Baby Bag

სოციალურ ქსელებში ქალები უფრო აგრესიულები არიან, ვიდრე კაცები

სოციალურ ქსელებში ქალები უფრო აგრესიულები არიან, ვიდრე კაცები

სოციალურ ქსელებში აგრესიული და უხეში კომენტარები ყველას გვინახავს. ინტერნეტი ადამიანებზე ალკოჰოლივით ზემოქმედებს. სოციალურ ქსელებში ისინი ბევრად გამბედავები არიან, ვიდრე რეალურ ცხოვრებაში. თანამედროვე ადამიანებს ისეთი განცდა აქვთ, თითქოს ძალიან მნიშვნელოვანი რამ დაკარგეს: სხვა ადამიანებთან ურთიერთობისა და საუბრის შესაძლებლობა. ინტერნეტი მათ შესაძლებლობას აძლევს ეს დანაკლისი შეივსონ. ონლაინ სივრცეში ერთმანეთთან საუბარი რეალურ ურთიერთობებს ანაცვლებს.

ინტერნეტში საუბრები გაცილებით უფრო აგრესიულ ფორმას იღებს, ვიდრე ეს რეალურ ცხოვრებაში ხდება. ადამიანები ერთმანეთს გულწრფელად ეუბნებიან ისეთ სიტყვებს, რომლებსაც პირისპირ საუბრისას არასდროს ეტყოდნენ. მეგობრებიც კი, რომლებსაც ერთმანეთის ძალიან კარგად ესმით, ინტერნეტით კავშირის დამყარებისას ურთიერთგაგებას მარტივად კარგავენ.

სოციალურ ქსელებში აგრესიული კომენტარების დაწერა და დაპირისპირების გამოწვევა უკვე ჩვეულ მოვლენად იქცა. კვლევებით დგინდება, რომ ამ მხრივ ქალები გაცილებით აგრესიულები არიან, ვიდრე მამაკაცები. ყოველი ხუთი ნეგატიური პოსტიდან და კომენტარიდან ოთხი ქალბატონებს ეკუთვნით.

უკანასკნელი წლების განმავლობაში, ინტერნეტსივრცე საშიში სუბკულტურის შემოქმედად იქცა. ადამიანები მონდომებით ცდილობენ ერთმანეთს გული ატკინონ. ისინი არ ფიქრდებიან, რას წერენ და ხშირად არც იციან, რისი თქმა სურთ, როდესაც სხვა ადამიანებთან კომუნიკაციისთვის ინტერნეტს იყენებენ.

სოციალურ ქსელებში შექმნილ ჯგუფებშიც ქალბატონები აქტიურობენ. თუმცა ისინი მხოლოდ ნეგატიური კომენტარების წერით ნამდვილად არ არიან დაკავებულნი. ქალბატონები სოციალური ქსელის დახმარებით რეკომენდაციას უწევენ სხვადასხვა რესტორანს, სილამაზის სალონს, კაფეს და ა.შ. ისინი სიამოვნებით იღებენ რჩევებს თავის მოვლის, ბავშვის აღზრდის ან სხვა მათთვის მნიშვნელოვან საკითხებზე.

სოციალურ ქსელებში ჯგუფებს ადამიანები ხშირად საქველმოქმედო მიზნითაც ქმნიან. ისინი ღარიბებს და მოხუცებს ეხმარებიან, მათ საკვებით, ძველი ავეჯითა და ტანსაცმლით ამარაგებენ. თუმცა მსგავს ჯგუფებშიც კი ზოგჯერ ადამიანები უხეშობითა და აგრესიით გამოირჩევიან. შესაძლოა, დედა, რომელიც ბავშვის აღზრდის მეთოდებთან დაკავშირებით რჩევის მიღებას ცდილობს, სასტიკად და დაუნდობლად გააკრიტიკონ. ხშირად ერთ კონკრეტულ პოსტს ათასობით კომენტარი აქვს და მათი უმრავლესობა ნეგატიურ ხასიათს ატარებს.

