Baby Bag

როგორ ვმართოთ ბინაზე Covid-19 დადებითი ბავშვები

როგორ ვმართოთ ბინაზე Covid-19 დადებითი ბავშვები
როგორ ვმართოთ ბინაზე Covid-19 დადებითი ბავშვები - აღნიშნულ თემაზე ექიმი ნანა სხილაძე წერს. გთავზობთ მის პ​ოსტს უცვლელად:

CDC და ჯანდაცვის მსოფლიო ორგანიზაცია (WHO) გვაწვდის ინფორმაციას , თუ როგორ უნდა დავაკვირდეთ და შეგვეძლოს სიტუაციის სწორად შეფასება ბავშვებში, რომლებსაც აქვთ დადასტურებული კოვიდ 19 ვირუსი მაგრამ მსუბუქი სიმპტომების გამო ექვემდებარებიან სახლში მკურნალობას რაც თავის მხრივ მოიცავს იზოლაციასაც!

ეს სიმპტომებია:

♦️ ცხელება - რომელიც ექვემდებარება მედიკამენტების მოქმედებას.
♦️ ხველა - მაგრამ არა სპაზმური რომელსაც ვერ ვხსნით.
♦️ ფარინგიტი - ხასიათდება მწვავედ განვითარებული ყელის ტკივილით; ცხვირის გაჭედვით.
♦️ ლარინგიტი -. მწვავე ლარინგიტის დროს ავადმყოფს აქვს ყელში ჩახეხვის, სიმშრალის შეგრძნება.
♦️ რინიტის- ცხვირის ლორწოვანი გარსის ანთება - ახასიათებს ჭარბი ექსუდატის გამოყოფა ცხვირიდან.
♦️ უმადობა და სისუსტე მაგრამ მიღებულ საკვებს ითვისებს. არ აღენიშნება მრავალჯერადი ღებინება.
♦️ გემოსა და სუნის დაკარგვა და სხვა.

P.S რათქმაუნდა ამ ჩამონათვალში არ შედის ქრონიკული დაავადების მქონე ბავშვები ‼️(ასთმა, თირკმლის უკმარისობა , გულის ქრონიკული უკმარისობა და ა.შ.) ასეთი პაციენტის ბინაზე მკურნალობა დიდი რისკია საჭიროა სიფრთხილე და მუდმივი მეთვალყურეობა❗

სიმპტომური მკურნალობა ბინაზე მკურნალობის პირობებში (რათქმაუნდა ექიმთან მუდმივი კომუნიკაციასთან ერთად) მსგავსია სხვა რესპირატორული დაავადებების.

მაგალითად: მივაღებინოთ ბავშვს დღის განმავლობაში ბევრი სითხე!

♦️ ჯანსაღი საკვები ყველანაირი ხილი და ბოსტნეული!
♦️ რძე და რძის პროდუქტები
♦️ ზღვის პროდუქტები
♦️ აუცილებელია ფიზიკური აქტივობა! (თამაში ვარჯიში)
♦️ სუფთა ჰაერზე გასეირნება! კერძო სახლის შემთხვევაში! ან ოთახის ხშირი განიავება!

არ მისცეთ უფლება ბავშვს მთელი დღით იყოს უმოძრაოდ ( კომპიუტერთან ჯდომა ტელეფონი ტელევიზორი) შეამცირეთ მაქსიმალურად!

დაიმახსოვრეთ!

მედიკამენტოზური მკურნალობის თვითნებურად დაწყება (სიცხი დამწევი პრეპარატის. ტკივილგამაყუჩებელის გარდა) დანაშაულია‼️ ამან შეიძლება გამოიწვიოს მდგომარეობის გაუარესება ‼️‼️

მშობლები ხშირად ასმევენ პატარებს დექსამეტაზონს, რაც ყოვლად დაუშვებელია მითუმეტეს კოვიდთან მიმართებაში! ‼️მას მხოლოდ ექიმი დანიშნავს საჭიროებისას.

შეგვიძლია მივცეთ D ვიტამინიმ რომლის როლი კოვიდთან მიმართებაში დიდია . მონაცემები აჩვენებს რომ D ვიტამინის დეფიციტის მქონე პირებში, კოვიდ ინფექცია უფრო რთულად მიმდინარეობდა ვიდრე იქ, სადაც მისი დეფიციტი არ იყო. 

ხშირად :

გაუზომეთ ტემპერატურა! არ მისცეთ სიცხის დამწევი პრეპარატი 38.5 მდე !
დაუთვალეთ ძილში სუნთქვა ! ბავშვების სუნთქვის სიხშირე ასაკთან ერთად იცვლება.

