„ერთი მეთოდი არის ნდობა თქვენი შვილების მიმართ. ბავშვს ენდეთ მაშინ, როდესაც ის გატყუებთ. ახლა არ მითხრათ: „მაშინ მატყუოს სულ?!“ როდესაც ბავშვი გატყუებს და შენ თავს უქნევ, მისი სინდისი იღვიძებს. ბავშვი წუხილს იწყებს. აი, ეს წუხილი მეხმარება მე მის აღზრდაში. ის ხომ აფორიაქებულია, ფიქრობს: „მამა არ გამიბრაზდა, არ დამიყვირა. იქნებ მართალი მეთქვა, რას ვატყუებდი?!“ სინდისის ქენჯნა დიდი აღმზრდელია ჩვენში.“
შალვა ამონაშვილის თქმით, ბავშვი ტყუილებში არ უნდა ვამხილოთ, რადგან ეს მის ფსიქიკაზე დაღს დატოვებს:
„ბავშვს ენდეთ და არასდროს არ ამხილოთ ტყუილებში. გაიხსენეთ, თუ ოდესმე გამხილათ დედამ: „შენ მე ტყუილს მიბედავ?“ ეს დღემდე გატყვიათ თქვენ, როგორც დაღი. როდესაც ბავშვი რაღაცას გიამბობთ, არ შეეჩაროთ და არ გააწყვეტინოთ აზრი, დააცადეთ. თქვენი აზრები არ შეჩაროთ მის საუბარში. ბოლომდე მოუსმინეთ ბავშვს, რას გეუბნებათ ის. მიიღე ბავშვი, როგორიც არის. გაუტოლდი ბავშვს. იყავი დედა, მამა, მასწავლებელი. ბავშვმა იცის ეს, რომ შენ მეტი ხარ უფლებებით. ბავშვის აღზრდაში ის ძალაა კარგი, რომელიც არ გამოიყენება. ძალა მე მაქვს, შემიძლია კუთხეში დაგაყენო, წაგართვა, არ მოგცე, არ გაგიშვა. ბავშვმა იცის, რომ მე ეს შემიძლია, მაგრამ არ გამოვიყენე, თანატოლობა ვაგრძნობინე. ვითომ ჩვენ ტოლები ვართ. სიტყვა „ვითომ“ არ დაივიწყოთ.“
„დედა კი ხარ,მაგრამ დაივიწყე, ვითომ დედა არ ხარ. მიდი შენს ქალიშვილთან, უთხარი: „მინდა, რაღაც გიამბო. ხომ არ მირჩევ რაღაცას?!“ როდესაც 13 წლის გახდება, ის აქეთ მოვა და გეტყვის: „დედა, ასეთი რაღაც მემართება და რა ვქნა?!“ თქვენ, ალბათ, ბევრი რამ დაგიმალავთ თქვენი მშობლისთვის. ბავშვმა დაუმალა მამას, რომ სიგარეტის მოწევა დაიწყო. როგორ უთხრას, ხომ გადაირევა მამა?! არ გაგიმხილა ბავშვა მისი მეორე მხარე. არადა აღზრდა იქ გჭირდება, სადაც დარღვევები ხდება. ასე რომ არ მოხდეს, ამიტომ დობილად გაიხადე ბავშვი,“- აღნიშნა შალვა ამონაშვილმა.
