Baby Bag

„კედელი ჩამომეშალა, ნულიდან ვიწყებ ყველაფერს...“ - მაია ჯორჯაძე გიო ხუციშვილის გარეშე გატარებულ 2 წელზე

გიო ხუციშვილის მეუღლემ თოქ-შოუ „პროფილში“ იმ რთულ ეტაპზე ისაუბრა, რომელიც მის ცხოვრებაში მომღერლის გარდაცვალების შემდეგ დადგა. მაია ჯორჯაძის თქმით, მეუღლე მის ცხოვრებაში ყველაზე მნიშვნელოვანი ადამიანი იყო:

„გიო ყველაფერი იყო, მართლა დიდი იყო, დიდი პიროვნება იყო, იმედი იყო, იმედი იყო ჩემიც, ირგვლივ ყველასი. რაღაცნაირად კედელი ჩამომეშალა, ნულიდან ვიწყებ ყველაფერს. მე არაფერი ვიცოდი, არ ვიცოდი ცხოვრების ელემენტარული დეტალები.“

ცოლ-ქმრის განსაკუთრებულ ურთიერთობას მათი ვაჟი, ზუკა ხუციშვილიც იხსენებს: „ყოველთვის დედაჩემი ედგა გვერდით. ერთად გაკვალეს ის გზა, რაც ჰქონდათ. ყოველთვის ერთმანეთს ეხმარებოდნენ. არავის ზედმეტი დახმარება არც დასჭირვებიათ არასდროს. მახსოვს, როდესაც უჭირდა და დახმარება მინდოდა, ნაზად გამწევდა ხოლმე და თვითონ გაივლიდა. მხოლოდ დედაჩემს იღებდა ყოველთვის. როდესაც დახმარება სჭირდებოდა, ყოველთვის ეძახდა მაიას. მაიას და გიოს ურთიერთობაში იმხელა სიძლიერე, იმხელა სიყვარული და ურთიერთობა იყო, რომ მეტი არავინ სჭირდებოდათ ნამდვილად.“

მაია ჯორჯაძე იხსენებს, რომ მეუღლის ავადმყოფობასთან შეგუება გაუჭირდა და მის მძიმე მდგომარეობას არ აღიარებდა: „ყველა მეუბნებოდა, რომ ძალიან ცუდი მდგომარეობაა და მე არ ვიჯერებდი. ვფიქრობდი, როგორ შეიძლება, რომ ადამიანი, რომელიც ამ წუთას გვერდით მიზის, ერთ თვეში აღარ იყოს. ეს წარმოუდგენელი იყო. მეჩხუბებოდნენ, როგორ ვერ ხვდები რა სჭირსო. არ ვიცი რა დამემართა.“

„ჩვენ დიდი სამეგობრო წრე გვყავს, როგორც ჩემი, ისე გიოსი. ჩვენ ერთი ოჯახივით ვიყავით. ძალიან მომეხმარა ის, რომ გიო არ არის, მაგრამ დანარჩენები ისევ ისე ვართ.“ - აღნიშნა მაია ჯორჯაძემ.

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

„აუცილებელია, მშობელი იყოს ამ პროცესში ჩართული. იცოდეს, რა ინფორმაციას იღებს შვილი,“ - ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

„აუცილებელია, მშობელი იყოს ამ პროცესში ჩართული. იცოდეს, რა ინფორმაციას იღებს შვილი,“ - ფსიქოლოგი ნინო ბუაძე

ფსიქოლოგმა ნინო ბუაძემ ბავშვების ეკრანდამოკიდებულებისა და ანიმაციებისადმი სიყვარულის შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, როდესაც ბავშვი ხშირად ითხოვს ერთსა და იმავე ანიმაციას, მშობელი უნდა დააკვირდეს, რა ინფორმაციას იღებს მისი შვილი ანიმაციის ყურებისას:

​ბავშვი ხშირად ითხოვს ერთსა და იმავე ანიმაციას, მაგრამ მნიშვნელოვანია მშობელი დააკვირდეს, რატომ ითხოვს, რა ინფორმაციას იღებს იქიდან. შეიძლება ეს იყოს მისთვის ძალიან სტრესული და უნდოდეს ამ შიშთან გამკლავება. აუცილებელია, მშობელი იყოს ამ პროცესში ჩართული. იცოდეს, რა ინფორმაციას იღებს შვილი. ბავშვს შეუძლია ძალიან კარგად გარდასახვა, შეუძლია როლის გათავისება. მერე სახეზე გვხვდება, რომ აგრესიულია, ყვირის, ურტყამს სხვებს. არ ვიცით, რატომ დაემართა სიბნელის შიში, ცალკე დაწოლა არ უნდა და ა.შ. რითი იკვებება? რა არის მისი საკვები? როგორ არის სიუჟეტი აწყობილი? როგორ ჩანს დადებითი პერსონაჟი? როგორ ამარცხებს ბოროტს? ამის გაშინაგანება ხდება. მერე როგორც კი მსგავს ემოციასთან კავშირი უწევს, ის აცოცხლებს ამ გმირს და ხდება ამ გმირის ნაწილი.“

