Baby Bag

,,კოვიდის მიმართ იმუნიტეტი გრძელდება მინიმუმ 1 წელი. რეინფექციის მაჩვენებელი არის ძალიან დაბალი''

,,კოვიდის მიმართ იმუნიტეტი გრძელდება მინიმუმ 1 წელი. რეინფექციის მაჩვენებელი არის ძალიან დაბალი''
ინფექციონისტი მაია ბუწაშვილი კოვიდის გადატანის შემდეგ ბუნებრივ იმუნიტეტზე საუბრობს. ​MomsEdu.ge გთავაზობთ მის ნათქვამს სიტყვა-სიტყვით:

,,ხშირად სვამენ კითხვას, რამდენ ხანს გრძელდება ბუნებრივი იმუნიტეტი COVID-19 წინააღმდეგ. პანდემიის დასაწყისში ვვარაუდობდით, რომ სხვა კორონავირუსების მსგავსად, ეს იქნებოდა 2-3 წელი, თუმცა ამის მტკიცებულებას მხოლოდ დრო მოიტანდა. შემდგომში, სხვადასხვა კვლევებით მოწოდებული იყო 6 თვე, შემდეგ 8 თვე.

ახლახან ჟურნალ JAMA-ში დაიბეჭდა სტატია, რომელიც ასკვნის, რომ ბუნებრივი იმუნიტეტი კოვიდის მიმართ გრძელდება მინიმუმ 1 წელი. კვლევა ჩატარდა იტალიის ყველაზე დაზარალებულ რეგიონში, ლომბარდიაში. მასში ჩართეს ადამიანები, რომელთაც კოვიდ PCR ტესტი ჩაუტარდათ 2020 წლის თებერვალ-მარტში, ანუ 1 წელზე მეტი ხნის წინ.

რეინფექციად კვალიფიცირდებოდა ის შემთხვევები, როცა PCR დადებითი ხდებოდა კოვიდის გადატანიდან მინიმუმ 90 დღის შემდეგ (გავიხსენოთ, რომ კოვიდის გადატანის შემდეგ PCR შეიძლება გამოჯანმრთელებიდან 90 დღე რჩებოდეს დადებითი) და შემდეგ დაფიქსირებული იყო 2 უარყოფითი PCR ტესტის შედეგი. ამის შემდეგ თუ PCR ხელახლა ფიქსირდებოდა დადებითი, ეს პირი ითვლებოდა რეინფიცირებულად.

1579 კოვიდ გადატანილს შორის რეინფექცია დაფიქსირდა მხოლოდ 5 შემთხვევაში (0.3%). მათგან მხოლოდ ერთს დაჭირდა ჰოსპიტალიზაცია. პირველად ინფექციასა და რეინფექციას შორის შუალედი იყო საშუალოდ 230 დღე.

რაც შეეხება იმ ადამიანებს, ვისაც კოვიდი არ ქონდა გადატანილი, 3.8% ინფიცირდა კორონავირუსით.

ამ კვლევის მთავარი ნაკლი არის ის, რომ ჯერ ვერ ასახავს, რამდენად ეფექტურია ბუნებრივი იმუნიტეტი მუტაციური შტამების მიმართ.

რომ შევაჯამოთ, კოვიდის მიმართ იმუნიტეტი გრძელდება მინიმუმ 1 წელი. რეინფექციის მაჩვენებელი არის ძალიან დაბალი (0.3%). ამიტომ ბუნებრივ იმუნიტეტს სრულად ნუ დავაიგნორებთ, რაც აშკარად შეინიშნება და ამის მიზეზი ცოტა გაუგებარია. მაგალითად, კოვიდ პასპორტად განიხილება მხოლოდ ვაქცინირებულის სტატუსი და არა ბუნებრივი იმუნიტეტის ქონა, განსხვავებით სხვა ინფექციებისგან, მაგალითად, წითელას და წითურასგან, სადაც საჭიროების შემთხვევაში ხდება ან ვაქცინირებულის სტატუსის, ან ანტისხეულების ტესტის შედეგის წარდგენა. ცხადია, ამაზე იქნება საწინააღმდეგო არგუმენტი, რომ კოვიდის მიმართ ბუნებრივი იმუნიტეტი წითელასგან განსხვავებით არ არის მყარი და მუდმივი, მაგრამ ამ არგუმენტზე მარტივი პასუხი არის ის, რომ არც კოვიდის ვაქცინის მიმართ არის იმუნური პასუხი მუდმივი, განსხვავებით წითელას ვაქცინისგან და რევაქცინაცია აუცილებლად დაგვჭირდება.''

არ დაგავიწყდეთ !!!

