Baby Bag

სოციალურ ქსელში ლადო აფხაზავასთვის მილიონი ლარის შეგროვების კამპანია დაიწყო

სოციალურ ქსელში ლადო აფხაზავასთვის მილიონი ლარის შეგროვების კამპანია დაიწყო

სოციალურ ქსელში მეწარმე ​ანა მიქელაძე-ჩიკვაიძე ლადო აფხაზავასთვის მილიონის შეგროვების ინიციატივით გამოვიდა. 

აღნიშნული თანხა მას „მასწავლებლის გლობალური ჯილდო 2019-ის“ აღების შემთხვევაში უნდა მიეღო, მიღებულ თანხას კი ისევ განათლებას მოახმარდა.

სწორედ ეს გახდა ანასთვის მამოტივირებელი. მის ფეუსბუქ სტატუს გამოხმაურება მოჰყვა. ლადოს გულშემატკივრები ანგარიშის ნომერს ითხოვენ, სადაც თანხის გადარიცხვას შეძლებენ. 

იხილეთ ანა მიქელაძე-ჩიკვაიძის პოსტი:

„ლადო აფხაზავას კი არა მეგოობრებო (ცხადია ლადოსაც) კი არ ჭირდება დახმარება - ჩვენ გვჭირდება, იმისთვის რომ იმაზე უკეთესები ვიყოთ ვიდრე ვართ..
ხო
გეხვეწებით,
გეაჯებით,
გემუდარებით,
ბევრი კარგი მასწავლებელი რომ არის და ღირსეული ხელფასები არა აქვთ, ამას ნუ შემახსენებთ. ვიცი ეგ
და
ლადო აფხაზავა რომ უცხოელებმა აღმოაჩინეს და „მასონია" -ისიც ვიცი!!!!

ყველას დაეხმარეთ ვისზეც ხელი, გული და ტვინი მიგიწვდებათ ეს გაგვაკეთილშობლებს...
მე რომ გამიჭირდა და 5 ლარიტ წამოვედი დიდი ბიზნესიდან , დღემდე მეხმარებიან მეგობრები და უცნობი ადამიანები.!

--ეს ერთმანეთს ხელს არ უშლის და იმათ ვისაც
განუზრახავს ამ კონკრეტულ შემთხვევაზე ჩამოყალიბდეს- ნუ ამუნათებთ თქვენი ჭირი-მე- თ...

არაა აუცილებელი ვკვდებოდე,
შიმშლით სული მძვრებოდეს
კიბო მქონდეს ან
კიდე უარესი
დედმა მამტოვოვოს 20 წლის ასკაში
ან 60 -ისასაკში ...

გახარებული რომ ვარ
,მსოფლიოს ეკრანებზე რომ გავიბირწყინე და ჯეორჯიან მასტერ ისმოდა ნახეავრი წელი-
ამისთვის გავიღოთ ჩვენი გასაღებელი..

ერთი , ფეხზე ცხავრგამობმული მომღერლისთვის 29 მილიონს ისე გავისვრით, გეგონება ხვალ ნახევარ მსოფლიოს გავახსენდებით, რახან ბებერი მუსიკოსი გვეწვია ...და იხუვლა...

1 ლარი
1ლარი
ვის დაგაქცევთ აბა მითხარით ვის?!

ეს ტესტია , არ დავმალავ ეს არის ტესტიი.. და ბევრ რამეზე მეუბნება პასუხს...
ნუ წამიხდეთნ შთაბეჭდილებას ,, ისედაც დიდად აღფრთოვანბეული არ ვარ ჩვენი იერ-სახით!

გაუზიარეტ მეგობრებს არ მოგერიდოთ!!!
კარგი საქემა ეს, მეტისმეტად კარგი!!!!

თან ვინ იცის იქნებ შერცხვეს სახელმწიფოს და სხვანაიად შეხედოს ამ თემას
და მასწავლებელთა ანაზღაურებას ზოგადად!“

იხილეთ ასევე:


„ჩვენ ერთად შევძელით და მასწავლებლობა გამორჩეულ პროფესიად წარმოვაჩინეთ...“ - ლადო აფხაზავას პირველი კომენტარი

„გამარჯვებულები ვართ ჩვენ ყველანი, ყველა მასწავლებელი, მთელი საქართველო“ - მიხეილ ბატიაშვილი

შეიძლება დაინტერესდეთ

ისტორია სკოლის დირექტორზე, რომელიც მოსწავლისთვის ჭკუის სწავლების შესანიშნავი მაგალითია

ისტორია სკოლის დირექტორზე, რომელიც მოსწავლისთვის ჭკუის სწავლების შესანიშნავი მაგალითია
,,სკოლის დირექტორი!

