Baby Bag

,,ეს 9-10 წლამდე ბავშვი დღეს ასეთ მდგომარეობაში ეგდო ავლაბრის მეტროს შენობასთან''

,,ეს 9-10 წლამდე ბავშვი დღეს ასეთ მდგომარეობაში ეგდო ავლაბრის მეტროს შენობასთან''

,,ეს 9-10 წლამდე ბავშვი დღეს ასეთ მდგომარეობაში ეგდო ავლაბრის მეტროს შენობასთან.გამვლელებმა შეანჯღრიეს, თითქოს გამოიღვიძა, მაგრამ არც მიწოდებული წყლის დალევისა და არც კეთილი გამვლელის მიერ მიწოდებული ხაჭაპურის ჭამის თავი ჰქონდა.ისევ ჩაეძინა.როგორც ხედავთ, ესაა უკვე ზღვარს გადაბიჯებული უმწეო ბავშვი. მიტოვებული, გამეტებული, გარიყული, დაღლილი კი არა, ღონეგამოცლილი, მშიერი და უმომავლო. რამდენია დღეს ასეთ მდგომარეობაში! საქართველოში ბავშვებს ანგელოზებად თვლიდნენ ყოველთვის და არასოდეს შიმშილობდნენ. გაავრცელეთ, იქნებ, ღმერთმა ინებოს და ასეთ ბავშვებს გამოუჩნდეს ვინმე მფარველი ან მზრუნველი. სადაა სახელმწიფო, საპატრიარქო და ისინი, ვისაც ეხება ამ საკითხის მეტნაკლებად მაინც მოგვარებ? სირცხვილი, ჩვენო საქართველოვ!''

აღნიშნულ პოსტს სოციალურ ქსელში სოსო ნადირაძე აქვეყნებს. 


შეიძლება დაინტერესდეთ

„მოზარდებში აგრესიას განაპირობებს სიყვარულის, ზრუნვის და უფროსებთან ურთიერთობის დეფიციტი,“ - მარიამ წიკლაური

„მოზარდებში აგრესიას განაპირობებს სიყვარულის, ზრუნვის და უფროსებთან ურთიერთობის დეფიციტი,“ - მარიამ წიკლაური

პოეტმა მარიამ წიკლაურმა მოზარდებში აგრესიის მომძლავრების პრობლემასა და მის გამომწვევ მიზეზებზე ისაუბრა. მისი თქმით, ბავშვები გამუდმებით აგრესიას უყურებენ, რის გამოც თავადაც მსგავს ქცევას ავლენენ:

„ის, რაც ინთხევა, გადმოდის, გაუთავებელი, ერთმანეთისადმი შეურაცხმყოფელი საუბარი, ბავშვს შეუძლია დაინახოს, რომ გალანძღონ, ელემენტარულად საუბარი არ აცალონ ერთმანეთს. ​ეს გაუთავებელი ლანძღვა, აგრესია, რა თქმა უნდა, ძალიან ცუდია. შეიძლება ყველაფრის ჩვენება ეკრანიდან?! ბავშვი გამუდმებით უყურებს მკვლელობას, სისხლს, გლეჯვას. სულ პატარა ბავშვებისთვის ისეთ რაღაცებს ამზადებენ, მე არ ვიცი ვის ტვინში იხარშება ეს. კაცობრიობა არასწორი გზით რომ მიდის, ამას ვიტყვი.“

მარიამ წიკლაურმა აღნიშნა, რომ მოზარდებში აგრესიის განმაპირობებელი მთავარი მიზეზი ზრუნვის და სიყვარულის დეფიციტია:

„მერე უკვე გვიკვირს,​ რატომ არიან ეს ბავშვები აგრესიულები. მოზარდებში აგრესიას რა განაპირობებს? ამას განაპირობებს სწორედ დეფიციტი სიყვარულის, ზრუნვის და უფროსებთან ურთიერთობის. თუ ბავშვს გამოვაცალეთ მშობლები, გავუშვით სხვაგან პურის ფულის საშოვნელად, თუ ტელეეკრანიდან მარტო აგრესია ვაყურებინეთ, თუ არავინ ამ ადამიანებს არ დაელაპარაკა, თუ მათ საყრდენი არ იპოვეს, ამას თუ ვერაფერს მოვახერხებთ, რა გამოვიდა მაშინ?!“

„ხომ გაგვიგონია, რომ განსაკუთრებით კულტურულ, ზნეობრივ ადამიანზე იტყოდნენ, მეცხრამეტე საუკუნის კაციაო. ​ჩვენ რა რეალობაში ვართ? ათასწლეული გარდატყდა ჩვენზე. ეს, რა თქმა უნდა, სრულიად ახალ ადამიანურ მენტალიტეტს აყალიბებს, სრულიად ახალ ინტელექტუალურ სვლებს, ახალ კავშირებს. ჩვენ ვერ ვართ ამისთვის მზად. ვერც ახალგაზრდებს განვაწყობთ საამისოდ, რომ სწორად, ადვილად იპოვონ გზა. ისინი თავიანთ გზებს ეძებენ და ხშირად ჩვენზე ბევრად უკეთესად, მაგრამ ყველა ერთნაირი არ არის. დიდი დანაკარგებით მივდივართ წინ, ან საერთოდ ვერ მივდივართ წინ,“ - აღნიშნულ საკითხზე მარიამ წიკლაურმა ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „შემდეგი გაჩერება“ ისაუბრა.

წყარო:​ „შემდეგი გაჩერება“

წაიკითხეთ სრულად