Baby Bag

„პისიარის ცდომილების ყველაზე ხშირი მიზეზი არის ნაცხის აღების ტექნიკა და დღე,“- მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი გიორგი კავკასიძე

„პისიარის ცდომილების ყველაზე ხშირი მიზეზი არის ნაცხის აღების ტექნიკა და დღე,“- მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორი გიორგი კავკასიძე

მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორმა გიორგი კავკასიძემ ომიკრონით ინფიცირების დადგენისას პისიარ ტესტების ცდომილების ალბათობაზე ისაუბრა:

„ვუჰანის შტამთან შედარებით ომიკრონს აქვს 50-ზე მეტი ცვლილება. ეს მუტაციები არის ყველა ცილაში. იმის მიხედვით, რომელი ცილის აღმოსაჩენად იყო ტესტები შექმნილი, ეს სამიზნეები აირია და შეიცვალა. ამიტომ არის, რომ პისიარიც კი შეიძლება შეცდეს. ყველაზე ხშირი მიზეზი პისიარის ცდომილების არის ნაცხის აღების ტექნიკა და დღე.“

გიორგი კავკასიძის თქმით, არ არის მნიშვნელოვანი იმის ზუსტად განსაზღვრა დელტა შტამი გვაქვს თუ ომიკრონი:

​ხალხი კითხულობს: ომიკრონი გვაქვს თუ დელტა? რა მნიშვნელობა აქვს?! საქმე გვაქვს კოვიდ-19-თან. მაღალი რისკის ჯგუფებში ომიკრონი იმავე გართულებებს იწვევს, რასაც იწვევდა დელტა. ანტიგენის სწრაფი ტესტი იცით, რომ ცხვირ-ხახიდან იღება. ომიკრონზე კვლევამ აჩვენა, რომ პირის ღრუში გაცილებით ადრე და გაცილებით დიდი რაოდენობით არის ეს ვირუსი, ვიდრე ცხვირის ღრუში.“

„ბევრმა ქვეყანამ ტაქტიკა შეცვალა. კომერციული ტესტები ყველა გათვლილი იყო ცხვირიდან ნაცხის აღებაზე. მიუხედავად იმისა, რომ ამღები ჩხირი ამისთვისაა, მას მაინც იყენებენ პირის ღრუდან ნაცხის ასაღებად. ორი არედან უნდა აიღო. ჩვენთან, მგონი, უგულებელყოფას უკეთებენ ხახიდან აღებას და მარტო ცხვირიდან იღებენ ნაცხს,“- აღნიშნულ საკითხზე გიორგი კავკასიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.

წყარო:​ „იმედის დღე“

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

„პაციენტმა, რომელსაც აქვს ომიკრონის სიმპტომატიკა და ანტიგენის სწრაფმა ტესტმა აჩვენა უარყოფ...
​მედიცინის მეცნიერებათა დოქტორმა გიორგი კავკასიძემ ომიკრონის შტამით ინფიცირების დიაგნოსტირების სირთულეებზე ისაუბრა:„ზუსტად იმის გამო, რომ ომიკრონის მოლეკულაში არის ძალიან ბევრი მუტაცია, ამან გაართულა...

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე ნათია ვარ, პირველი ჯგუფის ინვალიდი და ძალიან მინდა შენთან მეგობრობა. ჯერ ჩემი ფოტოები ნახე და მერე მომწერე – შეგიძლია, იმეგობრო ჩემნაირ ადამიანთან?..“

„მე ნათია ვარ, პირველი ჯგუფის ინვალიდი და ძალიან მინდა შენთან მეგობრობა. ჯერ  ჩემი ფოტოები ნახე და მერე მომწერე – შეგიძლია, იმეგობრო ჩემნაირ ადამიანთან?..“

ავტორი: მაკა ყიფიანი

თუკი ქუჩაში შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირებს ვერ ვხედავთ, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ისინი არ არსებობენ, ეს მხოლოდ იმის ნიშანია, რომ ჩვენ არ ვუქმნით სათანადო პირობებს, გარეთ რომ გამოვიდნენ, არ ვაგრძნობინებთ მათ, რომ ისინიც ჩვენი სოციუმის წევრები არიან. საქართველოში საკმაოდ ბევრი შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ადამიანია, სამწუხაროდ, ისინი ძირითად დროს სახლის პირობებში ატარებენ. დამეთანხმებით, ალბათ, რომ მათი საზოგადოებაში ინტეგრირება, მიუხედავად ბევრი მცდელობისა, რატომღაც წლებია, სათანადოდ მაინც ვერ ხერხდება.

საინტერესოა, არის თუ არა რეალურად მათთვის დასაქმების სპეციალური პროგრამები და თუ ასეა, რატომ არის ეს მხოლოდ ვიწრო წრისთვის ცნობილი?

რატომ არ უზრუნველვყოფთ გარემო პირობებს, რომ ეს ადამიანები დასაქმდნენ? და საერთოდ, რა რეაქცია გვაქვს, როდესაც მათ ქუჩაში ვხედავთ? უამრავი კითხვა არსებობს, რომელიც შეიძლება სხვებსაც დაუსვა და საკუთარ თავსაც, თუმცა ვიცი, რომ პასუხი ერთია – „ქვეყანაში ყველაფერი კეთდება მათ დასახმარებლად“. ამიტომ, არავისთვის არაფერი მიკითხავს და გადავწყვიტე, „ერთი გოგოს ისტორია“ გიამბოთ, რომელსაც ჩვენი თანადგომა სჭირდება.

გამარჯობა, მაკა, ხომ არ დაგავიწყდა, რომ გელოდები?

„მე ნათია ვარ, პირველი ჯგუფის ინვალიდი და ძალიან მინდა შენთან მეგობრობა. ჯერ ჩემი ფოტოები ნახე და მერე მომწერე – შეგიძლია, იმეგობრო ჩემნაირ ადამიანთან?..“

„…რომ იცოდე, როგორ გამახარე, რომ დამთანხმდი. ყოველთვის მინდოდა მეგობარი მყოლოდა, რომელსაც გულწრფელად მოვუყვებოდი ჩემზე, მომისმენდა და გამიგებდა. სამწუხაროდ, ჯერ ასეთი მეგობარი არ მყოლია, ალბათ იმიტომ, რომ ასეთი ვარ და არაფერი ვიცი. თუმცა ეს ასე არ არის, მეც ისევე ვგრძნობ, ვხედავ, განვიცდი, მესმის, როგორც სხვები. დედამ ყველაფერი გააკეთა ჩემთვის, რომ თავი განსხავებულად არ მეგრძნო.

შენ, შეგიძლია გამიგო ისე, როგორც ჩვეულებრივი ადამიანები უგებენ და ესაუბრებიან ერთმანეთს? მითხარი, ოღონდ ძალიან გთხოვ, არ მომატყუო. მე არაფერი მინდა, ხანდახან, რომ მომწერო და მომიკითხო ხოლმე. ჩემთვის მთავარია, ადამიანმა მომისმინოს და გამიგოს. მეტი არაფერი. როცა ვგრძნობ, რომ ჩემი განსხვავებულობის გამო ადამიანები ჩემთან ურთიერთობაზე, მეგობრობაზე უარს ამბობენ, ძალიან მტკივა გული. ასეთი ადამიანები ოცნებას მიკლავენ“.

​განაგრძე კითხვა 


წაიკითხეთ სრულად