Baby Bag

„თვი­თონ რომ ესიამოვნა, იყო სა­დღაც, თავად გა­ე­წე­რა კლი­ნი­კი­დან და მისი ოჯა­ხის წევ­რი, დედა ამ წუ­თას კვდე­ბა რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში“

„თვი­თონ რომ ესიამოვნა, იყო სა­დღაც, თავად გა­ე­წე­რა კლი­ნი­კი­დან და მისი ოჯა­ხის წევ­რი, დედა ამ წუ­თას კვდე­ბა რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში“

„ჩვენ­თან არის ოჯა­ხი, ოჯა­ხის წევ­რმა, იმი­ტომ, რომ თვი­თონ ესიამოვნა, იყო სა­დღაც, თვი­თონ გა­ე­წე­რა კლი­ნი­კი­დან და მისი ოჯა­ხის წევ­რი, დედა ამ წუ­თას კვდე­ბა რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში. ესაა უპასუხისმგებლობა!“ - ამის შესახებ თბი­ლი­სის სა­ხელ­მწი­ფო სა­მე­დი­ცი­ნო უნი­ვერ­სი­ტე­ტის პირ­ვე­ლი სა­უ­ნი­ვერ­სი­ტე­ტო კლი­ნი­კის დი­რექ­ტორ­მა ლე­ვან რა­ტი­ან­მა „პა­ლიტ­რა­ნი­უ­სის“ გა­და­ცე­მა „სპე­ცპ­რო­ექ­ტი COVID-19“-თან ინ­ტერ­ვი­უ­ში განაცხადა. 

ლევან რატიანმა კი­დევ ერთხელ გა­ა­მახ­ვი­ლა ყურა­დღე­ბა სო­ცი­ა­ლურ დის­ტან­ცი­რე­ბა­სა და სახ­ლში დარ­ჩე­ნის აუ­ცი­ლებ­ლო­ბა­ზე:

„ინ­ფექ­ცი­ის შე­მომ­ტა­ნი უმე­ტე­სად არის ახალ­გაზ­რდა და ამი­ტომ ისი­ნი უნდა გა­ჩერ­დნენ სახ­ლში, წა­ი­კი­თხონ წიგ­ნი და გა­ერ­თონ ამით,“ - განაცხადა ლევან რატიანმა.

„თვი­თონ რომ ესიამოვნა, იყო სა­დღაც, თავად გა­ე­წე­რა კლი­ნი­კი­დან და მისი ოჯა­ხის წევ­რი...
„ჩვენ­თან არის ოჯა­ხი, ოჯა­ხის წევ­რმა, იმი­ტომ, რომ თვი­თონ ესიამოვნა, იყო სა­დღაც, თვი­თონ გა­ე­წე­რა კლი­ნი­კი­დან და მისი ოჯა­ხის წევ­რი, დედა ამ წუ­თას კვდე­ბა რე­ა­ნი­მა­ცი­ა­ში. ესაა უპასუხისმგ...

შეიძლება დაინტერესდეთ

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

გაიცანით გმირი ქალი, რომელმაც 300 უკრაინელი დევნილი შეიფარა და გამოკვება

ტელეწამყვანმა ნიკოლოზ წულუკიძემ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ გმირი ქალის აურელიას შესახებ ისაუბრა, რომელმაც უკრაინაში 300 დევნილი ადამიანი შეიფარა:

„უკრაინის ყველაზე დიდ საერთო საცხოვრებელში ვიყავით. არ შემიძლია არ ვთქვა ქალბატონ აურელიაზე. რატომღაც მომინდა, რომ აქედან დიდი თაიგული წაგვეღო უკრაინის დროშების ფერით. ვიფიქრეთ, ვინმეს მივართმევთ-თქო. ქალბატონმა აურელიამ 300 ადამიანი შეიფარა. ეს ქალბატონი დიდი ურიკით დადიოდა ქუჩაში და რუპორით ყვიროდა: ვის გაქვთ საჭმელი, რომ დავაპუროთ ადამიანები? მე შევედი სამზარეულოში, სადაც მარიუპოლიდან და ხარკოვიდან დევნილი 300 ადამიანი იდგა საკვების რიგში. გამანადგურებელი სიჩუმე იყო.“

ქალბატონმა აურელიამ 90-იან წლებში მოლდოვაში მიმდინარე მოვლენები გაიხსენა და აღნიშნა, რომ მის შვილს მაშინ მიღებული მძიმე ტრავმა დღემდე არ დავიწყებია.

„90-იან წლებში მოლდოვაში მომხდარი მოვლენების დროს ჩემი შვილი სამწლინახევრის იყო. დღეს ის უკვე 34 წლისაა. როდესაც წლების წინანდელ მოლდოვის ამბებს ვიხსენებთ, ახლაც კი კანკალებს. მომხდარმა მასზე კვალი დატოვა. როდესაც ვუყურებ ბავშვებს, რომლებიც უკრაინის სხვადასხვა ქალაქიდან მოდიან, მახსენდება მოლდოვა. ვფიქრობ, რომ ეს ბავშვები გაიზრდებიან, მაგრამ მომხდარი არასდროს დაავიწყდებათ. ძალიან შეშინებულები არიან. ნებისმიერ, თუნდაც მცირე ხმაურზეც კი ტირილს იწყებენ, ცახცახებენ, დედებს ეძახიან. ეს საშინელებაა, მაგრამ მე არ მეშინია. ბევრი ნათესავი მყავს სხვადასხვა ქვეყანაში. ჩემი და გერმანიაში ცხოვრობს. ჩემი შვილები მთხოვენ, რომ დავტოვო უკრაინა, მაგრამ მე ვერ წავალ. ეტყობა, ჯერჯერობით ყველაფერი არ გამიკეთებია,“- აღნიშნა ქალბატონმა აურელიამ.

წყარო: ​„იმედის დღე“

წაიკითხეთ სრულად