არიან მოხუცები, ახალშობილები და ორსული ქალები. პანდემიის პირობებში განსაკუთრებით უნდა დაიცვას თავი ორსულმა, რომ არ მოხდეს დაინფიცირება, ასევე საყურადღებოა, რა მდგომარეობაში ხვდება ის ვირუსს, უკვე აქვს თუ არა გადატანილი ან ვაქცინირებული არის თუ არა. მაქსიმალურად უნდა იყოს თავიდან არიდებული მშობიარობის პერიოდში დაინფიცირება. რაც შეეხება საშიშროებას, ნაყოფი ყველანაირად დაცულია, პლაცენტა ფილტრავს ყველა ვირუსს, რომ არ მოხდეს ნაყოფის დაინფიცირება, თუმცა, რა თქმა უნდა, გადადის ანტისხეულები. ყველაფერი დამოკიდებულია იმაზე, როგორ გრძნობს დედა თავს. თუ მსუბუქია ორსულის მდგომარეობა, არანაირი საფრთხე არ ემუქრება პატარას. მნიშვნელოვანია, როგორ მდომარეობაში შეხვდება დედა ვორუსს, ვაქცინაცია არ გვიცავს გადადებისგან, მაგრამ ამსუბუქებს ვირუსის მიმდინარეობას. სამშობიარო სახლები მაქსიმალურად ცდილობენ უზრუნველყონ ორსულთა უსაფრთხოება. მისვლისთანავე ხდება ორსულის ტესტირება და დადასტურების შემთხვევაში ხდება სპეციალიზებულ სამშობიარო სახლებში გადამისამართება. თუ ხდება პარტნიორული მშობიარობა, ცხადია, პარტნიორიც იღებს ტესტს ვირუსზე და ისე შედის სამშობიარო სახლში.

ესაუბრა ელენე ოვაშვილი

„ფრაზები: „რა გატირებს? ვინ არ ყოფილა ორსულად? რა არის ეს ტირილი?“ ძალიან გულსატკენია იმ...
​ბავშვთა და მოზარდთა ფსიქოლოგმა მზიკო დალაქიშვილმა მშობიარობის შემდგომი დეპრესიისა და შფოთვის შესახებ ისაუბრა. მან აღნიშნა, რომ მშობიარობის შემდეგ სევდიანობა ბუნებრივი მდგომარეობაა:„ეს ბუნებრივი მდგომ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა არის საშარდე სისტემის ანომალია და არსებობს თუ არა თანდაყოლილი ანომალიები, რომლებიც მუცლადყოფნის პერიოდშივე ჩანს?

რა არის საშარდე სისტემის ანომალია და არსებობს თუ არა თანდაყოლილი ანომალიები, რომლებიც მუცლადყოფნის პერიოდშივე ჩანს?

საშარდე სისტემის რომელი თანდაყოლილი ანომალიები არსებობს და ჩანს თუ არა ისინი მუცლადყოფნის პერიოდშივე? - ამ და სხვა საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა პედიატრი, ნეფროლოგი თამთა ხუჯაძე.

„საშარდე სისტემის თანდაყოლილი პათოლოგია გამოვლენილია 500-დან 1 ახალშობილში. ეს დარღვევები ბავშვებში თირკმელების დაავადების ტერმინალური სტადიის ყველაზე გავრცელებული მიზეზია. მიზეზები, როგორც წესი უცნობია, სავარაუდოა, რომ გენეტიკური და გარემო ფაქტორების კომბინაცია ხელს უწყობს თირკმელებისა და საშარდე გზების ანომალიების წარმოქმნას. ერთსა და იმავე გენეტიკურ მუტაციას შეუძლია გამოიწვიოს თირკმელების ან საშარდე გზების სხვადასხვა დარღვევები, თუნდაც ერთი ოჯახის წევრებს შორის. CAKUT-ის რისკი უფრო მაღალია ჩვილებში, რომელთა დედებს ჰქონდათ დიაბეტი, იღებდნენ თირკმელებისთვის საზიანო გარკვეული მედიკამენტებს, როგორიცაა ზოგიერთი გულყრის საწინააღმდეგო პრეპარატი ან აღენიშნებათ დეფიციტი ისეთი ვიტამინებისა და მინერალების, როგორიცაა ფოლიუმის მჟავა და რკინა ორსულობის დროს“.

