Baby Bag

სოციალურ ქსელში ლადო აფხაზავასთვის მილიონი ლარის შეგროვების კამპანია დაიწყო

სოციალურ ქსელში ლადო აფხაზავასთვის მილიონი ლარის შეგროვების კამპანია დაიწყო

სოციალურ ქსელში მეწარმე ​ანა მიქელაძე-ჩიკვაიძე ლადო აფხაზავასთვის მილიონის შეგროვების ინიციატივით გამოვიდა. 

აღნიშნული თანხა მას „მასწავლებლის გლობალური ჯილდო 2019-ის“ აღების შემთხვევაში უნდა მიეღო, მიღებულ თანხას კი ისევ განათლებას მოახმარდა.

სწორედ ეს გახდა ანასთვის მამოტივირებელი. მის ფეუსბუქ სტატუს გამოხმაურება მოჰყვა. ლადოს გულშემატკივრები ანგარიშის ნომერს ითხოვენ, სადაც თანხის გადარიცხვას შეძლებენ. 

იხილეთ ანა მიქელაძე-ჩიკვაიძის პოსტი:

„ლადო აფხაზავას კი არა მეგოობრებო (ცხადია ლადოსაც) კი არ ჭირდება დახმარება - ჩვენ გვჭირდება, იმისთვის რომ იმაზე უკეთესები ვიყოთ ვიდრე ვართ..
ხო
გეხვეწებით,
გეაჯებით,
გემუდარებით,
ბევრი კარგი მასწავლებელი რომ არის და ღირსეული ხელფასები არა აქვთ, ამას ნუ შემახსენებთ. ვიცი ეგ
და
ლადო აფხაზავა რომ უცხოელებმა აღმოაჩინეს და „მასონია" -ისიც ვიცი!!!!

ყველას დაეხმარეთ ვისზეც ხელი, გული და ტვინი მიგიწვდებათ ეს გაგვაკეთილშობლებს...
მე რომ გამიჭირდა და 5 ლარიტ წამოვედი დიდი ბიზნესიდან , დღემდე მეხმარებიან მეგობრები და უცნობი ადამიანები.!

--ეს ერთმანეთს ხელს არ უშლის და იმათ ვისაც
განუზრახავს ამ კონკრეტულ შემთხვევაზე ჩამოყალიბდეს- ნუ ამუნათებთ თქვენი ჭირი-მე- თ...

არაა აუცილებელი ვკვდებოდე,
შიმშლით სული მძვრებოდეს
კიბო მქონდეს ან
კიდე უარესი
დედმა მამტოვოვოს 20 წლის ასკაში
ან 60 -ისასაკში ...

გახარებული რომ ვარ
,მსოფლიოს ეკრანებზე რომ გავიბირწყინე და ჯეორჯიან მასტერ ისმოდა ნახეავრი წელი-
ამისთვის გავიღოთ ჩვენი გასაღებელი..

ერთი , ფეხზე ცხავრგამობმული მომღერლისთვის 29 მილიონს ისე გავისვრით, გეგონება ხვალ ნახევარ მსოფლიოს გავახსენდებით, რახან ბებერი მუსიკოსი გვეწვია ...და იხუვლა...

1 ლარი
1ლარი
ვის დაგაქცევთ აბა მითხარით ვის?!

ეს ტესტია , არ დავმალავ ეს არის ტესტიი.. და ბევრ რამეზე მეუბნება პასუხს...
ნუ წამიხდეთნ შთაბეჭდილებას ,, ისედაც დიდად აღფრთოვანბეული არ ვარ ჩვენი იერ-სახით!

გაუზიარეტ მეგობრებს არ მოგერიდოთ!!!
კარგი საქემა ეს, მეტისმეტად კარგი!!!!

თან ვინ იცის იქნებ შერცხვეს სახელმწიფოს და სხვანაიად შეხედოს ამ თემას
და მასწავლებელთა ანაზღაურებას ზოგადად!“

იხილეთ ასევე:


„ჩვენ ერთად შევძელით და მასწავლებლობა გამორჩეულ პროფესიად წარმოვაჩინეთ...“ - ლადო აფხაზავას პირველი კომენტარი

„გამარჯვებულები ვართ ჩვენ ყველანი, ყველა მასწავლებელი, მთელი საქართველო“ - მიხეილ ბატიაშვილი

