Baby Bag

როგორ გადავლახოთ მშობიარობის შიში? - რჩევები ორსულ ქალბატონებს

როგორ გადავლახოთ მშობიარობის შიში? - რჩევები ორსულ ქალბატონებს

ორსული ქალბატონები ხშირად ძალიან ღელავენ მოსალოდნელი მშობიარობის გამო და შიშისგან ღამეებსაც ათენებენ. მათი შიშები მრავალფეროვანია, თუმცა ყველაზე ხშირად მომავალ დედებს სამშობიარო ტკივილების ეშინიათ. გარდა ამისა ქალბატონები ღელავენ მშობიარობის შესაძლო გართულებებზე, ბავშვის ჯანმრთელობაზე, გაუთვალისწინებელ სირთულეებზე და ა.შ.

ორსული ქალბატონები მშობიარობის დაწყების ცრუ სიმპტომებისა და რეალური ნიშნების ერთმანეთისგან გარჩევის სირთულეზეც ხშირად ფიქრობენ. არ აქვს მნიშვნელობა სიმპტომები რეალურია თუ მოჩვენებითი, ნებისმიერი დისკომფორტისა და უჩვეულო ნიშნების დროს ორსულმა ქალბატონმა ექიმს უნდა მიმართოს. მნიშვნელოვანია, რომ ორსული მუდმივ კონტაქტში იყოს ექიმთან, რომელიც მას მისი სიმპტომებიდან გამომდინარე ურჩევს, როგორ მოიქცეს, რაც ორსულ ქალბატონს სამშობიაროში დროულად მისვლის შესაძლებლობას მისცემს.

მომავალ დედებს ვერ წარმოუდგენიათ, რომ სამშობიარო ბლოკში სიმშვიდის შენარჩუნება შესაძლებელია, თუმცა ეს რთული არ არის. მათ უნდა გააცნობიერონ, რომ პროფესიონალების გარემოცვაში იმყოფებიან და მშობიარობის პროცესი აქტიური მეთვალყურეობის ქვეშ მიმდინარეობს.

დედებმა უნდა გააცნობიერონ, რომ მათი ემოციები ბავშვსაც გადაედება. დედა და ბავშვი ერთი გუნდია, რის გამოც მნიშვნელოვანია, რომ დედამ სიმშვიდე შეინარჩუნოს, რათა მშობიარობის პროცესი ორივესთვის მარტივად წარიმართოს.

ორსულებს ასევე ეშინიათ მშობიარობის დროს შორისის ჩაჭრის საჭიროების წარმოქმნის და ფიქრობენ, რომ პროცედურა მტკივნეულია, თუმცა ეს ასე არ არის და ეპიზიოტომია უმტკივნეულოდ ტარდება.

ორსულმა ქალბატონებმა გესტაციურ პერიოდში პროფესიონალებისგან რჩევები რეგულარულად უნდა მიიღონ. ეს მათ არასაჭირო შიშებისა და  ცრურწმენების ზეგავლენისგან დაიცავს.

ორსულებზე ძალიან კარგად მოქმედებს იოგა, რაც მათ განტვირთვაში ეხმარება. მნიშვნელოვანია სხვა ორსულებთან გამოცდილების, განცდებისა და მოლოდინების გაზიარება და აზრების გაცვლა-გამოცვლაც.

ორსულმა ქალბატონმა დასვენებისთვის ნებისმიერი შესაძლებლობა უნდა გამოიყენოს და თავი გაინებივროს. განწყობის ასამაღლებლად და მშობიარობის მიმართ შიშების გასანეიტრალებლად, მნიშვნელოვანია, ორსულმა მის გარშემო დადებითი ატმოსფერო შექმნას. სქესის გამოცნობის ცერემონია, ბავშვის ტანსაცმლისა და ნივთების შეძენა, ჩვილის ოთახის მორთვა, ფოტოსესიების მოწყობა - ეს ყოველივე ორსულს ყურადღების გადატანასა და მშობიარობის შიშების გადალახვაში დაეხმარება.