ზოგადად, რა არის საშარდე სისტემის ანომალია და არსებობს თუ არა თანდაყოლილი ანომალიები?

საშარდე სისტემის ანომალია ეს არის ანომალიების ჯგუფი, რომელიც მოიცავს: თირკმლის, შარდსაწვეთების, შარდის ბუშტის, ურეთრის, სასქესო ორგანოები სანომალიებს. პათოლოგია შეიძლება იყოს თანდაყოლილი ან გამოვლინდეს სიცოცხლის ნებისმიერ ეტაპზე.

თირკმელებისა და საშარდე გზების თანდაყოლილი ანომალიები (CAKUT) შეადგენს პრენატალურ პერიოდში გამოვლენილი ყველა ანომალიის დაახლოებით 20-დან 30 %-ს. დეფექტები შეიძლება იყოს ორმხრივი ან ცალმხრივი და სხვადასხვა დეფექტი ხშირად კომბინირებულია. გამომდინარე იქედან, რომ CAKUT გამომწვევ როლს თამაშობს თირკმელების ქრონიკული დაავადების შემთხვევების 30-50%-მდე, რომლებიც ტერმინალურ სტადიაში საჭიროებენ თირკმელების ჩანაცვლებით თერაპიას, მნიშვნელოვანია ამ ანომალიების დიაგნოსტიკა და თერაპიის დაწყება დროულად, თირკმელების დაზიანების შესამცირებლად. ემბრიოგენეზის მეხუთე კვირაში თირკმელები გადის განვითარების ბოლო სტადიას, 6-10 კვირის ვადაზე იწყებს ფუნქციონირებას, შარდის გამომუშავებას. ზოგადად, ანტენატალური ულტრაბგერითი სკრინინგისთვის რეკომენდებული ოპტიმალური დროა გესტაციის 16-დან 20 კვირამდე. ნაყოფის თირკმელი — გესტაციის მე-12 და მე-15 კვირაზე შეიძლება გამოვლინდეს ტრანსაბდომინალური ულტრაბგერით გამოსახულებების დროს. ნაყოფის ნორმალური თირკმელები განლაგებულია ხერხემლის ორივე მხარეს, ორსულობის მე-20-დან 25-ე კვირამდე ულტრაბგერით ნათლად ჩანს თირკმლის ქერქი და მედულა. ჩვეულებრივ, ულტრასონოგრაფიაზე ნაყოფის შარდსაწვეთები არ ჩანს. თუმცა, თუ ისინი ვიზუალიზებულია, ეს შეიძლება მიუთითებდეს შარდსაწვეთის ან შარდის ბუშტის ობსტრუქციაზე ან ვეზიკოურეთერულ რეფლუქსზე. ასევე, ამნიონური სითხის მოცულობის შეფასება მნიშვნელოვანი მარკერია ნაყოფის თირკმლის ფუნქციის შესაფასებლად. სითხის მოცულობის შემცირება (ოლიგოჰიდრამნიოზი) შესაძლოა მიუთითებდეს თირკმელების ორმხრივი აგენეზიაზე, შარდსაწვეთის ორმხრივ ობსტრუქციაზე.

- რომელი თანდაყოლილი ანომალიები არსებობს, რომელიც მუცლადყოფნის პერიოდშივე ჩანს?