გამუდმებით სხვების გულისტკენაზე ორიენტირებული ადამიანები რეალურ ცხოვრებაშიც არსებობენ. ისინი სულ იმის ცდაში არიან, რომ სხვებს განწყობა გაუფუჭონ. სოციალური ქსელების შემქმნელები ცდილობენ მათი მომხმარებლების ემოციებს და განცდებს გაუფრთხილდნენ, თუმცა ნეგატიური კომენტარების ავტორების სიმრავლე ყოველდღიურად იზრდება.

სოციალური ქსელების პრობლემა იმაშია, რომ ადამიანებს მათი დახმარებით აგრესიის გამოხატვა უმარტივდებათ. ამისთვის მხოლოდ ერთი კომენტარის დაწერაც საკმარისია. ნეგატიური კომენტარების უპასუხოდ დატოვება ადამიანების უმრავლესობას ძალიან უჭირს, რაც აგრესიას კიდევ უფრო აძლიერებს. არსებული მდგომარეობიდან გამოსავლის პოვნა საკმაოდ რთულია. თუმცა თუ ყველანი პოზიტიური პოსტების შექმნაზე ვიქნებით ორიენტირებულები და ნეგატიურ ინფორმაციას უყურადღებოდ დავტოვებთ, აგრესიის დამარცხება უფრო გაგვიმარტივდება.

მომზადებულია ​bbc.com - ის მიხედვით

თარგმნა ია ნაროუშვილმა

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, დედებისთვის შექმნა ახალი სივრცე. მოიწონეთ გვერდი მცოდნე დედები

შეიძლება დაინტერესდეთ

„​არაფერია იმაზე საშინელი, ვიდრე ნანგრევებიდან გარდაცვლილი ბავშვის ამოყვანის სცენა და და განწირული მამის ხმა: სად ხართ, შვილებო?! ღმერთო, დამეხმარე!“ - გიორგი კეკელიძე

„​არაფერია იმაზე საშინელი, ვიდრე ნანგრევებიდან გარდაცვლილი ბავშვის ამოყვანის სცენა და და განწირული მამის ხმა: სად ხართ, შვილებო?! ღმერთო, დამეხმარე!“ - გიორგი კეკელიძე

ბათუმში მომხდარ ტრაგედიაზე სა­ქარ­თვე­ლოს პარ­ლა­მენ­ტის ეროვ­ნუ­ლი ბიბ­ლი­ო­თე­კის გე­ნე­რა­ლუ­რი დი­რექ­ტო­რი გი­ორ­გი კე­კე­ლი­ძე წერს:

​„არაფერია იმაზე საშინელი, ვიდრე ნანგრევებიდან გარდაცვლილი ბავშვის ამოყვანის სცენა. თითქოს სხვა სამყარო, რომელიც ირგვლივაა, საკუთარი წარსულით და მომავლით, უქმდება და უფასურდება.

და განწირული მამის ხმა: სად ხართ, შვილებო?! ღმერთო, დამეხმარე!

თვითონაც ნანგრევებად ქცეულები, ვუყურებთ ეკრანს, რომელიც თავგნაწირული მაშველების ფონზე, გარდაცვლილების რიცხვის ზრდას გვაცნობს. ვუყურებთ და ვერაფერს ვფიქრობთ.

ახლა სხვა ყველაფერი ყალბი მგონია, გარდა ამ გაყინული, უფიქრო შეძრწუნებისა. ის სიტყვებიც ყალბია, რომ თითქოს წუთისოფლის წამიერება შევიგრძენით და უფრო დავაფასებთ ერთმანეთს და ცოცხლად ნაკლებად დავღრღნით. ყველაფერი ყალბია, გარდა იმ ორ „ჯანმრთელ“ სახლს შორის სიკვდილის ღია პირივით დაფჩენილი ნასახლარი ნაპრალისა.

ეს ნანგრევების დღე და ღამეა და ასეც დარჩება ჩვენს ბედკრულ ისტორიაში,“ - წერს გიორგი კეკელიძე.

წაიკითხეთ სრულად