Baby Bag

,,თუ ამ ერთ თვეში ვერ შეჩერდა ვირუსის გავრცელება და გაგრძელდება საგანგებო მდგომარეობა, რამდენი დადგება სიკვდილ-სიცოცხლის ზღვარზე?''

,,თუ ამ ერთ თვეში ვერ შეჩერდა ვირუსის გავრცელება და გაგრძელდება საგანგებო მდგომარეობა, რამდენი დადგება სიკვდილ-სიცოცხლის ზღვარზე?''

,,მეგონა, საგანგებო მდგომარეობის გამოცხადება ბევრ სათუო საკითხს მკაფიობას შესძენდა. ორაზროვანი რეკომენდაციები, მიკიბ-მოკიბული საუბრები სიტუაციას არ შველის!

საქმე მარტივადაა, რამდენი ოჯახი გაუძლებს ამ ერთ თვიან იზოლაციას? ჩემს ირგვლივ არაერთი უკვე უშემოსავლოდ დარჩა. თუ ამ ერთ თვეში ვერ შეჩერდა ვირუსის გავრცელება და გაგრძელდება საგანგებო, რამდენი დადგება სიკვდილ-სიცოცხლის ზღვარზე?

თითოეულის მოვალეობაა მხოლოდ საკუთარ სულიერ სიმშვიდეზე არ იფიქროს. ბავშვები, მოხუცები საკუთარ თავზე ვერ ზრუნავენ, ისინი ჩვენზე არიან დამოკიდებულები. ჩვენი უგონო საქციელით მათ ვიმეტებთ ავადმყოფობისთვის, შიმშილისთვის, სიკვდილისთვის.

ჩემი თავისუფლება მთავრდება იქ, სადაც თქვენი თავისუფლება იწყება და პირიქით. ჰოდა, დარჩით სახლში, ვიზრუნოთ ერთმანეთზე!''


მასწავლებლის სახლის დირექტორის მოადგილე მანანა რატიანი

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, მასწავლებლებისთვის შექმნა ახალი სივრცე - „მასწავლებლების სანდო წყარო“, სადაც ყოველდღიურად ქვეყნდება საგანმანათლებლო სფეროს სიახლეები. გადმოდით ბმულზე და მოიწონეთ - „მასწავლებლების სანდო წყარო“.

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,კიდევ ერთხელ გავიმეორებ: მე, როგორც ერთ ექიმს და კოვიდის წინააღმდეგ აქტიურად მებრძოლი კლინიკის ხელმძღვანელს, ძალიან გამიჭირდება კიდევ ერთი ნოემბერ-დეკემბრის გადატანა! ქვეყანასაც გაუჭირდება!''

,,კიდევ ერთხელ გავიმეორებ: მე, როგორც ერთ ექიმს და კოვიდის წინააღმდეგ აქტიურად მებრძოლი კლინიკის ხელმძღვანელს, ძალიან გამიჭირდება კიდევ ერთი ნოემბერ-დეკემბრის გადატანა! ქვეყანასაც გაუჭირდება!''

ვახტანგ ბოჭორიშვილის სახელობის კლინიკის გენერალური დირექტორი დავით გადელია კორონავირუსთან დაკავშირებით ვრცელ პოსტს სოციალურ ქსელში აქვეყნებს. MomsEdu.ge პოსტს სიტყვა-სიტყვით გთავაზობთ:

​,,წელიწადი და ორი თვეა ,,ზაოდ-კრაოტის" რეჟიმში ვარ. 1-2 ჯერ თუ ვიყავი სახლში ამ პერიოდში მეგობართან. ყველა მენატრება და განსაკუთრებით კი ის ჩვეული სითბო და გარემო მენატრება, რომელიც მეგობრებთან ერთად ყოფნისას ჩნდება. ჩემმა მეგობრებმა იციან, რომ მე განსაკუთრებით მიჭირს მათ გარეშე ყოფნა. სულ უბრალო, წლების განმავლობაში ჩემგან არაფრად მიჩნეული ლუდის მოხვრეპა რა ყოფილა- ოღონდ ლუდის ბარში და არა სახლში მოტანილის! როგორ არ ვაფასებდი! დოჩანაშვლის ის ცნობილი "ხინკლის კანონიც" უფრო ბარ- ბუდრუგანებში მუშაობს, თორემ სახლში გლოვოს მოტანილი რა სათქმელია!

ჰოდა ამ გასულ პარასკევს, ისე მოგვენატრა ჩვენი კლინიკის ექიმებს ეს სულ უბრალო რამ, რომ სამსახურის დამთავრებისთანავე გადავედით ჩვენი კლინიკის სულ ახლო მყოფ ბარში. უკვე შვიდის თხუთმეტი წუთი იყო და ბარში გამოგვიცხადეს: "-შვიდს რომ ათი დააკლდება ვხურავთო". რა ძალა იყო- ჩავიყარეთ ამ ნახევარ საათში საჩქაროდ და უგემურად.. ვერც ლუდი ვხრიპეთ ნაბა- ნება (პირველი ბაკალი ისედაც არ ისმება ნელა) - ჩავისხით ნაუცბადევად... დავიშალეთ ნახევარ საათში ექიმები უკმაყოფილოდ..

... როგორ არ გვინდა ექიმებს ძველებური ცხოვრება!?? გალახულებივით, უსიტყვოდ დავტოვეთ სახინკლე. რატომ გგონიათ სხვაგვარად? რადგანაც მოგიწოდებთ რეგულაციების დაცვისკენ? ამიტომ გგონივართ მტრები? კიდევ ერთხელ გავიმეორებ: მე, როგორც ერთ ექიმს და კოვიდის წინააღმდეგ აქტიურად მებრძოლი კლინიკის ხელმძღვანელს, ძალიან გამიჭირდება კიდევ ერთი ნოემბერ- დეკემბრის გადატანა! ქვეყანასაც გაუჭირდება! ამავე დროს, უნდა გითხრათ, გაგაფრთხილოთ, რომ ეს დღეებია იმატებს სასტაციონარე ავადმყოფთა რიცხვი. არ ვმალავ, მეშინია! მეშინია, რომ კიდევ ბევრ მეგობარს, თანაქალაქელს დავკარგავ. დღეს სამი მეგობარი პირადად დავარეგისტრირე აცრაზე (წუთის საქმეა). აცრა, პირბადე და რეგულაციები- მხოლოდ ეს საშუალება გვაქვს! პირბადის მუდმივად ტარებამ ალერგია გამიჩინა სახეზე და საშინლად შემაწუხებელია (ამის გამო წვერსაც იშვიათად ვიპარსავ), მაგრამ როგორც ქართველები იტყვიან: "ომში ის გამოიყენე, რაც ხელთ მოგხვდებაო! (ანდაზის ევროპული ანალოგი უფრო ლაკონურია)",'' - აღნიშნავს დავით გადელია.

 
წაიკითხეთ სრულად