განვითარების მრავალი განსხვავებული ანომალია კლასიფიცირდება: თირკმლის განუვითარებლობა ან არარსებობა - თირკმლის ჰიპოდისპლაზია ან აგენეზია, მულტიკისტოზური თირკმელი, ჰიდრონეფროზი, გაორებული შარდსაწვეთი, გაორებული შემკრებისისტემა, შარდსაწვეთის ობსტრუქცია, განიერი შარდსაწვეთი (მეგაურეთერი), შარდის უკან ადინება შარდის ბუშტიდან შარდსაწვეთში (ვეზიკოურეთერალური რეფლუქსი) და მემბრანის არსებობა ურეთრაში, რომელიც ბლოკავს შარდის გადინებას შარდის ბუშტიდან (ურეთრის უკანა სარქველი).

თირკმლის აგენეზია - რომელიმე თირკმლის არ არსებობა, ერთი ან ორივე თირკმელი შეიძლება იყოს ასაკობრივ ნორმასთან შედარებით მცირე ზომის - თირკმლის ჰიპოპლაზია. 

თირკმლის დისპლაზია - თირკმლები შეიძლება შეერთდეს ერთი პოლუსით თაღოვანი ან „ნალისებრი“ თირკმლის სახით. ერთ ან ორივე თირკმელს შეიძლება ჰქონდეს სითხით სავსე კისტა (თირკმელების პოლიკისტოზური დაავადება ან მულტიკისტოზური თირკმლის დაავადება). არსებულმა დარღვევებმა შეიძლება გამოიწვიოს საშარდე გზების მორეციდივე ინფექციები, რამაც შეიძლება დააზიანოს თირკმელები, გამოიწვიოს თირკმლის უკმარისობა, რომელიც შესაძლოა პროგრესირდეს თირკმლის უკმარისობის ტერმინალური სტადიის დაავადებამდე.

შარდსაწვეთების ანომალიები შარდსასქესო სისტემის ანომალიათა 22%-ს შეადგენს. მოიცავს შარდის ბუშტ-შარდსაწვეთის რეფლუქსს, ურეთეროცელეს, ექტოპურ შარდსაწვეთებს, შარდსაწვეთების გაორმაგებას და შარდსაწვეთის ობსტრუქციას თირკმელთან ან შარდის ბუშტთან. შარდსაწვეთების ანომალია მრავალგვარია, თუმცა ყოველი მათგანი შარდის გადაადგილების, უროდინამიკის, დარღვევას იწვევს. უროდინამიკის დარღვევას, თავის მხრივ, თირკმლის ანთება და მისი ფუნქციის დარღვევა მოსდევს. ბავშვებში შარდსაწვეთების ანომალიები ხშირად ორმხრივი, მრავალგვარია და თირკმლის მძიმე დარღვევებამდე მივყავართ. შარდის ბუშტის ექსტროფია, განვითარების უმძიმესი მანკია, ყოველთვის ახლავს თან ტოტალური ეპისპადია და ბოქვენის ძვლების გახლეჩა. დიაგნოზი ბავშვის დაბადებისთანავე ისმება. შარდის ბუშტის ექსტროფიის მკურნალობა მხოლოდ და მხოლოდ ქირურგიული გზით ხდება, ხოლო ოპერაციის მეთოდი მანკის ხარისხზეა დამოკიდებული.

შარდის ბუშტის დივერტიკული, შარდის ბუშტის აგნეზია- ამ დროს შარდის ბუშტი საერთოდ არ არის ჩამოყალიბებული. ეს მეტად იშვიათი მანკი განვითარების იმ სხვა მანკებთანაა შეუღლებული, რომლებიც სიცოცხლესთან შეუთავსებელ მდგომარეობას ქმნიან. შარდის ბუშტის გაორება, შარდის ბუშტის ყელის კონტრაქტურა.

- რა უნდა გააკეთონ ასეთ დროს მშობლებმა, რას ურჩევდით?

