Baby Bag

„ჩემს დედამთილს დედას ვეძახი... რატომაც არა?! ამაში ცუდს ვერაფერს ვერ ვხედავ,“- სოფო ბედია

„ჩემს დედამთილს დედას ვეძახი... რატომაც არა?! ამაში ცუდს ვერაფერს ვერ ვხედავ,“- სოფო ბედია

მომღერალმა სოფო ბედიამ დედამთილთან არსებული განსაკუთრებული ურთიერთობების შესახებ ისაუბრა და აღნიშნა, რომ მას დედას ეძახის:

„ვიღაცას ეგონება, რომ მე მარტო მაკიაჟს ვიკეთებ, ვლამაზდები და სცენაზე ვდგავარ. არა, აბსოლუტურად არა! მე ვარ ერთი ჩვეულებრივი დიასახლისი. როდესაც მაქვს დრო, მაქსიმალურად ვუთმობ ოჯახს. ვფუსფუსებ სამზარეულოში, ვალაგებ კიდევაც. ხანდახან ჩემი დედამთილი რჩება ხოლმე ჩემთან და მეხმარება. რადგან ანდრეა პატარაა, პერიოდულად ჩემთან რჩება ხოლმე. ჩემი დედამთილიც მეგრელია. ძალიან ვმეგობრობთ. შეიძლება ბევრ ახლო მეგობარს არ ვუთხრა რაღაც და დედამთილს ვუთხრა.

ჩემს დედამთილს დედას ვეძახი ჩვეულებრივად. ამბობენ: „დედას ვერ დავუძახებ, რადგან ერთი მყავს მშობელი დედა.“ ნამდვილად ერთი მყავს მშობელი დედა და მყავს არაჩვეულებრივი დედა, მაგრამ ამ ქალბატონმა ისეთი სიყვარული, სითბო და პატივისცემა დაიმსახურა, პირიქით, მსიამოვნებს და მასაც სიამოვნებს, რომ დედას ვეძახი. რატომაც არა?! ამაში ცუდს ვერაფერს ვერ ვხედავ,“ - მოცემულ საკითხზე სოფო ბედიამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დღის პოსტი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ვინ თქვა, რომ ყველა კერძო სკოლა კარგია?! მე ახლოს ვიცნობ ამ სკოლებს და ზუსტად ვიცი, რასაც მოგახსენებთ,“ - გია მურღულია

„ვინ თქვა, რომ ყველა კერძო სკოლა კარგია?! მე ახლოს ვიცნობ ამ სკოლებს და ზუსტად ვიცი, რასაც მოგახსენებთ,“ - გია მურღულია

ფილოლოგმა გია მურღულიამ განათლების სისტემაში არსებული პრობლემებისა და რეფორმებით მიღწეული შედეგების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, პრობლემები არის როგორც საჯარო, ასევე კერძო სკოლებშიც:

„პანაცეა არ არის ის, რომ კერძო სკოლა არსებობს. ამას თავისი დადებითი და უარყოფითი აქვს. ​ვინ თქვა, რომ ყველა კერძო სკოლა კარგია?! ზოგიერთ სკოლას პრობლემები აქვს. მე ახლოს ვიცნობ ამ სკოლებს და ზუსტად ვიცი, რასაც მოგახსენებთ. ხანდახან ავტორიზაციის საბჭოს სხდომებს ვესწრებოდი. ისეთს მოისმენ, რომ უკეთესია, გაიღიმო ამ დროს, ვიდრე დარდს მიეძალო. დარდმა დიდი მოძალება იცის ხოლმე.“

გია მურღულიამ აღნიშნა, რომ განათლების სისტემაში მიმდინარე პროცესების მიმართ ყოველთვის იმედიანი მოლოდინები არსებობდა, რომელიც ჯერ არ მართლდება:

​რაც თავი მახსოვს,სულ ეს რეფორმა მესმის. სულ რა მესმის იცით, რომ სულ კარგად არის საქმე. ყველანი ლაპარაკობდნენ და ახლაც ლაპარაკობენ გაბადრული სახეებით. ლაპარაკობენ იმაზე, რომ ყველაფერი კარგად იქნება. ფრანც კაფკას აქვს ერთი პატარა მოთხრობა, რომელსაც ჰქვია „კანონის წინაშე.“ ერთ კაცს, რომელსაც სამართალთან საქმე აქვს, უნდა შესასვლელში შევიდეს, სადაც დაცვა დგას, რომელიც არ უშვებს. ეს კაცი ეკითხება: არ შეიძლება, რომ შევიდე? ის პასუხობს: კი, ნებისმიერ დროს შეიძლება, ოღონდ ახლა არა.“

„როდესაც ამდენი ხანია რეფორმებს ვატარებთ და ასე მოგვწონს თავი,​ უნდა შევხედოთ არა პროცესებს, არამედ შედეგებს. როდესაც ჩვენ მსოფლიოში გამუდმებით ბოლო ათეულში ვართ, ეს ნიშნავს, რომ რა პროცესებსაც ჩვენ აქ ვგეგმავთ და ვახორციელებთ, ან კარგად არ ვგეგმავთ, ან ცუდად ვახორციელებთ. შედეგი არ გვაქვს, გვაქვს დაბალი დონის სტაბილურობა,“ - აღნიშნულ საკითხებზე გია მურღულიამ ტელეკომპანია POSTV-ის გადაცემაში „დღის პოსტი“ ისაუბრა.

წყარო: ​დღის პოსტი

წაიკითხეთ სრულად