,,ერთადერთი გამონაკლისი უნდა იყოს არგუმენტირებული უარი ვაქცინაციაზე და ესაა მასში შემავალ კოპონენტებზე სისტემური ალერგიული რეაქციის ანუ ანაფილაქსიის ეპიზოდის არსებობა ანამნეზში''

ჯანმრთელობა

​იზოლაციის ხანგრძლივობა covid-19-ით ინფიცირების შემთხვევაში

4 წლის წინ

რამდენი უნდა იყოს იზოლაციის ხანგრძლივობა covid-19-ით ინფიცირების შემთხვევაში? - აღნიშნულ თემაზე ექიმი ნანა სხილაძე წერს. გთავზობთ მის პოსტს უცვლელად:

იზოლაციის ხანგრძლივობა covid-19-ით ინფიცირების შემთხვევაში:

ასიმპტომური პაციენტები:
​

10 დღე ნაცხის გაკეთების დღიდან (თუ კონტაქტის დღე ცნობილია, კონტაქტის დღიდან)

​მსუბუქი და საშუალო ფორმა:

​10 დღე სიმპტომების დაწყების დღიდან

​24 სთ. სიცხის დაწევიდან ანტიპირეტული საშუალებების გარეშე

​სხვა სიმპტომების მნიშვნელოვანი გაუმჯობესება.

​მძიმე ფორმა ან პაციენტი იმუნსუპრესიით:

​ვირუსის რეპლიკაცია შეიძლება არაუმეტეს 20 დღემდე გახანგრძლივდეს, ამიტომ იზოლაციის ხანგრძლივობა დასაშვებია 20 დღემდე.

​2. ტესტზე ბაზირებული სტრატეგია გამოიყენება მხოლოდ გამონაკლისს შემთხვევებში

​შეიძლება გაკეთდეს იზოლაციის უფრო ადრე დამთავრების მიზნით

​24 საათის შუალედით გაკეთებული 2 ნეგატიური PCR-ტესტით შეიძლება იზოლაციის დამთავრება.

​COVID-19-ის გახანგრძლივებული სიმპტომები:

​მიუხედავად იმისა, რომ პაციენტთა უმრავლესობა 2 კვირის ფარგლებში ჯანმრთელდება, მათ დაახლოებით 10%-ს სიმპტომები 3 კვირის შემდგომაც უგრძელდება, ხოლო ზოგიერთს სიმპტომები თვეების განმავლობაში აწუხებს. ტერმინი გრძელვადიანი COVID გამოიყენება მწვავე COVID-19-ის შემდგომი, მოგვიანებითი სიმპტომების აღსაწერად.

​ჰოსპიტალიზებული პაციენტების თითქმის 90%, რომლებიც COVID-19-ის შემდეგ გამოჯანმრთელდნენ, უჩივიან სულ მცირე 1 სიმპტომს გაწერიდან 2 თვის შემდეგ. პაციენტების მხოლოდ 12.6%-ს არ ჰქონდა სიმპტომები, 32%-ს ჰქონდა ერთი ან ორი სიმპტომი, ხოლო 55%-ს ჰქონდა სამი ან მეტი სიმპტომი. დაავადება შეიძლება გახანგრძლივდეს ახალგაზრდებშიც, რომლებსაც თანმხლები დაავადებები არ აქვთ. სიმპტომური ზრდასრულების კვლევის თანახმად, 35% არ უბრუნდებოდა ჯანმრთელობის ჩვეულ დონეს ტესტირებიდან 2-3 კვირაში. პაციენტები, რომლებიც 18-34 წლის იყვნენ და არ ჰქონდათ თანმხლები ქრონიკული სამედიცინო მდგომარეობები, შემთხვევების 20%-ში არ უბრუნდებოდნენ ჯანმრთელობის ჩვეულ მდგომარეობას. ხშირი ხანგრძლივი სიმპტომებია ხველა, სუბფებრილური ცხელება და დაღლილობა. აგრეთვე ფიქსირდება დისპნოე, ტკივილი გულმკერდის არეში, მიალგია, თავის ტკივილი, გამონაყარი, კუჭ-ნაწლავის ტრაქტის სიმპტომები, ნეიროკოგნიტური პრობლემები და ფსიქიკური ჯანმრთელობის დაავადებები.

​მწვავე COVID-19-ის შემდგომ პაციენტის მართვის შესახებ ჯერჯერობით არ არსებობს დეფინიციური, მტკიცებულებებზე დაფუძნებული რეკომენდაციები. შესაბამისად, პაციენტების მართვა უნდა მიმდინარეობდეს პრაგმატულად და სიმპტომურად (მაგ. ცხელების საწინააღმდეგო პრეპარატი სიცხის დროს, სუნთქვითი ტექნიკების გამოყენება ქრონიკული ხველისას, პულსოქსიმეტრია სახლის პირობებში სუნთქვის უკმარისობის მონიტორინგისთვის, ფილტვის რეაბილიტაცია, ფიზიკური დატვირთვის ეტაპობრივი განახლება). პაციენტთა უმრავლესობა ჯანმრთელდება სპონტანურად ჰოლისტიკური მკურნალობის, დასვენების, სიმპტომური მართვის და აქტივობის ეტაპობრივი გაზრდის შედეგად. სპეციალისტთან რეფერალი შესაძლოა საჭირო გახდეს პაციენტთათვის, რომლებშიც აღინიშნება ახალი, პერსისტენტული ან პროგრესირებადი რესპირატორული, გულის ან ნევროლოგიური სიმპტომები.

​შეჯამება:

​PCR-ტესტის განმეორება უმრავლეს შემთხვევაში საჭირო არ არის, ვინაიდან ვირუსის გამოყოფა ხშირად კვირეების განმავლობაში გრძელდება, მაშინ როცა რეპლიკაციის უნარი 10-20 დღის შემდეგ დაკარგულია (10 დღე მსუბუქ და საშუალო, 20 მძიმე ფორმებში ან იმუნსუპრემირებულ პაციენტებში) ანუ პაციენტი, მიუხედავად დადებით PCR-ტესტისა გადამდები აღარ არის.

წაიკითხეთ სრულად