Baby Bag

„დედამთილი ნამდვილად არასწორად იქცევა, როდესაც ცუდად ერევა ცოლ-ქმრის ოჯახურ ურთიერთობაში,“- დეკანოზი საბა ჭიკაიძე

დეკანოზმა საბა ჭიკაიძემ ერთ-ერთი ქალბატონის კითხვას უპასუხა, რომელიც მის ოჯახურ ურთიერთობებში დედამთილის უხეში ჩარევის გამო წუხდა:

„როდესაც დედამთილი ეუბნება თავის შვილს, რომ ჯერ ძმა უნდა უყვარდეს და შემდეგ თავისი ოჯახი, არანაირად, არც ქრისტიანულად, არც ოჯახურად, ქართულად ან ტრადიციულად ეს ასე არ არის. ადამიანი როდესაც დაოჯახდება და ცოლს მოიყვანს, მისთვის პირველადი და ყველაზე მნიშვნელოვანი უნდა იყოს მისი მეუღლე და მისი შვილები და მხოლოდ ამის შემდეგ უკვე დანარჩენი სხვა. ის სხვა არის ამ შემთხვევაში დედაც, ძმაც, დაც და ა.შ.“

„თუ ცალკე ცხოვრობთ, წესით თქვენ ეს პრობლემა არ უნდა გქონდეთ. ეცადეთ, თქვენს მეუღლეს აუხსნათ სწორად, რომ სწორი ზუსტად ის არის, რომ დაოჯახებული მამაკაცი უპირველეს ყოვლისა თავის მეუღლეზე ფიქრობდეს. ამბობს კიდეც ამას პავლე მოციქული, რომ ქორწინებული ზრუნავს „ვითარ სათნო ეყოს ცოლსა.“ ასეც არის სწორი. დაქორწინებული ადამაინი უპირველეს ყოვლისა იმაზე უნდა ფიქრობდეს, რომ ვისთანაც ერთობას წარმოადგენს, ერთი სული და ერთი ხორცია, სწორედ მასზე უნდა ზრუნავდეს უპირველეს ყოვლისა და შემდეგ უკვე ოჯახის დანარჩენ წევრებზე. დედამთილი ნამდვილად არასწორად იქცევა, როდესაც ცუდად ერევა ცოლ-ქმრის ოჯახურ ურთიერთობაში. ეს იმას არ ნიშნავს, რომ თქვენ მასზე გაბოროტდეთ. მე მინდა გირჩიოთ, რომ საერთო ენა გამონახოთ მასთან. ილოცეთ, იმიტომ, რომ ლოცვას დიდი ძალა აქვს და დაალაგებს თქვენს ურთიერთობას. ნუ გაბოროტდებით, იმიტომ რომ გაბოროტებას კარგი არაფერი მოაქვს ადამიანისთვის. თქვენ ნუ დაუპირისპირდებით დედამთილს იმავე მეთოდებით, რომლითაც ის გებრძვით. შეგიძლიათ თქვენი აზრი დაუფიქსიროთ მტკიცედ, სიყვარულით, მაგრამ არავითარ შემთხვევებში არ დაუპირისპირდეთ იმავე მეთოდებით, რომლითაც ის გებრძვით,“- აღნიშნა მამა საბა ჭიკაიძემ.

წყარო: ​თბილისის ვაკის მაცხოვრის ფერიცვალების სახელობის ტაძარი

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ხშირად გვსმენია: „არ აიყვანო ხელში ჩვილი, რადგან შეიძლება ხელში ყოფნით გაფუჭდეს...“ პირიქით, ამ პერიოდში აუცილებელია დედის ტაქტილური შეხება,“- ფსიქოკონსულტანტი თაკო ნავერიანი

ფსიქოკონსულტანტმა თაკო ნავერიანმა მშობელსა და შვილს შორის ჯანსაღი მიჯაჭვულობის ჩამოყალიბების მნიშვნელობაზე ისაუბრა.

„მიჯაჭვულობას საფუძველი ეყრება 1-დან 2 წლამდე. ეს განსაკუთრებული პერიოდია. ხშირად გვსმენია: „არ აიყვანო ხელში ჩვილი, რადგან შეიძლება ხელში ყოფნით გაფუჭდეს.“ პირიქით, ამ პერიოდში აუცილებელია დედის ტაქტილური შეხება, ემოციური კავშირი, მზერა. აი, აქ ეყრება საფუძველი სანდო და უსაფრთხო მიჯაჭვულობას. როდესაც ჩვილს აქვს დედის ან აღმზრდელის მიმართ ჯანსაღი დამოკიდებულება, ემოციური კავშირი, ეს არის გადამწყვეტად მნიშვნელოვანი.

მნიშვნელოვანია, როდესაც მყისიერად სრულდება ბავშვის მოთხოვნილება. ბავშვი რომ ტირის, უნდა მივიდე და მივხვდე, რა საჭიროება აქვს. მისი მოთხოვნილების გადადება არ შეიძლება. მშობლები ხშირად ღელავენ: „ბავშვს ჩვენთან ძინავს.“ ბავშვმა უნდა იგრძნოს მშობლის ემოციური კავშირი და ჩახუტება გარკვეულ ასაკამდე. ეს არის გადამწყვეტად მნიშვნელოვანი. 4 წლამდეც აუცილებელია, რომ ბავშვმა იგრძნოს ეს. შემდეგაუცილებლად უნდა მოხდეს პოზიტიური კუთხით ბავშვის ოთახის შერჩევა, ცალკე კუთხის გამოყოფა. 

როდესაც მოზარდები ცდილობენ მშობლებთან დაძინებას, ეს ნამდვილად არ არის ჯანსაღი. 10-12 წლის ბავშვისთვის უკვე მიუღებელია ეს. მას მშობლებთან არ უნდა ეძინოს და ცალკე უნდა ჰქონდეს გამოყოფილი კუთხე,“ -მოცემულ საკითხზე თაკო ნავერიანმა რადიო „ფორტუნას“ ეთერში ისაუბრა.

წყარო: ​რადიო „ფორტუნა“ 

წაიკითხეთ სრულად