„როდესაც ბავშვი გვიჭირავს, მას ხელებს თავისი სხეულის გარშემო ვახვევინებთ და ვარწევთ ზემოდან ქვემოთ. ეს პოზა მას ახსენებს პერიოდს, როდესაც დედის მუცელში იყო. სწორედ ეს მოქმედებს დამამშვიდებლად. არსებითად რასაც ვაკეთებთ, არის ბავშვის სწორად რწევა. ამით ვუქმნით მას კომფორტს.“
რობერტ ჰამილტონის თქმით, მისი მეთოდი ყველაზე მეტად სამ თვემდე ასაკის ბავშვებთან ამართლებს:
„ეს მეთოდი ყველაზე მეტად გამოსადეგია დაბადებიდან სამ თვემდე. ამის შემდეგ ბავშვი მძიმდება და მისი დაჭერა ძნელდება. სამი თვის შემდეგ ეს მეთოდიც აღარ მოქმედებს. ჩვენ ვსაუბრობთ სიცოცხლის პირველ სამ თვეზე. ასეთ სიტუაციაში, ვფიქრობ, იდეალურია ჩვილის ყოფნა დედის მკლავებში. ეს ასეც უნდა იყოს. აქედან გამომდინარე, არ ვღელავ, რომ ბავშვს მუდმივად ხელში აყვანის სურვილი ექნება.“
„არავის სურს, რომ თავისი პატარა გაურკვევლად ტიროდეს. მშობლები ერიდებიან ბავშვს შეუქმნან კომფორტი. ჩემი აზრით, ბავშვს ზოგჯერ უბრალოდ სურს, რომ დედამ აიყვანოს. ამ დროს მშობლებს არ სურთ, რომ გაანებივრონ იგი, ამიტომ უარს ეუბნებიან დამშვიდებასა და მოვლაზე. მთავარი შეცდომა, რომელსაც მშობლები უშვებენ, არის დაუკვირვებლობა მაშინ, როდესაც პატარა ტირის,“ - აღნიშნულ საკითხზე ექიმმა ჰამილტონმა LIFE FM -ის გადაცემაში FM პედიატრი ისაუბრა.
წყარო: FM პედიატრი
