Baby Bag

„ომიკრონით ინფიცირებისგან კატეგორიულად ვერ გვიცავს ვერც ფაიზერი და ვერც ნებისმიერი სხვა ვაქცინა,“ - ივანე ჩხაიძე

„ომიკრონით ინფიცირებისგან კატეგორიულად ვერ გვიცავს ვერც ფაიზერი და ვერც ნებისმიერი სხვა ვაქცინა,“ - ივანე ჩხაიძე

იმუნიზაციის მრჩეველთა ეროვნული ტექნიკური ჯგუფის ხელმძღვანელმა, იაშვილის საავადმყოფოს სამედიცინო დირექტორმა, პროფესორმა ივანე ჩხაიძემ „მედიაცენტრ მთავარში“ ომიკრონის შტამის წინააღმდეგ ვაქცინების ეფექტიანობაზე ისაუბრა:

„როდესაც ვლაპარაკობთ ვაქცინების არაეფექტიანობაზე, ვაქცინების ეფექტიანობის შეფასების ორი ძირითადი კრიტერიუმი არსებობს: გვიცავს თუ არა ინფიცირებისგან და გვიცავს თუ არა დაავადების მძიმე მიმდინარეობისგან. ომიკრონთან დაკავშირებით, შესაძლებელია უკვე დარწმუნებით ითქვას, რომ ვაქცინა ვერ გვიცავს ინფიცირებისგან. ფაიზერის ორი დოზის გაკეთების შემდეგ ინფიცირებისგან დაცვა 33%-ია ნაცვლად 95%-ისა, რაც ჰქონდა ფაიზერის ვაქცინას ჩინური, ვუჰანის ვირუსის შემთხვევაში.“

ივანე ჩხაიძის თქმით, ფაიზერის ვაქცინა ვაქცინირებული ადამიანების მძიმე დაავადებისგან დაცვას კვლავ აგრძელებს:

„ფაიზერის ვაქცინის ორი დოზა აგრძელებს ვაქცინირებული ადამიანების დაცვას მძიმე შემთხვევების განვითარებისგან. ინფიცირებისგან კატეგორიულად ვერ გვიცავს ვერც ფაიზერი და ვერც ნებისმიერი სხვა ვაქცინა. ფაიზერის 33% არის დღემდე არსებულ ვაქცინებს შორის ყველაზე მაღალი პროცენტი. სხვა ვაქცინებს ეს მაჩვენებელიც არ აქვს.“

„როდესაც ვლაპარაკობთ, რომ ვაქცინები ვერ გვიცავს, საუბარია პირველ რიგში, ინფიცირებისგან თავის დაცვაზე და არა მძიმე მიმდინარეობისა და საავადმყოფოებში მოხვედრისგან დაცვაზე,“ - აღნიშნა ივანე ჩხაიძემ.

წყარო:​ „მედიაცენტრი მთავარი“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი... ბავშვს სჭირდება ჩარჩო,“ - თამარ გაგოშიძე

ნეიროფსიქოლოგმა თამარ გაგოშიძემ სწავლის პროცესში ბავშვისადმი ძალადობრივი მეთოდების გამოყენების მანკიერ მხარეებზე ისაუბრა:

„ვიღაც იტყვის, რომ მე-19 საუკუნეში ჯოხი იყო სწავლების ყველაზე გავრცელებული მეთოდი. მშვენივრად სწავლობდნენ ეს ბავშვები. კონტექსტს აქვს დიდი მნიშვნელობა, იმ გამღიზიანებლებსა და სტრესორების რაოდენობას, რომელსაც ჩვენი ტვინი განიცდის. XXI საუკუნეში მათი დათვლა არის შეუძლებელი. ჯოხი არაფერი არ არის ამათთან შედარებით, რა სტრესორებმაც შეიძლება ადამიანზე იმოქმედოს. ერთი მხრივ, ჩვენ არ ვმართავთ ჩვენი შვილების ქცევას ბავშვობაში. ვფიქრობთ, რომ ეს მისი თავისუფლების შეზღუდვაა. მეორე მხრივ, ჩვენ ვიჭრებით მის თავისუფალ სივრცეში, სადაც მან არჩევანი თვითონ უნდა გააკეთოს.

ძალიან ხშირად მშობელი 6 წლის ბავშვს არ შეეკითხება და ისე შეიყვანს უცხოენოვან სკოლაში. მერე შეიძლება იყოს სერიოზული ტრაგედიები ამასთან დაკავშირებით. იმან მომავალი უკვე განუსაზღვრა შვილს. სწორიც არის, რომ ბავშვს ჰქონდეს საშუალება სხვა ენაზე რაღაცები გააკეთოს, მაგრამ ამ შემთხვევაში ჩვენ არ ვუყურებთ ბავშვის შესაძლებლობებს, მის არჩევანს. მთავარი საზღვარი რა არის აქ? ვიღაც გეტყვის: ე.ი. ყველაფრის უფლება უნდა მივცე ბავშვს? საბოლოო ჯამში ასე ხდება. თავისუფლება თვითნებობაში გვერევა ჩვენ, როგორც წესი. თავისუფლება ნიშნავს თავისუფალ არჩევანს შეზღუდულ პირობებში. თუ ჩარჩო არ არსებობს, ვხედავთ რა ხდება საზოგადოებაში. ბავშვისთვის ჩარჩო არის ოჯახში დაწესებული წესები, ზნეობრივი კატეგორიები, რომელშიც ბავშვი იზრდება. ჩვენ ვცხოვრობთ უჩარჩოო ქვეყანაში. არც ჩვენ გვაქვს ჩარჩო, ამიტომ ერთმანეთის პერსონალურ სივრცეებში ვიჭრებით. არც დიდი ჩარჩო არ არსებობს. არჩევანის გაკეთება ხდება არა ზნეობრივი კატეგორიით, არამედ როგორც მაწყობს. ეს ბარბაროსულ საზოგადოებას ახასიათებს,“- აღნიშნულ საკითხზე თამარ გაგოშიძემ საქართველოს პირველი არხის გადაცემაში „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ ისაუბრა.

წყარო:​ „პირადი ექიმი - მარი მალაზონია“ 

წაიკითხეთ სრულად