მთავარია, რომ ორსულმა საკუთარი თავის ირწმუნოს და საკუთარ ორგანიზმს ენდოს. მომავალი დედა შვილის დაბადების უბედნიერეს წუთებს დადებითი მოლოდინით უნდა შეხვდეს და ირწმუნოს, რომ ყველაფერი საუკეთესო წინ არის.

წყარო:​ youaremom.com

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" - მზიკო დალაქიშვილი

,,ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი" -  მზიკო დალაქიშვილი

ფსიქოთერაპევტმა, მზიკო დალაქიშვილმა გადაცემაში ,,იმედის დღე" ერთ-ერთ პრობლემურ საკითხზე ისაუბრა - რას განიცდის ბავშვი, როდესაც მას მშობელი უყვირის და როგორ უნდა მოიქცეს დედა თუ მამა, რომ ბავშვს აარიდოს ის ტრავმები, რაც ყვირილს, მძაფრს აგრესიას ახლავს.

,,ერთი წამით რომ გავიხსენოთ, როგორი შეგრძნებაა ყვირილი, თუნდაც არ იყოს ის შენკენ მიმართული - ეს ნამდვილად საშინელებაა. ემოციურ მხარეს რომ თავი დავანებოთ, ფიზიკურადაც კი ძალიან ცუდ შედეგს იძლევა ყვირილი. ეს აისახება არა მხოლოდ აწმყოზე, არამედ - მომავალზეც, ანუ ტოვებს კვალს და შესაძლოა, ძალიან ცუდ შედეგებამდე მიგვიყვანოს. ეს თემა უკავშირდება ტრავმას, ტრავმულ გამოცდილებას და შესაძლოა, ბავშვისთვის გადაიზარდოს მუდმივ დეპრესიაში, ანუ ბავშვი აღარ იყოს ადეკვატური სხვადასხვა მოვლენის მიმართ - ჩაიკეტოს, გამოავლინოს დაბალი თვითშეფასება, აღარ იყოს აქტიური, მეგობრებთან აღარ იყოს თამამი და მუდმივად ელოდებოდეს საფრთხეს.

როდესაც ბავშვს ვეუბნებით ერთხელ და მას არ ესმის, ყოველთვის დავსვათ შეკითხვა - იქნებ, ვერ ვეუბნები ისე, რომ მისთვის იყოს გასაგები? მაგალითი რომ მოვიყვანოთ, თუ ბავშვი უყურებს ტელევიზორს, მას არ აქვს უნარი, ერთდროულად ორი რამ აკეთოს - თან უყუროს და თან უსმინოს. მას უბრალოდ არ შეუძლია, ორად გახლიჩოს ყურადღება. რას ვაკეთებთ ამ დროს - მივდივართ მასთან ახლოს და ვამყარებთ ჯანსაღ კონტაქტს. ვუახლოვდებით, მივდივართ მის სამყაროსთან  და ვცდილობთ, რომ მოვნახოთ შესაბამისი მდგომარეობა. ჯერ უნდა აღგვიქვას, რომ იქ ვართ და შემდგომ დავიწყოთ საუბარი. უნდა მივხვდეთ, რომ ბავშვი კონტაქტზეა გამოსული. რაც მთავარია, დარწმუნებული ვარ, ბევრი ბავშვი იმიტომ უყურებს ტელევიზორს დიდხანს, რომ მას არ აქვს კონტაქტი უფროსებთან, მშობლებთან.

ბავშვებს სიჯიუტე ახასიათებთ. ესეც ბუნებრივი მოვლენაა, მაგრამ - არა ყვირილს. თქვენ შეგიძლიათ, თქვენი მძიმე ტონი შეცვალოთ ასე -

ძალიან არ მინდა, მაგრამ მგონი ვბრაზდები. ძალიან დიდი სხვაობა არ უნდა იყოს მშვიდ ტონსა და შეყვირებას შორის. უნდა დაფიქსირდეს, რომ მშობელთან მიდის ემოცია და ნელ-ნელა მდგომარეობა მძაფრდება, ყვირილის გარეშე", - ამბობს მზიკო დალაქიშვილი.


წყარო: ,​,იმედის დღე"

წაიკითხეთ სრულად