„სინამდვილეში, კოვიდინფიცირებულებს მკურნალობა ან არ სჭირდებათ, ან თუ სჭირდებათ, რეანიმატოლოგების კვალიფიკაციაზე და სიყოჩაღეზე ვართ დამოკიდებულები“ - ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი
ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი სოციალურ ქსელში საყურადღებო პოსტს აქვეყნებს. გთავაზობთ მის სტატუსს სიტყვა-სიტყვით:
„სულ მიკვირს, რატომ უყვართ ჩვენთან ასე ძალიან წამლები, მათ შორის „გადასხმები“. წლებია ჭიდაობა მაქვს პაციენტებთან, რომ უმრავლეს შემთხვევაში გადასხმა არ ჭირდებათ და ხშირად მაინც არ მიჯერებენ და ისხამენ და ისხამენ ვენაში წყალს (ფაქტიურად), იმის მაგივრად, რომ ონკანი მოუშვან და დალიონ.
ყოველ დღე გადიან ჩემი ოთახიდან უკმაყოფილო პაციენტები, რომ წამალი არ დავუნიშნე. ზოგი ამას პიდაპირ მეკითხება გაოცებული, ზოგსაც გამოხედვაზე ვატყობ უკმაყოფილებას, წამლის გარეშე რომ ვუშვებ. კიდევ უფრო მეტად არ მოწონთ ხოლმე, როცა ვკადნიერდები და სხვების დანიშნულ წამლებს ვუხსნი (არადა, სამწუხაროდ, ძალიან ხშირად სრულიად არასაჭირო წამლებია დანიშნული).
ეს ახლა იმიტომ გამახსენდა, რომ იგივე ხდება კოვიდის მქონე პაციენტებთან. ძალიან ბევრი ადამიანი, ვინც ახლა სახლშია ამ დიაგნოზით, მირეკავს და რჩევეებს მეკითხება. ჰოდა, ახლაც უკმაყოფილოები მრჩებიან იმით, რომ წამლებს არ ვუნიშნავ ან იშვიათად ვუნიშნავ. ბევრი თავისით იწყებს მკურნალობას, მაგალითად, დექსამეტაზონით და ანტიბიოტიკებით. ასე არ შეიძლება, მათ გამოყენებას თავისი დრო და ჩვენება აქვს და შეიძლება საქმე გაკეთების ნაცვლად გავაფუჭოთ.
თუმცა ამ პაციენტებმაც რა ქნან, პანდემიის დაწყებიდან დღემდე სულ ესმოდათ, რომ კორონას დადასტურების შემდეგ სულერთი იყო, რამე აწუხებდა ადამიანს თუ არა, მაინც საავადმყოფოში აწვენდნენ და თავს იწონებდნენ სხვადასხვა პრეპარატის გამოყენებით. რა წამალი აღარ გაჟღერდა - პლაქვენილი, კალეტრა, რიბავირინი... ახლა რეკონვალესცენტ პლაზმა, მონოკლონური ანტისხეულები, რემდესივირი. კი ბატონო, უამრავი წამლის გამოცდა მიმდინარეობს და იმედია ზოგიერთი მათგანი გაამართლებს, მაგრამ არ შეიძლება ამდენი კეკლუცობა იმ წამლებით, რომლებიც ჯერ მხოლოდ ექსპერიმენტულ ფაზაშია. თავის დროზე პლაქვენილზე რამე კითხვას თუ დავსვამდით, თუნდაც მორიდებულად, სამშობლოს მოღალატეებად გვაცხადებდნენ. ახლა იგივეა რემდესივირთან დაკავშირებით. ამიტომ რა ქნან ამ პაციენტებმაც, მიეჩვივნენ, რომ რაღაც მქუხარე დასახელების წამლები უნდა გაგიკეთდეს, თუ კოვიდი გაქვს. ახლა კი ვეუბნებით, მხოლოდ წყალი და სიცხის დამწევები მიიღეო. დაიბნენ ადამიანები.
ამ ხმაურიან პრეპარატებზე დროის დაკარგვის მაგივრად ეს დრო რომ სხვა უფრო სასარგებლო, მოსამზადებელ სამუშაოებზე დაგვეხარჯა, ასევე ბინაზე მოვლის რეჟიმზე ნელ-ნელა და მშვიდად გადავსულიყავით, როცა ერთეული შემთხვევები იყო, ახლა ფორს-მაჟორში არ მოგვიწევდა ამის გაკეთება და ადამიანებიც მიჩვეულები იქნებოდნენ იმ ფაქტს, რომ კოვიდის დიაგნოზით სახლშიც შეგიძლია დარჩე და საავადმყოფო და წამლები უმრავლეს შემთხვევაში საერთოდ არ გჭირდება.
