Baby Bag

სოციალურ ქსელში ლადო აფხაზავასთვის მილიონი ლარის შეგროვების კამპანია დაიწყო

სოციალურ ქსელში ლადო აფხაზავასთვის მილიონი ლარის შეგროვების კამპანია დაიწყო

სოციალურ ქსელში მეწარმე ​ანა მიქელაძე-ჩიკვაიძე ლადო აფხაზავასთვის მილიონის შეგროვების ინიციატივით გამოვიდა. 

აღნიშნული თანხა მას „მასწავლებლის გლობალური ჯილდო 2019-ის“ აღების შემთხვევაში უნდა მიეღო, მიღებულ თანხას კი ისევ განათლებას მოახმარდა.

სწორედ ეს გახდა ანასთვის მამოტივირებელი. მის ფეუსბუქ სტატუს გამოხმაურება მოჰყვა. ლადოს გულშემატკივრები ანგარიშის ნომერს ითხოვენ, სადაც თანხის გადარიცხვას შეძლებენ. 

იხილეთ ანა მიქელაძე-ჩიკვაიძის პოსტი:

„ლადო აფხაზავას კი არა მეგოობრებო (ცხადია ლადოსაც) კი არ ჭირდება დახმარება - ჩვენ გვჭირდება, იმისთვის რომ იმაზე უკეთესები ვიყოთ ვიდრე ვართ..
ხო
გეხვეწებით,
გეაჯებით,
გემუდარებით,
ბევრი კარგი მასწავლებელი რომ არის და ღირსეული ხელფასები არა აქვთ, ამას ნუ შემახსენებთ. ვიცი ეგ
და
ლადო აფხაზავა რომ უცხოელებმა აღმოაჩინეს და „მასონია" -ისიც ვიცი!!!!

ყველას დაეხმარეთ ვისზეც ხელი, გული და ტვინი მიგიწვდებათ ეს გაგვაკეთილშობლებს...
მე რომ გამიჭირდა და 5 ლარიტ წამოვედი დიდი ბიზნესიდან , დღემდე მეხმარებიან მეგობრები და უცნობი ადამიანები.!

--ეს ერთმანეთს ხელს არ უშლის და იმათ ვისაც
განუზრახავს ამ კონკრეტულ შემთხვევაზე ჩამოყალიბდეს- ნუ ამუნათებთ თქვენი ჭირი-მე- თ...

არაა აუცილებელი ვკვდებოდე,
შიმშლით სული მძვრებოდეს
კიბო მქონდეს ან
კიდე უარესი
დედმა მამტოვოვოს 20 წლის ასკაში
ან 60 -ისასაკში ...

გახარებული რომ ვარ
,მსოფლიოს ეკრანებზე რომ გავიბირწყინე და ჯეორჯიან მასტერ ისმოდა ნახეავრი წელი-
ამისთვის გავიღოთ ჩვენი გასაღებელი..

ერთი , ფეხზე ცხავრგამობმული მომღერლისთვის 29 მილიონს ისე გავისვრით, გეგონება ხვალ ნახევარ მსოფლიოს გავახსენდებით, რახან ბებერი მუსიკოსი გვეწვია ...და იხუვლა...

1 ლარი
1ლარი
ვის დაგაქცევთ აბა მითხარით ვის?!

ეს ტესტია , არ დავმალავ ეს არის ტესტიი.. და ბევრ რამეზე მეუბნება პასუხს...
ნუ წამიხდეთნ შთაბეჭდილებას ,, ისედაც დიდად აღფრთოვანბეული არ ვარ ჩვენი იერ-სახით!

გაუზიარეტ მეგობრებს არ მოგერიდოთ!!!
კარგი საქემა ეს, მეტისმეტად კარგი!!!!

თან ვინ იცის იქნებ შერცხვეს სახელმწიფოს და სხვანაიად შეხედოს ამ თემას
და მასწავლებელთა ანაზღაურებას ზოგადად!“

იხილეთ ასევე:


„ჩვენ ერთად შევძელით და მასწავლებლობა გამორჩეულ პროფესიად წარმოვაჩინეთ...“ - ლადო აფხაზავას პირველი კომენტარი

„გამარჯვებულები ვართ ჩვენ ყველანი, ყველა მასწავლებელი, მთელი საქართველო“ - მიხეილ ბატიაშვილი

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

გაიცანით 12 წლის თაკო კონცელიძე, რომელმაც ლეიკემია დაამარცხა და ახლა საკუთარი ნამუშევრების გაყიდვით სხვა ბავშვებს ეხმარება