ნინო ბუაძემ აღნიშნა, რომ ბავშვები სმარტფონებს ძალიან ეჯაჭვებიან, რაც სერიოზული პრობლემაა:

„ბავშვებს როდესაც ართმევენ სმარტფონებს, ისინი ფიქრობენ: რა გავაკეთო ახლა? ეს არის მათი სასიცოცხლო ენერგია. მოზარდებს რომ დავაკვირდეთ, მათი კომუნიკაცია არის ასეთი: „ეს თამაში იცი?“ თუ მან არ იცის ეს თამაში, მაშინ ჩამორჩება თითქოს. ​აქ შეიძლება წამოვიდეს ბულინგის თემაც, აკნინებენ, როგორ არ იცის. საკუთარი თავის აღქმაც ხდება უკვე იმ სივრცეში. იქ არის გამარჯვებული. ჩვენი თავიც რომ წარმოვიდგინოთ, სად გვიხარია? სადაც ჩვენთვის კომფორტული ზონაა. ბავშვები არიან იმ კომფორტულ ზონაში კარგად. არ უნდათ ეს ახალი ურთიერთობები. გაუცხოვებულია ბავშვი სამყაროსთან.“

ნინო ბუაძემ ბავშვების თვითშეფასების ჩამოყალიბების შესახებ ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვის გამოცდილება არც ისე მრავალფეროვანია, რის გამოც მის თვითშეფასებაზე გარემო უფრო ძლიერად ზემოქმედებს:

„ბავშვის თვითშეფასება და ზრდასრულის თვითშეფასება სხვადასხვა საძირკველზე დგას. ჩვენ გვაქვს უამრავი გამოცდილება და ამ უამრავ გამოცდილებაში, შეგვიძლია ავირჩიოთ სხვა.​ ბავშვის გამოცდილებაში მხოლოდ ეკრანია. მის თვითშეფასებაშიც ის არის, რომ იქ სუპერმენია. მას ახალი გამოცდილებისთვის დრო არ აქვს. ცხოვრება მიედინება მისგან დამოუკიდებლად. არჩევანის წინაშე რომ დგება, ის ირჩევს კომფორტულ ზონას, სადაც ის გმირია, რეალიზებულია და აღიარებული.“

„ზღაპარში შენი ტემპით ვითარდება მოვლენები. შეგიძლია პაუზა გააკეთო, კიდევ ერთხელ გადახედო სიუჟეტს, გაიმეორო. ეს არის გააზრების პროცესი. აღზრდაში ყველაზე მნიშვნელოვანია ბავშვს ასწავლო დამოუკიდებლად გადაწყვეტილების მიღება, ასწავლო ანალიზი, გაცნობიერება. მრავალი ალტერნატივა შევთავაზოთ ბავშვს. ზრდასრულებსა და ბავშვებს შორის არის ერთი ფუნდამენტური სხვაობა. ზრდასრულები ხშირად ამბობენ: ​„რა აზრი აქვს ახლა ხატვაზე რომ ვატარო? მაინც არ გამოვა ამისგან მხატვარი.“ ბავშვები პროცესზე არიან უფრო მეტად ორიენტირებულები. არ ვიყოთ შედეგზე ორიენტირებულები. როდესაც ამბობენ: „ვერ მღერის და რატომ?“ სცენაზე ხომ გადის და ტაშს ხომ უკრავენ? მონაწილე ხომ არის, მიკუთვნებულობის განცდა ხომ აქვს. შესაძლოა, ბავშვი არ არის იმ სპორტში წარმატებული, მაგრამ წაგება ისწავლა, დარდი ისწავლა, გამარჯვებისთვის ბრძოლა ისწავლა, მოტივაცია მიიღო. უამრავი პროცესია და არა ის, გაიტანა თუ არა ფეხბურთში გოლი,“ - აღნიშნულ საკითხებზე ნინო ბუაძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „დღის კოდი“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დღის კოდი“

წაიკითხეთ სრულად