Baby Bag

,,ექიმები 24 საათი მუშაობენ, დასიებული და უძილო თვალებით...მიყვარს ასე გაერთიანებული საქართველო და Ჩვენი გმირები!''

,,ექიმები 24 საათი მუშაობენ, დასიებული და უძილო თვალებით...მიყვარს ასე გაერთიანებული საქართველო და Ჩვენი გმირები!''

საზოგადოებრივი მაუწყებლის ჟურნალისტი ლიკა ალელიშვილი, რომელიც მარნეულში იმყოფება სოციალურ ქსელში პოსტს აქვეყნებს, რომელსაც სიტყვა-სიტყვით გთავაზობთ: 

,,სპეციალურად მოწყობილ ერთ-ერთ გამშვებ პუნქტთან ვდგავარ, ერთ-ერთი მეთაური მოდის სამხედროებთან და Თითოეულს ეკითხება, ხომ კარგად გრძნობენ Თავს, ხომ ყველამ მიიღო საკვები, რამე პრობლემა ხომ არ აქვთ, ბოლოს ახსენებს, რომ საქართველოს ახლა აქ სჭირდება მათი ყოფნა (მე ვერ მხედავს). 

გუშინ დილით, ასევე ერთ-ერთ გამშვებ პუნქტთან მოდის აღმოსავლეთ სარდალი, გენერალი ალექსანდრე კიკნაძე, Თითოეულ სამხედროს ეკითხება რამე პრობლემა ხომ არ აქვთ, Თავს ხომ კარგად გრძნობენ, რომ ამ ვირუსთან ბრძოლას მოვიგებთ!

Შსს-ს Თანამშრომლებს, მეთაურები საათში ერთხელ აკითხავენ, საკვებს აწვდიან, კითხულობენ ხომ კარგად არიან, დღეში რამდენჯერმე აწვდიან პირბადეებს, ხელთათმანს. საპატრულო პოლიციის თანამშრომლები კი Თავის მხრივ ყველა მოქალაქეს დაუზარებლად უხსნიან რა სიმპტომები აქვს კორონას და რატომ უნდა დარჩნენ სახლში. ყოველდღე, 24 საათის განმავლობაში ასე მუშაობენ.

ექიმები 24 საათი მუშაობენ, დასიებული და უძილო თვალებით ყოველდღე კლინიკების გარდა კარდაკარ დადიან და თითოეულ მოქალაქეს სინჯავენ!

მიყვარს ასე გაერთიანებული საქართველო და Ჩვენი გმირები!

Ჩვენი ქვეყანა

Alexander Kiknadze გენერალო, განსაკუთრებული მადლობა ❤.''

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯგუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

,,ბოლოს მაინც გამოსტაცა სიკვდილმა ოჯახს მამა - აცრილი რომ ყოფილიყო, აუცილებლად ცოცხალი იქნებოდა დღეს''

,,ბოლოს მაინც გამოსტაცა სიკვდილმა ოჯახს მამა - აცრილი რომ ყოფილიყო, აუცილებლად ცოცხალი იქნებოდა დღეს''

აკა­დე­მი­კოს ვახ­ტანგ ბო­ჭო­რიშ­ვი­ლის კლი­ნი­კის გე­ნე­რა­ლუ­რი დი­რექ­ტო­რი და­ვით გა­დე­ლია სო­ცი­ა­ლურ ქსელ­ში პოსტს აქ­ვეყ­ნებს, სა­დაც აც­რის მნიშ­ვნე­ლო­ბა­ს კიდევ ერთხელ უსვამს ხაზს:

,,ისევ აცრის შესახებ..

ძალიან ვთხოვე ჯანდაცვის ეროვნული ცენტრის ხელმძღვანელს, ბატონ ამირანს, გარდაცვლილთა რაოდენობის გამოცხადებისას ისიც აღნიშნონ, რამდენია მათ შორის ვაქცინირებული. იდეა მოეწონა, მაგრამ ტექნიკურად ცოტა რთული აღმოჩნდა იმავე დღეს დიფერენცირება. ამიტომ თვის ჭრილში აკეთებენ, თუმცა თვის ჭრილში ამას ნაკლები ადამიანი ეცნობა და კარგავს იმ მნიშვნელობას, რაც უნდა ჰქონდეს. გარდაცვლილთა 1%-იც არ იქნება აცრილი! ჩვენთან ერთი გარდაიცვალა მხოლოდ და ისიც ძალიან მძიმე თანმხლები დაავადებით - შეიძლება კოვიდის გარეშეც რომ გარდაცვლილიყო! რამდენი ხანია ბოჭორიშვილის კლინიკის 20 კაციან რეანიმაციაში აცრილი ადამიანი არ მოხვედრილა! ესაა მთავარი!

წინა სტატიის კომენტარში ასეთი რამ გამოჩნდა: ,,თანმდევი დაავადებით ისეთი ხალხი კვდება კოვიდის დროს, რომელიც ისეც მოკვდებოდნენ" - ო. დამახინჯებულადაა გადმოცემული ჩემი ერთი ქეისი. მართლაც გარდაგვეცვალა ერთი აცრილი პაციენტი, ავთვისებიანი სიმსივნის მქონე. მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ" ყველა ვინც კვდება მომაკვდინებელი სხვა სენიც აქვს". უკუღმართი ლოგიკაა. რა თქმა უნდა არსებობს რისკის ჯგუფი, ვისაც განსაკუთრებით ერჩის კოვიდ-19, მაგრამ ეს ვირუსი რომ არ შეხვედროდა, 20-30წელს იცხოვრებდა! აბა, საბოლოოდ ყველა მოკვდავები ვართ. თანმდევი დაავადებებიდან გამოვარჩევდი დიაბეტს, გულ-სისხლძარღვთა ქრონიკულ დაავადებებს, სიმსუქნეს! ჩემი წონის კაცი უკვე რისკ ფაქტორის მქონეა, თუმცა პრაქტიკულად ჯანმრთელად ვითვლები.

ორშაბათს, დილის კონფერენციაზე, ჩვენი კლინიკის რეანიმაციული დეპარტამენტის უკვე ძალიან ბევრის მნახველი უფროსი, Tata Kachibaia მკვდარი სახით შემოვიდა.. ბევრჯერ მითქვამს, როგორ ბერდებიან ერთ დღეში რამოდენიმე წლით ექიმები.. წინა ღამით ორსაათნახევარი იბრძოდა ახალგაზრდა, 40 წლის კოვიდიანი მამაკაცის სიცოცხლისთვის. ბოლოს მაინც გამოსტაცა სიკვდილმა ოჯახს მამა.. 

ავადმყოფი დიდი წონის მქონე იყო (ამის გამო დიაბეტიც ჰქონდა დაწყებული). ძალიან დიდი სინანულით და ამავე დროს სრული დარწმუნებით თქვა თათამ: "აცრილი რომ ყოფილიყო აუცილებლად ცოცხალი იქნებოდა დღეს და შეიძლება ჩემთანაც კი არ მოხვედრილიყოო". წვრილშვილიანი ოჯახი დარჩა უმამოდ. ვთხოვე, ეს სიტყვები ტელევიზიითაც ეთქვა, მაგრამ სააერთოდ სიტყვაძუნწია და მივეცი თავს უფლება აქ მეთქვა თქვენთვის,'' - აღნიშნავს დავით გადელია.

წაიკითხეთ სრულად