Baby Bag

მეცნიერების მტკიცებით, ორსულობისას წონაში მატების მაჩვენებელი ნაყოფის სქესზეა დამოკიდებული

მეცნიერების მტკიცებით, ორსულობისას წონაში მატების მაჩვენებელი ნაყოფის სქესზეა დამოკიდებული
ადამიანების გარკვეული ნაწილი თვლის, რომ ორსულობის სიმპტომებზე დაკვირვებით ბავშვის სქესის დადგენა შესაძლებელია. როგორც წესი, მსგავსი წარმოდგენები მითოლოგიურ ხასიათს ატარებს და რეალობასთან კავშირი ნაკლებად აქვს. მიუხედავად ამისა, ფაქტებით დასტურდება, რომ ორსული ქალის წონაში მატების მაჩვენებელი ხშირად სქესის დადგენის საშუალებას გვაძლევს. რაც უფრო მეტ კილოგრამს იმატებთ ორსულობისას, მით მეტია ალბათობა იმისა, რომ თქვენ ბიჭის დედა გახდებით. აღნიშნული დასკვნის გამოტანა უახლეს კვლევებზე დაყრდნობით მოხერხდა.

მკვლევარებმა 70 მილიონიამდე მშობიარე ქალბატონი გამოიკვლიეს და დაადგინეს, რომ ორსულები, რომლებიც მამრობითი სქესის ნაყოფს ატარებდნენ, წონაში გაცილებით მეტს იმატებდნენ, ვიდრე გოგონების მომავალი დედები.
იმ ქალბატონების 49 %, რომლებიც ორსულობისას წონაში 10 კილოგრამამდე იმატებდნენ, მამრობითი სქესის ნაყოფს ატარებდა. წონის 20 კილოგრამით ან მეტით მატების შემთხვევაში, იმ მშობიარეთა რიცხვი, რომლებიც ბიჭებს აჩენდნენ 52 პროცენტზე მაღალი იყო. ხოლო წონაში 30 ან მეტი კილოგრამის მატების დროს, ქალბატონების 54 %-ზე მეტი მამრობითი სქესის ნაყოფს ატარებდა.
კვლევის ერთ-ერთი ხელმძღვანელის ექიმ კრისტენ ნავარას თქმით, შესაძლოა, მიღებული შედეგი მამრობითი სქესის ჩანასახის თავისებურებებიდან გამომდინარე აიხსნას. მამრობითი სქესის ემბრიონსა და ნაყოფს სრულფასოვანი განვითარებისთვის კალორიების სახით მდედრობითი სქესის ნაყოფთან შედარებით მეტი ენერგიის მიღება ესაჭიროება.

ქალბატონების ნაწილი მკვლევარების მიერ გამოტანილ დასკვენს ნაკლებად სარწმუნოდ მიიჩნევს, რადგან, მათი თქმით, წონაში ორივე სქესის ნაყოფის ტარებისას ერთნაირად მოიმატეს. კვლევის ორგანიზატორები კი გვარწმუნებენ, რომ სტატისტიკა საპირისპიროზე მეტყველებს.

მომზადებულია ​parents.com

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა... ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს ფესვები გაუფუჭდება,“ - შალვა ამონაშვილი

აკადემიკოსმა შალვა ამონაშვილმა მშობლებს ურჩია, რომ დასჯა არ გამოიყენონ ბავშვის აღზრდის მეთოდად:

„რა არის დასჯა საერთოდ? ბავშვი ჩვენს ნორმებში არ მოექცა და იმის გამო, რომ მან გააცნობიეროს ეს, მას რაღაც უფლებებს ვართმევთ. არ გავუშვი ბავშვი სასეირნოდ, არ ვუყიდე ნაყინი. გაბრაზებული ვარ ამ დროს. კუთხეში დავაყენე, შეიძლება გავულაწუნე კიდეც. თუ ვინმე გონიერი ადამიანი ამაში აღზრდის ნატამალს ხედავს, გააგრძელოს ეს საქმე. რა ხდება კუთხეში დამდგარი ბავშვის თავში ამ დროს?! ერთხელ აეროპორტში დიდხანს მოგვიხდა ცდა. 3 წლის გოგო მამას ჰყავდა დაყენებული კუთხეში და უყვიროდა: არ გამოხვალ, ვიდრე არ მიხვდები, რა გააკეთე! რაგვარად მიხვდეს 3 წლის ბავშვი, რა გააკეთა ამისთანა. არადა ეხვეწება დედას, გამომიშვი, მაპატიეთო და მამა სჯის. ამას რა დავარქვა მე? იტყვის მამა, რომ მე ბავშვი მიყვარსო? არ უყვარს! დედა, რომელიც არ ეხმარება ბავშვს, იტყვის მიყვარსო? არ შეიძლება სიყვარულის შეწყვეტა!

შეურაცხყოფა, დამცირებაა დასჯა. ამ პირობებში ის სანუკვარი პროცესი, რასაც აღზრდა ჰქვია, აღარ არსებობს. ისიც იმსხვრევა, რასაც მივაღწიე. დასჯა არ არის აღზრდის მეთოდი. ბავშვი სიყვარულში უნდა გაზარდო, რომ მოსიყვარულე გაგიხდეს. ბავშვი კი არ უნდა დასაჯო, სინდისთან უნდა მიიყვანო, რომ იმან თავისი თავი თუ უნდა თვითონ დასაჯოს. თვითონ ვკითხოთ, შეაფასე რაც მოხდა, როგორც მოხდა, ის გააკეთე რაც საჭიროა. თვითაღზრდამდე მივიყვანოთ ბავშვი, თვითგანცდამდე, რომ რატომ გავაკეთე მე ეს.

დაანებეთ ამ დასჯას თავი. თუ დასჯა გინდათ ბავშვისა, ჯერ თქვენ დადექით კუთხეში და საკუთარი თავი დასაჯეთ. განა ცოტა გაქვთ ჩადენილი დანაშაული?! ერთმა ბავშვმა ინატრა, იქნებ ისეთი შენობები ააშენოთ, რომ კუთხე არ ჰქონდეს ამ შენობებსო, რადგან მშობლები სულ კუთხეში მაყენებენო. ხომ ყველამ იცით, რომ მშობლის მაგალითი აღზრდის ძალაა. მიეცით ეს მაგალითები. დასჯას მისცემთ, დაგსჯით მერე შვილი თქვენ. დედის ყვირილი ბოროტებაა, გაღიზიანება ბოროტებაა. ამ ბოროტებაში გაზრდილ ბავშვს, თუ ბებიამ, ბიძამ, მასწავლებელმა არ გადაარჩინა, ფესვები გაუფუჭდება. სიტყვა დასჯა პედაგოგიკაში არ უნდა არსებობდეს. ბავშვი რაღაც ცუდს აკეთებს? მე შემიძლია ავუხსნა მას, რა მოჰყვება ამას. 3-5 წლის ბავშვი დამიჯდება და მომისმენს, თუ წყნარად ველაპარაკები. ის იფიქრებს ამაზე, შეწუხდება, შეიძლება იტიროს. უთხარით ბავშვს: „დაჯექი სავარძელში და დაფიქრდი, კარგი იყო ეს ქცევა, თუ არ იყო კარგი, განსაჯე ეს თვითონ.“ ხომ შეწუხდება ბავშვი? ეს წუხილი არის თვითდასჯა. სიტყვა დასჯა ამოვაგდოთ ხმარებიდან და არცერთი დედა და მამა არ შემეკამათოს, აბა როგორ სხვანაირადო. თუ არზრდაზე მკითხავთ ასეა და თუ მკითხავთ, როგორ დავამშვიდო ბავშვი, როდესაც ყველაფერს ანგრევსო, მაშინ დაუყვირე, დამშვიდდება და შენც მშვიდად იქნები, მაგრამ ამას რა დავარქვა, არ ვიცი,“ - მოცემულ საკითხზე შალვა ამონაშვილმა საქართველოს პირველ არხზე „ტელესკოლის“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო:​ „ტელესკოლა“

წაიკითხეთ სრულად