Momsedu.ge-მ თქვენთვის შექმნა ახალი სივრცე. გაწევრიანდით ჯგუფში ჯანმრ​თელობა

შეიძლება დაინტერესდეთ

„მე ნათია ვარ, პირველი ჯგუფის ინვალიდი და ძალიან მინდა შენთან მეგობრობა. ჯერ ჩემი ფოტოები ნახე და მერე მომწერე – შეგიძლია, იმეგობრო ჩემნაირ ადამიანთან?..“

„მე ნათია ვარ, პირველი ჯგუფის ინვალიდი და ძალიან მინდა შენთან მეგობრობა. ჯერ  ჩემი ფოტოები ნახე და მერე მომწერე – შეგიძლია, იმეგობრო ჩემნაირ ადამიანთან?..“

ავტორი: მაკა ყიფიანი

თუკი ქუჩაში შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე პირებს ვერ ვხედავთ, ეს იმას არ ნიშნავს, რომ ისინი არ არსებობენ, ეს მხოლოდ იმის ნიშანია, რომ ჩვენ არ ვუქმნით სათანადო პირობებს, გარეთ რომ გამოვიდნენ, არ ვაგრძნობინებთ მათ, რომ ისინიც ჩვენი სოციუმის წევრები არიან. საქართველოში საკმაოდ ბევრი შეზღუდული შესაძლებლობის მქონე ადამიანია, სამწუხაროდ, ისინი ძირითად დროს სახლის პირობებში ატარებენ. დამეთანხმებით, ალბათ, რომ მათი საზოგადოებაში ინტეგრირება, მიუხედავად ბევრი მცდელობისა, რატომღაც წლებია, სათანადოდ მაინც ვერ ხერხდება.

საინტერესოა, არის თუ არა რეალურად მათთვის დასაქმების სპეციალური პროგრამები და თუ ასეა, რატომ არის ეს მხოლოდ ვიწრო წრისთვის ცნობილი?

რატომ არ უზრუნველვყოფთ გარემო პირობებს, რომ ეს ადამიანები დასაქმდნენ? და საერთოდ, რა რეაქცია გვაქვს, როდესაც მათ ქუჩაში ვხედავთ? უამრავი კითხვა არსებობს, რომელიც შეიძლება სხვებსაც დაუსვა და საკუთარ თავსაც, თუმცა ვიცი, რომ პასუხი ერთია – „ქვეყანაში ყველაფერი კეთდება მათ დასახმარებლად“. ამიტომ, არავისთვის არაფერი მიკითხავს და გადავწყვიტე, „ერთი გოგოს ისტორია“ გიამბოთ, რომელსაც ჩვენი თანადგომა სჭირდება.

გამარჯობა, მაკა, ხომ არ დაგავიწყდა, რომ გელოდები?

„მე ნათია ვარ, პირველი ჯგუფის ინვალიდი და ძალიან მინდა შენთან მეგობრობა. ჯერ ჩემი ფოტოები ნახე და მერე მომწერე – შეგიძლია, იმეგობრო ჩემნაირ ადამიანთან?..“

„…რომ იცოდე, როგორ გამახარე, რომ დამთანხმდი. ყოველთვის მინდოდა მეგობარი მყოლოდა, რომელსაც გულწრფელად მოვუყვებოდი ჩემზე, მომისმენდა და გამიგებდა. სამწუხაროდ, ჯერ ასეთი მეგობარი არ მყოლია, ალბათ იმიტომ, რომ ასეთი ვარ და არაფერი ვიცი. თუმცა ეს ასე არ არის, მეც ისევე ვგრძნობ, ვხედავ, განვიცდი, მესმის, როგორც სხვები. დედამ ყველაფერი გააკეთა ჩემთვის, რომ თავი განსხავებულად არ მეგრძნო.

შენ, შეგიძლია გამიგო ისე, როგორც ჩვეულებრივი ადამიანები უგებენ და ესაუბრებიან ერთმანეთს? მითხარი, ოღონდ ძალიან გთხოვ, არ მომატყუო. მე არაფერი მინდა, ხანდახან, რომ მომწერო და მომიკითხო ხოლმე. ჩემთვის მთავარია, ადამიანმა მომისმინოს და გამიგოს. მეტი არაფერი. როცა ვგრძნობ, რომ ჩემი განსხვავებულობის გამო ადამიანები ჩემთან ურთიერთობაზე, მეგობრობაზე უარს ამბობენ, ძალიან მტკივა გული. ასეთი ადამიანები ოცნებას მიკლავენ“.

​განაგრძე კითხვა 


წაიკითხეთ სრულად