შეიძლება დაინტერესდეთ

​მასწავლებელმა არ უნდა დაივიწყოს, რომ ხელოვანია

​მასწავლებელმა არ უნდა დაივიწყოს, რომ ხელოვანია

ყველა მასწავლებელს აქვს განსხვავებული სწავლების სტილი, ისევე, როგორც მხატვარს ხატვის, რეჟისორს ფილმის გადაღების, მწერალს ამბის გადმოცემის, მუსიკოსს მელოდიის შექმნის. სწორედ ამიტომ, ჩვენი პროფესია იმაზე უფრო მეტად ენათესავება ხელოვნების სფეროს, ვიდრე წარმოგვიდგენია. როგორც ყველა ხელოვანი, ჩვენც საკუთარ ნიჭსა და შესაძლებლობებს ვწვრთნით, მაგრამ რამდენად შევძლებდით ამას თავისუფალი ნების გარეშე, თავისუფალი სიტყვის და ქცევის გარეშე? ჩვენი გამოცდილება ხომ ჩვენი ფუნჯია, რომელმაც რაღაც უნდა შექმნას, რაღაც ისეთი, რაც მნიშვნელოვანი და დამაფიქრებელი გახდება. იმისთვის რომ ხელოვანი გახდე, მხოლოდ ნიჭი არაა საკმარისი, გამბედაობა და საკუთრი იდენტობით მოქმედებაა საჭირო მასწავლებლის შემთხვევაშიც. 

ნებისმიერ პროფესიაში თუ გინდა წარმატებული იყო, პირველ რიგში, შენ უნდა იყო შენ, თუნდაც არასრულყოფილი. ჩვენ მუდმივად ვცდილობთ სოციალური როლების მორგებას ეს გასაგებია, რადგან ადამიანი სოციალურ ცხოველია, თუმცა აქ უფრო მნიშვნელოვან საკითხს ვაწყდებით, როლი, რომელიც მოვირგეთ საფრთხეს ხომ არ უქმნის ჩვენს იდენტობას? რამდენი პროცენტით ვარ მე მე?

მასწავლებლები ხშირად იკარგებიან საკუთარ სწავლების სტილში მკაცრი, მზრუნველი, მეგობრული, განსხვავებული, უხეში, გულგრილი... უამრავი ტიპის მასწავლებელს შევხვედრილვართ, ბევრის მიმართ უარყოფითი დამოკიდებულებაც გვქონდა, თუმცა ყურადღების მიღმა არ დარჩენილა მათი გულწრფელობა. ისინი ხომ ისე გვასწავლიდნენ როგორც ახალ ხასიათს და მიუხედავად ჩვენი დამოკიდებულებისა, რომელიც არც თუ ისე სასიამოვნო შეიძლება ყოფილიყო, ერთი წამითაც არ შეგვპარვია ეჭვი მათ გულწრფელობაში. ალბათ, სწორედ ამიტომ ვირჩევთ ამ პროფესიას, ის ხომ შესაძლებლობას გვაძლევს ჩვენი იდენტობით ვიმუშაოთ, ვიყოთ შემოქმედები და ისეთები, როგორიც ვართ. ხშირად გაბატონებულ წარმოდგენებს უფრო მეტ მნიშვნელობას ვანიჭებთ, ვიდრე საკუთარი თავისუფალი ნების არსს. ხომ გვინახავს ისეთი მასწავლებლებიც სკოლის კართან რომ ტოვებენ საკუთარ პიროვნებას და სრულიად სხვა ადამინები ხდებიან სასწავლო დღის დასრულებამდე. ალბათ, სწორედ ამიტომ იწყება პროფესიული კრიზისიც, თუმცა არც ესაა პრობლემა. 

უნდა გვახსოვდეს, რომ ადამიანს შეუძლია გახდეს უკეთესი, მაგრამ არა სრულყოფილი. ხშირად საჭიროა, საკუთარ თავს შევახსენოთ, ვინ ვართ, მხოლოდ ასე შევძლებთ, ვუპასუხოთ ჩვენს მოლოდინებს, შეიძლება, დეპრესიაც გვქონდეს, თავი ცუდად ვიგრძნოთ, მაგრამ არასდროს არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ხელოვანები ვართ, კრეატიული და ყველაზე თავისუფალი პროფესიის წარმომადგენლები. ყველაფერი კი, რაც ჩვენს თავს ხდება, გამოცდილებაა, გამოცდილება, რომელიც მთავარი იარაღია საჭირო საქმის საკეთებლად.

ავტორი: სამოქალაქო განათლების მასწავლებელი მზეო შველიძე 
წაიკითხეთ სრულად