შვილები მშობლების ცხოვრებას რადიკალურად ცვლიან, ასე ვთქვათ, ყველაფერს თავდაყირა აყენებენ. თუმცა შვილები ეს იმდენად დიდი ბედნიერებაა, საკუთარი ცხოვრების წესის შეცვლა სულაც არაფერს ნიშნავს. ხშირად ამბობენ მშობლები ფრაზას - „არაფერი შეედრება იმ გრძნობას, როცა შვილს პირველად აიყვან ხელში.“
ზუსტად შვილის ხელში პირველად აყვანის მომენტიდან, მშვიდი, რომანტიკული, თავისუფალი... ცხოვრება იცვლება და სულ სხვანაირი იწყება. სწორედ ამ განსხვავებას ასახავს ფოტოები, რომლებსაც ქვემოთ ნახავათ
„მოზარდობა ითვლება, რომ 19 წლამდეა, თუმცა ეს გადის 21-24 წლამდე. 21-დან 25 წლამდე გახლავთ გვიანი სიყმაწვილე. არის საუბარი, რომ მოზარდობა გადასწიონ 24-25 წლამდე. რა საფუძველი აქვს ამას? ამას აქვს ფიზიოლოგიური საფუძველი. დიდი ჰემისფეროების ქერქის ის ნაწილი, რომელიც ქცევის კონტროლზეა პასუხისმგებელი, ამ დროისთვის ამთავრებს ჩამოყალიბებას. 25 წლისთვის მთავრდება სიმაღლეში ზრდა. აქედან გარკვეული პლატოა, რომელიც შეიძლება 65 წლამდეც იყოს.“
„თამაში მნიშვნელოვანი ქცევაა ბავშვისთვის, ავითარებს ბავშვს. არის დებატები იმასთან დაკავშირებით უნდა იყოს თამაშით მეცადინეობა, თუ გაიმიჯნოს მეცადინეობა და თამაში. მე ვემხრობი, რომ მეცადინეობა და თამაში გაიმიჯნოს. ბავშვმა ბავშვობიდანვე უნდა იცოდეს, რომ ეს დრო არის თამაშისთვის და ეს დრო, თუნდაც 5 წუთი, არის სწავლისთვის, რადგან შემდომში ძალიან უჭირს, რომ სერიოზულად შეხედოს სწავლას, მეცადინეობას. როდესაც იზრდება და თამაშით აღარ გამოსდის სწავლა, დიდი ფრუსტრაცია შეიძლება ჰქონდეს. თამაშის საწინააღმდეგო არაფერი მაქვს, პირიქით, ის ძალიან სჭირდება ადამიანს,“- აღნიშნულ საკითხზე მარინა კაჭარავამ საპატრიარქოს ტელევიზიის ეთერში ისაუბრა.
წყარო: საპატრიარქოს ტელევიზია „ერთსულოვნება"