სინამდვილეში, კოვიდინფიცირებულებს მკურნალობა ან არ სჭირდებათ, ან თუ სჭირდებათ, რეანიმატოლოგების კვალიფიკაციაზე და სიყოჩაღეზე ვართ დამოკიდებულები. ასეთი რეალობის წინაშე ვართ ამ ეტაპზე. თუმცა ბინაზე მკურნალობის შემთხვევაში ჯადოსნური გამოსავალია სითხეების მიღება (დასალევად და არა ვენაში) და მოძრაობა. სიცხის დამწევებიც საჭიროების შემთხვევაში.
ახლა ვიცი, ბევრი გაღიზიანდება და ფიქრობს, აბა რა ვქნათ, ექიმს თუ ვერ ვუკავშირდებითო. ყველას გვაქვს გაცნობიერებული, რომ უამრავი საორგანიზაციო პრობლემებია, მაგრამ აქედან გამოსავალი თვითნებური მკურნალობა არ არის. გავაგრძელოთ მცდელობა ოჯახის ექიმებთან კონტაქტის დამყარების და დავუჯეროთ.
და რაც მთავარია, საუკეთესო წამალია სიმშვიდე!!! შფოთვას და პანიკას სიკეთე არ მოაქვს,“ - წერს მაია ბუწაშვილი.
„ექიმის რეპუტაცია ვერ აღდგება ვერასდროს ქვეყანაში, სანამ ასეთი ვითარებაა,“- ექიმი, გასტროენტეროლოგი ჯაბა ზარქუა
ექიმმა, გასტროენტეროლოგმა ჯაბა ზარქუამ ექიმების მხრიდან ჭარბი რაოდენობით მედიკამენტების დანიშვნის პრობლემის შესახებ ისაუბრა:
„არის პრობლემები, რასაც დიდი ლოდინი და საუკუნეების გასვლა არ სჭირდება. ხელის ერთი გაწკაპუნებით შეიძლება მოგვარდეს. წამალი ჭარბად, არასაჭიროდ შეიძლება გამოვიყენოთ ორი მიზეზით: ერთი გახლავთ ცოდნის ნაკლებობა, მეორე - ფინანსური დაინტერესება. უფრო აქტუალური არის მეორე პრობლემა. რაღაც ხომ უნდა იყოს, ექიმის პასუხისმგებლობა რაღაცაში ხომ გამოიხატება?! წამალს თუ ნიშნავთ მაშინ, როდესაც 100 პროცენტით ვიცით, რომ არ არის დასანიშნი, ასე რომ მუშაობს ვიღაც ადამიანი, რომელსაც აქვს ლიცენზია წლებია, სადმე რამე კითხვა ხომ უნდა დაისვას, როგორც მინიმუმ ლიცენზიის შეჩერება დროებით მაინც არ არის მექანიზმი?“
ჯაბა ზარქუას თქმით, პაციენტები ექიმების არაკეთილსინდისიერი დამოკიდებულების გამო ხშირად ზარალდებიან:
„ვიცით, რომ დაზარალდა პაციენტი უაზრო წამლების გვერდითი მოვლენებით, დაზარალდა დაკარგული დროით, ფინანსებით. დიაგნოზი თავისი გზით მიდის, ამ თამაშ-თამაშში გაიპარა პრობლემა. სახელმწიფო აწესებს თამაშის წესებს. სახელმწიფოა პასუხისმგებელი იმაზე, რომ ექიმიც ცოდნა, განათლება და კეთილსინდისიერება აკონტროლოს. ეჭვი უნდა მივიტანოთ, როდესაც ექიმი ანამნეზს არ კრებს. თუ ექიმს პირდაპირ გამზადებული აქვს სქემა ჩვენთვის, ეჭვი უნდა შევიტანოთ. ექიმის საქმე არ არის პაციენტისთვის მედიკამენტებზე ფასდაკლების შეთავაზება. უკიდურესად იშვიათ შემთხვევებში ხდება, როდესაც 10-ზე მეტი წამალია საჭირო. კოვიდის დროს პაციენტებს უნიშნავენ ისეთ წამლებს, რომლებიც სრულიად არაფერში არ წერია. მედიცინა სადღეგრძელოებზე ხომ არ დგას?!“
„კოვიდის დროს პრობლემაა კვლევების არამართლზომიერი დანიშვნაც. სურდო რომ აქვს ახალგაზრდა, ურისკო ადამიანს და კატეზე რომ უშვებთ, ვინ იხდის ამ ფულს? ამ ქაოსის მოტივია შავი ფული. ეს როგორც მინიმუმ ექიმის მხრიდან არის არაეთიკური. ექიმის რეპუტაცია ვერ აღდგება ვერასდროს ქვეყანაში, სანამ ასეთი ვითარებაა,“- აღნიშნულ საკითხზე ჯაბა ზარქუამ ტელეკომპანია „იმედის“ გადაცემაში „იმედის დღე“ ისაუბრა.