(მოქმედება ხდება 90-იანი წლების ქუთაისში)

მე-9 კლასში ვიყავით. კვირა დღეს ბიჭებმა კლასელთან დავლიეთ. იქედან წამოსული, გავიარეთ პირველ სკოლასთან და დირექტორის კაბინეტის ფანჯრები ჩავამსხვრიეთ უდიდესი ქვებით. ერთი ქვა კაბინეტში შევარდა და დირექტორის მაგიდაზე დადებული მინაც ჩაამსხვრია. სკოლის დირექტორი ალეკო ბელთაძე იყო. შური ვიძიეთ უმკაცრეს დირექტორზე, რომელსაც სასწაული დისციპლინა ჰქონდა, ვერაფერს გამოაპარებდი. ავდექით და „გავამწარეთ“!

იმ ღამეს მშვიდად მეძინა. რაღაცნაირად პროტესტი სისრულეში მოვიყვანეთ და მეორე დღეს სასიამოვნო მოლოდინში ვიყავით, როცა სკოლის დირექტორი გაცოფებული იქნებოდა. თან დანაშაულის ყველა კვალი წაშლილი გვქონდა. კამერები მაშინ არ არსებობდა და ჩაბნელებული ქალაქიც ჩვენს სასარგებლოდ მუშაობდა.

მეორე დღეს ალეკო ბელთაძე დილის 9 საათზე ჩვენს კლასში შემოვიდა და ზუსტად ის სამი ბიჭი გამოგვიძახა, რომლებმაც წინა ღამით მინები ჩავამსხვრიეთ. ვერ წარმოიდგენთ რა ბაგა-ბუგი გაჰქონდა გულს, როცა პირველი სკოლის უზარმაზარ დერეფნებში მივაბიჯებდით და სამასწავლებლოს გავლით დირექტორის კაბინეტში აღმოვჩნდით. მინები უკვე ჩასმული იყო.

დირექტორი - აბა როგორ ხართ?

- კარგად ბატონო ალეკო (ყველანი ვითომ გაოცებული ვართ)

- ბიჭებო, ცოტა დიდები რომ იყოთ, სიამოვნებით დავლევდი თქვენთან ერთად

- რაშია საქმე ბატონო ალეკო? (კიდევ ვიოცებ და მხრებს ვიჩეჩ)

- არაფერი... ძმაკაცობა მინდა თქვენთან. იცით როგორი თამადა ვარ?

- ვიცით, ბატონო ალეკო, ისიც ვიცით გალაკტიონის 300 ლექსი იცით ზეპირად

- ჰოდა ყოველ დღე, დილაობით შემოხვალთ ჩემთან და ლექსებს წაგიკითხავთ...

და ასე დავდიოდით მის კაბინეტში ერთი კვირა...ყოველ დღე. და თან გალაკტიონს გვიკითხავდა ყოველ დღე ზეპირად. ბოლოს გვეტყოდა - „ბიჭებო რაიმე ხო არ გაქვთ ჩემთან სათქმელიო?“, ჩვენ ცივ უარზე ვიყავით. არა არაფერი-თქო....

ბოლოს, როგორც იქნა, გამოვუტყდით და ბოდიში მოვუხადეთ....

მერე მასთან დავძმაკაცდით და დირექტორზე ვინმეს ცუდი რომ ეთქვა, სასწაულს მოვწევდით.
დღესაც ასე ვარ. ჩემს დირექტორზე ცუდს ვერავის ვათქმევინებ!

პ.ს. ისე სამივე ბიჭი ვინც ინციდენტში ვმონაწილეობდით, ყველანი წარმატებული გამოვედით. არ დავიღუპეთ 90-იანელებში, გადავრჩით კარგი დირექტორის წყალობით.''

ავტორი: დათო ლიკლიკაძე

წაიკითხეთ სრულად