Baby Bag

„წამოსულია სიმპტომატიკა: წონასწორობის რღვევა, მდგრადობის დარღვევა,“- ლევან რატიანი კოვიდის ახალი ქვეშტამის სიმპტომებზე საუბრობს

პირველი საუნივერსიტეტო კლინიკის დირექტორმა ლევან რატიანმა კოვიდის ახალი ქვეშტამისთვის დამახასიათებელი სიმპტომების შესახებ ისაუბრა:

„ბოლო პერიოდში რაც ვნახეთ, განსაკუთრებით 60 წლის ზემოთ ასაკის ადამიანებში, ძირითადად ისინი შემოსულები იყვნენ მდგრადობისა და წონასწორობის დარღვევით. ტესტირების შედეგად მათ 80%-ს დაუდასტურდა კოვიდი. წინა პერიოდში თუ კოვიდი მიდიოდა კლინიკური სიმპტომატიკით: ცხელება, ხველა, სუნთქვის უკმარისობა, ამ ეტაპზე ჩვენი კლინიკის მაგალითზე გვინდა გითხრათ, რომ წამოსულია სიმპტომატიკა: წონასწორობის რღვევა, მდგრადობის დარღვევა და ამის შემდეგ მანიფესტირდება რესპირატორული გამოვლინებები და ინტოქსიკაციები.

ბოლო პერიოდში პაციენტები შემოდიან ჰექტიური ცხელებით. ეს არის 38-ზე მაღალი, 39-მდე ტემპერატურა, რომელიც არ ემორჩილება სიცხის დამწევებს. ეს გრძელდება 3-4 დღე. დეზინტოქსიკაციის შემთხვევაში პაციენტებს აღნიშნული ჩივილები მალევე ულაგდებათ. სასიკეთოდ მინდა გითხრათ, რომ ჰოსპიტალიზაციის დღეების რიცხვი ბოლო პერიოდში მკვეთრად არის შემცირებული. მანამდე თუ იყო, რომ 8-9-10 დღე სჭირდებოდა დაავადების ლიკვიდაციას, ეს ახლა ნამდვილად არ არის ასე. მესამე-მეოთხე დღეს პაციენტები უკვე მიდიან სახლში. თუ ადამიანს აქვს მძიმე ქრონიკული დაავადებები, მათ შესაძლებელია უფრო გახანგრძლივებულად დასჭირდეთ ჰოსპიტალიზაცია. საბედნიეროდ, ჯანმრთელ ადამიანებში, როგორც კი იწყება კოვიდის სპეციფიკური მკურნალობა, რამოდენიმე დღეში ისინი სრულიად გამოჯანმრთელებულები არიან,“- მოცემულ საკითხზე ლევან რატიანმა ტელეკომპანია „ფორმულას“ გადაცემაში „დილა ფორმულაზე“ ისაუბრა.

წყარო: ​„დილა ფორმულაზე“

შეიძლება დაინტერესდეთ

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

„ასეთი მშობლები სკოლას არ უყვარს, შეიძლება თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს,“ - ფსიქოლოგი ზურაბ მხეიძე

ფსიქოლოგმა ზურაბ მხეიძემ სკოლასთან დამოკიდებულების მიხედვით მშობლის სამი ტიპის შესახებ ისაუბრა და მათი მახასიათებლები აღწერა:

„პირველ რიგში, შევეხოთ მშობლის გარკვეულ ტიპებს. კონტროლის მიხედვით ასე იყოფა: პირველი, ​მშობელი სრულად აკონტროლებს სკოლას, არ აკონტროლებს შვილს. მეორე ვარიანტია, რომ სრულად აკონტროლებს შვილს, არ აკონტროლებს სკოლას. მესამე ვარიანტია, რომ არც შვილს არ აკონტროლებს და არც სკოლას. ასეთ მშობელს ეხვეწებიან ხოლმე, იქნებ ნიშანი მაინც გაიგო და ჟურნალში ჩაიხედო. მშობელს მიშვებული აქვს ეს პროცესი.“

ზურაბ მხეიძის თქმით, მშობელი, რომელიც სკოლას აკონტროლებს, სასწავლო დაწესებულებაში არ უყვართ:

„თუ არის მშობელი, რომელიც სულ სკოლას აკონტროლებს, ყველაფერზე პრეტენზია აქვს: აგურზე, საპირფარეშოს სუნზე, თუ მისი შვილი არ სწავლობს ან ვერ სწავლობს, მთლიან პასუხისმგებლობას აკისრებს სკოლის მხარეს. ასეთი მშობლები სკოლას თვითონ არ უყვარს ხოლმე. შეიძლება ხშირად ასეთ მშობელზე თქვან: მოვიდა ეს ინტრიგანი და დაიწყებს რაღაცებს...“

ზურაბ მხეიძემ აღნიშნა, რომ შვილის მუდმივი კონტროლი და სკოლის მიმართ ლოიალური დამოკიდებულება ბავშვს უსამართლობის განცდას უჩენს:

„მეორე მომენტი, როდესაც შვილს აკონტროლებს მუდმივად და სკოლა უკონტროლოდ რჩება მშობელს, შვილია დამნაშავე ყველაფერში. ასეთ შემთხვევაში ცუდ შედეგს ვღებულობთ ბავშვთან ურთიერთობაში, იმიტომ, რომ შეიძლება გავაჩინოთ არასამართლიანობის კომპონენტი. შეიძლება სკოლა იყოს არასწორი და მე მაინც ჩემს შვილთან ვარჩევდე ურთიერთობებს. ეს ბავშვზე იმოქმედებს.“

„კიდევ ერთი სიტუაციაა, რომლითაც სკოლა სარგებლობს.​ ბავშვები დღის დიდ ნაწილს ატარებენ სკოლაში. ზოგიერთ მშობელს განცდა რჩება, რომ ეს ბავშვები მძევლები არიან ვიღაცების ხელში. მშობლებმა იციან, რომ მათ მიერ სკოლის კრიტიკული შეფასება, შესაძლოა, აისახოს შემდეგ ომში ბავშვთან ურთიერთობაში. ამ მხრივ მე ვუფრთხილდები, რომ სკოლაში მასწავლებელი არ გაბრაზდეს, არ ეწყინოს, დირექტორს არ ეწყინოს,“ - აღნიშნა ზურაბ მხეიძემ.

წყარო:​ „მშობლები განათლებისთვის“

წაიკითხეთ სრულად