პოსტნატალური შეფასება ულტრასონოგრაფიით ტარდება სიცოცხლის პირველი 24 საათის განმავლობაში ახალშობილებში, რომლებთანაც ანმნეზში უფიქსირდებათ ოლიგოჰიდრამნიონი ან სხვა მიმანიშნებელი ფაქტორები, სხვა ზოგად შემთხვევებში თირკმლის ულტრაბგერითი გამოკვლევა რეკომენდირებულია დაბადებიდან 48 საათის შემდეგ და სიცოცხლის პირველ კვირაში.

სხვა დიაგნოსტიკური ტესტები მოიცავს: 

1) შრატის კრეატინინის გაზომვას თირკმლის ფუნქციის შესაფასებლად; 

2) შარდის ანალიზი - შარდის ანალიზი ტარდება ინფექციის არსებობისადაპროტეინურიის გამოსავლენად,რომლებიც მიგვანიშნებს თირკმლის დაზიანებაზე; 

3) მიქციური ცისტოურეთროგრაფია; 

4) თირკმლისდინამიური რადიონუკლიდური სკანირება აფასებს თირკმლის ექსკრეტორულ ფუნქციას, ყველაზე სასარგებლოა თირკმელების პარენქიმული ფოკალური დარღვევების გამოსავლენად და თირკმელების ფუნქციის დიფერენციალური შეფასებისთვის.

თუ ულტრაბგერითი კვლევით დაბადებამდე თირკმლის ან საშარდე გზების ანომალია არ არის გამოვლენილი, შესაძლებელია გამოვლინდეს მოგვიანებით შემდეგი სიმპტომებით: საშარდე გზების ინფექციები (ზოგჯერ ვლინდება, როგორც აუხსნელი ცხელება), მუცლის შებერილობა, შეშუპება სახის თვალბუდის და კიდურების არეში, ზოგადი ინტოქსიკაციის ნიშნები: გულისრევა ღებინება, უმადობა, სისუსტედაღლილობა, ზრდა-განვითარებაში ჩამორჩენა.

საშარდე სისტემის ანომალიის ზოგიერთ შემთხვევაში მკურნალობა არ არის საჭირო. ადამიანებს შეუძლიათ ცხოვრება გააგრძელონ თირკმელების ნაწილობრივი ფუნქციით ან ერთი თირკმლით. სხვა შემთხვევებში ჯანმრთელობის შესანარჩუნებლად შეიძლება საჭირო გახდეს მკურნალობა მედიკამენტებით დაწყებული ქირურგიით დამთავრებული იმ შემთხვევებში, თუ მკურნალობით ვერ ხერხდება თირკმელების სერიოზული დაზიანების თავიდან აცილება. თირკმლის უკმარისობამ შეიძლება მიიღოს პროგრესული ხასიათი და საჭირო გახდეს თირკმლის უკმარისობის მკურნალობის ორი ვარიანტი: დიალიზი (ჰემოდიალიზი ან პერიტონეალური დიალიზი) და თირკმლის ტრანსპლანტაცია. მკურნალობის თითოეული მეთოდი უნდა გადაწყდეს ინდივიდულურად. გათვალისწინებული უნდა იყოს, როგორც ზოგადი მდგომარეობა, ასევე, ცხოვრების წესი. თუმცა ყოველთვისაა არჩევანი, შეიცვალოს მკურნალობის ტიპი მომავალში.

მთავარი რჩევა მშობლებისთვის არის ის რომ ნებისმიერი რისკ ფაქტორის არსებობის შემთხვევაში უნდა იმყოფებოდნენ ბავშვთა ნეფროლოგის / უროლოგის მეთვალყურეობის ქვეშ, როგორც ორსულობის პერიოდში, ასევე ბავშვის დაბადების პირველივე 24 სთ-დან, რათა სათანადოდ მოხდეს მდგომარეობის შეფასება, ეტაპობრივად კვლევების ჩატარება მართვის შემდგომი ტაქტიკის დაგეგმვის მიზნით.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად