Baby Bag

გაიცანით ქართველი მშობლები, შალვა და ქეთი ტაბატაძეები, რომლებიც 10 შვილს ძიძის გარეშე ზრდიან

გაიცანით ქართველი მშობლები, შალვა და ქეთი ტაბატაძეები, რომლებიც 10 შვილს ძიძის გარეშე ზრდიან

შალვა და ქეთი ტაბატაძეები 10 შვილის მშობლები არიან. ელენეს, ანტონის, ილიას, ანდრიას, იოანეს, ელისეს, აბრააბის, ანას, ელისაბედისა და ენუქის მშობლებს ბავშვების მოსავლელად ძიძა არ აუყვანიათ. ისინი ყველაფერს დამოუკიდებლად უმკლავდებიან. თავისი დიდი და ბედნიერი ოჯახის შესახებ შალვა და ქეთი ტაბატაძეებმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „ჩვენი ოჯახი“ ისაუბრეს. შალვა ტაბატაძის თქმით, უფროსი ბავშვები უმცროსებზე განსაკუთრებულად ზრუნავენ:

„მრავალშვილიან ოჯახში არის ეს ზრუნვა. უფროსი დედმამიშვილები ზრუნავენ პატარებზე, ასეირნებენ სუფთა ჰაერზე, უცვლიან საფენებს, ხელითაც აჭმევენ ხოლმე, როდესაც ჩვენ ვთხოვთ. შეიძლება უფროსებმა ბაღიდან გამოიყვანონ პატარები. უფროსი 16 წლის ხდება. მე 45 წლის ვარ. ხუთი ბავშვი მიდის დილით სკოლაში. ჩვენ ვიღვიძებთ დაახლოებით 9 საათისთვის. სამს ვამზადებთ საბავშვო ბაღისთვის. სულ პატარაც მაშინ იღვიძებს. ორი ადამიანი ვცდილობთ გავუმკლავდეთ ამდენი ბავშვის ჩაცმას, საუზმეს. ბაღში რამე არ უნდა დაგავიწყდეს: პირსახოცი, საფენი. დღიურად დაახლოებით 7 პური გვჭირდება. ზოგჯერ ხდება ხოლმე, რომ ვახშამზე არ გვაქვს პური და ყველას გვეზარება წასვლა. მერე მაინც ვიღაც მიდის.“

„ყოველთვის მეგონა, რომ მშვიდი არ ვიყავი. ზოგადად ძალიან ცოცხალი და ენერგიული ვარ. ვფიქრობ, რომ ბავშვებიც ძალიან მგვანან ამ კუთხით, მაგრამ როგორც ჩანს, მშვიდი ვყოფილვარ. ამაში წონასწორობა იგულისხმება. მაქვს უნარი, რომ თავი გავაკონტროლო. ალბათ, ამიტომაც მყავს ამდენი შვილი, ვარ მშვიდი. საქმეები გადანაწილებული გვაქვს. როდესაც ამდენი შვილი გყავს, სხვანაირად არ შეიძლება. მარტო გაზრდა ხომ არ არის, მნიშვნელოვანია აღზრდა. მომავალში მშობელმა შვილებს უნდა გაატანოს კარგი ჩვევები. ვცდილობთ მოწესრიგებულობას, განათლებას შევაჩვიოთ ბავშვები. მორიგეობა აქვთ ბავშვებს დღეების მიხედვით, ვინ რას აკეთებს. დროშაც გვაქვს ოჯახის. ელენე, ელისაბედი, ანდრია კარგად ხატავენ. მღერიან ბავშვები, სპორტით კავდებიან, რაგბიზე, კალათბურთზე დადიან. ვცდილობთ ეკლესიური ცხოვრებით ვიცხოვროთ. ვფიქრობდით, რომ რამდენ შვილსაც ღმერთი გვაჩუქებს, იმდენ შვილს ვიყოლიებდით. როდესაც შინაგანი მზაობა გაქვს, რომ ბევრი შვილი გეყოლება, მშვიდად ხვდები ყოველ მომდევნო შვილს,” - აღნიშნა ქეთი ტაბატაძემ.

წყარო: ​„ჩვენი ოჯახი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

რა შეიძლება იყოს ბავშვის ჩაკეტილობის მიზეზი და რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ? - ამ საკითხებზე MomsEdu.ge-ს ესაუბრა კლინიკური ფსიქოლოგი, ფსიქოთერაპევტი ნანა ფაცაცია.

- როდესაც ბავშვი ჩაკეტილია და არ აზიარებს ემოციებს, რა შეიძლება იყოს ამის მიზეზი?

- მიზეზი თუ რატომ არის ბავშვი ან მოზარდი ჩაკეტილი, შესაძლოა გამოწვეული იყოს სხვადასხვა ფაქტორებით, მათ შორის: გადატანილი ტრავმა, ძლიერი შიში, ძალადობა, სტრესი, ასაკობრივი თავისებურებები, გარდატეხის-ბუპერტატის პერიოდი, ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სირთლეები და.ა.შ. ძალიან მნიშვნელოვანია მშობლების დროული ყურადღება ამ ფაქტორებზე და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტთან კონსულტაციის გავლა

- სად გადის ზღვარი მორცხვობასა და ჩაკეტილობას შორის? როგორ უნდა მივხვდეთ რომ ბავშვი ჩაკეტილია?

- სიმორცხვე საკმაოდ გავრცელებული მოვლენაა, როგორც ბავშვებში, ასევე ზრდასრულებში. ის განპირობებულია სოციალური ფაქტორით, ვინაიდან თავს იჩენს იქ, სადაც ორი ან მეტი ადამიანი იწყებს ურთიერთობას. ასეთ დროს, სირთულე ექმნება ინტერპერსონალურ ურთიერთობებს.

სიმორცხვე არის ადამიანის შინაგანი მდგომარეობა, დიდი ყურადღება ეთმობა იმას, თუ რას ფიქრობენ გარშემომყოფები მასზე, ადამიანი ხდება ზედმეტად მგრძნობიარე იმის მიმართ თუ როგორ და რა შეფასებით მიიღებენ მას გარშემომყოფები.

სიმორცხვის დამახასიათებელი ნიშნებია: არაადეკვატურად დაბალი თვითშეფასება, შებოჭილობა, დაბალი ხმის ტემბრით საუბარი, ჩაკეტილობა, საუბრის დაწყების შიში, მოუხერხებლობა, თვალით კონტაქტის დამყარების სიმრთულე და .ა.შ. თამაშის დროს ბავშვები ირჩევენ მეორეხარისხოვან როლს, რათა ნაკლებად შესამჩნევები იყვნენ, არ გამოირჩევიან ინიციატივით, არ უყვართ აუდიტორიის წინაშე გამოსვლა. სიმორცხვის დროს, ადამიანები მწვავედ აღიქვამენ საკუთარ ნაკლს და ყურადღების მიღმა რჩებათ თავიანთი დადებით თვისებები და ძლიერი მხარეები. ასევე, სიმორცხვეს ახასიათებს სომატური გამოვლინებები, სახეზე სიწითლე, ხმის კანკალი, სუნთქვის აჩქარება, რის გამოც უფრო მეტად განიცდიან საკუთარ ვიზუალურ მდგომარეობას.

ბავშვები ადრეულ ასაკში ხშირად განიცდიან სიმორცხვეს, 13 წლის ასაკში კი ეს მდგომარეობა პიკს აღწევს. როგორც წესი, დროთა განმავლობაში ასაკის მატებასთან ერთად და უფროსების სწორი დამოკიდებულების შემთხვევაში, ბავშვი ახერხებს სიმორცხვის დაძლევას. მნიშვნელოვანია მშობლების და სააღმზრდელო დაწესებულებების თანამშრომლების მიერ აქცენტის გაკეთება მათ ძლიერ მხარეებზე, მნიშვნელოვანია, რომ არ უნდა მოხდეს ბავშვისთვის „მორცხვის“ იარლიყის მიკერება, აუცილებელია ზრუნვა მოზარდის თვითშეფასების ამაღლებაზე, რათა განუმტკიცდეს საკუთარი ძალების რწმენა - „შენ შეძლებ და გამოგივა“, „აქ არაფერია საშიში“, „ კარგად ხარ მომზადებული,“ და.ა.შ.

თუ ბავშვის ან მოზარდის ქცევა უეცრად იცვლება და ის ხდება ჩაკეტილი, არ აქვს სურვილი თანატოლებთან ურთიერთობის, საკუთარი ემოციის გაზიარების, არის ოთახში ჩაკეტილი და არ კონტაქტობს ისე, როგორ ადრე, მნიშვნელოვანია მშობლების მხრიდან ყურადღება, ვინაიდან არ მოხდეს უგულებელყოფა ძალადობის ან ბულინგის ფაქტების, ასევე, ასაკობრივი თავისებურებებით გამოწვეული ცვლილებების, მნიშვნელოვანია დროული რეაგირება და ფსიქიკური ჯანმრთელობის სპეციალისტის ჩართულობა, რათა დროულად მოხდეს პრობლემის იდენტიფიცირება და შესაბამისი ინტერვენციის განხორციელება.

- რა პრობლემები შეიძლება გამოიწვიოს ამ მდგომარეობამ?

- სიმორცხვემ შესაძლოა გამოიწვიოს ფსიქიკურ ჯანმრთელობასთან დაკავშირებული სხვადასხვა პრობლემა, სირთულეები ინტერპერსონალურ ურთიერთობებში, სოციალური შფოთა, დეპრესია, რაც შემდგომში აისახება წარმატების და თვითრეალიზების სიძნელეებთან, ჩაკეტილობა და ა.შ.

- როგორ უნდა მოიქცეს მშობელი და რა დროს არის საჭირო ფსიქოლოგის დახმარება?

- ნებისმიერ დროს, როცა ბავშვის ან მოზარდის ქცევა უეცრად იცვლება, ხდება უცნაური ან შეუსაბამო, აუცილებელია მშობელმა გაიაროს კონსულტაცია სპეციალისტთან პრობლემის დროული იდენტიფიკაციისთვის და სირთლეების თავიდან არიდებისთვის.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური

წაიკითხეთ სრულად