ახალშობილის სუნთქვა: წუთში - 40-60
0-3 თვე : 35-40 წუთში
4-12 თვემდე : 35
1-3 წლამდე 25-30
5 წლის : 25
10 წლის : 20
15 წლის - 18
მოზარდი - 16

♦️ თუ გაქვთ სატურატორი (პულსოქსიმეტრი) გაუზომეთ ჟანგბადის შემცველობა თუ შეატყობთ ქოშინს. ნორმა (92% დან 99%) უფრო დაბალი სატურაცია ჰიპოქსიის მანიშნებელია და აუცილებლად მიმართეთ კლინიკას! სატურატორის არ ქონის შემთხვევაში შეაფასეთ ბავშვის ზოგადი მდგომარეობა. სუნთქვის გაძნელება ხომ არ აქვს ციანოზი (სილურჯე) ხომ არ აღენიშნება . როგორ ხასიათზეა.
♦️ ერთ-ერთი სიმპტომი, რაც ბავშვებში ხშირად ვლინდება ფაღარათია. დიარეის დროს სითხესთან ერთად ელექტროლიტებსაც კარგავენ რაც უნდა შეივსოს აუცილებლად ბევრ სითხესთან ერთად პირობითად ჰუმანას ელექტროლიტებით რომ არ მოხდეს გაუწყლოება!

საყურადღებო და მეტ ნაკლებად საგანგაშო სიმპტომებია:

♦️ ქოშინი
♦️ ტუჩების გარშემო სილურჯე (ციანოზი)
♦️ ცენტრალური ციანოზი!!!
♦️ კანის აჭრელება !
♦️ სუნთქვის გაძნელება
♦️ დაბნეულობა
♦️ შარდის შემცირება ან არარსებობა 24 საათში !
♦️ გულისცემის აჩქარება !

P.S გულისცემის სიხშირე ასაკთან ერთად იცვლება:

მოსვენებულ მდგომარეობაში:
ახალშობილი წუთში: 135-140
1 წლის : 120-125
2წლის : 110-115
3-4 წლის წუთში : 80-120
5-6 წლის : 75-110
7-9 წლის : 70-110
10 - 16 წლის: 60-100

მნიშვნელოვანია რომ კოვიდ 19 ასოცირებული სიკვდილიანობის 33 % მოდიოდა სახლში დამძიმებულ და კლინიკაში დაგვიანებით შეყვანილ პაციენტებში. 
ამიტომ ვიყოთ ყურადღებით და ყველაფერი კარგად იქნება!

ჯანმრთელობას გისურვებთ !

ნ.სხილაძე


არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის, ქალებისთვის შექმნა ახალი სივრცე, სადაც ყველაზე მცოდნე დედები იყრიან თავს. ჯგუფის დასახელებაც სწორედ ასეა - „მცოდნე დედების ჯგუფი“, რომლის საშუალებით დედები ერთმანეთს საკუთარ გამოცდილებას გაუზიარებენ. (ჯგუფში გასაწევრიანებლად ნახეთ ბმული - „მცოდნე დედების ჯ​გუფი“)

შეიძლება დაინტერესდეთ

რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში?

რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში?
რა შედეგს იწვევს მამის პასიური ჩართულობა ბავშვის აღზრდის პროცესში და რამდენად დიდი როლი აქვს მას? - ამ თემაზე ​MomsEdu.ge-ს ესაუბრა ფსიქოლოგი მაია მაჭავარიანი.
- ბავშვის აღზრდის პროცესში, ძირითადად დედები არიან ხოლმე ჩართულები. რამდენად მნიშვნელოვანია მამის როლი?
- მამის როლი ბავშვის აღზრდის პროცესში ნამდვილად მნიშვნელოვანია. ბავშვს სჭირდება გვერდით, როგორც დედა, ისე მამა. მისთვის აუცილებელია მამა იყოს დაინტერესებული, მხარს უჭერდეს, უყვარდეს, უგებდეს და აფასებდეს. ამ მხრივ, მამის მიერ შეტანილი წვლილი განსხვავდება იმისგან, რასაც დედა აძლევს შვილებს და მხოლოდ დედასთან ურთიერთობა ამას ვერ ჩაანაცვლებს. დღეისათვის მამების როლი ბავშვების აღზრდის პროცესში შეცვლილია. ამ მხრივ შეინიშნება დადებითი ტენდენცია - მამების მეტი ჩართულობა ბავშვთან დაკავშირებულ სხვადასხვა პროცესში. მამის მონაწილეობა აღზრდაში აღარ შემოიფარგლება მხოლოდ ფინანსური მხარდაჭერით და დისციპლინის უზრუნველყოფით. ეს ტენდენცია იკვეთება იმ მომენტებშიც, რომ დღეს უფრო ხშირად ნახავთ მამას, რომელიც მიჰყვება შვილს ექიმთან კონსულტაციაზე, მშობელთა კრებაზე ან უბრალოდ თავისუფალ დროს ატარებს ბავშვთან. ეს გარკვეულწილად დაკავშირებულია შეცვლილ სოციალურ და ეკონომიკურ რეალობასთან - მამებს დღეს მეტად აქვთ საშუალება, ჩაერთონ ბავშვებზე ზრუნვის პროცესში, ხოლო დედებს მეტად აქვთ საშუალება, რეალიზდნენ პროფესიაში და შექმნან ეკონომიკური დოვლათი.
- ცალ-ცალკე რომ ვისაუბროთ მამის როლზე გოგონების და ბიჭების შემთხვევაში.
- ორივე სქესის ბავშვისთვის მამის მონაწილეობა აღზრდის პროცესში ძალიან მნიშვნელოვანია. ასეთი მამების შვილები უკეთესად ვითარდებიან, აქვთ ჯანსაღი სოციალური ურთიერთობები და ზრდასრულ ასაკშიც მეტად წარმატებულები არიან. მეცნიერები ამას „მამის ეფექტს“ უწოდებენ. „მამის ეფექტი“ არის ერთგვარი ქოლგა, რომლის ქვეშ მოიაზრება ყველა ის სარგებელი, რაც მოსდევს ბავშვის ცხოვრებაში მამის არსებობას და მონაწილეობას. საინტერესოა, რომ ბევრი კვლევის მონაცემებით, მოზარდობის ასაკამდე მამის ეფექტი ბიჭების და გოგონების აღზრდაში დიდად არ არის განსხვავებული. მოზარდობის პერიოდში კი, განსაკუთრებით მნიშვნელოვანი როლი მიუძღვის გოგონების თვითშეფასების, იდენტობის და საწინააღმდეგო სქესთან ჯანსაღი ურთიერთობის ჩამოყალიბებაში. მოზარდი ბიჭების შემთხვევაში, მამა არის როლური მოდელი, ასევე ზეგავლენას ახდენს იმაზე, თუ რამდენად აქტიური იქნება მოზარდი სოციალურ ურთიერთობებში. მოზარდობის პერიოდში აღზრდაში ჩართული მამების შვილები ნაკლებად არიან მიდრეკილი განახორციელონ სარისკო და სოციალურად მიუღებელი ქცევა, ან მიიღონ ნაადრევი სექსუალური გამოცდილება.
- რა სახის პრობლემა შეიძლება გამოიწვიოს მამის პასიურობამ აღზრდის პროცესში?
- მამის პასიური პოზიცია შეიძლება გამოიხატებოდეს იმაში, რომ ბავშვებზე ზრუნვის მთელი პასუხისმგებლობა გადაჰქონდეს დედაზე (მათ შორის, ბევრი მნიშვნელოვანი გადაწყვეტილების მიღება). ასეთ შემთხვევაში, მამა ნაკლებად იზიარებს პასუხისმგებლობას აღზრდის პროცესზე და არ რეაგირებს ბავშვის ქცევაზე, არ აძლევს ადეკვატურ უკუკავშირს, შესაძლოა, ყველაფრის ნებას რთავდეს ბავშვებს, ან უბრალოდ არ რეაგირებდეს არც კარგ და არც ცუდ ქცევაზე. ასევე შესაძლოა, მამა იყოს დისტანციური, ემოციურად მიუწვდომელი, ასეთ შემთხვევაში ბავშვს უჭირს მამის დამოკიდებულების ინტერპრეტაცია - მოეწონა ეს საქციელი თუ ეწყინა? ორივე შემთხვევაში, ბავშვის საჭიროებები (ფიზიკური, ემოციური, სოციალური) არ არის მიღებული და დაკმაყოფილებული. შესაბამისად, ის სარგებელი, რასაც ბავშვი მიიღებდა აღზრდის პროცესში აქტიურად ჩართული მამის შემთხვევაში, მათ შორის, უსაფრთხოების განცდა (მამა დიდი და ძლიერია, ზრუნავს დედაზე და მასზე), ჯანსაღი ემოციური მიჯაჭვულობა და წარმატებულობის განცდა (როდესაც მამა ამაყია შვილის მიღწევებით და გამოხატავს ამას), განსხვავებული აზრი რეალობის სხვა კუთხით დანახვა, ვიდრე დედა ხედავს, და ბევრი სხვა სარგებელი იკარგება.
- რა დადებითი შედეგები შეიძლება ჰქონდეს ორივე მშობლის თანაბარ ჩართულობას და როგორ შეიძლება შევცვალოთ გავრცელებული წარმოდგენა, რომ შვილების აღზრდა დიდწილად დედების მოვალეობაა?

