Baby Bag

„ზედმეტი იყო ის ყველაფერი, რაც გუშინ მოხდა... პროდუქტები, რომლებიც დახლებზე დაცარიელდა, დღეს ისევ აივსება,“- ვახტანგ ჭარაია

„ზედმეტი იყო ის ყველაფერი, რაც გუშინ მოხდა... პროდუქტები, რომლებიც დახლებზე დაცარიელდა, დღეს ისევ აივსება,“- ვახტანგ ჭარაია

თსუ-ს სახელმწიფო უნივერსიტეტის ანალიზისა და პროგნოზირების ცენტრის დირექტორმა ვახტანგ ჭარაიამ გუშინ მაღაზიებში დაცარიელებული დახლების გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა:

„გუშინდელი პანიკა ნამდვილად უსაფუძვლო იყო, მით უმეტეს, ცალკეულ პროდუქტებზე, რომლებიც საერთოდ არ არის დამოკიდებული არც რუსეთზე, არც ბელორუსზე, არც უკრაინაზე. ზედმეტი იყო ის ყველაფერი, რაც გუშინ მოხდა. იმედია, საზოგადოება შემდეგ ჯერზე უფრო ყურადღებით იქნება. შაქარი საერთოდ არ არის ჩრდილოელ მეზობელთან კავშირში. ამას შეიძლება პროდუქტებზე ფასის ხელოვნური ზრდა მოჰყვეს. ამ პროდუქტების იმპორტიორი არის ლამის ყველა ქვეყანა, გარდა ჩვენი მეზობლებისა. რუსეთს, რომელზეც დიდი აქცენტი კეთდება, შაქრის იმპორტში 1%-ზე დაბალი წილი აქვს. ძირითადი იმპორტიური ბრაზილიაა. არანაირი საჭიროება არ არსებობდა იმისა, რომ შაქრის მარაგები გაეკთებინა საზოგადოებას.“

ვახტანგ ჭარაიას თქმით, საქართველოს პროდუქტების მარაგები საკმარისად აქვს და ამ მხრივ სირთულეები არ არსებობს:

„შეიძლება ცოტა სხვა მდგომარეობა იყოს ზეთთან და გარკვეულ რძის პროდუქტებთან მიმართებაში. აქაც არაფერი საგანგაშო არ ხდება. საქართველოს აქვს მარაგები, მოწოდების გზები და ალტერნატივები. არ გვაქვს არავითარი სირთულე მომარაგების კუთხით. პროდუქტები, რომელიც დახლებზე გუშინ დაცარიელდა, დღეს ისევ აივსება. ის მომხმარებელი, რომელმაც 3 ლარის მაგივრად 5 ლარი გადაიხადა შაქარში, დღეს დაინახავს, რომ ისევ 3 ლარი ღირს. ის მოტყუებული დარჩება, თავის თავს მოატყუებს.“

„ათეულობით ბოთლი ზეთის ყიდვა, რომელიც შეიძლება რამოდენიმე წელი გეყოს, არ არის საჭირო. ისეთებსაც ვიცნობ, პანდემიის დასაწყისში რომ მარაგები გაიკეთეს, დღესაც არ დაუმთავრებიათ. არ არის საჭირო მსგავსი აჟიოტაჟი, 2008 წელსაც კი არ იყო მსგავსი აჟიოტაჟი. არ არის ასე მარტივი, რომ მოშალო ეს ყველაფერი,“- აღნიშნულ საკითხზე ვახტანგ ჭარაიამ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო:​ „დილა მშვიდობისა საქართველო“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“

„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო“
„დედაჩემი ცუდი მასწავლებელი იყო. განა ცოდნა ან გადმოცემა არ უვარგოდა, უბრალოდ, დაბალი ნიშნის დაწერა არ შეეძლო. ყველას, ოროსანს, ხუთოსანს, სპორტსმენს, ძველ ბიჭს, მოცეკვავეს, რუსულში მაღალი ნიშანი ჰყავდა.
- გაგაგდებენ - ვეტყოდი ხოლმე.
- კარგი ერთი...
- მაშინ დაგიჭერენ.
- კიბატონო, მაგრამ ჯერ ისინი დაიჭირონ, ზევით - ამბობდა და თვალს მიკრავდა. მთავრობას გულისხმობდა, ცხადია.
- რუსულად “დედა” როგორაა, იცის?
- არა, მაგრამ კარგი ბავშვია. მომეშვი დათუნა.
მანანასთვის არ არსებობდა ცუდი ბავშვი. ყველა კარგი იყო, რაღაცნაირად.
დღეს ყველაზე ცუდი მასწავლებლის და ყველაზე კეთილშობილი ადამიანის დაბადების დღეა. არ მიყვარს, რომ ამბობენ ამდენი და ამდენი წლის გახდებოდაო. ვერ გახდა, ფაქტია. დედაჩემი სულ 42 წლისაა. ამდენის იყო, როცა პირველად ვკითხე და ამდენის იქნება სულ - ცივ სამარეშიც და ჩემს მეხსიერებაშიც.
ხანდახან, როცა მისი არყოფნა განსაკუთრებით აუტანელი ხდება, ვაზისუბანში მივდივარ და მისი ზარდახშის მუსიკას ვუსმენ - ეს უფრო ცუდად მხდის. სუსტი კაცი ვარ, რომ იცოდეთ.
ზოგჯერ იმ ადგილებში ვსეირნობ, ერთად რომ დავდიოდით. ამასწინათ, ბაზრობაზე მისი საყვარელი დახლის მეპატრონემ მკითხა, დედა როგორ არის, სად დაიკარგაო. კარგადაა, ვეღარ იცლის, საქმეები და რამე, ხომ ხვდებით-მეთქი. გამოვბრუნდი და გავსკდი ჯღავილით.
სიტყვა-სიტყვით მახსოვს ჩვენი უკანასკნელი დიალოგი. ასეთივე სიცხადით წარმოვიდგენ ჩვენს სამომავლო შეხვედრას. არ ვიცი, მე რამდენის ვიქნები, მაგრამ დედა... დედაჩემი, როგორც გითხარით, 42 წლისაა. მორცხვად გამიღიმებს, აქ სად მოსულხარ შე მაიმუნოო, მეტყვის და ბევრს მაკოცებს. მერე ამ მთისასაც მოვყვებით და იმ ბარისასაც.
დაბადების დღეს გილოცავ ყველაზე მაგარო გოგო.
დღეს გინახულებ.“

წყარო: ტელეწამყვან და ბლოგერ დათო გორგილაძის ​ფეისბუქი.

წაიკითხეთ სრულად