Baby Bag

„ნუ დათმობთ თქვენს შვილებს და ნუ წაგვართმევთ ჩვენსას!“- ევგენი კომაროვსკის მიმართვა რუს მშობლებს

„ნუ დათმობთ თქვენს შვილებს და ნუ წაგვართმევთ ჩვენსას!“- ევგენი კომაროვსკის მიმართვა რუს მშობლებს

ცნობილი უკრაინელი პედიატრი ევგენი კომაროვსკი სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელშიც რუსეთის მოქალაქეებს უკრაინის მხარდაჭერისკენ მოუწოდებს:

„მე ხარკოვში ვარ, ჩემი შვილები, შვილიშვილები და მეგობრები ხარკოვში არიან. დილიდან წარუმატებლად ვცდილობ პირდაპირ ეთერში საუბარს, ინტერნეტს არ აქვს ისეთი ძალა, რომ ვიდეო ჩავრთო. აქ უკრაინაში ყველას ყველაფერი ესმის. არ სჯერათ, არ სურთ, რომ დაიჯერონ. არ უნდათ, რომ საღი გონებით ეს ყველაფერი მიიღონ. უკვე 7 საათი გავიდა, რაც დაიწყო და ეს მივიღეთ.

ახლა ამას ჩვენებისთვის არ ვწერ. მე ვწერ რუსეთში მცხოვრები ადამიანებისთვის. თქვენ ათობით მილიონი ხართ, ათობით მილიონი ის ადამიანი, ვინც ჩემს წიგნებს კითხულობს, ჩემს გადაცემებს უყურებს, ვისაც მე ნამდვილად ვეხმარები 40 წლის განმავლობაში, ვმკურნალობ ბავშვებს, ვასწავლი მშობლებს, ვპასუხობ ათასობით კითხვას.

ახლა ათასობით ბიჭი, რომელიც თქვენ ჯანმრთელები გაზარდეთ, ხელს აჭერს გამშვებ ღილაკს, იღუპებიან და მომავალშიც დაიღუპებიან. თქვენ, ყველას, ვინც ჩვენსავით შეშინებულები უყურებთ ეკრანებთან, თუ რა ხდება, შეგიძლიათ სცადოთ მაინც, რომ ეს ყველაფერი შეაჩეროთ. რომელი დედა დათანხმება თავისი ძვირფასი შვილის დათმობაზე?! ნუ დათმობთ თქვენს შვილებს და ნუ წაგვართმევთ ჩვენსას! გამოდით ქუჩაში! ახლა არამხოლოდ ჩემი, არამედ თქვენი ქვეყნის მომავალიც წყდება.

ისინი, ეს ბავშვები, ახლა აქ არიან. აქ მოვიდნენ, რომ თავიანთი სიცოცხლე გაწირონ და ჩვენ სიცოცხლე წაგვართვან.

დღეს დილის 5 საათზე ძლიერი სროლის ხმამ გამაღვიძა. ომი, ძმური სიყვარული და დენაციფიკაცია ახლა სინონიმებია. ყველას დიდი მადლობა, ვინც მომწერა. რუსეთიდან 300-მდე წერილი მივიღე და ეს მაძლევს იმედს, რომ გაიღვიძებთ!“ - წერს ევგენი კომაროვსკი.

​წყარო

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის...“

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის...“

„დედაშენი არის ღმერთი. შენ რომ ზიხარ და უყურებ. ისიც რომ გიყურებს. შენ რომ დედას ეძახი და ის შვილს გეძახის, ამიტომ შენ გგონია ღმერთი არ არის? შენ ღმერთი ვინ გგონია? წვერებიანი ბაბუა? ღრუბლებზე ზის და პირს რომ იბანს, წვიმა მოდის? ღმერთი ისე ნათელია, ისე ახლობელი, ისე ახლო და ისე უბრალო, რომ როდესაც ხედავ, არ იცი, რომ ღმერთია, ამაშია ღმერთის უბედურება, ამიტომ არ წამთ ღმერთი. 


ღმერთი რომ სხვაგან იყოს, შორს ჩვენგან, ცალკე და მაღლა, ღმერთი რომ ჩვენში არ იყოს, მაშინ ყველა იწამებდა. ამაშია საქმე! 


ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, ღმერთის სახე რომ არ აქვს, რომ არ ჰგავს ღმერთს, რომ არ გეუბნება, ღმერთი ვარო, პურს რომ გიყოფს, სადილს რომ გიკეთებს, ტანზე რომ გაცმევს, თავზე რომ გახურავს, გიღიმის და გეფერება, გკოცნის და ტირის შენი გულისთვის, კვდება შენი გულისთვის, ცივა, წყურია, შია შენთან ერთად, სულს აძლევს ეშმაკს შენი გულისთვის, მაშინ უნდა იწამო, აბა, ღმერთმა თუ თავისი სახე გაჩვენა, კედელთან მიგაყენა, ყური აგიწია და თვითონ თუ გითხრა, ღმერთი ვარ და მიწამეო, მაშინ რაღად უნდა ღმერთს შენი რწმენა? ასეთ ღმერთს შენ კი არა, ყველა იწამებს. 


ღმერთი მაშინ უნდა იწამო, შენ რომ გგავს, მე რომ მგავს, დედაშენს რომ ჰგავს, გასაგებია?“

ნოდარ დუმბაძე 

წაიკითხეთ სრულად