12 წლის თაკო კონცელიძემ ლეიკემია დაამარცხა და ახლა სხვა ბავშვების დახმარებას ცდილობს, რომლებიც დაავადების დასამარცხებლად იბრძვიან. თაკო ხატავს და ლამაზ აქსესუარებს ამზადებს, რომლებსაც ყიდის, შემოსული თანხით კი ბავშვებს ეხმარება:

„მე ვარ თაკო კონცელიძე, 12 წლის, ვარ ბათუმიდან, ამჟამად ვცხოვრობ რუსთავში. მე ძალიან მიყვარს ხატვა. ჩემთვის ძალიან რთული იყო, როდესაც გავიგე ლეიკემიის შესახებ. ბევრი არაფერი არ ვიცოდი ამ დაავადებასთან დაკავშირებით. არ მჯეროდა, რომ ეს მე დამემართა. განერვიულებული ვიყავი, უმიზეზოდ ვეჩხუბებოდი ყველას. ვხვდებოდი, რომ ეს კარგი საქციელი არ იყო, მაგრამ ჩემდა უნებურად ხდებოდა ეს.

5 წლის ვიყავი, როდესაც წავიქეცი სოფელში, გამიჩნდა სილურჯეები. მივედით ბათუმში, იქ დამიდგინეს ლეიკემია და გადმოგვამისამართეს თბილისის იაშვილის კლინიკაში. ყოველთვის მაძლიერებდა ის ფაქტი, რომ ოჯახის წევრები, ახლობლები ჩემს გვერდით იყვნენ, ყოველთვის მამხნევებდნენ. ჩემს თავსაც ამიტომ შემოვუძახე, რომ კარგად უნდა გავმხდარიყავი. მკურნალობის დროს მხარში მედგა დედა, მამშვიდებდა, მაწყნარებდა, გულში მიკრავდა, სულ ცდილობდა გავემხიარულებინე, მაგრამ მაინც ცოტა ვნერვიულობდი ხოლმე. ყველაზე მნიშვნელოვანია, რომ გჯეროდეს შენი თავის, რომ შეუძლებელი არაფერია. როდესაც ოჯახის წევრები გიდგანან გვერდში, შეუძლებელია, რომ მათ გამო მაინც არ გახდე კარგად.

დაავადებასთან ბრძოლის პერიოდში შემოიჭრა ჩემს ცხოვრებაში ხელოვნება. იაშვილში ხელოვნების მასწავლებლები გვასწავლიდნენ ხატვას. ძირითადად მიყვარს პორტრეტების ხატვა, მაგრამ პორტრეტებს უფრო ჩანახატებისთვის ვხატავ. რასაც ხშირად ვხატავ არის პეიზაჟები, ბუნება. იაშვილში სტუმრები რომ მოდიოდნენ, წვრილმან საჩუქრებს რომ გვირიგებდნენ, თითოეული საჩუქარი უდიდეს ბედნიერებას მანიჭებდა. მინდა, რომ ბავშვები ისეთი ბედნიერები იყვნენ, როგორიც მე ვიყავი მაშინ. მივხვდი, რომ ჩემი ნახატებითა და დამზადებული აქსესუარების გაყიდვით შემეძლო მათი დახმარება და გაბედნიერება. როდესაც პირველად გავყიდე ნახატი, ძალიან ბედნიერი ვიყავი, რადგან ვხვდებოდი, რამხელა ბედნიერებას მივანიჭებდი პატარებს, რომლებიც იაშვილში მკურნალობენ. შემოსულ თანხას ვრიცხავ დიტო ცინცაძის სახელობის ფონდში, რომელიც ეხმარება ლეიკემიით დაავადებულ ბავშვებს. მე ასევე დავეხმარე ჩემს მოსახელე გოგონას, რომელიც ამჯერად თურქეთში მკურნალობს. ვფიქრობ, ჩემ მიერ გადარიცხული ფული დიდი არაფერია, მაგრამ იმედია ეს მათ რაღაცაში დაეხმარება და მათ მალე გამოჯანმრთელებაში ხელს შეუწყობს.

როდესაც ექიმებმა მითხრეს, რომ ჯანმრთელი ხარო და გამწერეს, ეს დღე იყო ჩემი დაბადების დღე. უბედნიერესები ვიყავით. უდიდესი ტორტი მივართვით ექიმებს. ჩემი თავის ვირწმუნე, რომ შეუძლებელი არაფერია,“ - თავისი ისტორიის შესახებ თაკო კონცელიძემ ტელეკომპანია „რუსთავი 2“-ის გადაცემაში „დილა მშვიდობისა საქართველო“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა მშვიდობისა საქართველო“

წაიკითხეთ სრულად