- ნებისმიერი მამაკაცისთვის, გახდეს მამა ძალიან დიდი მოვლენაა. რეალურად არავინ იცის, როგორი მამა იქნება მანამ, სანამ ამ რეალობაში არ აღმოჩნდება. ყოველი ახალი რეალობა კი ადამიანისთვის სტრესია. სამწუხაროდ, მამის როლის მორგებას ბევრად ნაკლები ყურადღება ეთმობა, ვიდრე დედობას. ამ ახალი როლისთვის მას ფიზიკური მომზადებაც სჭირდება და ემოციურიც (უძილო ღამეები, ზოგჯერ ჩვილის ხშირი ტირილი, რადგან ამ ეტაპზე ბავშვისთვის კომუნიკაციის ერთადერთი საშუალებაა). ორსულობის და მშობიარობის პროცესებში ხშირად მომავალი მამები ნაკლებად მონაწილეობენ და ასე ერთი ხელის მოსმით აღმოჩნდებიან ახალ რეალობაში, როდესაც მთელი ყურადღება გადადის ახალშობილზე და მის მოთხოვნილებებზე. ამდენად, პირველი ნაბიჯი, რაც უნდა გადაიდგას მამების ჩართულობის მიმართულებით ესაა მათი მონაწილეობა ორსულობის მონიტორინგის პროცედურებში, მშობიარობის დროს მხარდაჭერა შეუფასებელი გამოცდილებაა, როგორც ორივე პარტნიორისთვის, ისე ჩვილისთვის. ასევე მნიშვნელოვანია მამების გამოცდილება საკუთარ მშობლებთან, რადგან აღზრდის პროცესში ხშირად ვიყენებთ იმ მიდგომებს და მეთოდებს, რასაც ჩვენი მშობლების იყენებდნენ ჩვენთან. ეს, რა თქმა უნდა, არ ნიშნავს იმას, რომ ამ მიდგომების გაუმჯობესება არ შეგვიძლია. მეორე, რაც უნდა გაკეთდეს მამების ჩართულობის წასახალისებლად, „ვაცალოთ“ ზრუნვა ჩვილზე, მივცეთ საშუალება, მიიღოს მონაწილეობა ჩვილის დაბანის, დაძინების პროცესებში, კრიტიკისა და ზედმეტი კომენტარების გარეშე. ყოველ შემდგომ ეტაპზე ყოველთვის არის ზრუნვისა და თამაშის აქტივობები, რომლებშიც შესაძლებელია მამების აქტიური ჩართვა. პირველი 2-3 წლის ასაკში ბავშვისთვის მნიშვნელოვანია სამყაროს შეცნობა, ამ პროცესში მამამ შეიძლება მიიღოს აქტიური მონაწილობა, როგორც მეგზურმა და მხარდამჭერმა ამ აღმოჩენებში, არ შეზღუდოს ბავშვის ცნობისმოყვარეობა, არამედ დააზღვიოს და უზრუნველყოს უსაფრთხოება. სკოლამდელ ასაკში, მამა კარგი როლური მოდელია ბავშვისთვის სხვადსახვა ყოფითი წინააღმდეგობის გადალახვაში. აქ მნიშვნელოვანია ბავშის მოტივირება იყოს მეტად დამოუკიდებელი და დარწმუნებული საკუთარ ძალებში (რაც მნიშვნელოვანწილად ეფუძნება მამის მხარდაჭერას). სასკოლო ასაკის და შემდგომ ეტაპებზე, მამა ხდება სოციალური და მორალური ღირებულებების მოდელი. მესამე მნიშვნელოვანი მომენტია თავად მშობლების ურთიერთობა, რამდენად ჯანსაღი ემოციური კლიმატია სახლში, რამდენად შეუძლიათ მშობლებს ყოფითი პრობლემების ერთობლივი ეფექტური გადაწყვეტა, რა დამოკიდებულება აქვთ ერთმანეთის შეცდომების ან მიღწევების მიმართ, რამდენად აქვთ ერთმანეთის იმედი და მხარდაჭერა გადამწყვეტ მომენტებში.

ესაუბრა მარიამ ჩოქური​

წაიკითხეთ სრულად